رضایتمندی سکونتی از سطح رضایت از زیرساخت ها، فرصت های شغلی و شبکه های حمایتی اجتماعی متاثر می شود که مطلوبیت مکانی نیز خوانده می شود. رضایتمندی سکونتی نشان میدهد تا چه حد نیازهای زمینه ای حوزه سکونت تامین شده است. سکونت در این مقوله،مولفه ای چند کارکردی است که نیازهای گوناگونی را مرتفع می سازد.بررسی تحولات رخ داده در منطقه مهرشهرکرج موضوع این بررسی است که می تواند سیر تحول نظام اسکان آن را مشخص سازد. برای بررسی وبرآورد رضایتمندی سکونتی بر پایه روش تحقیق علّی وهمبستگی،از تحلیل های رگرسیونی و مدل مبنای ارزیابی بهره گرفته شد.داده ها از طریق پرسشگری میدانی جمع آوری وتحلیل گردید.نتایج گویای پایین بودن رضایتمندی سکونتی ساکنان مهرشهر می باشد.این موضوع با توجه به سابقه ی سکونت مخاطبین،نشانگر فقدان حس مطلوبیت مکانی به ویژه برای ساکنین تازه وارددارد که نوعی ناکامی درنظام سیاست های جاری شهرسازی در نواحی برنامه ریزی شده محسوب می گردد. پرونده مقاله

برنامه‌ریزی هوشمند کاربری زمین در عصر جدید به دنبال هدایت آگاهانه و جلوگیری از رشد بی رویه است. روند تغییرات گذشته نشان می‌دهد که برنامه‌ریزی زمین فاقد ارزش‌های کاربردی لازم بوده و لذا باید اندیشه‌های مؤثرتری برای تدوین سیاست‌های مدیریت زمین به کار گرفت. یکی از راهکارها جهت تحلیل هوشمند کاربری زمین در دهه اخیر، استفاده از مدل راهبرد شناسایی تعارضات کاربری زمین LUCIS)1) می‌باشد. در این چارچوب به منظور آزمون میزان کاربست مدل، منطقه 22 شهر تهران با توجه به شرایط در حال توسعه آن انتخاب گردید؛ تا با بهره گیری از مدل، سازگاری بین توسعه شهری و منابع طبیعی منطقه هم عرض با یکدیگر ایجاد گردد. در نهایت نتایج نشان داد که بالغ بر 25 درصد از منطقه در اولویت پهنه مسکونی بوده و بیشترین تعارضات نسبی نیز میان پهنه‌های مسکونی- حفاظت و مسکونی فعالیت در نواحی شهری، اتفاق افتاده است. پرونده مقاله

رضایتمندی سکونتی از سطح رضایت از زیرساخ تها، فرصت های شغلی و شبک ههای حمایتی اجتماعی متأثر م یشود کهمطلوبیت مکانی نیز خوانده م یشود. رضایتمندی سکونتی نشان م یدهد تا چه حد نیازهای زمینه ای حوزه سکونت تامین شدهاست. سکونت در این مقوله، مؤلف های چند کارکردی است که نیازهای گوناگونی را مرتفع می سازد. بررسی تحولات رخ داده درمنطقه مهرشهرکرج موضوع این بررسی است که می تواند سیر تحول نظام اسکان آن را مشخص سازد. برای بررسی و برآوردرضایتمندی سکونتی بر پایه روش تحقیق علّی و همبستگی، از تحلی لهای رگرسیونی و مدل مبنای ارزیابی بهره گرفته شد.داد هها از طریق پرس شگری میدانی جمع آوری وتحلیل گردید. نتایج گویای پایین بودن رضایتمندی سکونتی ساکنان مهرشهرمی باشد. این موضوع با توجه به سابقۀ سکونت مخاطبین، نشانگر فقدان حس مطلوبیت مکانی به ویژه برای ساکنین تازه وارددارد که نوعی ناکامی درنظام سیاست های جاری شهرسازی در نواحی برنامه ریزی شده محسوب م یگردد. پرونده مقاله

