به منظور بررسی اثر تیمار‌های فیزیکی و شیمیایی بر تحریک جوانه‌زنی و شکست خواب بذر گیاه دارویی سس، پژوهشی به صورت طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار در آزمایشگاه علوم و تکنولوژی بذر دانشکده کشاورزی دانشگاه شاهد در سال 1394 اجرا شد. عوامل آزمایش شامل: شاهد، خراش‌دهی با کاغذ سمباده به مدت پنج دقیقه، خراش‌دهی شیمیایی با اسید سولفوریک 98 درصد به مدت پنج دقیقه، خیساندن در آب مقطر به مدت یک ساعت، چینه سرمایی (در دمای 4 درجه سانتی‌گراد) به مدت یک ساعت، چینه گرمایی (در دمای 60 درجه سانتی‌گراد) به مدت یک ساعت و آب داغ (در دمای 70 درجه سانتی‌گراد) به مدت یک ساعت بود. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که اثر تیمارهای مختلف جوانه‌زنی بر صفات درصد جوانه‌‌زنی کل، درصد جوانه‌ی نرمال، درصد جوانه‌ی غیر نرمال، سرعت جوانه‌زنی، متوسط زمان جوانه‌زنی و بنیه بذر در سطح احتمال یک درصد معنی‌دار بود. نتایج مقایسه میانگین نشان داد که بیش‌ترین درصد جوانه‌زنی مربوط به تیمار خراش‌دهی با کاغذ سمباده (85 درصد) و کم‌ترین درصد جوانه‌زنی مربوط به تیمار چینه سرمایی (67/1 درصد) بود. بیش‌ترین و کم‌ترین شاخص وزنی بنیه بذر به ترتیب مربوط به تیمار آب داغ (66/6) و اسید سولفوریک (283/0) بود. به طور کلی تیمار خراش‌دهی با سمباده جهت حصول بالا‌ترین درصد جوانه‌زنی و تیمار آب داغ جهت افزایش بنیه بذر سس توصیه می‌شود. پرونده مقاله

این تحقیق به ‌منظور بررسی تأثیر تنش خشکی آخر فصل بر ویژگی‌های جوانه‌زنی و پارامترهای رشد بذور مادری پنج ژنوتیپ گندم دوروم، به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه کاملاً تصادفی با سه تکرار در آزمایشگاه تکنولوژی بذر دانشکده کشاورزی دانشگاه شاهد در سال 1395 انجام شد. فاکتورهای آزمایش شامل رژیم آبیاری در دو سطح بذور تولید شده در شرایط آبیاری مطلوب و اعمال تنش خشکی آخر فصل بر گیاه مادری ژنوتیپ‌های گندم دوروم شامل پنج ژنوتیپ رباط اراک (بومی)، آریا (تجاری)، کرخه (تجاری)، یاواروس (تجاری) و دنا (تجاری) بود. نتایج حاکی از تأثیر معنی‌دار تنش خشکی بر صفات مورد مطالعه‌ بود. درصد جوانه‌زنی بذرهای ژنوتیپ تجاری آریا تولیدشده در شرایط تنش خشکی 100 درصد بود، درحالی که در دیگر ژنوتیپ‌ها این شاخص کاهش یافت. مقایسه میانگین اثر متقابل خشکی و ژنوتیپ بر شاخص طولی و وزنی بنیه گیاهچه نشان داد که بذرهای ژنوتیپ تجاری آریا تولید شده در شرایط آبیاری مطلوب با 83/432 و بذور ژنوتیپ بومی رباط اراک تولید شده در شرایط تنش خشکی با 15/328 بیش‌ترین شاخص طولی بنیه گیاهچه را داشتند. ژنوتیپ‌های بومی رباط اراک با میانگین (23/7) و تجاری آریا با میانگین (33/7) به ترتیب دارای بیش‌ترین شاخص وزنی بنیه گیاهچه بودند. ژنوتیپ تجاری دنا در هر دو شرایط دارای کم‌ترین شاخص وزنی بنیه گیاهچه بود. به طور کلی می‌توان نتیجه گرفت که اعمال تنش خشکی بر گیاه مادری ژنوتیپ‌های بررسی شده سبب کاهش خصوصیات جوانه‌زنی، رشد گیاهچه و کیفیت بذر حاصل گردید. پرونده مقاله

به منظور بررسی مدت زمان و پرایمینگ‌های مختلف بر مؤلفه‌های جوانه‌زنی بذر زیره سبز، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی در سه تکرار در مرکز تحقیقات گیاهان دارویی دانشگاه شاهد در سال 1392 اجرا گردید. فاکتورهای آزمایش شامل پلی اتیلن گلایگول با دو غلظت (5 و 10 درصد)، نیترات پتاسیم در دو سطح (یک و دو درصد)، کلرید پتاسیم در دو سطح (دو و چهار درصد) و مدت زمان پرایمینگ در سه سطح (12، 24 و 36 ساعت) بود. نتایج نشان داد که تیمار پرایمینگ‌های مختلف بر صفات درصد، سرعت و ضریب سرعت جوانه‌زنی، طول ریشه‌چه، ساقه‌چه و گیاهچه، ضریب آلومتری، میانگین مدت زمان جوانه‌زنی، متوسط جوانه‌زنی روزانه و شاخص بنیه بذر در سطح احتمال یک درصد معنی‌دار شد. حداکثر طول ریشه‌چه و طول گیاهچه مربوط به تیمار کلرید پتاسیم با غلظت دو درصد و مدت زمان 36 بود و حداقل طول گیاهچه مربوط به تیمار پلی اتیلن گلایگول با غلظت پنج درصد و مدت زمان 24 ساعت مشاهده شد. همچنین نتایج نشان داد که بیش‌ترین میانگین مدت زمان جوانه‌زنی مربوط به تیمار نیترات پتاسیم با غلظت یک درصد با میانگین 34/9 روز و مدت زمان‌های 36 و 12 ساعت مشاهده شد و کم‌ترین مقدار متوسط زمان برای جوانه‌زنی مربوط به تیمار کلرید پتاسیم با غلظت چهار درصد و مدت زمان 24 ساعت مشاهده گردید. کاربرد پیش تیمار کلرید پتاسیم باعث بهبود درصد و سرعت جوانه‌زنی بذرها، شاخص‌های رشد گیاهچه و همچنین شاخص بنیه بذر شد. پرونده مقاله

به‌منظور بررسی اثر شدت (40 و 59 کیلو هرتز)، توان (60، 80 و 100 وات) و مدت زمان (2، 4، 6، 8 و 20 دقیقه) امواج فراصوت بر خصوصیات جوانه‌زنی، رشد و فیزیولوژیکی کلزا (رقم اکاپی)، آزمایشی بصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی در آزمایشگاه فناوری بذر دانشکده علوم کشاورزی دانشگاه شاهد در سال 1397 انجام شد. درصد جوانه‌زنی، سرعت جوانه‌زنی، میانگین زمان لازم برای جوانه‌زنی، شاخص وزنی و طولی بنیه گیاهچه، طول گیاهچه، وزن خشک گیاهچه و برخی شاخص‌های فیزیولوژیک از جمله کلروفیل a، کلروفیل b، کلروفیل کل، محتوای کارتنوئید و محتوای نسبی آب اندازه‌گیری شد. اثر متقابل شدت، توان و مدت زمان کاربرد امواج فراصوت تمام صفات مورد مطالعه بجز ضریب سرعت جوانه‌زنی، وزن خشک گیاهچه و محتوای نسبی آب را تحت تاثیر قرار داد. بیشترین درصد جوانه‌زنی بذور کلزا در ترکیب تیماری مربوط به امواج 59 کیلوهرتز، قدرت 100 وات و 6 دقیقه با میانگین 33/88 درصد بود. محتوای کارتنوئید، کلروفیل کل، کلروفیلa و کلروفیلb به ترتیب با میانگین 57/22، 08/49، 62/22 و 47/26 میکروگرم بر گرم وزن تر در کاربرد امواج فراصوت 40 کیلوهرتز با قدرت 80 وات به مدت دو دقیقه مشاهده شد. بر طبق نتایج بدست آمده می‌توان چنین نتیجه‌گیری کرد که کاربرد امواج فراصوت توانست تا حدود زیادی ویژگی‌های جوانه‌زنی، رشدی و فیزیولوژیک را در گیاه کلزا بهبود بخشد. با توجه به زمانبر بودن روش‌های متداول شکستن خواب بذر، استفاده از امواج فراصوت به‌عنوان یک فناوری نوین در شکستن خواب بذر به‌عنوان جایگزینی برای روش‌های قدیمی قابل توصیه است. پرونده مقاله

