زمینه و هدف: جزایر پانکراس بخش اندوکرین پانکراس می‌باشند که با ترشح هورمون‌های مختلف موجب تنظیم قند خون و متابولیسم انرژی در بدن می‌گردد. سلول‌های بتا جزایر پانکراس وظیفه ترشح انسولین در پاسخ به تغییرات گلوکز را برعهده دارند. اولین مرحله در این فرآیند شامل ورود گلوکز به درون سلول توسط انتقال دهنده GLUT2 و سپس فسفوریلاسیون گلوکز توسط گلوکوکیناز به عنوان حس گر گلوکز درون سلولی می‌باشد. هدف از این پژوهش بررسی بیان GluT2 و گلوکوکیناز در جزایر پانکراس و مقایسه آن با بافت کامل پانکراس می‌باشد. روش کار: این پژوهش بر روی بافت پانکراس دریافت شده از فرد مرگ مغزی انجام شد. جزایر پانکراس از بافت کامل جدا و به منظور بررسی جداسازی موفق جزایر، سطح بیان ژن Ptf1a، به عنوان مارکر بخش اگزوکرین پانکراس، بررسی شد. سپس بیان ژن‌های GluT2 و گلوکوکیناز در بافت پانکراس کامل و جزایر جدا شده مورد بررسی قرار گرفت. یافته‌ها: عدم بیان ژن Ptf1a در جزایر پانکراس نشان دهنده جداسازی موفق و خلوص بالای جزایر جدا شده بود. هم چنین ژن‌های GluT2 و گلوکوکیناز به مقدار زیادی در جزایر پانکراس بیان می‌شدند. هم چنین آنالیزهای آماری نشان دادند که بیان ژن‌های GluT2 و گلوکوکیناز به طور معنی‌داری در جزایر پانکراس بیشتر از بافت کامل می‌باشد. نتیجه‌گیری: نتایج نشان دهنده بیان بالا و اهمیت ژن‌های GluT2 و گلوکوکینازدر بخش اندوکرین پانکراس به عنوان انتقال دهنده و حس گر گلوکز در فرآیند ترشح انسولین در پاسخ به گلوکز می‌باشد. هم چنین روش مورد استفاده در این پژوهش برای جداسازی جزایر از بافت پانکراس بسیار کارآمد است. پرونده مقاله

روش تکثیر هم دمایی به واسطه حلقه (LAMP) مبتنی بر تکثیر اسید نوکلئیک در دمای ثابت ˚C 65-62 است. در این روش بدون نیاز به مرحله واسرشت شدن حرارتی، به کمک آنزیم DNA پلی مراز Bst به صورت هم زمان امکان جداسازی و تکثیر دو رشته DNA وجود دارد. بنابراین بر خلاف سایر روش های متداول تکثیری ، بدون نیاز به چرخه های دمایی و دستگاه ترموسایکلر و با استفاده از تجهیزات ارزان قیمتی مانند حمام آب گرم و یا بلوک حرارتی قابل انجام است. برای طراحی واکنش LAMP نیاز به 6 عدد پرایمر وجود دارد که توانایی اتصال کاملاً اختصاصی به 8 ناحیه مجزا از توالی هدف را داشته باشند. در نتیجه واکنش LAMP مقدار بسیار زیادی محصول ایجاد می شود که بدون نیاز به روش پر زحمت الکتروفورز در ژل، به کمک روش های ساده تری مانند مشاهده کدورت و یا تغییر رنگ ناشی از رنگ های فلورسنس در مخلوط واکنش به سادگی قابل تشخیص می باشد. بدین ترتیب روش LAMP با توجه به مزایایی مانند حساسیت و ویژگی مناسب ، کارایی بالا ، عدم نیاز به تجهیزات آزمایشگاهی گران قیمت و سادگی تشخیص، می تواند به عنوان ابزاری ارزشمند برای تشخیص سریع بیماری های عفونی در آزمایشگاه های کلینیکی و بیمارستانی به ویژه در کشورهای درحال توسعه به کار برده شود. این مقاله با هدف معرفی مبانی و کاربردهای روش LAMP در تشخیص عوامل عفونی تدوین گردیده است. پرونده مقاله