این تحقیق به بررسی و ارزیابی سطح رضایتمندی زنان استفاده کننده از پارک های بانوان شهر تبریز می پردازد و دنبال پاسخ به این پرسش است که آیا این گونه پارک ها یک راه حل مناسب برای آزادی و راحتی زنان می باشند یا نوعی محبوس نمودن زنان در میان دیوارهای بلند و جدایی گزینی جنسیتی محسوب می شود. چهار پارک بانوان در شهر تبریز به عنوان نمونه انتخاب شد و با طرح پرسشنامه، رضایتمندی بانوان در این چهار پارک مورد سنجش و مقایسه قرار گرفت. با توجه به مشکلات و پیشنهادات عنوان شده توسط بانوان معیارهایی جهت طراحی پارک های بانوان استنتاج گردید. ابزار اصلی تحقیق، مصاحبه عمیق و جامعه آماری، زنان استفاده کننده از پارک های بانوان بوده است که با روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شده اند و نتایج مورد بحث و بررسی قرار گرفت. در انتها، نقاط مثبت و منفی پارک بانوان و مدل ارزیابی کیفیت پارک های بانوان با اصلاح مدل های مستخرج از متون نظری ارائه گردیده است. پرونده مقاله

مقدمه و هدف پژوهش: فضای شهری، فضایی برای فعالیتهای انسانی می‌باشد. از جمله فضاهای شهری فضای پیرامون ایستگاه‌های حمل‌ونقل عمومی هستند. ایستگاههای مترو برخلاف پتانسیلهای فراوانی که از لحاظ وجود اقشار مختلف مردم دارند، عرصه تعاملات اجتماعی ضعیفی دارند. در این راستا بالا بردن کیفیت فضای پیرامون ایستگاههای مترو پتانسیل مناسبی برای افزایش ظرفیت اجتماع پذیری فضاهای مذکوراست. دغدغه‌ اصلی پژوهش ارزیابی موفقیت وعدم موفقیت مداخلات انجام شده توسط شهرداری در میزان ارتقا کیفیت فضای شهری پیرامون ایستگاه مترواست و اینکه آیا توانسته از یک کانون صرفِ تبادل سفر، به فضای شهری مطلوب ارتفا یابد. روش پژوهش: روش مورد استفاده برای انجام این پژوهش روش پیمایشی است که از طریق مصاحبه و پرسشنامه انجام شده است جامعه آماری شامل کلیه افراد استفاده کننده و مراجعه کننده به مترو صادقیه است که با استفاده از جدول مورگان حجم نمونه معادل 140نفر محاسبه گردید. اطلاعات با استفاده از نرم افزار spss و با بهره گیری از آزمون پارامتریک تک نمونه ای صورت گرفت. یافته‌ها: نتایج نشان داد در مواردی مانندعبور و مرور، امنیت، زیر ساخت پیاده، سرزندگی و دعوت کنندگی، میزان ماندن در فضا، میزان تردد عبور پیاده، پیاده روی دسته جمعی، روشنایی، میزان دستفروشی، وضعیت عمومی نظافت، وضعیت پیاده رو، استفاده ازعناصر متناسب با اقلیم، اقدامات صورت گرفته اثرات موثری در جهت افزایش کیفیت محیط داشته ولی در مواردی مانند افزایش تنوع کاربری، بهبود وضعیت گذراندن اوقات فراغت، خوانایی و طراحی مبلمان مناسب شهری، تغییر محسوسی از منظر مخاطبین احساس نشده و در مواردی نتیجه معکوس نیز در بر داشته است. نتیجه‌گیری: توجه صرف به ابعاد کالبدی یا اقتصادی طرحهای شهری منجر شده است. بیشتر کارشناسان با نگاه صرفا کمی و تکنیکی به مسایل شهرها از توجه به پیامدهای کیفی اقدامها غافل بوده اند. کیفیت محیط شهری در توجه توام به جنبه‌های کیفی و کمی عناصر شهری و اجزای تشکیل دهنده آنها نهفته است و سنجش و ارزیابی کیفیت محیط نیز فقط در پی نظرسنجی و ارتباط با مردم (مخاطبین) یعنی کاربران محیط به دست می آید. هدف مقاله ارزیابی اقدامات مدیریت شهری در افزایش کیفیت فضای شهری از دیدگاه کاربران محیط است و همچنین ارانه چهارچوب در راستای ارتقا کیفیت محیط شهری از دیدگاه مخاطب محور است. پرونده مقاله

