زمینه و هدف: گروه های مختلف باکتری های اسیدلاکتیک باکتری هایی می باشند که در اکوسیستم های مختلف وجود داشته با تولید انواعی از فرآورده های میکروبی به اشکال مختلف اثرات مثبت زیادی در اکوسیستم های زیستی دارند که از مهم ترین آن ها می توان به نقش آن ها در درمان بیماری های عفونی و دخالت در رشد و تولید فاکتورهای مهم زیستی اشاره کرد. بنابراین نیاز به شناسایی باکتری های اسیدلاکتیک دارای پتانسیل پروبیوتیکی در اکوسیستم های مختلف می باشد. هم چنین از آن جایی که در صنعت آبزی پروری اعمال مدیریت در رشد و بهداشت و پیش گیری از بروز بیماری های عفونی از اهمیت اقتصادی بالایی برخوردار است، استفاده از ترکیبات محرک سیستم ایمنی می‌‌توانند موجب تقویت سیستم ایمنی گردند و توان موجود را برای رشد بیشتر و مواجهه با شرایط نامساعد محیطی بالا ببرند. این ترکیبات شامل انواع پروبیوتیک ها می باشند، لذا هدف از این تحقیق جداسازی و شناسایی لاکتوباسیل های دارای پتانسیل پروبیوتیکی از دستگاه گوارش سیاه ماهی Capoeta.razii و تاثیر آن بر شاخص های رشد و ایمنی ماهی کپور معمولی Cyprinus carpio بوده است.روش کار: برای رسیدن به این منظور از دستگاه گوارش سیاه ماهی Capoeta.raziiلاکتوباسیل های دارای پتانسیل پروبیوتیکی با انجام تست های میکروبی و مولکولی جداسازی و شناسایی شدند. در نتیجه 3 باکتری شناسایی شد که 2گونه از آن L.plantarum و یک گونه از آن L.brevis بوده است. تعداد240 قطعه ماهی کپور معمولی با وزن 2±15 گرم بین 12مخزن فایبرگلاسی500 لیتری با تراکم ذخیره سازی 20 عدد مـاهی در چهار تیمار(3 تکرار) که این تیمارها شامل گروه شاهد، گروه ماهیان تغذیه شده با غذای آغشته شده به باکتری لاکتو باسیل برویس به تعداد 106 ، گروه ماهیان تغذیه شده با غذای آغشته شده به باکتری لاکتو باسیل پلانتاروم به تعداد 106 و گروه ماهیان تغذیه شده با غذای آغشته شده به پروبیوتیک پریمالاک بودند.توزیع و تغذیه شدند.یافته ها: در پایان آزمایش، درگروه ماهیانی که لاکتوباسیل و پریمالاک دریافت کرده بودند، شـاخص هـای رشـد آن ها مانند افزایش وزن، نرخ رشد ویژه، ضریب تبدیل غذا و درصد بقا سطح بالاتر و مطلوب تری را نسبت به گروه ماهیانی که جیره آن ها فاقد لاکتوباسیل و پریمالاک بودند نشان دادند. هم چنین در فاکتورهای ایمنی نیز تعداد RBC و WBC ، پرتئین تام، آلبومین، گلوبولین، C3 افزایش و میزان کورتیزول کاهش یافت. پرونده مقاله

در این تحقیق اولین بار فون انگلی ماهیان غالب رودخانه گرم‌ رود شهرستان آمل استان مازندران مورد مطالعه قرار گرفت. طی این بررسی تعداد ۱46 عدد ماهی در فصل تابستان ۱۳۹۰ توسط صیادان محلی صید شد. که شامل 10 عدد گاوماهی شنی (Neogobius fluviatilis) ، 4 عدد گاوماهی گرد (Neogobius melanostomus)، 43 عدد سیاه ماهی (Capoeta capoeta)، 73 عدد خیاطه (Albernoides bipunctatus)، 5 عدد سفید رودخانه‌ای (Leuciscus cephalus)، 7 عدد سگ ماهی جویباری (Cobitis taenia) و 4 عدد نماچیلوس (Nemacheilus nemacheilus) می‌باشند. پس از صید، ماهیان بصورت زنده و با آب همان منطقه به آزمایشگاه انگل شناسی دانشگاه آزاداسلامی واحد بابل منتقل شدند و بعد از ثبت طول ، ماهیان مورد بررسی انگل‌های داخلی و خارجی قرارگرفتند. در بررسی‌های انگلی که در این تحقیق انجام شد انگل‌های منوژن داکتیلوژیروس و دیپلوزون، نماتودهای کوکولانوس، کونتراسکوم، رابدوکونا و ترماتد پرونوپریمنا و سستود بوتریوسفالوس از ماهیان آلوده جدا شد. بیشترین درصد آلودگی در ماهی سفید رودخانه‌ای و سیاه ماهی مشاهده شد(P پرونده مقاله