سابقه و هدف: هلیکوباکتر پیلوری یک ارگانیسم گرم منفی، مارپیچی شکل و غیر مهاجم است. این باکتری عامل زخم معده است و نقش مهمی در ایجاد سرطان ولنفوم معده دارد. هدف از این پژوهش ارزیابی حساسیت و ویژگی آزمایش اوره‌آز سریع در مقایسه باPCR است. مواد و روش ها: تعداد30 بیماردارای زخم پپتیک (تست) و30 بیمار دارای سوء هاضمه (شاهد) در سال های 1385و 1386 از دو مرکز اندوسکوپی استان فارس انتخاب شدند. از هر بیمار یک نمونه ی بیوپسی معده تهیه و وجود عفونت هلیکوباکتر پیلوری با آزمون های اوره آز سریع و PCR به عنوان استاندارد طلایی بررسی گردید. یافته ها: میزان آلودگی، حساسیت، ویژگی ،ارزش پیش بینی مثبت (PPV) و ارزش پیش بینی منفی (NPV) با استفاده از اوره آز سریع به ترتیب در گروه تست 67/76% ،76/80% ،23/69% ، 92/85% و 65/60% و در گروه شاهد 67/46% ، 94/52% ، 18/68% ،62/41% ، 17/77%تشخیص داده شد. نتیجه گیری: این تحقیق نشان داد که ارزیابی آلودگی ، حساسیت و ویژگی آزمون اوره آز سریع برای تشخیص هلیکوباکتر پیلوری در بیمارانی که تحت درمان قرار نگرفته اند قابل قبول می باشد. اما استفاده از این آزمون در بیماران تحت درمان با آنتی بیوتیک ها و به ویژه داروهای مهار کننده ی پمپ پروتونی در زمان استاندارد (2 ساعت) ، حساسیت و ویژگی قابل قبولی را برای تشخیص باکتری ندارد. به همین دلیل انجام آزمون های تکمیلی دراین بیماران پیشنهاد می گردد. پرونده مقاله

زمینه و هدف: سویه‌های اشریشیا کلی تولید کننده شیگا توکسین می‌توانند انسان‌ها را از طریق مصرف غذاهای حیوانی و گیاهی آلوده نمایند و عامل ایجاد مسمومیت‌های غذایی همراه با اسهال، کولیت هموراژیک، سندرم اورمی همولیت و حتی مرگ باشند. هدف از این پژوهش، جداسازی و شناسایی ژن‌های بیماری‌زای سویه‌های اشریشیا کلی O157:H7 از نمونه‌های آب میوه و سبزیجات شهرستان شیراز بود. مواد و روش‌ها: این پژوهش به صورت مقطعی-توصیفی بر روی 89 نمونه آب میوه و سبزیجات جمع آوری شده از چهار منطقه شیراز انجام شد. نمونه‌ها پس از غنی‌سازی در محیط ECB واجد نووبیوسین در دمای 37 درجه سانتی‌گراد مورد بررسی قرار گرفتند. سپس از محیط CT-SMAC و VRBA به‌منظور بررسی تخمیر سوربیتول و لاکتوز و از محیط کروموآگار برای بررسی فعالیت بتاگلوکورونیدازی جدایه‌های باکتریایی استفاده شد. با استفاده از آنتی‌سرم اختصاصی باکتری اشریشیا کلی O157 تایید گردید. در نهایت وجود ژن‌های بیماری‌زای stx1، stx2، eae و hly با استفاده از Multiplex PCR و ژن‌های rfb O157 و fliC H7 با روش single PCR بررسی شد. یافته‌ها: از مجموع نمونه‌های مورد بررسی 69 باکتری سوربیتول منفی (53/77%) جداسازی گردید که پس از بررسی‌های سرولوژیکی 21 باکتری (60/23%) به عنوان اشریشیا کلی O157 شناسایی شدند. از باکتری های یاد شده 17 باکتری (95/80%) ژن rfb O157 و 9 باکتری (84/42%) ژن fliC H7 را داشتند. با ارزیابی مارکرهای بیماری‌زایی، در 3 نمونه ژن stx1 و در یک نمونه ژن‌های stx1 و eaeشناسایی شد. نتیجه گیری: مطالعات گسترده‌تر بر روی منابع، میزان شیوع، سرنوشت و انتقال اشریشیا کلی O157:H7 در نزدیکی محیط‌های تامین سبزیجات به‌منظور تعیین مکانیسم‌های آلودگی قبل از برداشت محصول و توانایی انتقال آلودگی و بیماری‌زایی برای انسان ضروری است. پرونده مقاله

