شوری آب و خاک یکی از مشکلات جدی و رو به توسعه در سطح جهان است، که سطح وسیعی از اراضی کشور نیـز بـا ایـن مشـکل مواجه هستند. کاربرد میکروارگانیسم‌های قارچی در کاهش تنش‌هـای محیطی مانند شوری، به یک راهکـار جهـانی تبـدیل شـده اسـت. به منظور بررسی ارزیابی تأثیر الیسیتورهای قارچی بر میزان غلظت‌های رنگیزه‌های فتوسنتزی و پرولین در شرایط تنش شوری گیاهچه‌های خرما رقم استعمران، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با 3 سطح شوری و 3 سطح الیسیتور زیستی در آزمایشگاه علوم باغبانی انجام شد. تاثیر الیسیتورها در 3 سطح کنسرسیوم قارچی (زیست فعال، BFC)، الیسیتور قارچی با غلظت میلی‌گرم در لیتر1000( EL1)، الیسیتور قارچی با غلظت میلی‌گرم در لیتر2000( EL2) عامل دوم شوری در سه سطح (صفر، 150 و 300 میلی-مولار) مورد ارزیابی قرارگرفت. نتایج نشان داد که در شوری 300 میلی‌مولار، الیسیتور قارچ EL1 توانست پرولین را نسبت به سایر سطوح شوری افزایش دهد. الیسیتور قارچ EL2 در سطح شوری 300 میلی‌مولار کلروفیل a و کل بیشتری را نشان داد و در سطح شوری 150 میلی‌مولار کنسرسیوم قارچ زنده، کلروفیل a بیشتری را موجب شد. استفاده از الیسیتور در کاهش اثرات تنش شوری در خرما می‌تواند موثر باشد، اما سطح تنش می‌تواند تعیین کننده میزان اثر هر الیسیتور باشد. پرونده مقاله

لیگنین فراوان ترین پلیمر معطر (فنلی) و دومین ماده اولیه فراوان در محیط زیست است. لیگنین در طبیعت توسط باکتری ها و قارچ ها تخریب می شود. جهت ارزیابی نقش باکتری های همزیست موریانه ها در تخریب لیگنین، چهار کلنی از گونه موریانه Microcerotermes diversus Silvestri (Termitidae) که از طریق تله گذاری در مناطق اهواز، بندرعباس و دو جزیره خارک و کیش جمع آوری شدند. سوسپانسیون روده موریانه های هر منطقه در 5 میلی لیتر D.H2O تهیه شد. نمونه ها در محیط کشت مغذی آگار (NA) کشت داده شدند. پتری دیش های حاوی نمونه کشت داده شده در دمای 270C به مدت 24-72 ساعت درانکوباتور قرار گرفتند. کلنی باکتریایی متنوع با مورفولوژی های متفاوت انتخاب و خالص سازی شدند. برای تمایز باکتری های تجزیه کننده لیگنین، تمام 47 جدایه باکتریایی برروی محیط کشت حاوی آگار لیگنین مختلف استخراج شده حاوی MSM رشد داده شدند. در مجموع، 45 جدایه از نظر تجزیه لیگنین مثبت بودند. تعیین توالی 16S rDNA در ترکیب با روش های کشت کلاسیک برای شناسایی باکتری ها استفاده شد. شناسایی شامل جنس / گونه Stenotrophomonas maltophilia ، Elizabethkingia anopheles ، Ochrobactrum anthropic ، Serratia marcescens ، Lysinibacillus pakistanensis ، Actinetobacter pitti ، Pseudomonas spp. و Bacillus spp بودند. برای تعیین میزان فعالیت لیگنینولیتیک ، باکتری ها از خانواده های شناسایی شده در محیط لیگنین آگار پرورش داده شدند. هیدرولیز لیگنین با استفاده از متیلن بلو بر روی محیط کشت مورد بررسی قرار گرفت. حاله های ایجاد شده دراطراف کلنی باکتری ها اندازه گیری شدند. پرونده مقاله