به‌منظور بررسی تأثیر فلزات نیکل و سرب بر خصوصیات جوانه زنی و رشد گیاهچه کتان، آزمایشی به صورت طرح پایه کاملاً تصادفی با سه تکرار در سال 1395 در آزمایشگاه تکنولوژی بذر دانشگاه شاهد اجرا شد. تیمارهای آزمایشی شامل مصرف فلزات سنگین سرب ( شاهد، 250، 500 و 750 میکرومولار) و فلز نیکل (200، 400 و 600 میکرومولار) بود. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که اثر فلزات سنگین بر صفات درصد و سرعت جوانه زنی، طول ریشه چه، ساقه چه و گیاهچه، وزن تر و خشک گیاهچه، شاخص طولی بنیه گیاهچه و محتوای نسبی آب در سطح احتمال یک درصد معنی دار بود. نتایج نشان داد که بیش ترین درصد جوانه زنی (66/98 درصد) و سرعت جوانه زنی (86/11 یک/ روز) در تیمار شاهد بدست آمد. هم چنین مصرف سرب شاخص های جوانه زنی بذر و رشد گیاهچه کتان را نسبت به شاهد کاهش داد. اما سرب دارای اثر بازدارندگی کم تری بر شاخص های جوانه زنی بذر و رشد گیاهچه کتان نسبت به همه غلظت های نیکل داشت. با افزایش غلظت فلز نیکل اثر کاهنده آن افزایش یافت به‌طوری‌که کم ترین شاخص های جوانه زنی بذر و رشد گیاهچه کتان در غلظت 600 میکرومولار فلز نیکل مشاهده شد. به طور کلی نتایج نشان داد که فلزات نیکل و سرب منجر به کاهش جوانه زنی بذر و رشد گیاهچه کتان شدند. پرونده مقاله

به منظورارزیابی اثرتنش شوری برویژگی های جوانه زنی و میزان پرولین گیاه کنجد، آزمایشی به صورت کاملاً تصادفی در آزمایشگاه تکنولوژی بذر دانشگاه شاهد در سال 1395 در سه تکرار اجرا شد. تیمار آزمایش شامل تنش شوری در چهارسطح (صفر (آب مقطر)، 5/2، 5، 5/7 دسی‌زیمنس بر متر نمک طبیعی دریاچه قم) بود. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که تنش شوری تأثیر معنی‌داری برصفات درصد و سرعت جوانه زنی، متوسط جوانه زنی روزانه، طول ریشه چه، ساقه چه و نسبت بین آن ها، وزن خشک گیاهچه، شاخص بنیه گیاهچه و میزان پرولین در سطح احتمال یک درصد داشت. تنش شوری باعث کاهش خصوصیات جوانه زنی بذروویژگی های رشد گیاهچه کنجد شد. نتایج مقایسات میانگین نشان داد که بیش ترین درصد جوانه زنی (66/99 درصد)، سرعت جوانه زنی (58/8 بذر در روز)، متوسط جوانه زنی روزانه (11/16 بذر)، طولریشه چه (67/3 سانتی متر)، طول ساقه‌چه (56/2 سانتی متر)، وزن خشک گیاهچه (09/0 گرم)، شاخص بنیه وزنی گیاهچه (66/8) و شاخص بنیه طولی گیاهچه (35/619) در عدم تنش (شاهد) مشاهده شد. تنش شوری میزان پرولین گیاهچه کنجد را تحت تأثیرقرارداد و باعث افزایش آن شد.افزون بر این نتایج نشان داد بذر گیاه کنجد به تنش شوری حساس است و تنش 5/7 دسی زیمنس بر متر بیش ترین آسیب را به این گیاه می رساند. می توان با کاربرد فناوری پرایمینگ و استفاده از ارقام متحمل جوانه زنی گیاه کنجد را در شرایط شوری بهبود و رشد بهتر گیاهچه را باعث گردید. پرونده مقاله

شوری یکی از اصلی ترین تنش های محیطی است که جوانه زنی و استقرار گیاهچه را تحت تأثیر قرار می‌دهد. به‌‌منظور ارزیابی اثر تنش شوری بر شاخص های جوانه زنی گیاهان دارویی همیشه ‌بهار، سس و بزرک پژوهشی به صورت طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار در آزمایشگاه علوم و تکنولوژی بذر دانشکده کشاورزی دانشگاه شاهد در سال 1395 اجرا شد. تیمار آزمایش شامل سطوح مختلف شوری (صفر، 2، 4 و 6 دسی‌زیمنس بر متر) بود. نتایج نشان داد که اثر تنش شوری بر صفات طول گیاهچه، درصد جوانه زنی، متوسط زمان جوانه زنی، سرعت جوانه زنی و شاخص طولی بنیه بذر در هر سه گیاه دارویی در سطح احتمال یک درصد معنی دار شد. به‌طوری که بیش ترین درصد جوانه زنی بذر همیشه بهار (7/33 درصد) مربوط به تیمار شاهد بود و در سطوح شوری بالاتر از 2 دسی زیمنس بر متر، درصد جوانه زنی آن به تدریج کاهش پیدا کرد. بیش ترین و کم ترین درصد جوانه زنی بذر بزرک به ترتیب مربوط به تیمار شوری 2 دسی زیمنس بر متر (82 درصد) و تیمار شوری 6 دسی زیمنس بر متر (45 درصد) بود. بیش ترین شاخص طولی بنیه بذر سس مربوط به تیمار شوری 2 دسی زیمنس بر متر (43/691) بود اما با افزایش تنش شوری از بنیه بذر کاسته شد. براساس نتایج این پژوهش، شوری 2 دسی زیمنس بر متر باعث تحریک جوانه زنی بذور سس و بزرک گردید ولی با افزایش سطح شوری از میزان شاخص جوانه زنی کاسته شد. پرونده مقاله

به‌منظور بررسی مدت زمان و پرایمینگ های مختلف بر مؤلفه های جوانه زنی بذر زیره سبز، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی در سه تکرار در مرکز تحقیقات گیاهان دارویی دانشگاه شاهد در سال 1392 اجرا گردید. فاکتورهای آزمایش شاملپلی اتیلن گلایگول با دو غلظت (5 و 10 درصد)، نیترات پتاسیم در دو سطح (یک و دو درصد)، کلرید پتاسیم در دو سطح (دو و چهار درصد) و مدت زمان پرایمینگ در سه سطح (12، 24 و 36 ساعت) بود. نتایج نشان داد که تیمار پرایمینگ‌های مختلف بر صفات درصد، سرعت و ضریب سرعت جوانه زنی، طول ریشه چه، ساقه چه و گیاهچه، ضریب آلومتری، میانگین مدت زمان جوانه زنی، متوسط جوانه زنی روزانه و شاخص بنیه بذر در سطح احتمال یک درصد معنی دار شد. حداکثر طول ریشه چه و طول گیاهچه مربوط به تیمار کلرید پتاسیم با غلظت دو درصد و مدت زمان 36 بود و حداقل طول گیاهچه مربوط به تیمار پلی اتیلن گلایگول با غلظت پنج درصد و مدت زمان 24 ساعت مشاهده شد. همچنین نتایج نشان داد که بیش ترین میانگین مدت زمان جوانه زنی مربوط به تیمار نیترات پتاسیم با غلظت یک درصد با میانگین 34/9 روز و مدت زمان های 36 و 12 ساعت مشاهده شد و کم ترین مقدار متوسط زمان برای جوانه زنی مربوط به تیمار کلرید پتاسیم با غلظت چهار درصد و مدت زمان 24 ساعت مشاهده گردید. کاربرد پیش تیمار کلرید پتاسیم باعث بهبود درصد و سرعت جوانه زنی بذرها، شاخص های رشد گیاهچه و همچنین شاخص بنیه بذر شد. پرونده مقاله

پرایمینگ یکی از تکنیک‌ هایی است که باعث افزایش درصد و سرعت جوانه‌ زنی، سبزشدن در تنش‌های محیطی از قبیل تنش شوری، دما وخشکی می‌شود. به ‌منظور بررسی اثر پیش تیمار ایندول استیک اسید بر خصوصیات جوانه‌ زنی و پارامترهای رشد گیاه شاهی در تحت تنش شوری آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه کاملاً تصادفی با سه تکرار در سال 1394 در آزمایشگاه تکنولوژی بذر دانشگاه شاهد انجام گرفت. فاکتورهای آزمایش شامل هورمون اکسین (ایندول استیک اسید) در سه سطح (0، 0/2 و 0/5 میلی‌ گرم در لیتر) و تنش شوری نمک دریاچه قم در 4 سطح (0 (آب مقطر)، 2/5، 5 و 7/5 دسی‌زیمنس بر متر) بود. در بررسی نتایج تجزیه واریانس پیش تیمار اکسین بر میانگین مدت زمان جوانه‌زنی و ضریب جوانه‌زنی و تنش شوری بر طول ریشه‌چه و گیاهچه شاهی غیر معنی‌دار شد. اثر متقابل پیش تیمار بذر با اکسین و تنش شوری بر درصد جوانه‌ زنی، طول ریشه‌چه، ساقه‌ چه، گیاهچه و همچنین ضریب آلومتری در سطح احتمال یک درصد معنی ‌دار شد. با افزایش غلظت اکسین تعداد گیاهچه نرمال بیشتر شد و تعداد گیاهچه غیرنرمال کاهش یافت. پیش تیمار بذر با ایندول استیک اسید باعث کاهش پارامترهای رشد شاهی شد. افزایش تنش شوری میانگین مدت زمان جوانه‌ زنی را افزیش و ضریب سرعت جوانه‌ زنی کاهش داد. غلظت 0/5 میلی‌ گرم بر لیتر پیش تیمار ایندول استیک اسید باعث کاهش درصد جوانه ‌زنی شد. پرونده مقاله

