پژوهش حاضر به منظور بررسی رابطه میان شش بعد جو سازمانی با میزان پذیرش نوآوری در برنام هدرسی از دیدگاه اعضای هیأت علمی دانشگاه اصفهان صورت گرفته است. این تحقیق از نوع کاربردی است و برای اجرای آن از روش توصیفی پیمایشی از نوع همبستگی استفاده شده است.جامعه آماری شامل 503 عضو هیأت علمی دانشگاه اصفهان است که 126 عضو دانشگاه از طریق نمونه‌گیری تصادفی طبقه‌ای متناسب با حجم به عنوان نمونه آماری انتخاب شده‌اند. ابزارهای اندازه‌گیری در این پژوهش‏ عبارت بود از: 1 ـ پرسشنامه جو سازمانی که توسط گل (2008) طراحی شده و توسط پژوهش‌گران بومی سازی شده است. 2ـ پرسشنامه میزان پذیرش نوآوری  برنامه ‌درسی که توسط پژوهش‌گران تدوین شده است. تجزیه ‌و تحلیل ‌داده‌ها در سطح‌ آمار استنباطی ‌با استفاده ‌از آزمون‌هایی‌ نظیر آزمون رگرسیون چندگانه، رگرسیون هم‌زمان، آزمون لوین، تحلیل واریانس چند متغیره (مانوا) انجام گرفته است. تحلیل یافته‌های پژوهش نشان داد که 1 ـ بین بعدهای جو سازمانی و میزان پذیرش نوآوری برنامه ‌درسی رابطه مثبت و معنادار وجود دارد. 2 ـ بین بعدهای جو سازمانی (تصویر سازمانی، مردم سالاری، نظم و قانون، تحقق هدف‌های کلی سازمان، عامل‌های فرهنگی ـ اجتماعی) و میزان پذیرش نوآوری در هدف‌های برنامه‌ درسی در محتوای برنامه‌ درسی، فعالیت‌های یاد دهی ـ یادگیری، روش‌های ارزشیابی برنامه‌درسی رابطه مثبت و معنادار وجود دارد. 3 ـ بین میانگین جو سازمانی و میزان پذیرش نوآوری در برنامه ‌درسی با توجه به متغیرهای دموگرافیک (سابقه خدمت نوع دانشکده، مرتبه علمی، سفرهای علمی) تفاوت معنادار وجود دارد و 4 ـ بین میانگین جو سازمانی و میزان پذیرش نوآوری در برنامه درسی با توجه به متغیرهای دموگرافیک (جنسیت) تفاوت معنادار وجود ندارد. پرونده مقاله

پژوهش حاضر با هدف بررسی فرصت‌ها و تهدیدها، قوت‌ها و ضعف‌های کاربست نوآوری‌های هوشمندسازی مطالعه موردی دبیران مدارس متوسطه شهر اصفهان صورت گرفته است. جامعه آماری مشتمل بر کلیه دبیران مدارس متوسطه در نواحی پنج گانه شهر اصفهان در سال تحصیلی 90-1389 (2608N=) بوده است، از این تعداد 355 نفر با استفاده از جدول مورگان و از طریق نمونه‌گیری طبقه‌ای نسبی به عنوان نمونه انتخاب شد. ابزارهای مورد استفاده شامل مصاحبه و پرسشنامه دموگرافیک است یافته‌ها با استفاده از نرم افزار Spss تحلیل شد. نتایج نشان می‌دهد زمانی که این فناوری نوین با فرایند تدریس تلفیق می‌شود، امر تدریس مؤثر و رضایت بخش‌تر می‌گردد. همچنین علاوه بر افزایش توانمندی‌های اساتید در تدریس، شیوه تدریس را سهل و آسان می‌کند. در نهایت در این مقاله به نقاط قوت و ضعف، قوت و ضعف‌های کاربست نوآوری‌های هوشمند سازی در زمینه تدریس از دیدگاه دبیران مدارس متوسطه شهر اصفهان پرداخته است. پرونده مقاله

