نقش مدیریت بحران در راستای کاهش سوانح و آسیب‌های طبیعی در بافت فرسوده شهر بندر عباس از دیدگاه جامعه‌شناسی شهری

محورهای موضوعی : جامعه شناسی

محمدرضا جابری نسب ¹ (دانشجوی دکتری گروه شهرسازی، پردیس بین‌الملل، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی تبریز، ایران)
اکبر عبداله زاده طرف ² (استادیار گروه شهرسازی، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران.( نویسنده مسئول ) . [e-mail])
آرش ثقفی اصل ³ (استادیار گروه شهرسازی، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران)
حسن ستاری ساربانقلی ⁴ (دانشیار گروه معماری، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران)

تاریخ دریافت : 1400/11/12 تاریخ پذیرش : 1400/11/24 تاریخ انتشار : 1402/03/01

کلید واژه: مدیریت بحران, بافت فرسوده, آسیب‌پذیری, شهر بندر عباس,

چکیده مقاله :

سوانح طبیعی چالشی اساسی در دست یابی به تاب آوری شهری، توسعه پایدار و نیازمند مدیریت بحران است. مدیریت بحران فرآیندی برای پیشگیری از بحران و یا به حداقل رساندن اثرات آن به هنگام وقوع می باشد. یکی از شهرهای ایران که با مشکل حوادث طبیعی درگیر است، شهر بندرعباس است. هدف اصلی تحقیق حاضر، مدیریت بحران در راستای کاهش سوانح و آسیب های طبیعی در بافت فرسوده شهر بندرعباس از دیدگاه جامعه شناسی شهری می باشد. این پژوهش بر اساس ماهیت تحقیق، کاربردی بود. روش پژوهش، اسنادی- کتابخانه ای و شیوه تحلیل به صورت توصیفی انجام گرفت. بر اساس نتایج به دست آمده، موقعیت مناسب این شهر نسبت به خط ساحلی و در حال انجام بودن مطالعات طرح های بازآفرینی از جمله فرصت های موجود در شهر بندرعباس می باشد. در بافت های حاشیه ای و فرسوده شهری، کمبود امکانات مناسب، اجرایی نبودن شورای اداری در سطح کلان محلات، علنی و شفاف نبودن مراحل اجرایی طرح های تهیه شده برای شهروندان و پایین بودن سطح بهداشت و کمبود امکانات خدماتی، تهدیدهای مهم برای وقوع سوانح و آسیب های طبیعی شهر بندر عباس به شمار می روند.

چکیده انگلیسی:

Natural disasters are a major challenge in achieving urban resilience, sustainable development and crisis management. Crisis management is the process of preventing a crisis or minimizing its effects when it occurs. One of the cities in Iran that is involved in the problem of natural disasters is Bandar Abbas. The main purpose of this study is crisis management in order to reduce accidents and natural damage in the dilapidated fabric of Bandar Abbas from the perspective of urban sociology. This research was applied based on the nature of the research. The research method was documentary-library and the analysis method was descriptive. Based on the obtained results, the suitable location of this city in relation to the coastline and the ongoing studies of reconstruction projects are among the opportunities available in the city of Bandar Abbas. In marginal and dilapidated urban contexts, lack of proper facilities, non-implementation of the administrative council at the macro level, public and non-transparent implementation of projects prepared for citizens and low level of health and lack of service facilities, important threats for accidents and the natural damages of Bandar Abbas are considered

منابع و مأخذ:

.

Afacan, Y. (2015). Resident satisfaction for sustainable urban regeneration. Municipal Engineer: 3. P.p: 1-15.

2. Akinsete, E. (2012). Approaches to regeneration and sustainable development: a study of impact assessment and evaluation in the Northwest of England. Ph. D. thesis, University of Bolton.


3. Baktash, N., Nasrabadi, M. (2015). Reducing the impact of accidents by managing and improving worn-out urban structures, the first national conference on urban management in Iran.


4. Dadashpour, H., Adeli, Z. (2015) Measuring resilience capacities in Qazvin urban complex, Journal of Crisis Management, Volume 4, Number 2, Fall and Winter 2015, P.p: 5-17.


5. Davis, I., Aysan, Y. (1992). Disasters and the small dwelling-process, realism and knowledge: Towards an agenda for the International Decade for Natural Disaster Reduction (IDNDR). In Disasters and the Small Dwelling Conference (P.p: 8-22). James and James.‏


6. McManus, S., Seville, E. Vargo, J., Brunsdon, D. (2008). Facilitated Process for Improving Organizational Resilience.Natural Hazards Review, 9 (2), P.p: 81-90.


7. Mitchell, T. (2003). An Operational Framework for Mainstreaming Disaster Risk Reduction.Benfield Hazard Research Center.


8. Mohammadi Serin Dizaj, M., Ahadnejad Roshti, M. (2016). Evaluation of Urban Physical Resilience to Earthquake Risk Study: Zanjan, Journal of Spatial Analysis of Environmental Hazards, Spring 2016, Volume 3, Number 1, P.p: 103-114.


9. Mohebifar, A. Sobhiyah, M.H. Rafieyan, M. Yeganeh, Y.H. Elahi, Sh. (2017). Governance of distressed areas regeneration program of Tehran with network approach. The Scientific Journal of NAZAR research center (NRC) for Art, Architecture & Urbanism.14, 53, P.p: 5-14.


10. Pontrandolfi, P. Manganelli, B. (2018). Urban Regeneration for a Sustainable and Resilient City: An Experimentation in Matera. Springer International Publishing AG, part of Springer.


11. Roberts, P. (2017). The evolution, definition and purpose of urban regeneration. In P.


12. Rosemary D.F. Bromley, Andrew R. Tallon, Colin j. Thomas. (2005). City center regeneration through residential development: Contributing to sustainability, Urban Studies, Vol 42, No13.


13. Shahkarami, N. (2016). Prioritize of Intervention Zones in Central Deteriorated Fabrics of Arak City According to Functional, socio-Economic and Environmental Indicators. The Scientific Journal of NAZAR research center (NRC) for Art, Architecture & Urbanism.13 (39), P.p: 65-74.


14. Taghvaei, Ali Akbar and Nikoparast, Sara. (2006). The First National Conference on Earthquake Crisis Management in Historically Cities, Tehran.


15. Taghvaei, Masoud & Darabi, Mojgan. (2008). Urban Crisis Management with Emphasis on the Post-Crisis Stage, Journal of Human Settlement Planning Studies (Geographical Perspective), Spring and Summer 2008, Volume 3, Number 6; P.p: 23-36.


16. Tallon, A. (2010). Urban regeneration in the UK. Taylor & Francis e-Library.