هدف از این پژوهش، بررسی رابطه‌ی بخشش، ویژگی-های شخصیتی و سلامت روان در زوج‌های مراجعه‌کننده به مراکز بهداشت شهر گچساران بود. به همین منظور، تعداد 150 زوج از زوج‌های مراجعه کننده به مراکز بهداشت به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند. برای گردآوری داده‌ها از سه پرسشنامه‌ی بخشش، پنج عاملی شخصیت و سلامت عمومی گلدنبرگ استفاده شد. پس از گرد آوری پرسشنامه‌ها، داده‌های بدست آمده با استفاده از روش‌های آماری همبستگی پیرسون و آزمون تی برای گروههای مستقل مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته‌ها نشان داد که بخشش با ویژگی شخصیتی روان‌رنجورخویی رابطه‌ی منفی و با ویژگی‌های شخصیتی سازگاری، برونگرایی، خودآگاهی و پذیرش رابطه‌ی مثبت معنادار دارد. هم‌چنین، زوج‌هایی که ویژگی‌های شخصیتی مشابه دارند، نسبت به زوج‌هایی که ویژگی‌های شخصیتی متفاوت دارند، یکدیگر را بیش-تر می‌بخشند و از سلامت روان بیش‌تری برخوردارند. در نهایت، یافته‌های پژوهش کنونی نشان داد که زوج‌های دارای سلامت روان نسبت به زوج‌هایی که سلامت روان ندارند، یکدیگر را بیش‌تر می‌بخشند.    پرونده مقاله

این پژوهش با هدف بررسی رابطه ی شیوه ی فرزند پروری والدین با کم رویی دختران شهرستان نورآباد ممسنی انجام گرفته است. روش پژوهش، پیمایشی است. نمونه گیری به روش خوشه ای تصادفی چند مرحله ای با مراجعه به دبیرستان ها انجام شد. برای جمع آوری داده های پژوهش، از آزمون های کم رویی استنفورد و نحوه ی برخورد والدین استفاده شد که اعتبار این آزمون ها از روش آلفای کرونباخ به ترتیب 78/0=α و72/0=α بدست آمد و برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون های همبستگی پیرسون، t و f استفاده شد. نتایج نشانگر این است که شیوه ی فرزند پروری، توقعات و انتظارات والدین با کم رویی دختران رابطه ی مستقیم، شیوه ی فرزند پروری محبت آمیز با کم رویی دختران رابطه ی عکس، شیوه ی فرزند پروری استقلال در امور شخصی با کم رویی دختران رابطه ی عکس و بین ترتیب تولد با کم رویی رابطه ای معنادار وجود دارد، فرزندان اول نسبت به فرزندان بعدی کم رو ترند و بین رشته ی تحصیلی (تجربی، ریاضی، انسانی) با کم رویی رابطه ای معنادار وجود دارد و دانش آموزان رشته ی ریاضی کم رو ترند. نتیجه گیری: بهتر است والدین از شیوه های فرزندپروری محبت آمیز و استقلال در امور شخصی بیش تر استفاده کنند و در حد امکان کم رویی خود را درمان کنند تا روی فرزندانشان تاثیر نداشته باشد   پرونده مقاله

هدف از این پژوهش بررسی رابطه‌ی سبک‌های دلبستگی، بخشش و تعارضات زناشویی در زوج‌های مراجعه‌کننده به مراکز مشاوره شهر کرج بود. به همین منظور، تعداد 200 زوج (400نفر) از زوج‌های مراجعه کننده به مراکز مشاوره به روش نمونه‌گیری دردسترس انتخاب شدند. برای گردآوری داده‌ها از سه پرسشنامه‌ی تجارب شخصی در روابط صمیمانه، بخشش و تعارضات زناشویی براتی و ثنایی استفاده شد. داده-های بدست آمده با استفاده از روش‌های آماری همبستگی پیرسون و آزمون تی برای گروههای مستقل مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته‌ها نشان داد که میان سبک‌های دلبستگی، تعارضات زناشویی و بخشش رابطه‌ای معنادار وجود دارد. هم‌چنین، میزان تعارضات زناشویی در زوج‌هایی که سبک دلبستگی هر دوی آن‌ها ایمن است کم‌تر و میزان بخشش در آن‌ها بیش-تر از زوج‌هایی است که سبک‌های دلبستگی هر دوی آن-ها ناایمن و یا سبک دلبستگی یکی از آن‌ها ایمن و دیگری ناایمن است. در نهایت، زوج‌های بدون تعارض نسبت به زوج‌های دارای تعارضات زناشویی، یکدیگر را بیش‌تر می‌بخشند.   پرونده مقاله

    هدف این پژوهش پیش­بینی میزان تمایزیافتگی دختران از روی تمایزیافتگی مادران بود. به همین منظور، تعداد 157 دانشجوی دانشگاه آزاد اسلامی واحد گچساران به شیوه نمونه­گیری تصادفی ساده برگزیده شدند و به پرسش‌نامه تمایزخود پاسخ دادند. برای تحلیل داده­های بدست آمده از همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون استفاده شد. یافته­ها نشان داد میان تمایزیافتگی و خرده مقیاس­های واکنش عاطفی، جدایی عاطفی، آمیختگی با دیگران و جایگاه من در دختران و مادران رابطه مثبت و معنادار وجود دارد و هم‌چنین، تمایزیافتگی و خرده مقیاس­های واکنش عاطفی، جدایی عاطفی، آمیختگی با دیگران و جایگاه من در مادران قادر به پیش­بینی این متغیرها در دختران است. پرونده مقاله