زمینه: از نگاه بیشتر متخصصان آموزشی، جوّ سازمانی مهم‌ترین منبع کاربست شاخص‌های نوآوری‌های آموزشی و برنامة درسی و در نتیجه پرورش دانش آموختگانی خلاق است. هدف:پژوهش حاضر به منظور بررسی رابطه بین شش بُعد جوّ سازمانی (تصور سازمانی، هدف‌های کلی، امکانات اجتماعی و فرهنگی، نظم و قانون و مردم سالاری)، با میزان کاربست شاخص‌های نوآوری در برنامة درسی شامل نوآوری هدف‌ها، نوآوری محتوا، نوآوری فعالیت‌های یاددهی -یادگیری و نوآوری روش‌های ارزش یابی است. روش: این تحقیق از نوع کاربردی و توصیفی همبستگی است.جامعة آماری اعضای هیئت علمی دانشگاه‌های اصفهان و علوم پزشکی اصفهان بودند که 126 عضو هیئت علمی ‌در دانشگاه اصفهان، 174 عضو هیئت علمی ‌در دانشگاه علوم پزشکی اصفهان از طریق نمونه‌گیری تصادفی طبقه‌ای متناسب با حجم نمونه انتخاب شدند. ابزارهای اندازه‌گیری این پژوهش پرسشنامة جوّ سازمانی گل (2008) و پرسشنامة میزان کاربست شاخص‌های نوآوری برنامه درسی محقق ساخته است. یافته‌ها: تحلیل یافته‌ها نشان داد که 1) بین بُعدهای جوّ سازمانی و میزان کاربست شاخص‌های نوآوری برنامه درسی رابطة مثبت و معنادار وجود دارد. 2) بین بُعدهای جوّ سازمانی و میزان کاربست شاخص‌های نوآوری در هدف‌های برنامة درسی، محتوای برنامة درسی، فعالیت‌های یاددهی-یادگیری و روش‌های ارزش یابی برنامة درسی رابطة مثبت و معنادار وجود دارد. 3) بین میانگین جوّ سازمانی و میزان کاربست شاخص‌های نوآوری در برنامه درسی با توجه به متغیرهای دموگرافیک (سابقة خدمت، نوع دانشگاه‌، نوع دانشکده، مرتبه علمی و سفرهای علمی) تفاوت معنادار وجود دارد و 4) بین میانگین جوّ سازمانی و میزان کاربست شاخص‌های نوآوری در برنامة درسی با توجه به متغیرهای دموگرافیک (جنسیت) تفاوت معنادار وجود ندارد. نتیجه‌گیری: مدیران و برنامه ریزان آموزشی می‌توانند با کاربست سبک‌ها و رویکردهای مناسب اجرایی و اداری زمینه تسهیل هر چه بیشتر شاخص‌های نوآوری برنامه‌های درسی را برای اعضای هیئت علمی فراهم کنند. پرونده مقاله

هدف پژوهش حاضر به آسیب شناسی برنامه درسی هنر در بعدهای طراحی آموزشی، فعالیت‌های یاددهی یادگیری و ارزشیابی بوده است. پژوهش از نوع توصیفی- پیمایشی است و به شیوه ترکیبی انجام شده است. جامعه کمی پژوهش شامل کلیّه ی معلّمان زن هنر دوره‌ی راهنمایی تحصیلی ناحیه۲شهر اصفهان است و جامعة آماری بخش کیفی جمعی از دانشجویان و دانش آموختگان برنامه درسی مقطع دکتری در دانشگاه اصفهان و دانشگاه آزاد خوراسگان بودند، که به روش نمونه‌گیری هدفمند تعداد 7نفر از آنان انتخاب گردید. به منظور گردآوری داده‌ها از دو ابزار مصاحبه و پرسشنامه استفاده شده است، همچنین روایی محتوایی ابزارها از طریق نظرات متخصصان بررسی شده، پایایی پرسشنامه نیز از طریق ضریب آلفای کرونباخ 96/0 برآورد شده است. یافته های کمی نشان داده است ؛ مهمترین آسیب های درس هنر در بعدهای 1- طراحی عبارتند از؛ ساعات کم تدریس ،عدم برنامه ریزی صحیح. 2-فعالیتهای یاددهی یادگیری : درحاشیه بودن درس هنر، کمبودامکانات. 3-روشهای ارزشیابی: توقع زیاد والدین ودانش آموزان. یافته های کیفی نشان داده است عدم غنی سازی محتوا ، کم توجهی به اصول برنامه ریزی درسی از مهمترین آسیبهای برنامه های درسی در مرحله طراحی آموزشی است. دوره های دانش افزایی محدود ، بهره‌گیری محدود از دیدگاه‌های نوین ، از مهمترین آسیب‌های برنامه های درسی در مرحله فعالیتهای یاددهی یادگیری است. کمرنگ بودن جایگاه درس هنر و نمره های ارزشیابی این درس، کاربست محدود رویکردهای متنوع از مهمترین آسیبهای برنامه های درسی در مرحله ارزشیابی است. پرونده مقاله

