مقدمه: جنس آرکوباکتر همراه با کمپیلوباکتر در خانواده کمپیلوباکتریاسه قرار دارد .آرکوباکترها باکتری های گرم منفی، بدون اسپور و میکروآئروفیلیک هستند که به وسیله رشد در حضور اکسیژن و دماهای پایین از جنس کمپیلوباکتر متمایز می شوند. این باکتری ها میله ای، به و یا مارپیچی شکل هستند. Sشکل آرکوباکتر بوتزلری رایج ترین گونه این جنس است به عنوان پاتوژن زئونوز و نوظهور شناخته شده است. هدف اصلی از این مطالعه ارزیابی فراوانی آرکوباکتر بوتزلری از گوشت ماکیان عرضه شده در مراکز فروش در شهرستان تنکابن بود. مواد و روش ها: جهت جداسازی از تکنیک استاندارد کشت و به منظور تعیین هویت و شناسایی از تست های فنوتایپینگ استفاده گردید. با و تکثیر ژن اختصاصی PCRاستفاده از آزمون آرکوباکتر تایید تست های فنوتایپینگ صورت پذیرفت. یافته نمونه گوشت ماکیان از خرده فروشی 95 ها: در مجموع های تنکابن جمع آوری و با هدف بررسی حضور گونه آرکوباکتر بوتزلری مورد آزمایش قرار گرفتند. بر پایه آزمون %) به 12/63 نمونه مورد مطالعه ( 95 نمونه از 12 های کشت آرکوباکتر بوتزلری آلوده بودند. هم چنین نتایج فنوتایپینگ را تائید نمود. PCRتکنیک نتیجه گیری: گرچه این باکتری تقریباً از تمامی مخازن محیطی جدا شده است، اما میتوان ماکیان را مخازن اصلی آرکوباکتر ها دانست. از این رو حضور این باکتری بیماریزا در گوشت ماکیان منطقه مورد تحقیق می تواند احتمال انتقال این عامل بیماری زا را به انسان از طریق مصرف محصولات غذایی افزایش دهد. پرونده مقاله

ز زمینه و هدف: رشد ماهی ها از طریق بسیاری از عوامل محیطی و فیزیولوژیکی تنظیم می شود و با پیشینه ژنتیکی هر موجود شکل می گیرد. فاکتور رشد شبه انسولین-یک IGF-I، نقش مهمی در فرآیندهای مختلف زیستی ماهیان بر عهده دارد. هدف از انجام این پژوهش، بررسی میزان بیان ژن رشد IGF-I mRNA در مراحل مختلف رشد ماهیان قزل آلای رنگین کمان بومی و غیر بومی(وارداتی) کشور است. روش کار: به همین منظور ماهیان قزل آلای بومی و غیر بومی در سه سایز کوچک، متوسط و بزرگ با میانگین کل(cm 78/6±25/32- g 34/244±66/453) از مرکز پرورش ماهی در استان گیلان(رشت) تهیه شد. ابتدا در شرایط استریل و بعد از بیهوشی ماهیان حدود 20 میلی گرم از بافت کبد، از هر دو نژاد بومی و غیر بومی نمونه تهیه شد. استخراج RNA و سنتز cDNA براساس روش استاندارد RT-PCR در آزمایشگاه تحقیقات ژنتیک دانشگاه آزاد تنکابن انجام شد. یافته ها: نتایج نشان داد که میزان بیان ژن IGF-I در بین نژاد بومی و غیر بومی تفاوت معنی داری دارد به طوری که بیشترین و کمترین میزان ژن به ترتیب در سایز کوچک نژاد غیر بومی و سایز متوسط نژاد بومی بود(P<0.05). اما در بررسی رابطه وزن و طول با مقدار بیان ژن رابطه معنی داری دیده نشد(P˃0.05). این در حالی است که با افزایش اندازه ماهی میزان بیان IGF-I روند کاهشی نشان داد. نتیجه گیری: این یافته ها نشان می دهد که ژنIGF-I در مراحل رشد و تکامل ماهیان قزل آلای رنگین کمان می تواند نقش اساسی داشته باشد. پرونده مقاله