بیش از چند دهه از تجربه ناموفق الگوی برنامه‌ریزی تحت سیطره حاکمیت الگوهای برنامه‌ریزی متمرکز می‌گذرد. هرچند تجارب جهانی حکایت از ضعف و ناتوانی این الگو دارد لیکن هنوز در بسیاری از مدیریت‌های شهری و منطقه‌ای، به‌دلیل فقدان نهادهای متولی محلی و ابزارهای هدایت وکنترل متناسب با آن از یک سو و نبود عزم لازم در تفویض ابزارهای قدرت شاهد تحولات بنیادی در این زمینه از سوی دیگر نیستیم. عمده حرکت‌های انجام شده صرفاً در توزیع عناصر و تراکم‌زدایی فعالیت‌ها خلاصه می‌شود بدون اینکه نقش مدیریت‌های توانمند محلی در ارکان توسعه را شاهد باشیم. خصیصه‌ای که امروزه ماهیت مطلوب یا نامطلوب بودن یک فرایند تمرکززدایی را تبیین می‌کند میزان وفاداری آن به فرایند برنامه‌ریزی مشارکتی است. در این مقاله با تأکید بر این خصیصه با اهمیت در الگوی تمرکززدایی، تلاش شده است در چارچوب الگوی برنامه‌ریزی پایدار اجتماعات محلی، نقش برنامه‌ریزی مشارکتی و فرایند تحقق آن برای رسیدن به یک حاکمیت غیرمتمرکز محلی مورد اشاره قرار گیرد. پرونده مقاله

مقدمه و هدف پژوهش: تولید فضای شهری، مفهومی پیچیده است که توسط اندیشمندان مختلف از زوایای گوناگون موردبررسی قرارگرفته است. قدرت یکی از اصلی‌ترین فاکتورهای تأثیرگذار بر تولید فضاهای شهری است. این پژوهش به دنبال تعیین معیارها و شاخص‌ها و ارائه روشی برای سنجش قدرت کنشگران تولید فضاهای شهری است.روش پژوهش پژوهش حاضر با توجه به هدف تحقیق، بنیادی و با توجه به پرسش تحقیق، توصیفی-اکتشافی است. برای جمع‌آوری داده‌ها از روش اسنادی و مصاحبه نیمه ساخت‌یافته استفاده‌شده است. نمونه‌گیری برای دستیابی به خبرگان موضوع، با استفاده از روش گلوله برفی انجام‌شده است.برای تحلیل داده ها از روش تحلیل شبکه و نرم افزار SuperDecision استفاده شده است.جامعه آماری: در این پژوهش از جامعه متخصصین حوزه شهرسازی و مسئولین و کارشناسان اجرایی در بخش دولتی و نیمه دولتی و خصوصی (30نفر) انجام شده است.یافته ها: معیارها و شاخص‌هایی برای سنجش قدرت کنشگران تولیدفضای شهری شناسایی شده و با تحلیل شبکه، وزن هر کدام بدست آمده است و روشی برای اندازه گیری میزان قدرت کنشگران در قالب جدول امتیازگذاری شده، تدوین گردیده است.نتیجه گیری: این پژوهش در راستای توسعه روش‌شناسی تحلیل‌های روابط قدرت کنشگران تولید فضای شهری انجام شد. با توجه به نتایج بدست آمده، معیار دسترسی به منابع قدرت دارای بیشترین وزن در بین معیارهای قدرت کنشگران است و معیارهای میزان تاثیرگذاری در فضا و میزان مشارکت و حضور درفضا، در رده بعدی اهمیت قرار دارند. پرونده مقاله

