فلزات سنگین به‌راحتی می‌توانند باعث آلودگی زیست‌محیطی آبزیان به‌خصوص میگوها شوند. با توجه به ارزش غذایی بالای میگو و همچنین اهمیت بررسی سلامت این ماده غذایی، این تحقیق باهدف تعیین میزان برخی فلزات سنگین (روی، سرب، ارسنیک، کادمیوم، نیکل، مس، کروم، جیوه، منگنز و تیتانیوم) و ترکیبات آروماتیک حلقوی در این ماده غذایی، در زمستان سال 1397 در شهر تهران انجام شد. 120 عدد نمونه میگوی بسته‌بندی‌شده از 10 بسته هم‌وزن و دارای تاریخ تولید و با سایز مشابه که توسط 5 شرکت مختلف بسته‌بندی‌شده بودند، به‌صورت تصادفی نمونه گیری شد. جهت اندازه‌گیری فلزات سنگین از دستگاه جذب اتمی و از کروماتوگرافی گازی-جرمی برای تعیین هیدروکربن‌های حلقوی آروماتیک استفاده شد. تمامی فلزات سنگین، غلظتی کمتر از استاندارد مشخص‌شده توسط سازمان جهانی بهداشت داشتند. بیشترین میانگین غلظت فلزات سنگین به ترتیب مربوط به روی (ppb 4/6193)، مس (ppb 1597) و آرسنیک (ppb496) و کمترین میانگین غلظت نیز مربوط به عنصر کادمیوم (ppb8/4) بود. ترکیبات نفتالین (ppb 2/1)، آسنفتیلن (ppb14/0)، کرایسن (ppb6/7) و آسنافتن (ppb32/5) در نمونه های میگوی جمع‌آوری‌شده وجود داشتند که مقادیر آن‌ها به‌جز آسنفتیلن از حد استاندارد تعیین‌شده (ppb 7/0) بالا‌تر بود. نمونه‌های دریایی و پرورشی ازنظر غلظت فلزات سنگین و میزان هیدروکربن‌های آروماتیک اختلاف معنی‌داری نداشتند. به‌طورکلی مصرف میگوهای فوق ازنظر وجود فلزات سنگین برای انسان خطری ندارد؛ اما با توجه به امکان انتقال هیدروکربن‌های آروماتیک از طریق زنجیره غذایی به انسان، آلودگی به این ترکیبات می‌تواند به‌عنوان یک هشدار برای مصرف زیاد میگو تلقی شود. پرونده مقاله

سویه‌های اسهالی اشریشیا کولای (DEC) پاتوژن‌های شایعی هستند که از طریق مصرف مواد غذایی آلوده باعث بیماری‌های حاد روده‌ای در انسان می‌شود. مطالعه حاضر روی ۲۴۰ نمونه شامل اشترودل، پیتزا، ساندویچ و سالاد انجام شد. جداسازی اشریشیا کولای به‌روش کشت و آزمو‌ن‌های بیوشیمیائی انجام گردید. جهت تأیید تشخیص از روش PCR به‌وسیله تعیین حضور ژن uidA که یک ژن شاخص در اشریشیا کولای است، استفاد گردید. از تعداد 240 نمونه، تعداد 123 نمونه (25/51درصد) از نظر آلودگی به اشریشیا کولای مثبت ارزیابی شد و از تعداد 123 نمونه آلوده به اشریشیا کولای، تعداد 103 نمونه (9/42 درصد) فاقد ژن‌های بیماریزای مورد بررسی بودند. تعداد 11 نمونه (6/4درصد) پاتوتایپ EPEC، 5 نمونه (2 درصد) EHEC، 2 نمونه (8/0 درصد) EAEC و 2 نمونه (8/0 درصد) DAEC مثبت تشخیص داده شد. در هیچ یک از نمونه‌ها ETEC و EIEC مورد شناسایی قرار نگرفت. با توجه به آلودگی نمونه‌های غذائی آماده مصرف به پاتوتیپ‌های بیماری‌زای روده‌ای، پایش و نظارت مستمر بر عرصه مواد غذایی آماده مصرف پیشنهاد می‌شود. پرونده مقاله

توکسوپلاسما گوندی یکی از عوامل بیماری‌زای مشترک انسان و دام است که با منشأ غذا می تواند انسان را آلوده کند. در ایران مصرف گوشت گوسفند نسبت به سایر منابع پروتئین حیوانی از محبوبیت بیشتری برخوردار است. ازآنجایی‌که معمولاً قلب گوسفند به‌صورت نیم پز و کبابی مصرف می‌شود انتقال توکسوپلاسما از طریق مصرف قلب گوسفند بیشتر رخ می دهد. از طرفی با توجه به اینکه تراکم کیست های انگل در بافت مغز و قلب بیشتر از سایر ارگان‌های خوراکی است، در این مطالعه از نمونه‌های قلب گوسفندان استفاده‌شده است. در مطالعه اخیر به‌منظور ردیابی توکسوپلاسما در قلب گوسفندان کشتار شده در اصفهان 250 نمونه قلب گوسفند در طی یک سال در فصول مختلف از جنس و سن‌های متفاوت جمع‌آوری شد و پس از استخراجDNA انگل، با دو جفت پرایمر مربوط به ژن B1 به شناسایی این انگل با روش واکنش زنجیره ای پلیمراز آشیانه ای پرداخته شد. نتایج نشان داد 78% نمونه‌ها به‌طورکلی آلوده به توکسوپلاسما گوندی بودند. در این مطالعه رابطه معنی‌داری بین درصد آلودگی و سن و جنس وجود نداشت اما میزان آلودگی در فصول سرد به‌طورمعنی‌دار بیشتر از فصول گرم بود. از آنجا که بقای این انگل در برودت هوا و رطوبت بالا بیشتر می باشد بنابراین در فصول سرد امکان مواجه گوسفندان با اووسیست انگل افزایش یافته و آلودگی در فصول سرد بیشتر است. با توجه به نقش این بیماری در تلفات و سقط‌جنین گوسفند و اهمیت بهداشت عمومی آن، باید برنامه‌های کنترلی مناسب جهت پیشگیری از این بیماری مشترک در سطح استان در سیاست‌های دامپزشکی گنجانده شود. پرونده مقاله