هدف: امروزه ورود به مراکز آموزش عالی کشور با توجه به افزایش داوطلبان در برخی رشته­ ها و رشد کمّی دانشگاه­های کشور با کیفیت  نابرابری انجام می­پذیرد. هدف پژوهش حاضر  شناسایی  شاخص­های برابری کیفیت ورود داوطلبان به دانشگاه­ها  و ارائه الگویی  برای آن می باشد. 

روش: این پژوهش با استفاده از روش کیفی تحلیل مضمون انجام گرفته است. برای این منظورتعداد 21 نفر به طریق نمونه ­گیری هدفمند تا رسیدن به اشباع نظری از بین صاحب­نظران دانشگاه­ها و مراکز تحقیقاتی مربوط به حوزه کیفیت آموزش عالی انتخاب شد. برای جمع آوری اطلاعات از مصاحبه­ های نیمه­ ساختاریافته استفاده شد. از روش روایی تئوریکی به منظور تعیین میزان روایی آن استفاده شد. پایایی آن با کدگذاری شش مصاحبه، با ضریب توافق 87/0 محاسبه گردید.

یافته ها: یافته‌ها نشان داد که طبق نظر اعضای هیأت علمی، شرایط و کیفیت ورود داوطلبان به  دانشگاه­ها با یکدیگر نابرابر می باشد و به تبع آن کیفیت آموزش دانشگاه­ها، غیر یکسان و نابرابر است. همچنین نتایج نشان داد به منظور ایجاد برابری کیفیت ورود داوطلبان به  دانشگاه­ها می ­بایست به دو مرحله  قبل از ورود و و مرحله ورود به دانشگاه­ها  و شاخص­های آن نظیر پیشرفت تحصیلی مقطع قبلی، رتبه کشوری، منابع انسانی، مالی،  امکانات و تجهیزات توجه نمود.

نتیجه گیری: نتایج تحقیق حاضر نشان داد عدالت آموزشی در وورد داوطلبان به دانشگاه ها یکی از راه های کیفیت بخشی به امر آموزش و تعالی آن می باشد.