، مطالعه حاضر به منظور تعیین تاثیر برنامه درسی فلسفه محور بر تفکر اقدام پژوهشی کودکان مبتنی بر آموزه های اسلامی انجام شد. در این مطالعه نیمه تجربی ، برنامه درسی فلسفه محور به کودکان آموزش داده شد. دانش آموزان پسر و دختر پایه پنجم دوره ابتدایی شهرستان شهررضا به طور تصادفی انتخاب و به دو گروه کنترل و آزمون، هر کدام از گروهها 56نفر تقسیم شدند. ابزار مورد استفاده پرسشنامه محقق ساخته تفکر اقدام پژوهی بود و دادها با نرم افزار spss18 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر برنامه درسی فلسفه محور بر تفکر اقدام پژوهی کودکان مبتنی بر آموزه های اسلامی صورت گرفته است. در این پژوهش از روش نیمه تجربی با استفاده از طرح پیش آزمون و پس آزمون و گروه کنترل و آزمایش بهره گرفته شد. جامعه آماری کلیه دانش آموزان پسر و دختر پایه پنجم دوره ابتدایی شهرستان شهررضا بوده است که جهت انتخاب نمونه از روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای گروه کنترل و آزمایش استفاده شد. در نهایت 56 نفر در گروه آزمایش و 56 نفر در گروه کنترل قرار گرفتند. نتایج حاصل از پژوهش نشان داد که برنامه درسی فلسفه محور بر تفکر اقدام پژوهی کودکان( تشخیص، تغییر وارزیابی مسئله) تاثیری مثبت و معنادار دارد. برنامه درسی فلسفه محور می تواند تاثیر بسزایی در بهبود مهارتهای تفکر کودکان داشته باشد و می توان ازآن به عنوان یک اقدام موثر در این زمینه استفاده نمود. پرونده مقاله

کتابخوانی در سال‌های اخیر در برابر گسترش کارکردهای فناوریها گام‌هایی رو به عقب داشت، بنابراین هدف پژوهش حاضر بررسی فرصت ها و تهدیدهای ناشی از فن آوری اطلاعات در ترویج فرهنگ کتابخوانی از دیدگاه دانشجومعلمان دانشگاه‌ فرهنگیان شهر اصفهان می‌باشد. روش پژوهش توصیفی بوده، جامعه آماری شامل دانشجومعلمان دانشگاه‌ فرهنگیان اصفهان بوده است. با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای، تعداد 342 نفر از آنها، به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار اندازه گیری، پرسشنامه محقق ساخته، شامل 46 سؤال بر اساس طیف 5 درجه ای لیکرت بوده، که فرصت ها و تهدیدها را در سه حیطه شناختی، عاطفی و رفتاری کتابخوانی سنجیده است. تجزیه و تحلیل داده‌ها نشان داد مهمترین فرصت های شناختی فناوریها: تنوع بخشی به فعالیتهای تربیتی و فراغت محور، در حیطه عاطفی: تمایل به محتواسازی مناسب و تفکیک موضوعات، و در حیطه رفتاری: متنوع ساختن اوقات فراغت دانش آموزان است. مهم ترین تهدیدها، در حیطه شناختی: ضعیف شدن درک مطلب و یادسپاری، در حیطه عاطفی: کاهش تفکر و تعمق در مسائل و دنباله روی از منابع بی اعتبار در رسانه ها و در حیطه رفتاری، ایجاد زمینة جدایی از تعالیم اصیل کتب می باشد. پرونده مقاله

هدف این مطالعه شناسایی راهکارهای تربیتی بهبود فرهنگ سازی اهدا عضو و اعتبارسنجی آنها می‌باشد. پژوهش از نوع کاربردی است و در انجام آن از دو روش کیفی و کمی استفاده شده است. جامعه بخش کیفی صاحبنظران دانشگاهی می‌باشند که انتخاب آنها هم به صورت هدفمند انجام خواهد شد. روش نمونه گیری اولیه برای انتخاب صاحب نظران و متخصصان، پژوهشگران فرهنگی، تربیت اسلامی در این پژوهش، هدفمند بوده است در این پژوهش از دو ابزار مصاحبة نیمه ساختاریافته و پرسشنامة محقق ساخته استفاده شده است. یافته‌ها نشان داد که بر اساس مصاحبه ها راهکارها در چهار دسته فرهنگی، تربیتی، اجتماعی و پژوهشی میباشد بارهای عاملی و مقادیر معناداری راهکارهای مرتبط با بهبود فرهنگ سازی اهدا عضو می‌باشد. نتایج حاکی از آن است که بارهای عاملی راهکارهای (فرهنگی) (0.92)، (اجتماعی) (0.90)، تربیتی (0.81) و (پژوهشی) (0.81) به ترتیب دارای بیشترین مقدار در سنجش متغیر بهبود فرهنگ سازی اهدا عضو می‌باشند. پرونده مقاله