امروزه به دلیل افزایش روزافزون جمعیت، سطح زیر کشت محصولات تغییر یافته ژنتیکی (GMO) در تمامی کشورها افزایش یافته است .در ایران سیستمی برای برچسب گذاری بر روی محصولات تراریخته وجود ندارد. غذای کودک که یکی از مهم-ترین ارکان رشد و تضمین کننده سلامت کودک است، از این قاعده مستثنی نیست. از این رو، در این پژوهش سعی شد که به کمک بررسی ژن کنترل داخلی Lectin و ژن شاخص تراریختگیCamv 35S Promoter ، محصولات تراریخته با روش واکنش زنجیره‌ای پلی مراز (PCR) شناسایی شوند.مواد و روش‌هابرای این منظور 25 نمونه سویا از مغازه‌ها و 25 نمونه غذای کودک از داروخانه‌های شهر تهران و یک غذای کودک خارجی با برچسب تراریختگی خریداری شد. DNAنمونه‌ها با کیت استخراج با برند TLAB استخراج شد. پس از بررسی غلظت و کیفیتDNA استخراج شده توسط دستگاه نانودراپ، نمونه‌ها به وسیله روش PCR مورد غربالگری قرار گرفتند.نتایجنتایج بررسی نمونه‌های سویا نشان داد که، 92% از نمونه‌ها دارای ژن داخلیLectin و 63% دارای ژن Camv 35S Promoter بودند. از 25 نمونه غذای کودک 93% ژن داخلیLectin و 52% ژن شاخص تراریختگی Camv 35S Promoter را داشتند. وجود ژن Camv 35S Promoter بیانگر تراریخته بودن محصول است.نتیجه‌گیریمی‌توان نتیجه گرفت که در نمونه‌های سویا میزان تراریختگی به صورت قابل توجهی زیاد است و در غذای کودک میزان تراریختگی در نمونه‌های ایرانی بیشتر از نمونه خارجی می‌باشد. در حالی‌ که هیچ‌‌یک از نمونه‌های مورد بررسی در این تحقیق برچسب تراریختگی نداشتند. پرونده مقاله

مقدار زیادی از سویای مصرفی در ایران، وارداتی و از نوع تراریخته است اما سیستمی برای برچسب گذاری بر روی محصولات تراریخته حتی غذای کودک وجود ندارد. در این مطالعه برای شناسایی سویای تراریخته مقاوم به رانداپ در غذای کودک، از روش PCR ژن آغازگر NOS Terminator و ژن شاخص تراریختگی Roundup Ready استفاده شده است. 25 نمونه سویا و 25 نمونه غذای کودک به طور تصادفی جمع‌آوری گردید. بعد از استخراج DNA با کیت استخراج بافت با برند TLAB و بررسی غلظت و کیفتDNA ، PCR انجام شد. نتایج نشان داد که با 95 درصد اطمینان می‌توان گفت که رابطه معناداری بین وجود NOS Terminator در سویا و غذای کودک وجود ندارد. در حالی که با 95 درصد اطمینان می‌توان گفت که رابطه معناداری بین وجود Roundup Ready در سویا و غذای کودک وجود دارد. میزان سویای تراریخته مورد استفاده در غذای کودک کمتر از سویای تراریخته بررسی شده در این پژوهش است. می توان نتیجه گرفت که میزان تراریختگی در نمونه‌های مورد آزمون به صورت قابل توجهی زیاد است. هیچ یک از این محصولات دارای برچسب تراریختگی نبودند. پرونده مقاله