به‌منظور بررسی اثر دگرآسیبی عصاره اندام های مختلف علف های هرز پیچک و پنیرک صحرایی بر خصوصیات جوانه زنی و رشد سه رقم کنجد، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه کاملاً تصادفی در آزمایشگاه تکنولوژی بذر دانشگاه شاهد در سال 1395 اجرا شد. فاکتورهای آزمایش شامل ارقام کنجد در سه سطح (یلووایت، هلیل و اولتان)، علف هرز در دو سطح (پیچک صحرایی و پنیرک صحرایی)، عصاره اندام های گیاه با سه سطح (ریشه، ساقه و برگ) و عصاره در سه غلظت (0، 5 و 10درصد) در سه تکرار بود. تیمارهای بکار برده شده تأثیر معنی داری بر صفات درصد، سرعت و میانگین مدت زمان جوانه زنی، طول ریشه چه و ساقه چه، وزن خشک گیاهچه و شاخص بنیه گیاهچه داشتند. با توجه به نتایج مقایسه میانگین چهارگانه بیشترین درصد جوانه زنی در رقم یلووایت عصاره اندام ساقه پیچک صحرایی و رقم اولتان عصاره اندام ریشه پنیرک صحرایی در عدم غلظت با میانگین 100 درصد مشاهده شد. در این میان علف هرز پنیرک در مقایسه با پیچک، پتانسیل بالاتری در تولید مواد دگرآسیب از خود نشان داد. با توجه به اثرات منفی و در بعضی غلظت های پایین اثرات تحریک کنندگی و مثبت این علف های هرز با بقایای آن ها در مزارع، امید است با مدیریت های زراعی در قالب اصول کشاورزی پایدار ضمن مقابله صحیح بتوان در افزایش رشد منتهی به عملکرد گام برداشت. پرونده مقاله

به‌منظور بررسی پیش تیمار بر ویژگی های جوانه زنی، رشد و فیزیولوژیکی توده اصفهانی شنبلیله تحت تنش شوری، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه کاملاً تصادفی با سه تکرار در آزمایشگاه تکنولوژی بذر دانشکده علوم کشاورزی دانشگاه شاهد در سال 1396 اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل پنج سطح پرایمینگ (شاهد (آب مقطر)، هیدروپرایمینگ آب مقطر به مدت 24 ساعت، هیدروپرایمینگ آب مقطر به مدت 48 ساعت، نیترات پتاسیم 3% و سالیسیلیک اسید 5%) و تنش شوری در چهار سطح (0، 50، 100 و 150 میلی مولار) بود. نتایج تجزیه واریانس حاکی از تأثیر معنی‌دار ترکیب تیماری پرایمینگ و تنش شوری بر صفات جوانه زنی، شاخص های رشد، رنگیزه های فتوسنتزی و محتوای پرولین بود. نتایج مقایسه میانگین اثر برهمکنش نشان داد که درصد جوانه زنی در سطوح هیدروپرایمینگ با تنش 150 میلی مولار 100 درصد بود. با توجه به نتایج مقایسه میانگین هیدروپرایمینگ 24 ساعت در صفاتی مانند سرعت جوانه زنی، طول ساقه چه، بنیه طولی گیاهچه، محتوای رنگیزه های فتوسنتزی و محتوای کارتنوئید نسبت به سطوح دیگر پرایمینگ دارای برتری نسبی بود. به نظر می رسد گیاه شنبلیله گیاهی مقاوم به تنش می باشد و کاربرد هیدروپرایمینگ نسبت به سطوح دیگر اثر بهبود بخشی بر صفات مورد بررسی داشت. پرونده مقاله

به منظور بررسی تأثیر تنش شوری و نیترات پتاسیم بر خصوصیات جوانه زنی و رشد گیاهچه گیاه دارویی گل سازویی، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه کاملاً تصادفی در سه تکرار در شهرستان دره شهر در سال 1394 اجرا شد. فاکتورهای آزمایش شامل نیترات پتاسیم در سه سطح (0، 3 و 5 درصد) و تنش شوری با غلظت های کلرید سدیم در چهار سطح (0 (آب مقطر)، 5/2، 5 و 5/7 دسی زیمنس بر متر) بود. با توجه به نتایج تجزیه واریانس، ترکیب تیماری نیترات پتاسیم و تنش شوری تأثیر معنی داری بر صفات درصد و سرعت جوانه زنی، طول ریشه چه و ساقه چه، وزن خشک گیاهچه و شاخص بنیه گیاهچه نشان داد. همچنین نتایج مقایسه میانگین اثر برهمکنش پرایمینگ و تنش شوری نشان داد که بیش ترین درصد و سرعت جوانه زنی بذر گیاه در عدم تنش شوری و کاربرد نیترات پتاسیم سه درصد به ترتیب با میانگین های (33/73 درصد) و (44/6 بذر در روز) بدست آمد. کاربرد نیترات پتاسیم سه درصد نیز باعث افزایش شاخص بنیه گیاهچه شد، به طوری که در عدم تنش با میانگین 93/97 دارای بیش ترین میزان شاخص طولی بنیه گیاهچه را داشت. افزون بر این بیش ترین شاخص وزنی بنیه گیاهچه نیز در عدم تنش با کاربرد نیترات پتاسیم سه درصد مشاهده شد. در کل می توان چنین استنباط کرد که کاربرد سطوح نیترات پتاسیم باعث بهبود صفات جوانه زنی و پارامترهای رشد گیاه گل سازویی در شرایط تنش شوری شد. پرونده مقاله

به منظور بررسی اثر اسید هیومیک و اسید فولیک بر ویژگی های جوانه زنی بذر گیاه سرخارگل در شرایط تنش شوری طبیعی، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه کاملاً تصادفی در سه تکرار در آزمایشگاه تکنولوژی بذر دانشگاه شاهد در سال 1395 اجرا شد. فاکتورهای آزمایش شامل هیومیک اسید در سه سطح (0، 200 و 400 میلی گرم بر لیتر)، فولویک اسید در سه سطح (0، 200 و 400 میلی گرم بر لیتر) و تنش شوری در چهار سطح (0، 4، 8 و 12 دسی زیمنس بر متر) بود. نتایج نشان داد که اثر متقابل اسید هیومیک، اسید فولیک، تنش شوری بر صفات درصد جوانه زنی، میانگین مدت زمان جوانه زنی، طول ساقه چه، وزن تر گیاهچه و شاخص بنیه بذر تأثیر معنی داری داشت. بیش ترین درصد جوانه زنی با میانگین 100 درصد در کاربرد هیومیک اسید و فولیک اسید با غلظت 200 میلی گرم بر لیتر و عدم تنش شوری مشاهده شد. در شرایط تنش 12 دسی زیمنس بر متر وجود هیومیک اسید 200 میلی گرم بر لیتر و فولیک اسید 400 میلی گرم بر لیتر درصد جوانه زنی را به 55/75 درصد بهبود بخشید. با توجه به نتایج مقایسه میانگین بیش ترین شاخص طولی و وزنی بنیه گیاهچه به ترتیب مربوط به عدم استفاده از اسید آلی و عدم تنش شوری با میانگین 63/58 و کاربرد هیومیک اسید با غلظت 200 میلی گرم بر لیتر و فولیک اسید با غلظت 400 میلی گرم بر لیتر در تنش 12 دسی زیمنس بر متر با میانگین 68/0 مشاهده شد. کاربرد اسیدهای آلی باعث بهبود ویژگی های جوانه زنی و رشد گیاه دارویی سرخارگل در شرایط تنش شوری شد. پرونده مقاله

تنش خشکی از مهم ترین عوامل ایجاد اختلال در رشد و نمو گیاهان در مناطق خشک و نیمه خشک، به ویژه در مرحله جوانه زنی، می باشد. بدین منظور آزمایشی تحت عنوان بررسی پرایمینگ بذر با هورمون سالسیلیک اسید بر ویژگی های جوانه زنی گیاه دارویی بالنگو شیرازی تحت تنش خشکی (پلی اتیلن گلایکول 6000) در آزمایشگاه زراعت دانشگاه شاهد در سال 1395 انجام شد. این آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه کاملاً تصادفی در سه تکرار اجرا شد. فاکتورهای آزمایش شامل هورمون سالسیلیک اسید در سه سطح (صفر (آب مقطر)، 5/0 و 1 میلی مولار) و تنش خشکی در چهار سطح (صفر، 3-، 6- و 9- بار) بود. صفات مورد بررسی شامل درصد و سرعت جوانه زنی، میانگین مدت زمان و ضریب سرعت جوانه زنی، متوسط جوانه زنی روزانه، شاخص بنیه گیاهچه، طول ریشه‌چه، ساقه چه و نسبت بین آن ها، وزن تر ریشه چه، وزن تر ساقه چه و وزن خشک گیاهچه بود. با توجه به نتایج تجزیه واریانس، پرایمینگ سالسیلیک اسید، تنش خشکی و اثر متقابل صفات تأثیر معنی داری (P<0.01) نشان دادند. نتایج نشان داد که با افزایش تنش خشکی خصوصیات جوانه زنی و پارامترهای رشد گیاه بالنگو کاهش یافت و کاربرد سالسیلیک اسید باعث افزایش ویژگی‌های جوانه‌زنی بذر و رشد گیاهچه شد. در تنش 9- بار، گیاه بالنگو شیرازی توانست جوانه بزند و زنده بماند ولی خصوصیات جوانه زنی بذر و رشد گیاهچه کاهش چشمگیری نسبت به شرایط کنترل داشت. در بین سطوح پیش تیمار سالسیلیک اسید، سطح یک میلی‌مولار دارای بیشترین درصد جوانه‌زنی در تنش 9- بار بود. پرونده مقاله