در اکثر کشورهای آسیایی حشرات خوراکی به عنوان یک منبع جایگزین پروتئین حیوانی مصرف می گردند. از آنجا که شواهد محدودی در مورد ایمنی آنها به ویژه از جنبه های میکروبیولوژیکی وجود دارد، تلاش شد تا با ارزیابی سوسک زرد آرد (Tenebrio molitor L.) در شرایط آزمایشگاهی، این مورد ارزیابی گردد. کلنی اولیه سوسک میل ورم از بازار محلی ساری- ایران خریداری گردیده شد. نمونه های میکروبی از هر دو سطح بدن و روده ها تهیه شد. نمونه ها بصورت جداگانه در محیط کشت نوترینت آگار (NA) کشت داده و در دمای 27 درجه سانتیگراد بمدت 24-72 ساعت انکوبه شدند. کلنی ها متمایز انتخاب و خالص سازی شدند. براساس ویژگی های فنوتیپی، پاسخ حساس (HR) روی برگهای شمعدانی و همچنین آنالیز توالی ژن 16s rRNA، جدایه ها به دو گروه طبقه بندی شدند. جدایه های بیماری زا به عنوان Bacillus cereus ، Staphylococcus sp. ، Pseudomonas aeruginosa ، Enterobacter asburiae ، Bacillus firmus و Serratia marcescens شناسایی شدند. در حالی که، باکتریهای Enterobacter cloacae و Bacillus thuringiensis بعنوان باکتری های غیر بیماریزا تعیین شدند. بدون شک وجود میکروب های بیماری زا در میکرو فلور لارو میل ورم با مصرف مستقیم و غیرمستقیم حشرات ممکن است تهدیدی برای سلامت انسان و حیوان ایجاد کنند.این یافته ها بیانگر اجرای برخی از روش های فراوری بمنظور کاهش یا ریشه کن کردن خطرات آلودگی میکروبی در رژیم های غذایی با استفاده از حشرات طبیعی را نشان میدهد. پرونده مقاله

کپک سبز مرکبات Penicillium digitatumازمهم‎ترین بیماری‌های بعد از برداشت می‌باشد. به کارگیری مداوم سموم شیمیایی تاثیر ماندگار روی سلامتی انسان و آلودگی محیط زیست دارد و سبب بروز مقاومت در سویه‌های بیماری‎زا می گردد. در این تحقیق فعالیت ضدقارچی غلظت‌های مختلف (100، 200، 300 و 400 پی‌پی‌ام) اسانس چهار گیاه دارویی آویشن شیرازی (Thymus vulgaris)، آلوورا (Aloe vera)، سیر (Allium sativum) و زیره سبز (Cuminum cyminum) جمع‌آوری شده از منطقه قرق استان گلستان مورد بررسی قرار گرفت. اسانس‌ها با استفاده از روش تقطیر؛ بخار آب و با استفاده از دستگاه کلونجر تهیه و سپس مهمترین مواد موثره اسانسی که بیشترین عملکرد آنتاگونیستی را داشتند توسط دستگاه GC/MS آنالیز گردید. همچنین فعالیت آنتاگونیستی باکتری‌های جداسازی شده از اپی‎فیت پرتقال شامل sp. Bacillus، Pseudomonassp.، Streptomycess sp. علیه قارچ پنی سیلیوم در قالب طرح فاکتوریل مورد بررسی قرار گرفت. بیشترین درصد ممانعت کنندگی (95/99 درصد)، توسط اسانس آویشن علیه پنی سیلیوم در غلظت 400 پی‎پی‎ام مشاهده گردید. آنالیز رگرسیونی تاثیر اسانس‌ها نشان داد با افزایش غلظت اسانس درصد بازدارندگی آن روی قارچ افزایش می‌یابد. بر اساس نتایج به دست آمده، اسانس آویشن با داشتن مهمترین ترکیبات موثره در اسانس‌ها (کارواکرول - 5/45 درصد)، آلفا- ترپینئول (-9/22 درصد) و اندو- بورنئول (3/14 درصد) بیشترین فعالیت ممانعت کنندگی (3/22 میلی‌متر) را علیه پنی سیلیوم از خود نشان داد. در بین 23 جدایه باکتریایی، یک جدایه به نام H7 بیشترین فعالیت ممانعت کنندگی را علیه قارچ داشت. با استفاده از PCR و تعیین توالی DNA ژنوم 16S rRNA، H7 به‌عنوان Bacillus cereus شناسایی گردید. بنابراین اسانس آویشن و جدایه (Bacillus cereus (H7 جایگزین‌های مناسبی برای کنترل شیمیایی پوسیدگی بعد از برداشت پرتقال می باشند. پرونده مقاله