زمینه و هدف: از آنتی‌بیوتیک‌ها به‌طور گسترده‌ای در سراسر جهان استفاده می‌شود. بااین‌حال، به دلیل ظهور مقاومت آنتی‌بیوتیکی در طیف وسیعی از میکروارگانیسم‌ها، استفاده از آن‌ها در سطح جهانی دچار شکست بزرگی شده است. استفاده از پروبیوتیک‌ها به‌عنوان درمان مکمل و جایگزین برای آنتی‌بیوتیک‌ها مطرح‌شده‌اند. هدف از پژوهش حاضر بررسی اثرات پروبیوتیک‌های جداشده از مرغ‌های محلی بر بیان ژن‌های luxS, ctxM در اشریشیاکلی ‌مقاوم به درمان بود. روش کار: 300 نمونه مدفوعی در فاصله اردیبهشت تا مهرماه سال 1399 از بیماران مراجعه‌کننده به بیمارستان امام خمینی تهران اخذ شد و با محیط‌های کشت اختصاصی و آزمایش‌های بیوشیمیایی نمونه‌های اشریشیاکلی جداسازی شد و سپس توسط PCR با پرایمرهای اختصاصی وجود ژن‌های luxS و ctxM مورد شناسایی قرار گرفت. جهت استخراج سویه‌های بومی باسیلوس کوآگولانس و باسیلوس سوبتلیس محتویات روده تعداد 9 قطعه جوجه محلی که هیچ آنتی‌بیوتیکی مصرف نکرده بودند کشت، جداسازی و توسط روش‌های بیوشیمیایی و PCR شناسایی شد. سویه‌های تجاری باسیلوس سوبتلیس و باسیلوس کوآگولانس برای مقایسه اثرات با باکتری‌های بومی خریداری شده و در ادامه این سویه‌ها در کشت هم‌زمان با سویه‌های اشریشیاکلی مقاوم به درمان حاوی ژن‌های ctxm و luxs قرار گرفتند. جهت بررسی تأثیر این پروبیوتیک‌ها بر بیان ژن‌ها از ریل تایم PCR استفاده شد. یافته ها: از 300 نمونه مدفوعی گرفته‌شده 40 جدایه(5/7 درصد) اشریشیاکلی به دست آمد؛ که 13 نفر از نمونه‌ها(5/32 درصد) مربوط به بیماران سرپایی و 27 نفر را(5/67 درصد) بیماران بستری تشکیل می‌دادند. همه ایزوله‌ها از زنان و مردان با رنج سنی بین 21 تا 62 سال جداشده بودند. 4 سویه اشریشیاکلی جداشده از بیماران حامل ژن‌های ctxM, luxS, بودند. جداسازی باسیلوس کوآگولانس و باسیلوس سوبتلیس از نمونه‌ها با آزمایش‌های بیوشیمیایی و مولکولی تائید شد.‌‌‌‌‌‌‌‌ سویه تجاری باسیلوس کوآگولانس بیان ژن‌های، ctxM, luxS را به ترتیب به میزان 3/3‌‌‌‌‌‌‌‌‌، 2/7‌‌‌‌‌‌‌‌‌ برابر کاهش و سویه بومی بیان این ژن‌ها را به ترتیب 6/3‌‌‌‌‌‌‌‌‌، 2/2‌‌‌‌‌‌‌‌‌ برابر نسبت به گروه کنترل در باکتری اشریشیاکلی کاهش داد. نتایج آنالیز آماری نشان داد که بین حضور پروبیوتیک‌های بومی و تجاری موجود درکشت و کاهش بیان ژن‌های ctxM و luxS ارتباط ‌معنی‌داری وجود دارد. نتیجه‌‌‌‌‌‌‌‌‌گیری‌‌‌‌‌‌‌‌‌: مصرف مکمل باسیلوس کوآگولانس و باسیلوس سوبتلیس با کم کردن بیان ژن‌های مقاومت باعث افزایش تأثیر آنتی‌بیوتیک‌ها بر اشریشیاکلی مقاوم به درمان می‌شوند. پرونده مقاله

مقدمه: امروزه عواملی مانند بروز حساسیت ها، پیدایش عوارض جانبی داروها، سویه های مقاوم به آنتی بیوتیک و نیاز بدن به ترکیبات آنتی اکسیدان، اهمیت گیاهان دارویی را مورد توجه قرار داده است.هدف: از این رو، هدف از پژوهش حاضر، بررسی فیتوشیمیایی عصاره هیدروالکلی گیاه گاوزیره برداشت شده از ارتفاعات جواهرده رامسر و تعیین اثرات سیتوتوکسیک آن بر روی لوسمی میلوئید مزمن می باشد.