در دنیا سالانه میلیون ها تن پلاستیک تولید می شود که بسیار بادوام هستند و صدها سال طول می کشد تا به خودی خود تجزیه شوند. بیو پلاستیک ها نوع خاصی از پلاستیک هستند که از منابع روغن های گیاهی، نشاسته، سلولز یا مشتقات باکتریایی تولید شده و از این نظر با پلاستیک های عادی بسیار متفاوت است، که در آینده جایگزین خوبی برای انواع پلاستیک ها خواهد بود. 70 نمونه از محل بازیافت زباله ها جمع آوری شد ، کشت و خالص سازی روی نوترینت آگار انجام شد و این نمونه ها با روش رنگ امیزی نیل آبی جهت تشخیص ایزوله های مولد پلی هیدروکسی بوتیرات (PHB)رنگ امیزی شدند و به مدت ۲روز در دمای 37 درجه سلسیوس در محیط کشت Minimal Broth Davis کشت داده شد. پس از قرار دادن نمونه ها بر روی لام و رنگ آمیزی با توجه به شدت رنگی که ایجاد شده است برای تولید بیو پلاستیک استفاده شد. نتایج این پژوهش نشان داد که میکروارگانیسم باسیلوس سرئوس، پلی- ۳ هیدروکسی بوتیرات فراوانی در هر دو محیط (فاضلاب و خاک) تولید می کند که برای تولید بیوپلاستیک، هم در مقیاس آزمایشگاهی هم در مقیاس صنعتی مورد استفاده قرار می‌گیرد. طبق نتایج بدست آمده ،تولید بیوپلاستیک ها از طریق باسیلوس های جداشده از ایزوله های باکتریایی، امکان پذیر است. پرونده مقاله

از اثر آنتاگونیسمی گیاهان، می‌توان جهت حذف میکروارگانیسم‌ها از محیط استفاده نمود. گیاه Echinochloa crus-galli در مزارع برنج شمال ایران به عنوان علف هرز سوروف به وفور یافت می‌شود. در این تحقیق به بررسی اثر عصاره‌های مختلف آبی، اتانولی و متانولی گیاه علیه باکتری‌های گرم مثبت و منفی با استفاده از روشهای دیسک، چاهک، پورپلیت، کمترین غلظت مهارکنندگی(MIC)، کمترین غلظت باکتری کشی (MBC) پرداختیم و مشخص گردید که عصاره‌های آبی، اتانولی و متانولی علیه باکتری‌های گرم مثبت Staphylococcus aureus و Bacillus cereus اثر مهار کنندگی شدید داشته، در صورتی که علیه باکتری‌های گرم منفی Escherichia coli و Pseudomonas aeroginosa اثر مهار کنندگی مشاهده نشد. پرونده مقاله

عفونت‌های ناشی از سویه‌های استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم در پوست و بافت‌های سطحی عمدتاً منشأ بیمارستانی داشته که شیوع آن در بسیاری از کشورهای جهان درحال افزایش است و با ایجاد کورک، دمل و آبسه‌های پوستی، آسیب‌های جدی را سبب می‌شوند. از این رو تلاش‌ زیادی جهت یافتن ترکیبات جدید و مؤثر در مقابله با این پاتوژن صورت گرفته است. گونه‌های مختلف گیاه دارویی فلفل علاوه بر استفاده در غذاها به عنوان طعم دهنده، در طب سنتی نیز مصارف دارویی بسیار داشته اند. در این تحقیق اثر ضد باکتریال عصاره الکلی دو گونه از فلفل قرمز (Capsicum annuum و Capsicum frutescens)، علیه سویه‌های بالینی استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم، مورد بررسی قرار گرفت. طی این بررسی 56 سویه استافیلوکوکوس اورئوس از نمونه‌های بالینی جدا و پس از انجام تست آنتی‌بیوگرام به روش کربی- بائر و بررسی مقاومت آنتی بیوتیکی سویه ها، 14 سویه مقاوم چند دارویی جهت تعیین حساسیت آنها به عصاره‌های تهیه شده، گزینش شدند. ارزیابی عملکرد عصاره‌ها بر اساس اندازه‌گیری قطر هاله‌های عدم رشد به روش دیسک ـ دیفیوژن صورت گرفت. یافته‌ها نشان داد که عصاره هر دو گونه علیه رشد میکروارگانیسم‌های مورد بررسی تأثیر چندانی ندارند. همچنین عصاره‌ها نسبت تقریباً یکسانی در قدرت بازدارندگی از خود نشان دادند. این در حالی است که بالاترین قطر ممانعت از رشد مربوط به عصاره فلفل قرمز تند (C. frutescens) با قطر هاله عدم رشد 12 میلی‌متر علیه سویه S. aureus دارای مقاومت چندگانه نسبت به آنتی بیوتیک‌های متی سیلین، اگزاسیلین، تتراسایکلین و سفیکسیم بود. نتایج بدست آمده از این بررسی حاکی از آن است که اکثر باکتری‌های مورد مطالعه نسبت به عصاره‌ها در روش دیسک مقاومت نسبی، نشان دادند که این مسئله با توجه به مقاومت شدید سویه‌ها نسبت به آنتی بیوتیک‌ها قابل درک است. علی رغم مقاومت شدید سویه‌ها نتایج حاصل از این مطالعه می‌تواند جالب توجه باشد اما پیشنهاد می‌گردد در تحقیقات بعدی نسبت به تهیه غلظت‌های مختلف عصاره در بررسی اثر ضد باکتریال و نیز به کارگیری متد‌های استاندارد دیگر از جمله روش چاهک و نیز تعیین MIC و از همه مهمتر بررسی اثرات آنها در شرایط in vivo اقداماتی صورت گیرد. پرونده مقاله