سابقه و هدف: هلیکوباکتر هپاتیکوس یکی از شایع‌ترین گونه‌های هلیکوباکتر می‌باشد. این باکتری یکی از عوامل مهم ایجاد بیماری‌های گوناگون گوارشی، صفراوی و کبدی می‌باشد. موش متداول‌ترین میزبان این باکتری است و نقش مهمی در انتقال بیماری‌های مشترک انسان و حیوان دارد. هدف از این پژوهش تعیین میزان شیوع هلیکوباکتر هپاتیکوس در موش‌های خانگی سطح استان اصفهان با روش PCR می‌باشد. مواد و روش ها: این پژوهش یک بررسی مقطعی- توصیفی است که در تابستان 1388 بر روی 261 موش جمع‌آوری شده از سطح استان اصفهان انجام گردید. پس از تشریح موش‌ها در شرایط استریل، نمونه‌ها (بافت کبد) جداسازی گردید. سپس از پرایمر‌های عمومی به منظور شناسایی جنس هلیکوباکتر و از پرایمر‌های اختصاصی برای شناسایی هلیکوباکتر هپاتیکوس استفاده گردید. یافته‌ها: جنس هلیکوباکتر در 72% از کل نمونه‌ها شناسایی گردید. از این میزان 42% متعلق به گونه هپاتیکوس بود. با آزمون آماری نسبت‌ها مشخص شد که ارتباط معنی‌داری بین جنس هلیکوباکتر و گونه هپاتیکوس در تمام مناطق مورد بررسی وجود دارد. نتیجه گیری: با توجه به اینکه منطقه مورد بررسی، یکی از مناطق پرخطر از نظر ابتلا به گونه‌های مختلف هلیکوباکتر محسوب می‌شود، انجام پایش گسترده و حذف موش‌های خانگی به منظور کاهش خطر ابتلا به بیماری‌های مختلف ضروری به نظر می‌رسد. پرونده مقاله

سابقه و هدف: مقاومت هلیکوباکتر پیلوری به کلاریترومایسین تا حد قابل توجهی باعث کاهش اثرات درمانی داروی مذکور گردیده است. هدف از این پژوهش ارزیابی روش مستقیم real-time PCR و مقایسه آن با روش دیسک دیفیوژن برای شناسایی مقاومت به کلاریترومایسین در هلیکوباکتر پیلوری می باشد. مواد و روش‌ها: این پژوهش به‌صورت تجربی برروی 45 نمونه بیوپسی تهیه شده از بیماران دارای اختلالات گوارشی انجام شد. در تمامی نمونه‌های مورد بررسی وجود هلیکوباکتر پیلوری با کشت، RUT و PCR معمولی تایید گردید. همچنین مقاومت به کلاریترومایسین با استفاده از روش CLSI (Clinical and Laboratory Standard Institute) و real-time PCR با استفاده از پروب اختصاصی ناحیه پپتیدیل ترانسفراز ژن 23S rRNA هلیکوباکتر پیلوری انجام شد. یافته‌ها: با استفاده از روش دیسک دیفیوژن، 20 نمونه حساس (44/44%) و 25 نمونه مقاوم (56/55%) به کلاریترومایسین شناسایی گردید. اما با استفاده از روش real-time PCR در 20 نمونه ژنوتیپ مقاوم (44/44%)، 5 نمونه ژنوتیپ مخلوط (11/11%) و در 20 نمونه ژنوتیپ حساس (44/44%) به کلاریترومایسین شناسایی گردید. همچنین نتایج نشان داد که حساسیت این تکنیک برابر 40 باکتری یا 80 کپی از ژن 23S rRNA می باشد. نتیجه گیری: نتایج نشان داد که روش real-time PCR دارای حساسیت و دقت مناسبی برای شناسایی مقاومت به کلاریترومایسین در کمترین زمان ممکن است. پرونده مقاله