خشکی از عمده ترین خطرات برای تولید موفق محصولات زراعی است. به منظور ارزیابی خصوصیات جوانه زنی بذرهای پایه مادری 15 لاین بومی گندم نان، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه کاملاً تصادفی در آزمایشگاه تکنولوژی بذر دانشگاه شاهد در سال 1395 اجرا شد. فاکتورهای مورد بررسی شامل بذرهای تولید شده در دو سطح (بدون تنش یا آبیاری نرمال) و اعمال تنش خشکی آخر فصل (قطع آبیاری در مرحله سنبله دهی) بر گیاه مادری و 15 لاین بومی گندم نان (کشه فراهان، کوره ساوه 26، کوره ساوه 27، مال میر اهواز 66، مال میر اهواز 67، محت علیا اراک بروجرد، مشهد 7، مشهد 8، مشهد 14، مشهد 18، مشهد 22، مغان، مل آباد ساوه، ملاوی، نهاوند) بود. صفات مورد بررسی شامل درصد و سرعت جوانه زنی، میانگین مدت زمان جوانه زنی، طول ریشه چه و ساقه چه، تعداد ریشه های فرعی، وزن خشک گیاهچه و شاخص بنیه گیاهچه بود. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که تنش خشکی، ژنوتیپ و اثر متقابل آن ها تأثیر معنی داری بر صفات مورد پژوهش داشت. بذرهای تولید شده ژنوتیپ مشهد14 در هر دو شرایط نوسان کم تری را نشان داد. این ژنوتیپ دارای بالاترین درصد و سرعت جوانه زنی، تعداد ریشه های فرعی، وزن خشک گیاهچه و شاخص وزنی بنیه گیاهچه بود. ژنوتیپ مشهد14 در شرایط تنش خشکی دارای بیش ترین شاخص وزنی بنیه گیاهچه بود و بیش ترین شاخص طولی بنیه گیاهچه در ژنوتیپ نهاوند مشاهده شد. با توجه به اینکه شاخص قدرت بذر در بیش تر بذور ژنوتیپ های تولید شده در شرایط تنش خشکی کاهش یافت، برای مناطق خشک و نیمه خشک نمی توان آن ها را توصیه کرد. پرونده مقاله

به منظور ارزیابی تأثیر مدت زمان خراش ‌دهی مکانیکی بر شکست خواب بذر گیاه دارویی کهورک آزمایشی در قالب طرح پایه کاملاً تصادفی در سه تکرار، در آزمایشگاه زراعت دانشکده کشاورزی دانشگاه شاهد در سال 1394 انجام گرفت. تیمار‌ آزمایشی زمان خراش‌دهی مکانیکی در چهار سطح شامل کنترل (عدم خراش‌دهی)، خراش‌ دهی به‌مدت یک دقیقه، یک و نیم دقیقه و دو دقیقه بود. نتایج نشان داد کاربرد تیمار‌ آزمایشی بر درصد و سرعت جوانه زنی، تعداد گیاهچه‌ ی عادی و غیرعادی، میانگین مدت زمان جوانه‌ زنی، وزن‌ تر ساقه چه، وزن خشک ریشه ‌چه، وزن خشک ساقه‌ چه و طول ساقه‌ چه معنی دار و بر وزن‌ تر ریشه‌ چه و طول ریشه‌ چه غیر معنی ‌دار شد. مقایسه میانگین تیمارها نشان داد با افزایش زمان خراش‌ دهی درصد جوانه ‌زنی افزایشی 100 درصدی نسبت به شاهد داشت. بیش‌ترین طول ساقه‌ چه مربوط به مدت زمان شاهد با 4/3سانتی‌متر، کمترین و بیش‌ترین وزن‌تر ساقه‌ چه به‌ترتیب مربوط به زمان صفر (0/25گرم) و زمان یک دقیقه (1/9گرم) بود. بیش‌ترین وزن خشک ریشه ‌چه و ساقه ‌چه در مدت زمان یک دقیقه مشاهده شد. با افزایش زمان خراش‌دهی از تعداد گیاهچه عادی کاهش و تعداد گیاهچه غیرعادی افزایش یافت، نتایج این آزمایش نشان داد که برای اسقرار بهتر بذر کهورک و یکنواختی آن مدت زمان خراش‌ دهی یک دقیقه مناسب است. پرونده مقاله

به‌منظور بررسی پرایمینگ بذر با هورمون سالیسیلیک اسید بر ویژگی های جوانه زنی گیاه دارویی بالنگو شهری تحت تنش خشکی قرار گرفت. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه کاملاً تصادفی در سه تکرار اجرا شد. فاکتورهای آزمایش شامل هورمون سالسیلیک اسید در چهار سطح (صفر (آب مقطر)، 5/0 و 1 میلی مولار) و تنش خشکی در چهار سطح (صفر، 3-، 6- و 9- بار) بود. نتایج تجزیه واریانس داده‌های این پژوهش نشان داد که فاکتورهای مورد آزمایش تأثیر معنی داری بر صفات مورد مطالعه داشتند (یک درصد). پیش تیمار سالیسیلیک اسید باعث بهبود خصوصیات جوانه زنی بذر و ویژگی‌های رشد گیاهچه بالنگو شهری تحت تنش خشکی شد. بیشترین درصد و سرعت جوانه زنی، بنیه گیاهچه، طول ریشه چه، طول ساقه چه، وزن تر ساقه چه و وزن خشک گیاهچه در پرایمینگ سالسیلیک اسید یک میلی مولار در عدم تنش خشکی مشاهده شد. نتایج به طور کلی نشان داد که پیش تیمار با سالسیلیک اسید یک میلی‌مولار درمقایسه با سطوح دیگر، مؤلفه‌های جوانه زنی و در نتیجه رشد گیاهچه بالنگو شهری را بهبود می‌دهد. پرونده مقاله

این پژوهش به‌منظور بررسی اثر پیش تیمار بذر با سالیسیلیک اسید و اکسین در شرایط تنش خشکی و شوری بر جوانه‌زنی و خصوصیات رشد گیاه مرزه، در سال 1394 در آزمایشگاه تکنولوژی بذر دانشگاه شاهد به صورت دو آزمایش مجزا با پیش تیمارهای سالیسیلیک اسید تحت تنش شوری و اکسین تحت تنش خشکی انجام شد. هر دو آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار انجام گرفت. تیمارهای آزمایش اول شامل سه سطح اسید سالیسیلیک (0، 3/0 و 6/0 میلی‌مولار) و شوری در چهار سطح (0، 3، 6 و 9 دسی زیمنس بر متر) و تیمارهای آزمایش دوم نیز شامل اکسین (ایندول استیک اسید) در سه سطح (0، 2/0 و 5/0 میلی‌گرم بر لیتر) و چهار سطح خشکی شامل (0، 3-، 6- و 9- بار) بود. نتایج آزمایش اول نشان داد که اثرمتقابل سالیسیلیک اسید و شوری بر صفات درصد جوانه‌زنی، طول ریشه‌چه، ساقه‌چه و نسبت آن‌ها، طول و وزن خشک گیاهچه معنی‌دار بود. با توجه به نتایج آزمایش دوم اثرمتقابل فاکتورها بر صفات مورد مطالعه به جز ضریب سرعت جوانه‌زنی تأثیر معنی‌داری داشت. بیش‌ترین درصد جوانه‌زنی مربوط به پیش تیمار سالیسیلیک اسید با غلطت 6/0 میلی‌مولار و اکسین با غلظت 5/0 میلی‌گرم بر لیتر بود. تنش خشکی و شوری باعث کاهش ویژگی‌های جوانه‌زنی و پارامترهای رشد گیاه مرزه شد. نتایج نشان داد که پیش تیمار بذر با هورمون‌های اکسین و سالیسیلک اسید در شرایط تنش خشکی و شوری باعث افزایش جوانه‌زنی بذرهای گیاه دارویی مرزه شد. پرونده مقاله

به منظور بررسی تأثیر پرایمینگ بر خصوصیات جوانه زنی و رشد گیاهچه کنجد تحت تنش شوری، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه کاملاً تصادفی در سال 1395 در آزمایشگاه تکنولوژی بذر دانشگاه شاهد اجرا شد. فاکتورهای آزمایش شامل پرایمینگ در سه سطح (شاهد، جیبرلیک اسید 250 قسمت در میلیون، جیبرلیک اسید 500 قسمت در میلیون و نیترات پتاسیم 4/0 درصد) و پنج سطح تنش شوری (0، 3، 6، 9 و 12 دسی زیمنس بر متر) در سه تکرار بر کنجد رقم اولتان بود. صفات مورد ارزیابی شامل درصد و سرعت جوانه زنی، میانگین مدت زمان جوانه زنی، طول ریشه چه و ساقه چه، وزن تر و خشک گیاهچه و محتوای نسبی آب بود. نتایج نشان داد تیمارهای پرایمینگ، تنش شوری و برهمکنش آن ها بر صفات مورد مطالعه تأثیر معناداری داشت. نتایج مقایسه میانگین اثر متقابل نشان داد که بیش ترین درصد و سرعت جوانه زنی در پیش تیمار جیبرلیک اسید 500 پی پی ام و عدم تنش شوری مشاهده شد. تنش شوری باعث کاهش صفات جوانه زنی بذر، پارمترهای رشد و محتوای نسبی آب گیاه کنجد شد. کاربرد پیش تیمارهای جیبرلیک اسید و نیترات پتاسیم باعث بهبود خصوصیات جوانه زنی و رشد گیاهچه کنجد در مواجهه با تنش شوری شدند. پرونده مقاله