کپک سبز مرکبات Penicillium digitatumازمهم‎ترین بیماری‌های بعد از برداشت می‌باشد. به کارگیری مداوم سموم شیمیایی تاثیر ماندگار روی سلامتی انسان و آلودگی محیط زیست دارد و سبب بروز مقاومت در سویه‌های بیماری‎زا می گردد. در این تحقیق فعالیت ضدقارچی غلظت‌های مختلف (100، 200، 300 و 400 پی‌پی‌ام) اسانس چهار گیاه دارویی آویشن شیرازی (Thymus vulgaris)، آلوورا (Aloe vera)، سیر (Allium sativum) و زیره سبز (Cuminum cyminum) جمع‌آوری شده از منطقه قرق استان گلستان مورد بررسی قرار گرفت. اسانس‌ها با استفاده از روش تقطیر؛ بخار آب و با استفاده از دستگاه کلونجر تهیه و سپس مهمترین مواد موثره اسانسی که بیشترین عملکرد آنتاگونیستی را داشتند توسط دستگاه GC/MS آنالیز گردید. همچنین فعالیت آنتاگونیستی باکتری‌های جداسازی شده از اپی‎فیت پرتقال شامل sp. Bacillus، Pseudomonassp.، Streptomycess sp. علیه قارچ پنی سیلیوم در قالب طرح فاکتوریل مورد بررسی قرار گرفت. بیشترین درصد ممانعت کنندگی (95/99 درصد)، توسط اسانس آویشن علیه پنی سیلیوم در غلظت 400 پی‎پی‎ام مشاهده گردید. آنالیز رگرسیونی تاثیر اسانس‌ها نشان داد با افزایش غلظت اسانس درصد بازدارندگی آن روی قارچ افزایش می‌یابد. بر اساس نتایج به دست آمده، اسانس آویشن با داشتن مهمترین ترکیبات موثره در اسانس‌ها (کارواکرول - 5/45 درصد)، آلفا- ترپینئول (-9/22 درصد) و اندو- بورنئول (3/14 درصد) بیشترین فعالیت ممانعت کنندگی (3/22 میلی‌متر) را علیه پنی سیلیوم از خود نشان داد. در بین 23 جدایه باکتریایی، یک جدایه به نام H7 بیشترین فعالیت ممانعت کنندگی را علیه قارچ داشت. با استفاده از PCR و تعیین توالی DNA ژنوم 16S rRNA، H7 به‌عنوان Bacillus cereus شناسایی گردید. بنابراین اسانس آویشن و جدایه (Bacillus cereus (H7 جایگزین‌های مناسبی برای کنترل شیمیایی پوسیدگی بعد از برداشت پرتقال می باشند. پرونده مقاله

سابقه و هدف: باکتری لیزنی باسیلوس باکتری اندوفتیک است که از گیاه در برابر شرایط فیزیولوژیکی و زیست محیطی حفاظت می نماید. این مطالعه با هدف جداسازی و شناسایی مولکولی باکتری اندوفیت لیزنی باسیلوس ماکروئیدس از ریشه گندم و بررسی فعالیت ضد قارچی آن علیه گونه های تریکودرمایی انجام شد. مواد و روش ها: به منظور جداسازی باکتری های اندوفتیک از عصاره ریشه و ساقه گندم های کشت شده در مناطق مختلف استان مازندران و گلستان استفاده گردید. فعالیت ضد قارچی آن ها با روش کشت متقابل بر روی محیط سیب زمینی دکستروز آگار(PDA) مورد ارزیابی قرار گرفت. پس از استخراج DNA ژنومی، از روش PCR به منظور تکثیر ژن16S rRNA استفاده گردید. به منظور شناسایی دقیق باکتری جداسازی شده، محصول PCR تعیین توالی و ترادف بازی آن BLAST گردید. یافته ها: باکتری جداسازی شده قادر به مهار رشد قارچ های بیوکنترلی بود. نتایج تعیین توالی نشان داد که باکتری جداسازی شده متعلق به جنس لیزنی باسیلوس است و شباهت 99 درصدی به گونه لیزنی باسیلوس ماکروئیدس W1 دارد. نتیجه گیری: این مطالعه اولین گزارش جداسازی لیزنی باسیلوس از گیاه تحت عنوان اندوفتیک است. باکتری اندوفیت جداسازی شده در این بررسی می تواند به منظور استخراج، شناسایی و به کارگیری متابولیت های مهاری آن در طراحی و تولید داروهای ضد قارچی مورد استفاده قرار گیرد. پرونده مقاله