مقدمه و هدف پژوهش: امروزه مسائل و مشکلات مربوط به مسکن از جمله دغدغه‌های روز دولت و مردم ساکنین کلان‌شهرهای ایران محسوب می‌شود. یکی از عوامل اقتصادی موثر بر توسعه هر منطقه، قیمت املاک مسکونی و تجاری است. بدون شک قیمت واحدهای مسکونی یکی از مهم‌ترین عوامل تأثیرگذار بر عرضه و تقاضای آنها می‌باشد. بنابراین بررسی نحوه تأثیرگذاری عوامل و پارامترهای مختلف کمی و کیفی بر قیمت واحدهای مسکونی از اهمیت خاصی برخوردار است. هدف پژوهش حاضر سنجش کمی پارامترهای موثر بر قیمت واحدهای مسکونی در محله‌ی طراحی شده‌ی نارمک در شهر تهران است. روش پژوهش: روش تحقیق با توجه به ماهیت پژوهش توصیفی- تحلیلی است و روش مورد استفاده روش OLS و فرم تابعی Lin_Lin بوده است. یافته‌ها: از میان پارامترهای موثر بر قیمت، تراکم جمعیت (2/0-)، عمر بنا (17/1-)، طرح زوج و فرد (17/32-) و متوسط مساحت (13/0-) واحد تأثیر منفی و تعداد طبقات (25/37)، تعداد واحد مسکونی (22/0) و تجاری (44/0) واحد تأثیر مثبت داشته‌اند. نتیجه‌گیری: استفاده از مدل هدانیک قیمت در تعیین عوامل موثر بر قیمت واحدهای مسکونی شرایطی را فراهم می‌کند که در برنامه‌ریزی مسکن و برنامه‌های ساخت و ساز واحدهای مسکونی به عوامل موثر توجه گردد. هر چند عملاً برای آنها بازار وجود ندارد و به طور مستقیم مورد خرید و فروش قرار نمی‌گیرند، اما ارزشمند هستند. پرونده مقاله