در مطالعه حاضر اثرات سطوح مختلف پودر شاتوت بر برخی از فاکتورهای ایمنی و پارامترهای خونی در ماهی قزل آلای رنگین کمان مورد بررسی قرار گرفت. بچه ماهیان با میانگین وزن 01/0±75 گرم به تعداد 320 قطعه در 12 حوضچه به صورت تصادفی توزیع و به مدت 8 هفته با سطوح مختلف، صفر(گروه شاهد)، 20، 40 و 60 ppm شاتوت در جیره پایه، غذادهی شدند. نتایج نشان داد که تیمارهای تغذیه شده با بیشترین میزان شاتوت دارای بیشترین میزان فعالیت آنزیم آلکالین فسفاتاز، پروتئین کل بود و اختلاف معنی داری بین تیمارها وجود داشت (05/0>P). شمارش گلبول های قرمز وسفید خون اختلاف معنی داری بین تیمارهای تغذیه شده با شاتوت وگروه شاهد داشت (05/0>P). نتایج حاصل از بررسی پارامترهای بیوشیمیایی خون نشان داد که بیشترین میزان گلوکز و کلسترول در گروه شاهد و کمترین مقدار در تیمارهای تغذیه شده با سطح بالای پودر شاتوت وجود دارد و بین تیمار اختلاف معنی داری وجود دارد (05/0>P). همچنین نتایج حاصل از بررسی پروتئین کل نشان داد که بین تیمارهای مختلف اختلاف معنی داری وجود دارد (05/0>P). نتایج این مطالعه نشان داد که استفاده از شاتوت موجب بهبود میزان فاکتورهای خونی در ماهی قزل آلای رنگین کمان نسبت به تیمار شاهد شده است. پرونده مقاله

در این تحقیق اولین بار فون انگلی ماهیان غالب رودخانه گرم‌ رود شهرستان آمل استان مازندران مورد مطالعه قرار گرفت. طی این بررسی تعداد ۱46 عدد ماهی در فصل تابستان ۱۳۹۰ توسط صیادان محلی صید شد. که شامل 10 عدد گاوماهی شنی (Neogobius fluviatilis) ، 4 عدد گاوماهی گرد (Neogobius melanostomus)، 43 عدد سیاه ماهی (Capoeta capoeta)، 73 عدد خیاطه (Albernoides bipunctatus)، 5 عدد سفید رودخانه‌ای (Leuciscus cephalus)، 7 عدد سگ ماهی جویباری (Cobitis taenia) و 4 عدد نماچیلوس (Nemacheilus nemacheilus) می‌باشند. پس از صید، ماهیان بصورت زنده و با آب همان منطقه به آزمایشگاه انگل شناسی دانشگاه آزاداسلامی واحد بابل منتقل شدند و بعد از ثبت طول ، ماهیان مورد بررسی انگل‌های داخلی و خارجی قرارگرفتند. در بررسی‌های انگلی که در این تحقیق انجام شد انگل‌های منوژن داکتیلوژیروس و دیپلوزون، نماتودهای کوکولانوس، کونتراسکوم، رابدوکونا و ترماتد پرونوپریمنا و سستود بوتریوسفالوس از ماهیان آلوده جدا شد. بیشترین درصد آلودگی در ماهی سفید رودخانه‌ای و سیاه ماهی مشاهده شد(P پرونده مقاله