مرزه تابستانی (Satureja hortensis L.) یکی از گیاهان ارزشمند دارویی متعلق به خانواده نعناعیان (Lamiaceae) است. هدف از انجام این مطالعه ارزیابی اثر کود بیولوژیک تیوباسیلوس و کود شیمیایی بر ویژگی‌های مورفولوژیکی و فیتوشیمیایی گیاه دارویی Satureja hortensis L.بود. مطالعه حاضر به صورت فاکتوریل در قالب بلوک های کاملاً تصادفی با سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی شهر گلمکان در سال 98-1397 انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل کود بیولوژیک تیوباسیلوس (0 (شاهد)، 5 و 12 کیلوگرم در هر هکتار) و کود شیمیایی (0 (شاهد)، 35 و 70 کیلوگرم در هر هکتار) بودند. اسانس گیاه از برگ های مرزه در مرحله گلدهی توسط دستگاه کلونجر استخراج و سپس ترکیب‌های تشکیل دهنده اسانس توسط GC-MS مورد تجزیه قرار گرفتند. نتایج نشان داد که همه صفات مورفولوژیکی گیاه و هم چنین کیفیت و کمیت مواد مؤثره اسانس تحت تأثیر تیمارهای کودی قرار گرفتند. به طوری‌که کاربرد تلفیقی کود بیولوژیک تیوباسیلوس و کود شیمیایی منجر به افزایش صفات مورد بررسی نسبت به شاهدگردید. بیشترین ارتفاع بوته (8/48 سانتی متر)، وزن خشک برگ (7/9 گرم) و دانسیته اسانس (67/3 درصد) در استفاده توأم کود تیوباسیلوس و کود شیمیایی بدست آمد. دو ترکیب اصلی اسانس مرزه شامل: کارواکرول (10/62 درصد) و گاما-ترپینن (04/19 درصد) بیشترین، افزایش را در ترکیب تیماری 12 کیلوگرم در هکتار کود تیوباسیلوس و 70 کیلوگرم در هکتار کود شیمیایی (NPK) نشان دادند. بر اساس نتایج بدست آمده مشخص شد که استفاده از ترکیب تیماری کود تیوباسیلوس و کود شیمیایی می‌تواند ویژگی های مورفولوژیکی، کمیت و کیفیت اسانس مرزه را نیز افزایش دهد. پرونده مقاله

به منظور بررسی اثر تیمار‌های فیزیکی و شیمیایی بر تحریک جوانه‌زنی و شکست خواب بذر گیاه دارویی سس، پژوهشی به صورت طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار در آزمایشگاه علوم و تکنولوژی بذر دانشکده کشاورزی دانشگاه شاهد در سال 1394 اجرا شد. عوامل آزمایش شامل: شاهد، خراش‌دهی با کاغذ سمباده به مدت پنج دقیقه، خراش‌دهی شیمیایی با اسید سولفوریک 98 درصد به مدت پنج دقیقه، خیساندن در آب مقطر به مدت یک ساعت، چینه سرمایی (در دمای 4 درجه سانتی‌گراد) به مدت یک ساعت، چینه گرمایی (در دمای 60 درجه سانتی‌گراد) به مدت یک ساعت و آب داغ (در دمای 70 درجه سانتی‌گراد) به مدت یک ساعت بود. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که اثر تیمارهای مختلف جوانه‌زنی بر صفات درصد جوانه‌‌زنی کل، درصد جوانه‌ی نرمال، درصد جوانه‌ی غیر نرمال، سرعت جوانه‌زنی، متوسط زمان جوانه‌زنی و بنیه بذر در سطح احتمال یک درصد معنی‌دار بود. نتایج مقایسه میانگین نشان داد که بیش‌ترین درصد جوانه‌زنی مربوط به تیمار خراش‌دهی با کاغذ سمباده (85 درصد) و کم‌ترین درصد جوانه‌زنی مربوط به تیمار چینه سرمایی (67/1 درصد) بود. بیش‌ترین و کم‌ترین شاخص وزنی بنیه بذر به ترتیب مربوط به تیمار آب داغ (66/6) و اسید سولفوریک (283/0) بود. به طور کلی تیمار خراش‌دهی با سمباده جهت حصول بالا‌ترین درصد جوانه‌زنی و تیمار آب داغ جهت افزایش بنیه بذر سس توصیه می‌شود. پرونده مقاله

این تحقیق به ‌منظور بررسی تأثیر تنش خشکی آخر فصل بر ویژگی‌های جوانه‌زنی و پارامترهای رشد بذور مادری پنج ژنوتیپ گندم دوروم، به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه کاملاً تصادفی با سه تکرار در آزمایشگاه تکنولوژی بذر دانشکده کشاورزی دانشگاه شاهد در سال 1395 انجام شد. فاکتورهای آزمایش شامل رژیم آبیاری در دو سطح بذور تولید شده در شرایط آبیاری مطلوب و اعمال تنش خشکی آخر فصل بر گیاه مادری ژنوتیپ‌های گندم دوروم شامل پنج ژنوتیپ رباط اراک (بومی)، آریا (تجاری)، کرخه (تجاری)، یاواروس (تجاری) و دنا (تجاری) بود. نتایج حاکی از تأثیر معنی‌دار تنش خشکی بر صفات مورد مطالعه‌ بود. درصد جوانه‌زنی بذرهای ژنوتیپ تجاری آریا تولیدشده در شرایط تنش خشکی 100 درصد بود، درحالی که در دیگر ژنوتیپ‌ها این شاخص کاهش یافت. مقایسه میانگین اثر متقابل خشکی و ژنوتیپ بر شاخص طولی و وزنی بنیه گیاهچه نشان داد که بذرهای ژنوتیپ تجاری آریا تولید شده در شرایط آبیاری مطلوب با 83/432 و بذور ژنوتیپ بومی رباط اراک تولید شده در شرایط تنش خشکی با 15/328 بیش‌ترین شاخص طولی بنیه گیاهچه را داشتند. ژنوتیپ‌های بومی رباط اراک با میانگین (23/7) و تجاری آریا با میانگین (33/7) به ترتیب دارای بیش‌ترین شاخص وزنی بنیه گیاهچه بودند. ژنوتیپ تجاری دنا در هر دو شرایط دارای کم‌ترین شاخص وزنی بنیه گیاهچه بود. به طور کلی می‌توان نتیجه گرفت که اعمال تنش خشکی بر گیاه مادری ژنوتیپ‌های بررسی شده سبب کاهش خصوصیات جوانه‌زنی، رشد گیاهچه و کیفیت بذر حاصل گردید. پرونده مقاله

به‌منظور بررسی اثر شدت (40 و 59 کیلو هرتز)، توان (60، 80 و 100 وات) و مدت زمان (2، 4، 6، 8 و 20 دقیقه) امواج فراصوت بر خصوصیات جوانه‌زنی، رشد و فیزیولوژیکی کلزا (رقم اکاپی)، آزمایشی بصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی در آزمایشگاه فناوری بذر دانشکده علوم کشاورزی دانشگاه شاهد در سال 1397 انجام شد. درصد جوانه‌زنی، سرعت جوانه‌زنی، میانگین زمان لازم برای جوانه‌زنی، شاخص وزنی و طولی بنیه گیاهچه، طول گیاهچه، وزن خشک گیاهچه و برخی شاخص‌های فیزیولوژیک از جمله کلروفیل a، کلروفیل b، کلروفیل کل، محتوای کارتنوئید و محتوای نسبی آب اندازه‌گیری شد. اثر متقابل شدت، توان و مدت زمان کاربرد امواج فراصوت تمام صفات مورد مطالعه بجز ضریب سرعت جوانه‌زنی، وزن خشک گیاهچه و محتوای نسبی آب را تحت تاثیر قرار داد. بیشترین درصد جوانه‌زنی بذور کلزا در ترکیب تیماری مربوط به امواج 59 کیلوهرتز، قدرت 100 وات و 6 دقیقه با میانگین 33/88 درصد بود. محتوای کارتنوئید، کلروفیل کل، کلروفیلa و کلروفیلb به ترتیب با میانگین 57/22، 08/49، 62/22 و 47/26 میکروگرم بر گرم وزن تر در کاربرد امواج فراصوت 40 کیلوهرتز با قدرت 80 وات به مدت دو دقیقه مشاهده شد. بر طبق نتایج بدست آمده می‌توان چنین نتیجه‌گیری کرد که کاربرد امواج فراصوت توانست تا حدود زیادی ویژگی‌های جوانه‌زنی، رشدی و فیزیولوژیک را در گیاه کلزا بهبود بخشد. با توجه به زمانبر بودن روش‌های متداول شکستن خواب بذر، استفاده از امواج فراصوت به‌عنوان یک فناوری نوین در شکستن خواب بذر به‌عنوان جایگزینی برای روش‌های قدیمی قابل توصیه است. پرونده مقاله

