نظریه ذهن(ذهنی‌ کردن) یکی از ضروری‌ترین مهارت‌ها برای توسعه روابط اجتماعی است. از این رو پژوهش‌های بسیاری در صدد یافتن روش‌هایی برای پرورش نظریه ذهن و به ویژه روش‌های مبتنی بر فعالیت‌های روایت‌محور و بر آمده از داستان ‌اند. از آنجایی که فضای دیجیتال، در دوره معاصر شیوه ارتباطات بینافردی و همچنین فضای رودروی داستان‌سرایی را متحول ساخته است، اکنون امکانات دیجیتال بستری چندرسانه‌ای برای بیان و گوش سپردن به داستان فراهم آمده‌است،این پژوهش درصدد تبیین ظرفیت و قابلیت‌های رسانه داستان‌گویی دیجیتال بر پرورش نظریه ذهن است.این مطالعه مبتنی بر روش تحلیل مفهومی و استنتاجی در سطح نظری، ظرفیت ویژه و متمایز رسانه داستان‌گویی دیجیتال برای پرورش نظریه ذهن را مطرح می کند. بر پایه یافته‌های قبلی در حوزه نقش داستان‌سرایی بر پرورش نظریه ذهن و براساس ظرفیت رسانه داستان گویی دیجیتال، این پژوهش برای نخستین بار این پیشنهاد را مطرح می‌کند که در تقابل با روش‌های منفعل پیشین، می‌توان از امکانات این رسانه‌ نوین برای تدوین الگوهای داستان سرایی خلاقانه و مشارکتی با هدف پرورش نظریه ذهن در افراد بهره برد. پرونده مقاله

هدف این پژوهش شناخت ابعاد روان‌پویشی روابط موضوعی و مکانیزم‌های دفاعی و تعیین نقش آن در پیش‌بینی اضطراب اجتماعی بود. نمونة پژوهش، شامل 558 نفر از دانشجویان دانشگاه تهران در مقاطع تحصیلی گوناگون، به روش نمونه‌برداری در‌دسترس انتخاب شد. این افراد مقیاس روابط موضوعی بل (بل، بکر و بیلینگتون، 1986)، پرسشنامة سبک‌های دفاعی (اندروز، سینگ و باند، 1993) و مقیاس هراس اجتماعی (کانور و دیگران، 2000) را تکمیل کردند. نتایج تحلیل همبستگی نشان داد بین اضطراب اجتماعی با ابعاد روابط موضوعی (خودمیان‎بینی، بیگانگی، دلبستگی ناایمن و بی‌کفایتی اجتماعی) و دفاع‌های شوخ‌طبعی و فرونشانی در سبک رشدیافته رابطة معنادار وجود دارد. هم‌چنین اضطراب اجتماعی رابطة معنادار با همة انواع دفاع‌های سبک رشدنایافته به غیر از دفاع انکار، داشت. نتایج تحلیل رگرسیون گام‌به‌گام نیز نشان داد بی‌کفایتی اجتماعی، دلبستگی ناایمن، خیال‌پردازی درخودمانده، تفرق و پرخاشگری فعل‌پذیر مهم‌ترین پیش‌بینی‌کننده‌های اضطراب اجتماعی است. یافته‌های این بررسی شواهد پژوهشی برای الگوی تبیینی روان‌پویشی در آسیب‌های روانی فراهم کرد و همسو با نظریه‎های روان‌پویشی نشان داد کیفیت روابط موضوعی و مکانیزم‌های دفاعی رشد‌نایافته در اضطراب اجتماعی نقش بسزایی دارد. پرونده مقاله