مواد و روش ها: بدین منظور، دانه های گیاه گاوزیره از ارتفاعات جواهرده رامسر جمع آوری و با استفاده از دستگاه مایکروویو عصاره گیری انجام شد. سپس با استفاده از آزمون های فیتوشیمیایی به صورت کمی و کیفی، تعیین فعالیت ضد باکتریایی به روش انتشار دیسک و در نهایت، ارزیابی اثر سمیت سلولی بر روی رده سلول سرطانی K562 با استفاده از روش MTT مورد بررسی قرار گرفت. نتایج: غربالگری فیتوشیمیایی عصاره هیدروالکلی گیاه گاوزیره وجود متابولیت های ثانویه از قبیل ‌فلاونوئید‌ها، ترپنوئید‌ها، کومارین‌ها، کاردیاک گلیکوزید‌ها، تانن ها، فنول‌ها، کینون‌ها و ساپونین‌ها را تائید کرد. مقدار کل ترکیبات فنولی و ترکیبات فلاونوئیدی به ترتیب 2±12/93، 7±7/58 میلی گرم بر میلی لیتر محاسبه گردید. درصد مهار رادیکال آزاد 0/5±57/70 و مقدار IC50 0/66 میکروگرم بر میلی لیتر بدست آمد. قطر هاله عدم رشد، در باکتری گرم منفی اشریشیاکلی و باکتری های گرم مثبت استافیلوکوکوس اورئوس و باسیلوس سرئوس به ترتیب 25، 10 و 10 میلی متر مشاهده شد. همچنین نتایج سمیت سلولی نشان داد که عصاره هیدروالکلی گیاه گاوزیره، وابسته به دوز می باشد که در غلظت 50 میکروگرم بر میلی لیتر بیشترین اثر سمیت مشاهده گردید و در غلظت 20 میکروگرم بر میلیلیتر در زمان 24 ساعت نیز بیشترین اثر توان زیستی مشاهده شد که میزان IC50 آن برابر با 0/03±50/35 میکروگرم بر میلی لیتر با سطح معناداری 5% تعیین گردید.نتیجه گیری: بر اساس نتایج بدست آمده، به طور کلی یکی از راهکارهـای موثر در درمان سرطـان استفاده از ترکیبات موثره گیاهی به شـمار می رود و احتمالا متابولیت های ثانویه موجود در عصاره گیاه گاوزیره می تواند یـک روش امیدبخش در درمـان سرطـان باشـد که نیازمند مطالعات و انجام آزمایشات بیشـتر در آینـده است. پرونده مقاله

آرکوباکترها، باکتری های گرم منفی، بدون اسپور خمیده شکل هستند که به وسیله رشد در حضور اکسیژن و دماهای پایین از جنس کمپیلوباکتر متمایز می شود. آرکوباکتر بوتزلری رایج ترین گونه ی این جنس است که به عنوان پاتوژن زئونوز و نوظهور شناخته شده است. این مطالعه با هدف جداسازی و شناسایی آرکوباکتر بوتزلری از گوشت ماکیان عرضه شده در کشتارگاه ها و خرده فروشی ها در شهرستان تنکابن انجام گرفت. 140 نمونه گوشت ماکیان شامل مرغ (97 نمونه )، اردک (25 نمونه )، بوقلمون ( 18نمونه) در دو سطح کشتارگاه (45 نمونه) و خرده فروشی ها (95 نمونه) بصورت کاملا تصادفی جمع آوری، بررسی و مورد آزمایش قرار گرفتند. جهت جداسازی از تکنیک preT-KB و به منظور تعیین هویت و شناسایی از تست‌های فنوتایپینگ استفاده گردید. 20 نمونه از 140 نمونه آزمایش شده 28/14 درصد به آرکوباکتر بوتزلری آلوده بودند که تماماً متعلق به نمونه های گوشت مرغ بود. بالاترین میزان آلودگی در پوست، پس از آن در محتویات شکمی و در نهایت گوشت مشاهده شد. میزان فراوانی در نمونه های کشتارگاهی 77/17 درصد و خرده فروشی ها 63/12 درصد بود. ماکیان بعنوان مخزن اصلی آرکوباکترها مطرح می باشند. حضور این باکتری در گوشت ماکیان منطقه مورد تحقیق می تواند احتمال انتقال این عامل بیماری زا را به انسان از طریق مصرف محصولات غذایی افزایش دهد. لذا به نظر می رسد برای کنترل آلودگی به این باکتری در چرخه تولید و مصرف گوشت ماکیان باید دقت کافی به عمل آید. پرونده مقاله