به‌منظور بررسی تأثیر فلزات نیکل و سرب بر خصوصیات جوانه زنی و رشد گیاهچه کتان، آزمایشی به صورت طرح پایه کاملاً تصادفی با سه تکرار در سال 1395 در آزمایشگاه تکنولوژی بذر دانشگاه شاهد اجرا شد. تیمارهای آزمایشی شامل مصرف فلزات سنگین سرب ( شاهد، 250، 500 و 750 میکرومولار) و فلز نیکل (200، 400 و 600 میکرومولار) بود. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که اثر فلزات سنگین بر صفات درصد و سرعت جوانه زنی، طول ریشه چه، ساقه چه و گیاهچه، وزن تر و خشک گیاهچه، شاخص طولی بنیه گیاهچه و محتوای نسبی آب در سطح احتمال یک درصد معنی دار بود. نتایج نشان داد که بیش ترین درصد جوانه زنی (66/98 درصد) و سرعت جوانه زنی (86/11 یک/ روز) در تیمار شاهد بدست آمد. هم چنین مصرف سرب شاخص های جوانه زنی بذر و رشد گیاهچه کتان را نسبت به شاهد کاهش داد. اما سرب دارای اثر بازدارندگی کم تری بر شاخص های جوانه زنی بذر و رشد گیاهچه کتان نسبت به همه غلظت های نیکل داشت. با افزایش غلظت فلز نیکل اثر کاهنده آن افزایش یافت به‌طوری‌که کم ترین شاخص های جوانه زنی بذر و رشد گیاهچه کتان در غلظت 600 میکرومولار فلز نیکل مشاهده شد. به طور کلی نتایج نشان داد که فلزات نیکل و سرب منجر به کاهش جوانه زنی بذر و رشد گیاهچه کتان شدند. پرونده مقاله

به منظورارزیابی اثرتنش شوری برویژگی های جوانه زنی و میزان پرولین گیاه کنجد، آزمایشی به صورت کاملاً تصادفی در آزمایشگاه تکنولوژی بذر دانشگاه شاهد در سال 1395 در سه تکرار اجرا شد. تیمار آزمایش شامل تنش شوری در چهارسطح (صفر (آب مقطر)، 5/2، 5، 5/7 دسی‌زیمنس بر متر نمک طبیعی دریاچه قم) بود. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که تنش شوری تأثیر معنی‌داری برصفات درصد و سرعت جوانه زنی، متوسط جوانه زنی روزانه، طول ریشه چه، ساقه چه و نسبت بین آن ها، وزن خشک گیاهچه، شاخص بنیه گیاهچه و میزان پرولین در سطح احتمال یک درصد داشت. تنش شوری باعث کاهش خصوصیات جوانه زنی بذروویژگی های رشد گیاهچه کنجد شد. نتایج مقایسات میانگین نشان داد که بیش ترین درصد جوانه زنی (66/99 درصد)، سرعت جوانه زنی (58/8 بذر در روز)، متوسط جوانه زنی روزانه (11/16 بذر)، طولریشه چه (67/3 سانتی متر)، طول ساقه‌چه (56/2 سانتی متر)، وزن خشک گیاهچه (09/0 گرم)، شاخص بنیه وزنی گیاهچه (66/8) و شاخص بنیه طولی گیاهچه (35/619) در عدم تنش (شاهد) مشاهده شد. تنش شوری میزان پرولین گیاهچه کنجد را تحت تأثیرقرارداد و باعث افزایش آن شد.افزون بر این نتایج نشان داد بذر گیاه کنجد به تنش شوری حساس است و تنش 5/7 دسی زیمنس بر متر بیش ترین آسیب را به این گیاه می رساند. می توان با کاربرد فناوری پرایمینگ و استفاده از ارقام متحمل جوانه زنی گیاه کنجد را در شرایط شوری بهبود و رشد بهتر گیاهچه را باعث گردید. پرونده مقاله

شوری یکی از اصلی ترین تنش های محیطی است که جوانه زنی و استقرار گیاهچه را تحت تأثیر قرار می‌دهد. به‌‌منظور ارزیابی اثر تنش شوری بر شاخص های جوانه زنی گیاهان دارویی همیشه ‌بهار، سس و بزرک پژوهشی به صورت طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار در آزمایشگاه علوم و تکنولوژی بذر دانشکده کشاورزی دانشگاه شاهد در سال 1395 اجرا شد. تیمار آزمایش شامل سطوح مختلف شوری (صفر، 2، 4 و 6 دسی‌زیمنس بر متر) بود. نتایج نشان داد که اثر تنش شوری بر صفات طول گیاهچه، درصد جوانه زنی، متوسط زمان جوانه زنی، سرعت جوانه زنی و شاخص طولی بنیه بذر در هر سه گیاه دارویی در سطح احتمال یک درصد معنی دار شد. به‌طوری که بیش ترین درصد جوانه زنی بذر همیشه بهار (7/33 درصد) مربوط به تیمار شاهد بود و در سطوح شوری بالاتر از 2 دسی زیمنس بر متر، درصد جوانه زنی آن به تدریج کاهش پیدا کرد. بیش ترین و کم ترین درصد جوانه زنی بذر بزرک به ترتیب مربوط به تیمار شوری 2 دسی زیمنس بر متر (82 درصد) و تیمار شوری 6 دسی زیمنس بر متر (45 درصد) بود. بیش ترین شاخص طولی بنیه بذر سس مربوط به تیمار شوری 2 دسی زیمنس بر متر (43/691) بود اما با افزایش تنش شوری از بنیه بذر کاسته شد. براساس نتایج این پژوهش، شوری 2 دسی زیمنس بر متر باعث تحریک جوانه زنی بذور سس و بزرک گردید ولی با افزایش سطح شوری از میزان شاخص جوانه زنی کاسته شد. پرونده مقاله

به‌منظور بررسی مدت زمان و پرایمینگ های مختلف بر مؤلفه های جوانه زنی بذر زیره سبز، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی در سه تکرار در مرکز تحقیقات گیاهان دارویی دانشگاه شاهد در سال 1392 اجرا گردید. فاکتورهای آزمایش شاملپلی اتیلن گلایگول با دو غلظت (5 و 10 درصد)، نیترات پتاسیم در دو سطح (یک و دو درصد)، کلرید پتاسیم در دو سطح (دو و چهار درصد) و مدت زمان پرایمینگ در سه سطح (12، 24 و 36 ساعت) بود. نتایج نشان داد که تیمار پرایمینگ‌های مختلف بر صفات درصد، سرعت و ضریب سرعت جوانه زنی، طول ریشه چه، ساقه چه و گیاهچه، ضریب آلومتری، میانگین مدت زمان جوانه زنی، متوسط جوانه زنی روزانه و شاخص بنیه بذر در سطح احتمال یک درصد معنی دار شد. حداکثر طول ریشه چه و طول گیاهچه مربوط به تیمار کلرید پتاسیم با غلظت دو درصد و مدت زمان 36 بود و حداقل طول گیاهچه مربوط به تیمار پلی اتیلن گلایگول با غلظت پنج درصد و مدت زمان 24 ساعت مشاهده شد. همچنین نتایج نشان داد که بیش ترین میانگین مدت زمان جوانه زنی مربوط به تیمار نیترات پتاسیم با غلظت یک درصد با میانگین 34/9 روز و مدت زمان های 36 و 12 ساعت مشاهده شد و کم ترین مقدار متوسط زمان برای جوانه زنی مربوط به تیمار کلرید پتاسیم با غلظت چهار درصد و مدت زمان 24 ساعت مشاهده گردید. کاربرد پیش تیمار کلرید پتاسیم باعث بهبود درصد و سرعت جوانه زنی بذرها، شاخص های رشد گیاهچه و همچنین شاخص بنیه بذر شد. پرونده مقاله

پرایمینگ یکی از تکنیک‌ هایی است که باعث افزایش درصد و سرعت جوانه‌ زنی، سبزشدن در تنش‌های محیطی از قبیل تنش شوری، دما وخشکی می‌شود. به ‌منظور بررسی اثر پیش تیمار ایندول استیک اسید بر خصوصیات جوانه‌ زنی و پارامترهای رشد گیاه شاهی در تحت تنش شوری آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه کاملاً تصادفی با سه تکرار در سال 1394 در آزمایشگاه تکنولوژی بذر دانشگاه شاهد انجام گرفت. فاکتورهای آزمایش شامل هورمون اکسین (ایندول استیک اسید) در سه سطح (0، 0/2 و 0/5 میلی‌ گرم در لیتر) و تنش شوری نمک دریاچه قم در 4 سطح (0 (آب مقطر)، 2/5، 5 و 7/5 دسی‌زیمنس بر متر) بود. در بررسی نتایج تجزیه واریانس پیش تیمار اکسین بر میانگین مدت زمان جوانه‌زنی و ضریب جوانه‌زنی و تنش شوری بر طول ریشه‌چه و گیاهچه شاهی غیر معنی‌دار شد. اثر متقابل پیش تیمار بذر با اکسین و تنش شوری بر درصد جوانه‌ زنی، طول ریشه‌چه، ساقه‌ چه، گیاهچه و همچنین ضریب آلومتری در سطح احتمال یک درصد معنی ‌دار شد. با افزایش غلظت اکسین تعداد گیاهچه نرمال بیشتر شد و تعداد گیاهچه غیرنرمال کاهش یافت. پیش تیمار بذر با ایندول استیک اسید باعث کاهش پارامترهای رشد شاهی شد. افزایش تنش شوری میانگین مدت زمان جوانه‌ زنی را افزیش و ضریب سرعت جوانه‌ زنی کاهش داد. غلظت 0/5 میلی‌ گرم بر لیتر پیش تیمار ایندول استیک اسید باعث کاهش درصد جوانه ‌زنی شد. پرونده مقاله