سابقه و هدف: بیماری بلایت باکتریایی برنج یکی از عوامل جدی محدود کننده تولید جهانی برنج است. موثرترین روش کنترل این بیماری استفاده از ارقام مقاوم هست. اما به دلیل تغییر پذیری زیاد و تکامل سریع نژادهای بیماریزا، این ارقام در شرایط مزرعه پایدار نیستند. این مطالعه با هدف ارزیابی توانایی باکتری های اندوفیت برنج در بهبود رشد گیاه و کنترل زیستی باکتری زانتوموناس اریزی پاتووار اریزی انجام گردید. مواد و روش‌ها: ابتدا غربالگری جدایه های اندوفیت برای فعالیت آنتاگونیستی روی باکتری زانتوموناس در محیط کشت تریپتیک سویا آگار انجام شد. سپس تحریک رشد گیاه توسط اندوفیت های باکتریایی تحت شرایط اتاقک رشد و گلخانه تعیین گردید. همچنین اثر جدایه ها بر شاخص شدت بیماری و برخی عوامل رشد برنج در شرایط گلخانه مشخص گردید. در نهایت میزان بیان ژن فنیل آلانین آمونیالیاز توسط جدایه اندوفیت باسیلوس سوبتیلیس با روش real-time PCR مورد ارزیابی قرار گرفت. یافته‌ها: از نظر شاخص قدرت گیاهچه بذرهای برنج، جدایه های OS40، OS23، OS43 و OS31 اثرات آماری معنی داری نسبت به شاهد داشتند. همچنین کاربرد اندوفیت های OS3، OS23، OS31 و OS40 موجب افزایش شاخص های رشد گردید. تلقیح جدایه های باکتریایی OS40 و OS23 در کاهش شدت بیماری و تحریک رشد گیاه موفق تر عمل کردند. سطح بیان ژن PAL در دوره آزمون در گیاهان تیمار OS40 به طور معنی داری بیشتر و سریع تر از گیاهان تیمار زانتوموناس به تنهایی بود. نتیجه گیری: باکتری های اندوفیت برنج توانستند رشد گیاهان را افزایش و بیماری بلایت را کاهش دهند پس می توانند به عنوان راهکاری امید بخش و سازگار با محیط زیست در توسعه کشاورزی پایدار در نظر گرفته شوند. پرونده مقاله

Pistachio dieback (DBP) is a significant disease affecting pistachio trees in Iran, and it has emerged as a serious problem in Kerman province in recent years. This study investigates the role of bacteria as causal agents of DBP under laboratory and field conditions. Samples were collected from infected pistachio orchards in Kerman province from 2015 to 2016. The ability of bacterial isolates to induce disease and colonize vascular tissues was studied using various inoculation methods. Identification of isolates was carried out using biochemical and physiological assays, amplification of the 16S rDNA region, and partial analyses of the gyrA gene. A total of 281 bacterial isolates were obtained from infected trees, of which 148 induced a hypersensitivity reaction on tobacco leaves. Among these, 128 isolates were able to colonize vascular tissues in sub-bark inoculations of pistachio branches under laboratory conditions. In field experiments, 24 selected isolates were able to spread in vascular tissues of pistachio branches and twigs using sub-bark and apical inoculation methods, although disease severity varied. Staphylococcus pasteuri, Bacillus pumilus, Bacillus sp., Acinetobacter radioresistens, Xanthomonas sp., Curtobacterium flaccumfaciens, Pseudarthrobacter oxydans, and Pseudomonas koreensis were identified as being involved in the dieback of pistachio trees. This work demonstrates that a wide range of bacterial genera and species may be involved in DBP, and urgent strategies should be considered for managing the disease. پرونده مقاله

IIce nucleation active (INA) bacteria arecommon epiphyticinhabitants that cause frost damage in many plants in thenear-zero temperatures. Yet, no studies were found in ice nucleation bacteria associated with pistachio trees. In our earlier study some INA strains were identified and reported. These were assigned as Pseudomonas fragi, P. putida, P. moraviensis and Pantoea agglomerans. In current work, two new strains namely P. viridiflava and Entrobacter cloacea were identified. Their ice nucleation frequency were evaluated and compared with above-mentioned ice positive strains isolated from pistachio trees. Pseudomonas fragi raf3 was considered as the most ice nucleation active bacteria. This was followed by P. putida raf6, P. moraviensis raf1, P. moraviensis raf5, Pantoea agglomeranse raf7, P. viridiflava raf2, Entrobacter cloacea raf8 and Pseudomonas sp. raf4, respectively. To detect INA genes, two setsofdegenerate primers were used and partial INA gene sequences were amplified. INA gene sequence) 425bp) for Pseudomonas putida raf6, Pantoea agglomerans raf7 and P. fragi raf3 were amplified with primer pair of 3308/3463. Whereas, a fragment of 194bp was detected in Pseudomonas sp. raf4, P. moraviensis raf5 and P. moraviensis raf1using forward and reverse primer pair of 3076/3463. Entrobacter cloacea raf8 has reported for the first time as epiphytic ice plus strain. The capability of the latter as a bacterialbiocontrolagent against insect pests was reported. پرونده مقاله