هدف این بررسی بازبینی عمیق بهزیستی روانشناختی در جمعیت زنان ایرانی است. برای رسیدن به این هدف، و در چهارچوب بررسی کیفی، 16 نفر از زنان 20تا 35 ساله مورد مصاحبة عمیق بالینی قرار گرفتند. چهار مصاحبه هم با متخصصان و همچنین چهار جلسه در قالب ارزیابی گروههای کانونی برگزار شد. دادههایخام، پس از کدگذاری باز، محوری و انتخابی و احراز مشخصههای اعتبار، مقولهبندی شد. نتایج این بررسی نشان داد که بهزیستی روانشناختی در زنان تهرانیدر 7 مقوله شامل آرامش و امنیت درگسترة روابط، رشدیافتگی، هدفمندی، صلاحیت، مهار و تسلط، اهمیت دادن به خود و استقلال قرار میگیرد. آنچه در توصیفاین مقولهها اهمیت دارد، علاوه بر قالبها که در برخی موارد با الگوهای کلاسیک بهزیستی روانشناختی همخوان میشود، مضمون و محتوایی است که خاصجمعیت مورد ارزیابی است. در مورد این یافتهها با تأکید بر بنیادهای فرهنگی جامعة ایران بحث شده است. پرونده مقاله

به منظور کاهش نشانه‌های درونی‌سازی‌شده براساس برنامة درمانگری مقابله‌ای‌ کت (کندال،1994)، یک طرح آزمایشی پیش‌آزمون ـ پس‌آزمون با گـروه کنترل، اجرا شد. گروه نمونه شامل 80 دانش‌آموز (40 دختر و 40 پسر) پـایه‌های سوم تا پنجم دورة ابتدایی بود که براساس فرم والد فهرست رفتاری کودک از نـظام سنجش مبتنی بر تجـربة آشنباخ (آشنبـاخ و رسکورلا، 2001)، مبتلا بـه اختلالهای درونی‌سازی ‌شـده تشخیص داده شده بودند. شرکت‌کنندگان بـه تصـادف در دو گروه مساوی آزمایشی و کنترل قرار داده شدند. 16 جلسة درمانگری انفرادی برای گروه آزمایشی اجـرا شد. میانگین پس آزمون گروهها بـا تحلیلهای کوواریانس و نموداری مقـایسه شد. نتایج حاکی از کاهـش معنادار نشانه‌های درونی‌سازی ‌شده، گذار بیش از 30 درصد شرکت‌کنندگان از طیـف بالینی به بهنجار و مؤثربودن برنامة درمانگری مقابله‌ای کت در فرهنگ ایرانی بودند. پرونده مقاله

همدلی یک مفهوم کلیدی است که از دو ساختار اصلی نشأت گرفته از سنت پدیدارشناسی: ادراک حسی (تجربۀ نیابتی) و آگاهی شناختی (درک شهودی) از هیجان‌های دیگران تشکیل شده است. در پژوهش حاضر، ویژگی‌های روانسنجی مقیاس تجربۀ همدلانه در نمونه‌ای ایرانی بررسی شده است. تعداد 260 نفر از بزرگسالان (210 زن و 50 مرد) با استفاده از روش نمونه‌گیری در دسترس، انتخاب شدند. نسخۀ فارسی مقیاس، همزمان با سایر مقیاس‌های همدلی اساسی، پرخاشگری و مشکلات بین فردی اجرا شد. برای بررسی روایی مقیاس، از تحلیل عاملی تأییدی استفاده شد. همچنین روایی ملاک همزمان و واگرای این مقیاس با سایر مقیاس‌ها بررسی و اعتبار مقیاس توسط آلفای کرونباخ و اعتبار مرکب محاسبه شد. نتایج تحلیل عاملی تأییدی مطلوب بودن مدل را نشان داد. همبستگی معنا‌دار عوامل مقیاس با سایر مقیاس‌های مورد استفاده دلالت بر روایی ملاکی همزمان و واگرای مقیاس تجربۀ همدلانه داشت. ضریب آلفای کرونباخ برای کل مقیاس 931/0، ضریب بازآزمایی برای کل مقیاس 935/0 و اعتبار مرکب عوامل به ترتیب 88/0 و 92/0 گزارش شد. با‌توجه به میزان میانگین واریانس استخراج‌شده بیشتر از 5/0 و اعتبار مرکب بیشتر از 8/0، روایی همگرای عوامل احراز شد. نسخۀ فارسی مقیاس تجربۀ همدلانه ابزاری معتبر و روا در حوزۀ همدلی و شناخت اجتماعی است که می‌توان آن را در مورد جمعیت‌های ایرانی استفاده نمود. ساختار عاملی دربرگیرندۀ 2 عامل تجربۀ نیابتی و درک شهودی است. پرونده مقاله