تاریخ مناسب کاشت گیاه مادری می تواند سبب بهبود جوانه‎زنی و رشد بذور حاصل از این گیاهان ‎شود. این آزمایش به صورت کرت های خرد شده با سه تکرار و در دو سال 96-1395 و 97-1396 انجام گردید. عامل اصلی سه تاریخ کاشت (20 مهر، 20 آبان و 20 آذر به عنوان تاریخ کاشت‌های زودهنگام، معمولی و تاخیری) و عامل فرعی ارقام گندم (زارع و حیدری با عادت رشد زمستانه، پیشگام و الوند با عادت رشد بینابین و سیروان و پیشتاز با عادت رشد بهاره) بود. نتایج آزمون استاندارد جوانه زنی بذرهای حاصل از این پژوهش نشان داد که در تاریخ کاشت 20 مهر بیشترین وزن هزار دانه و فعالیت آنزیم آلفا آمیلاز در ارقام با عادت رشد زمستانه به دست آمد. ر تاخیر در کاشت به دلیل افزایش هدایت الکتریکی سبب کاهش معنی دار درصد و سرعت جوانه زنی به‌ویژه در ارقام با تیپ رشد زمستانه شد. به نظر می رسد تاخیر در کاشت در ارقام زمستانه از طریق افزایش هدایت الکتریکی توانسته فعالیت آنزیم های دخیل در جوانه زنی فعالیت آنزیم آلفا آمیلاز را تحت تاثیر قرار دهد. همچنین سرمای زمستانه در تاریخ کاشت 20 مهر در ارقام با تیپ رشد بهاره موجب شده است که گیاهچه ضعیف تری تولید کند. اما در تاریخ کاشت 20 آذر وزن خشک گیاهچه در ارقام با تیپ رشد بینابین و بهاره نسبت به ارقام زمستانه بیشتر بود. در مجموع تاخیر در کاشت سبب کاهش معنی دار درصد و سرعت جوانه زنی ارقام با تیپ رشد زمستانه شده است. بنابراین در کشت تاخیری استفاده از ارقام بینابین و بهاره قابل توصیه می باشد. پرونده مقاله

تاریخ مناسب کاشت گیاه مادری می تواند سبب بهبود جوانه‎زنی و رشد بذور حاصل از این گیاهان ‎شود. این آزمایش به صورت کرت های خرد شده با سه تکرار و در دو سال 96-1395 و 97-1396 انجام گردید. عامل اصلی سه تاریخ کاشت (20 مهر، 20 آبان و 20 آذر به عنوان تاریخ کاشت‌های زودهنگام، معمولی و تاخیری) و عامل فرعی ارقام گندم (زارع و حیدری با عادت رشد زمستانه، پیشگام و الوند با عادت رشد بینابین و سیروان و پیشتاز با عادت رشد بهاره) بود. نتایج آزمون استاندارد جوانه زنی بذرهای حاصل از این پژوهش نشان داد که در تاریخ کاشت 20 مهر بیشترین وزن هزار دانه و فعالیت آنزیم آلفا آمیلاز در ارقام با عادت رشد زمستانه به دست آمد. ر تاخیر در کاشت به دلیل افزایش هدایت الکتریکی سبب کاهش معنی دار درصد و سرعت جوانه زنی به‌ویژه در ارقام با تیپ رشد زمستانه شد. به نظر می رسد تاخیر در کاشت در ارقام زمستانه از طریق افزایش هدایت الکتریکی توانسته فعالیت آنزیم های دخیل در جوانه زنی فعالیت آنزیم آلفا آمیلاز را تحت تاثیر قرار دهد. همچنین سرمای زمستانه در تاریخ کاشت 20 مهر در ارقام با تیپ رشد بهاره موجب شده است که گیاهچه ضعیف تری تولید کند. اما در تاریخ کاشت 20 آذر وزن خشک گیاهچه در ارقام با تیپ رشد بینابین و بهاره نسبت به ارقام زمستانه بیشتر بود. در مجموع تاخیر در کاشت سبب کاهش معنی دار درصد و سرعت جوانه زنی ارقام با تیپ رشد زمستانه شده است. بنابراین در کشت تاخیری استفاده از ارقام بینابین و بهاره قابل توصیه می باشد. پرونده مقاله

به منظور تعیین اثر تاریخ کاشت بر عملکرد و اجزای عملکرد شش رقم گندم با عادت‌های رشد متفاوت، پژوهشی در دو سال زراعی 1395-1396 و 1397-1396 به صورت کرت-های خرد شده در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار در شهرستان مبارکه اصفهان انجام شد. سه تاریخ کاشت 20 مهر، 20 آبان و 20 آذر به عنوان تاریخ کاشت‌های زود هنگام، معمول و تأخیری در نظر گرفته شدند. ارقام گندم شامل پیشگام و الوند با عادت‌های رشد بینابین، زارع و حیدری با عادت رشدی زمستانه و سیروان و پیشتاز با عادت رشدی بهاره بودند. زودکاشت ارقام با عادت رشدی بهاره و زمستانه موجب افزایش عملکرد و تأخیر در کاشت موجب افت آن شد. عملکرد ارقام با تیپ رشدی بینابین در تاریخ‌های کاشت 20 مهرماه و 20 آبان‌ماه تفاوت معنی‌داری با هم نداشت اما تأخیر در کاشت موجب افت عملکرد در این ارقام شد. بنابراین، توصیه می‌گردد در منطقه معتدله مبارکه اصفهان، ارقام با عادت رشد بهاره و زمستانه و ارقام با رشد بینابین از اواسط مهرماه تا اواسط آبان‌ماه کاشته شده و از تأخیر در کاشت آنها پرهیز گردد. پرونده مقاله