به‌منظور بررسی اثر دگرآسیبی عصاره اندام های مختلف علف های هرز پیچک و پنیرک صحرایی بر خصوصیات جوانه زنی و رشد سه رقم کنجد، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه کاملاً تصادفی در آزمایشگاه تکنولوژی بذر دانشگاه شاهد در سال 1395 اجرا شد. فاکتورهای آزمایش شامل ارقام کنجد در سه سطح (یلووایت، هلیل و اولتان)، علف هرز در دو سطح (پیچک صحرایی و پنیرک صحرایی)، عصاره اندام های گیاه با سه سطح (ریشه، ساقه و برگ) و عصاره در سه غلظت (0، 5 و 10درصد) در سه تکرار بود. تیمارهای بکار برده شده تأثیر معنی داری بر صفات درصد، سرعت و میانگین مدت زمان جوانه زنی، طول ریشه چه و ساقه چه، وزن خشک گیاهچه و شاخص بنیه گیاهچه داشتند. با توجه به نتایج مقایسه میانگین چهارگانه بیشترین درصد جوانه زنی در رقم یلووایت عصاره اندام ساقه پیچک صحرایی و رقم اولتان عصاره اندام ریشه پنیرک صحرایی در عدم غلظت با میانگین 100 درصد مشاهده شد. در این میان علف هرز پنیرک در مقایسه با پیچک، پتانسیل بالاتری در تولید مواد دگرآسیب از خود نشان داد. با توجه به اثرات منفی و در بعضی غلظت های پایین اثرات تحریک کنندگی و مثبت این علف های هرز با بقایای آن ها در مزارع، امید است با مدیریت های زراعی در قالب اصول کشاورزی پایدار ضمن مقابله صحیح بتوان در افزایش رشد منتهی به عملکرد گام برداشت. پرونده مقاله

به‌منظور بررسی پیش تیمار بر ویژگی های جوانه زنی، رشد و فیزیولوژیکی توده اصفهانی شنبلیله تحت تنش شوری، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه کاملاً تصادفی با سه تکرار در آزمایشگاه تکنولوژی بذر دانشکده علوم کشاورزی دانشگاه شاهد در سال 1396 اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل پنج سطح پرایمینگ (شاهد (آب مقطر)، هیدروپرایمینگ آب مقطر به مدت 24 ساعت، هیدروپرایمینگ آب مقطر به مدت 48 ساعت، نیترات پتاسیم 3% و سالیسیلیک اسید 5%) و تنش شوری در چهار سطح (0، 50، 100 و 150 میلی مولار) بود. نتایج تجزیه واریانس حاکی از تأثیر معنی‌دار ترکیب تیماری پرایمینگ و تنش شوری بر صفات جوانه زنی، شاخص های رشد، رنگیزه های فتوسنتزی و محتوای پرولین بود. نتایج مقایسه میانگین اثر برهمکنش نشان داد که درصد جوانه زنی در سطوح هیدروپرایمینگ با تنش 150 میلی مولار 100 درصد بود. با توجه به نتایج مقایسه میانگین هیدروپرایمینگ 24 ساعت در صفاتی مانند سرعت جوانه زنی، طول ساقه چه، بنیه طولی گیاهچه، محتوای رنگیزه های فتوسنتزی و محتوای کارتنوئید نسبت به سطوح دیگر پرایمینگ دارای برتری نسبی بود. به نظر می رسد گیاه شنبلیله گیاهی مقاوم به تنش می باشد و کاربرد هیدروپرایمینگ نسبت به سطوح دیگر اثر بهبود بخشی بر صفات مورد بررسی داشت. پرونده مقاله

به منظور بررسی تأثیر تنش شوری و نیترات پتاسیم بر خصوصیات جوانه زنی و رشد گیاهچه گیاه دارویی گل سازویی، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه کاملاً تصادفی در سه تکرار در شهرستان دره شهر در سال 1394 اجرا شد. فاکتورهای آزمایش شامل نیترات پتاسیم در سه سطح (0، 3 و 5 درصد) و تنش شوری با غلظت های کلرید سدیم در چهار سطح (0 (آب مقطر)، 5/2، 5 و 5/7 دسی زیمنس بر متر) بود. با توجه به نتایج تجزیه واریانس، ترکیب تیماری نیترات پتاسیم و تنش شوری تأثیر معنی داری بر صفات درصد و سرعت جوانه زنی، طول ریشه چه و ساقه چه، وزن خشک گیاهچه و شاخص بنیه گیاهچه نشان داد. همچنین نتایج مقایسه میانگین اثر برهمکنش پرایمینگ و تنش شوری نشان داد که بیش ترین درصد و سرعت جوانه زنی بذر گیاه در عدم تنش شوری و کاربرد نیترات پتاسیم سه درصد به ترتیب با میانگین های (33/73 درصد) و (44/6 بذر در روز) بدست آمد. کاربرد نیترات پتاسیم سه درصد نیز باعث افزایش شاخص بنیه گیاهچه شد، به طوری که در عدم تنش با میانگین 93/97 دارای بیش ترین میزان شاخص طولی بنیه گیاهچه را داشت. افزون بر این بیش ترین شاخص وزنی بنیه گیاهچه نیز در عدم تنش با کاربرد نیترات پتاسیم سه درصد مشاهده شد. در کل می توان چنین استنباط کرد که کاربرد سطوح نیترات پتاسیم باعث بهبود صفات جوانه زنی و پارامترهای رشد گیاه گل سازویی در شرایط تنش شوری شد. پرونده مقاله

به منظور بررسی اثر اسید هیومیک و اسید فولیک بر ویژگی های جوانه زنی بذر گیاه سرخارگل در شرایط تنش شوری طبیعی، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه کاملاً تصادفی در سه تکرار در آزمایشگاه تکنولوژی بذر دانشگاه شاهد در سال 1395 اجرا شد. فاکتورهای آزمایش شامل هیومیک اسید در سه سطح (0، 200 و 400 میلی گرم بر لیتر)، فولویک اسید در سه سطح (0، 200 و 400 میلی گرم بر لیتر) و تنش شوری در چهار سطح (0، 4، 8 و 12 دسی زیمنس بر متر) بود. نتایج نشان داد که اثر متقابل اسید هیومیک، اسید فولیک، تنش شوری بر صفات درصد جوانه زنی، میانگین مدت زمان جوانه زنی، طول ساقه چه، وزن تر گیاهچه و شاخص بنیه بذر تأثیر معنی داری داشت. بیش ترین درصد جوانه زنی با میانگین 100 درصد در کاربرد هیومیک اسید و فولیک اسید با غلظت 200 میلی گرم بر لیتر و عدم تنش شوری مشاهده شد. در شرایط تنش 12 دسی زیمنس بر متر وجود هیومیک اسید 200 میلی گرم بر لیتر و فولیک اسید 400 میلی گرم بر لیتر درصد جوانه زنی را به 55/75 درصد بهبود بخشید. با توجه به نتایج مقایسه میانگین بیش ترین شاخص طولی و وزنی بنیه گیاهچه به ترتیب مربوط به عدم استفاده از اسید آلی و عدم تنش شوری با میانگین 63/58 و کاربرد هیومیک اسید با غلظت 200 میلی گرم بر لیتر و فولیک اسید با غلظت 400 میلی گرم بر لیتر در تنش 12 دسی زیمنس بر متر با میانگین 68/0 مشاهده شد. کاربرد اسیدهای آلی باعث بهبود ویژگی های جوانه زنی و رشد گیاه دارویی سرخارگل در شرایط تنش شوری شد. پرونده مقاله

تنش خشکی از مهم ترین عوامل ایجاد اختلال در رشد و نمو گیاهان در مناطق خشک و نیمه خشک، به ویژه در مرحله جوانه زنی، می باشد. بدین منظور آزمایشی تحت عنوان بررسی پرایمینگ بذر با هورمون سالسیلیک اسید بر ویژگی های جوانه زنی گیاه دارویی بالنگو شیرازی تحت تنش خشکی (پلی اتیلن گلایکول 6000) در آزمایشگاه زراعت دانشگاه شاهد در سال 1395 انجام شد. این آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه کاملاً تصادفی در سه تکرار اجرا شد. فاکتورهای آزمایش شامل هورمون سالسیلیک اسید در سه سطح (صفر (آب مقطر)، 5/0 و 1 میلی مولار) و تنش خشکی در چهار سطح (صفر، 3-، 6- و 9- بار) بود. صفات مورد بررسی شامل درصد و سرعت جوانه زنی، میانگین مدت زمان و ضریب سرعت جوانه زنی، متوسط جوانه زنی روزانه، شاخص بنیه گیاهچه، طول ریشه‌چه، ساقه چه و نسبت بین آن ها، وزن تر ریشه چه، وزن تر ساقه چه و وزن خشک گیاهچه بود. با توجه به نتایج تجزیه واریانس، پرایمینگ سالسیلیک اسید، تنش خشکی و اثر متقابل صفات تأثیر معنی داری (P<0.01) نشان دادند. نتایج نشان داد که با افزایش تنش خشکی خصوصیات جوانه زنی و پارامترهای رشد گیاه بالنگو کاهش یافت و کاربرد سالسیلیک اسید باعث افزایش ویژگی‌های جوانه‌زنی بذر و رشد گیاهچه شد. در تنش 9- بار، گیاه بالنگو شیرازی توانست جوانه بزند و زنده بماند ولی خصوصیات جوانه زنی بذر و رشد گیاهچه کاهش چشمگیری نسبت به شرایط کنترل داشت. در بین سطوح پیش تیمار سالسیلیک اسید، سطح یک میلی‌مولار دارای بیشترین درصد جوانه‌زنی در تنش 9- بار بود. پرونده مقاله