مقدمه و هدف پژوهش: در چند دهه اخیر حفاظت از مناظر بصری خیابانی به عنوان یکی از مهم ترین موضوعات در حوزه میراث شهرهای تاریخی مطرح شده است. منظر خیابان کریم خان زند شیراز، از واجد ارزش ترین مناظر خیابانی است که نه تنها طرح و برنامه حفاظتی برای آن تنظیم نشده است، بلکه با استمرار روند موجود مورد تهدید جدی قرار خواهد گرفت. از طرف دیگر، از گذشته تا به امروز، قابل اندازه گیری نمودن کیفیت های مناظر خیابانی با ارجاع به مشخصه های فضای خیابان از مهم ترین دغدغه های طراحی شهری بوده است. بنابراین، هدف اصلی این پژوهش اندازه گیری تجربه کیفی فرد حاضر در فضا از منظر بصری خیابان با استفاده از روش مدیریت تجربه مشتری است، که براساس این روش، فرد به مثابه مشتری است که با فضا به مثابه یک کالا مواجه می شود. روش پژوهش: در جهت تامین هدف پژوهش، تبدیل کیفیت نه به کمیت بلکه به اجزاء ملموس تر و قابل درک تر که به صورت کمّی یا جغرافیایی قابل اندازه گیری باشند، از آمیخته ای از رویکردهای کمّی و کیفی استفاده شده است. به منظور پیشبرد پژوهش، تجارب پنج گانه افراد از فضای مورد مطالعه با استفاده از تکنیک پرسشگری از جامعه آماری مورد مطالعه، افراد حاضر در فضا شامل کنشگران فضا، ساکنین و کسبه، تحلیل شده است. در گام بعد به ترتیب مکتوب نمودن مصاحبه ها، استخراج کدهای داده ای، ارزیابی لایه های پنج گانه تجربه مشتری، نقطه های تماس و مدلسازی فعالیت انسانی و امتیازدهی به انواع تجارب تحلیل یکپارچه منظر بصری خیابان بر اساس طیف لیکرت انجام شد. یافته‌ها: یافته ها حاکی از آن است که سکانس اول فضایی خیابان با میانگین امتیاز 5.4 در مقایسه با سکانس دوم با امتیاز 5 از وضعیت بهتری در ارتباط با کیفیت های ادراک شده توسط عابر پیاده برخوردار است، و تجربه کنش (با امتیاز 6.5)، تجربه حسی (با امتیاز 5.5)، تجربه عاطفی و تجربه ارتباط (با امتیاز 5) و در نهایت تجربه تفکر با امتیاز 4، در محدوده این خیابان دارای بیشترین امتیاز هستند. نتیجه گیری: براساس اظهارات جامعه آماری مورد مطالعه و استنباط پژوهشگران، نقاط تماس شناسایی شده در هر دو سکانس در دو دسته بسیار تاثیرگذار و نسبتا تاثیرگذار قرار گرفته اند، که شامل فضای مربوط به تجمع افراد، عملکردهای خاطره انگیز و فعالیت هایی که برای نخستین بار در شیراز شروع به کار نمودند می باشد. با هدف ارتقاء وضع موجود خیابان می توان به راهبردهایی از جمله بسترسازی زمینه انجام تعاملات اجتماعی، ایجاد تطابق بین کالبد و فضای کهن و تغییرات ایجاد شده معاصر در آن در جهت پاسخگویی به نیازهای امروز شهروندان، فراهم شدن شرایط مناسب برای استفاده از فضا در زمان های مختلف شبانه روز برای اقشار مختلف جامعه و تسهیل حرکت در قلمرو عمومی برای کلیه افراد اشاره نمود. پرونده مقاله

این مقاله با هدف سنجش میزان عدم رضایت ساکنین محدوده نواب از 4 عامل اجتماعی- محیطی (شامل مولفه‌های فقدان بهداشت محیط، عدم احساس امنیت، آلودگی صوتی و آلودگی هوا) انجام گردیده است. حجم نمونه مطالعاتی شامل 270 عدد پرسشنامه و داده ها با استفاده از نرم افزار Spss تحلیل شد. نتایج حاصل از تحقیق نشان می دهد که تمامی عوامل مورد نظر در مدل تجربی در محدوده مطالعاتی با میزان نارضایتی ساکنین از محیط‌ سکونتی‌شان رابطه معنی داری دارند ((P< .05. در مجموع میزان نارضایتی ساکنین نواب از مجموع عوامل مورد بررسی بالاتر از متوسط آن (5<3.41>1 با میانه نظری 3) ارزیابی شد. میزان آزردگی ساکنین از تمامی عوامل مورد بررسی بالا و بیشتر از متوسط آن به دست آمد. بیشترین میزان نارضایتی ساکنین مربوط به احساس آزردگی از آلودگی هوا (3>2.89>1 با میانه نظری 2) و کمترین میزان مربوط به آزردگی از فقدان بهداشت محیط (3>2.02>1 با میانه نظری 2) بوده که در حد متوسط ارزیابی شد. همچنین در بررسی میزان تاثیر‌گذاری سه متغیر مستقل جنس، سن و طول مدت اقامت در محله بر روی میزان نارضایتی، نتایج نشان داد که هیچ کدام از این متغیرها بر ادراک احساس آزردگی ساکنین از عوامل مورد بررسی تاثیر گذار نبوده‌اند((P> .05. پرونده مقاله