پژوهش حاضر به طراحی و تبیین مدل بومی تصمیم گیری جهت انتخاب سرمایه گذاری مخاطره پذیر در شرکت های نوپا می پردازد. در این راستا و برای نیل به این هدف، با اتکا بر رویکرد کیفی تحلیل مضمون (تحلیل تم)، به جمع آوری داده های کیفی از طریق مصاحبه با خبرگان و شرکت های سرمایه گذاری مخاطره پذیر پرداخته شد و سپس مدل بومی تصمیم گیری جهت انتخاب سرمایه گذاری مخاطره پذیر در شرکت های نوپا ارائه گردید. در ادامه در بخش کمّی، پرسش نامه ای طراحی و توسط مدیران شرکت های سرمایه گذاری مخاطره پذیر تکمیل گردید. برای تجزیه و تحلیل داده های پرسش نامه، از تحلیل عاملی تأییدی استفاده شد. نتایج پژوهش بیانگر این است که تمامی مضامین معرفی شده در این پژوهش شامل ویژگی های مالی، محصول یا خدمت، ویژگی بازار و صنعت، انواع ریسک، تجربة کار آفرین، حقوق مالکیت معنوی، شایستگی های فردی کار آفرین، قابلیت بازاریابی، استراتژی خروج، مسئولیت اجتماعی، قوانین و مقررات، نوآوری، ویژگی های شخصیتی کار آفرین، افق سرمایه گذاری، منش کار آفرین و عدم تقارن اطلاعاتی برای انتخاب سرمایه گذاری مخاطره پذیر در شرکت های نوپا تأثیر دارند. پرونده مقاله

پژوهش حاضر به بررسی اثرات متقابل نابرابری درآمد، اشتغال و رشد اقتصادی می پردازد. برای انجام این پژوهش داده های اقتصاد ایران بین سالهای 1368-1395 گردآوری و با استفاده از روش برداری خودرگرسیونی (VAR) تحلیل شدند. همزمان با آزمون اثر تورم و مخارج دولت بعنوان متغیرهای کنترلی آزمون شده است. نتایج نشان داد که بین نابرابری درآمد و رشد اقتصادی اثرات مثبت وجود دارد. بدین معنی که با رشد اقتصادی بطور متوازن در اقتصاد کشور توزیع نشده است و آثار آن منجر به بهبود درآمد خانوارها نشده است. همچنین بین اثرات متقابل اشتغال و رشد اقتصادی رابطه معناداری مشاهده نشده است که می توان این را ناشی از وجود پدیده رکود تورمی در اقتصاد دانست. بر پایه نتایج به دست آمده از شواهد موجود و نتایج پژوهش حاضر ، می توان پیشنهاد نمود تا در تدوین برنامه های توسعه اقتصادی -اجتماعی کشور سطح نابرابری کشور مورد توجه باشد . تلاش در جهت کاهش و یا اصلاح نحوه مصرف هزینه های دولتی در کاهش تورم و در نتیجه نابرابری موثر خواهد بود. پرونده مقاله