خشکی از عمده ترین خطرات برای تولید موفق محصولات زراعی است. به منظور ارزیابی خصوصیات جوانه زنی بذرهای پایه مادری 15 لاین بومی گندم نان، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه کاملاً تصادفی در آزمایشگاه تکنولوژی بذر دانشگاه شاهد در سال 1395 اجرا شد. فاکتورهای مورد بررسی شامل بذرهای تولید شده در دو سطح (بدون تنش یا آبیاری نرمال) و اعمال تنش خشکی آخر فصل (قطع آبیاری در مرحله سنبله دهی) بر گیاه مادری و 15 لاین بومی گندم نان (کشه فراهان، کوره ساوه 26، کوره ساوه 27، مال میر اهواز 66، مال میر اهواز 67، محت علیا اراک بروجرد، مشهد 7، مشهد 8، مشهد 14، مشهد 18، مشهد 22، مغان، مل آباد ساوه، ملاوی، نهاوند) بود. صفات مورد بررسی شامل درصد و سرعت جوانه زنی، میانگین مدت زمان جوانه زنی، طول ریشه چه و ساقه چه، تعداد ریشه های فرعی، وزن خشک گیاهچه و شاخص بنیه گیاهچه بود. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که تنش خشکی، ژنوتیپ و اثر متقابل آن ها تأثیر معنی داری بر صفات مورد پژوهش داشت. بذرهای تولید شده ژنوتیپ مشهد14 در هر دو شرایط نوسان کم تری را نشان داد. این ژنوتیپ دارای بالاترین درصد و سرعت جوانه زنی، تعداد ریشه های فرعی، وزن خشک گیاهچه و شاخص وزنی بنیه گیاهچه بود. ژنوتیپ مشهد14 در شرایط تنش خشکی دارای بیش ترین شاخص وزنی بنیه گیاهچه بود و بیش ترین شاخص طولی بنیه گیاهچه در ژنوتیپ نهاوند مشاهده شد. با توجه به اینکه شاخص قدرت بذر در بیش تر بذور ژنوتیپ های تولید شده در شرایط تنش خشکی کاهش یافت، برای مناطق خشک و نیمه خشک نمی توان آن ها را توصیه کرد. پرونده مقاله

به منظور ارزیابی تأثیر مدت زمان خراش ‌دهی مکانیکی بر شکست خواب بذر گیاه دارویی کهورک آزمایشی در قالب طرح پایه کاملاً تصادفی در سه تکرار، در آزمایشگاه زراعت دانشکده کشاورزی دانشگاه شاهد در سال 1394 انجام گرفت. تیمار‌ آزمایشی زمان خراش‌دهی مکانیکی در چهار سطح شامل کنترل (عدم خراش‌دهی)، خراش‌ دهی به‌مدت یک دقیقه، یک و نیم دقیقه و دو دقیقه بود. نتایج نشان داد کاربرد تیمار‌ آزمایشی بر درصد و سرعت جوانه زنی، تعداد گیاهچه‌ ی عادی و غیرعادی، میانگین مدت زمان جوانه‌ زنی، وزن‌ تر ساقه چه، وزن خشک ریشه ‌چه، وزن خشک ساقه‌ چه و طول ساقه‌ چه معنی دار و بر وزن‌ تر ریشه‌ چه و طول ریشه‌ چه غیر معنی ‌دار شد. مقایسه میانگین تیمارها نشان داد با افزایش زمان خراش‌ دهی درصد جوانه ‌زنی افزایشی 100 درصدی نسبت به شاهد داشت. بیش‌ترین طول ساقه‌ چه مربوط به مدت زمان شاهد با 4/3سانتی‌متر، کمترین و بیش‌ترین وزن‌تر ساقه‌ چه به‌ترتیب مربوط به زمان صفر (0/25گرم) و زمان یک دقیقه (1/9گرم) بود. بیش‌ترین وزن خشک ریشه ‌چه و ساقه ‌چه در مدت زمان یک دقیقه مشاهده شد. با افزایش زمان خراش‌دهی از تعداد گیاهچه عادی کاهش و تعداد گیاهچه غیرعادی افزایش یافت، نتایج این آزمایش نشان داد که برای اسقرار بهتر بذر کهورک و یکنواختی آن مدت زمان خراش‌ دهی یک دقیقه مناسب است. پرونده مقاله

به‌منظور بررسی پرایمینگ بذر با هورمون سالیسیلیک اسید بر ویژگی های جوانه زنی گیاه دارویی بالنگو شهری تحت تنش خشکی قرار گرفت. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه کاملاً تصادفی در سه تکرار اجرا شد. فاکتورهای آزمایش شامل هورمون سالسیلیک اسید در چهار سطح (صفر (آب مقطر)، 5/0 و 1 میلی مولار) و تنش خشکی در چهار سطح (صفر، 3-، 6- و 9- بار) بود. نتایج تجزیه واریانس داده‌های این پژوهش نشان داد که فاکتورهای مورد آزمایش تأثیر معنی داری بر صفات مورد مطالعه داشتند (یک درصد). پیش تیمار سالیسیلیک اسید باعث بهبود خصوصیات جوانه زنی بذر و ویژگی‌های رشد گیاهچه بالنگو شهری تحت تنش خشکی شد. بیشترین درصد و سرعت جوانه زنی، بنیه گیاهچه، طول ریشه چه، طول ساقه چه، وزن تر ساقه چه و وزن خشک گیاهچه در پرایمینگ سالسیلیک اسید یک میلی مولار در عدم تنش خشکی مشاهده شد. نتایج به طور کلی نشان داد که پیش تیمار با سالسیلیک اسید یک میلی‌مولار درمقایسه با سطوح دیگر، مؤلفه‌های جوانه زنی و در نتیجه رشد گیاهچه بالنگو شهری را بهبود می‌دهد. پرونده مقاله

این پژوهش به‌منظور بررسی اثر پیش تیمار بذر با سالیسیلیک اسید و اکسین در شرایط تنش خشکی و شوری بر جوانه‌زنی و خصوصیات رشد گیاه مرزه، در سال 1394 در آزمایشگاه تکنولوژی بذر دانشگاه شاهد به صورت دو آزمایش مجزا با پیش تیمارهای سالیسیلیک اسید تحت تنش شوری و اکسین تحت تنش خشکی انجام شد. هر دو آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار انجام گرفت. تیمارهای آزمایش اول شامل سه سطح اسید سالیسیلیک (0، 3/0 و 6/0 میلی‌مولار) و شوری در چهار سطح (0، 3، 6 و 9 دسی زیمنس بر متر) و تیمارهای آزمایش دوم نیز شامل اکسین (ایندول استیک اسید) در سه سطح (0، 2/0 و 5/0 میلی‌گرم بر لیتر) و چهار سطح خشکی شامل (0، 3-، 6- و 9- بار) بود. نتایج آزمایش اول نشان داد که اثرمتقابل سالیسیلیک اسید و شوری بر صفات درصد جوانه‌زنی، طول ریشه‌چه، ساقه‌چه و نسبت آن‌ها، طول و وزن خشک گیاهچه معنی‌دار بود. با توجه به نتایج آزمایش دوم اثرمتقابل فاکتورها بر صفات مورد مطالعه به جز ضریب سرعت جوانه‌زنی تأثیر معنی‌داری داشت. بیش‌ترین درصد جوانه‌زنی مربوط به پیش تیمار سالیسیلیک اسید با غلطت 6/0 میلی‌مولار و اکسین با غلظت 5/0 میلی‌گرم بر لیتر بود. تنش خشکی و شوری باعث کاهش ویژگی‌های جوانه‌زنی و پارامترهای رشد گیاه مرزه شد. نتایج نشان داد که پیش تیمار بذر با هورمون‌های اکسین و سالیسیلک اسید در شرایط تنش خشکی و شوری باعث افزایش جوانه‌زنی بذرهای گیاه دارویی مرزه شد. پرونده مقاله

به منظور بررسی تأثیر پرایمینگ بر خصوصیات جوانه زنی و رشد گیاهچه کنجد تحت تنش شوری، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه کاملاً تصادفی در سال 1395 در آزمایشگاه تکنولوژی بذر دانشگاه شاهد اجرا شد. فاکتورهای آزمایش شامل پرایمینگ در سه سطح (شاهد، جیبرلیک اسید 250 قسمت در میلیون، جیبرلیک اسید 500 قسمت در میلیون و نیترات پتاسیم 4/0 درصد) و پنج سطح تنش شوری (0، 3، 6، 9 و 12 دسی زیمنس بر متر) در سه تکرار بر کنجد رقم اولتان بود. صفات مورد ارزیابی شامل درصد و سرعت جوانه زنی، میانگین مدت زمان جوانه زنی، طول ریشه چه و ساقه چه، وزن تر و خشک گیاهچه و محتوای نسبی آب بود. نتایج نشان داد تیمارهای پرایمینگ، تنش شوری و برهمکنش آن ها بر صفات مورد مطالعه تأثیر معناداری داشت. نتایج مقایسه میانگین اثر متقابل نشان داد که بیش ترین درصد و سرعت جوانه زنی در پیش تیمار جیبرلیک اسید 500 پی پی ام و عدم تنش شوری مشاهده شد. تنش شوری باعث کاهش صفات جوانه زنی بذر، پارمترهای رشد و محتوای نسبی آب گیاه کنجد شد. کاربرد پیش تیمارهای جیبرلیک اسید و نیترات پتاسیم باعث بهبود خصوصیات جوانه زنی و رشد گیاهچه کنجد در مواجهه با تنش شوری شدند. پرونده مقاله