رضايت شغلي معلمان، يكي از مهمترين عوامل مؤثر بر عملكرد آنان مي­باشد و نقش رضايت شغلي معلمان در توسعه و دستيابي به اهداف نظام آموزشي گسترده و روشن است. بر همین اساس، بررسی عوامل مؤثر بر رضایت شغلی معلمان در ایران، امری ضروری است. هدف از این پژوهش بررسی عوامل مؤثر بر رضایت شغلی معلمان در ایران است. این پژوهش با استفاده از روش کیفی فراترکیب و الگوی هفت مرحله­ای سندلوسکی و باروسو انجام شده‌است. برای این منظور، نتایج مطالعات انجام شده بین سال­های ۱۳۹۰ تا ۱۴۰۳، مورد بررسی قرار گرفت و با استفاده از کلیدواژه­های مرتبط، تعدادی از مقالات مربوطه شناسایی و از بین ۲۰۵ مقاله در نهایت ۳۴ مقاله با استفاده از معیارهای فراترکیب انتخاب شدند. برای بررسی کیفیت و پایایی یافته­های این پژوهش از شاخص کاپا استفاده شد که نتایج آن نشان از کیفیت مناسب یافته­های پژوهش دارد. یافته­های حاصل از این پژوهش به استخراج کدهای مختلفی منجر شد و پس از رفت و برگشت­های مداوم و بررسی و ادغام یافته­های اولیه این پژوهش در زمینه­های فرعی، نُه زمینه اصلی به‌دست آمد که به ترتیب فراوانی عبارتند از: ابعاد سازمانی، ابعاد توانمندسازی، ابعاد رهبری مدیران، ابعاد ذهنی و فردی، ابعاد اجتماعی، ابعاد سلامت روانی، ابعاد سبک زندگی، ابعاد اخلاقی و ابعاد نوآوری و خلاقیت. همچنین نتایج این پژوهش نشان می­دهد که عدالت سازمانی، سیستم پاداش مبتنی بر عملکرد، مشارکت دادن معلمان در تصمیم­گیری­ها، دوره­های توانمندسازی روانشناختی و محتوای الکترونیکی، رهبری کاریزماتیک، فضای اخلاقی سازمان و مانند آن، بر رضایت شغلی معلمان در ایران بسیار اهمیت دارد و یافته­های این پژوهشف برخی از نظریات قبلی در رابطه با رضایت شغلی را تأیید می­کند.