تحلیل شاخص‌های مهندسی و رفتاری- آموزشی در مدارس آینده کشور

محورهای موضوعی : مدیریت آموزشی

علی سعیدی ¹ , حامد میبودی ² , مرتضی حیدری ³

1 - استادیار گروه آموزش روانشناسی و مشاوره دانشگاه فرهنگیان، صندوق پستی 889 - 14665 تهران، ایران
2 - دانشجوی کارشناسی آموزش مشاوره و راهنمایی، دانشگاه فرهنگیان، مشهد، ایران
3 - دکتری مشاوره، گروه مشاوره، دانشگاه فرهنگیان، تهران، ایران

تاریخ دریافت : 1402/02/11 تاریخ پذیرش : 1402/04/24 تاریخ انتشار : 1402/09/01

کلید واژه: آموزش, ایران, تحلیل شبکه‌ای, مدرسه آینده,

چکیده مقاله :

با گسترش ارتباطات و فناوری اطلاعات در مدارس، الگوهای سنتی آموزش به الگوهای جدید تبدیل خواهند شد. این پژوهش با رویکردی منطقی و علمی به تدوین شاخص‌های مدارس آینده ایران با تأکید بر ویژگی‌های مهندسی و رفتاری- آموزشی پرداخته است. روش پژوهش از نوع توصیفی– پیمایشی و با بهره‌گیری از فرایند تحلیل شبکه‌ای و منطق فازی می‌باشد. جامعه آماری این پژوهش اعضاء هیات علمی و صاحب‌نظران حوزه مدارس آینده در دانشگاه‌های فرهنگیان ﺧﺮاﺳﺎن رﺿﻮی، اصفهان و تهران و همچنین معلمان و مدیران مطرح در در بخش دولتی و خصوصی آموزش‌وپرورش کشور می‌باشند. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه محقق ساخته‌ای بود که اعتبار آن از طریق روایی صوری و محتوایی و همچنین پایایی آن از طریق آلفای کرونباخ (85/0) تأیید شد. یافته‌ها نشان داد که شاخص‌های مدرسه آینده در 9 بُعد و 42 عنصر قابل تبیین است. ابعاد مدرسه آینده به ترتیب اهمیت شامل فرایندهای یاددهی، ارتباطات و فناوری، ویژگی‌های مدیریتی، فرایندهای یادگیری، سیاست‌های مشارکتی، نگرش به مدرسه، ایمنی و بهداشت، طراحی مدرسه و هوای داخلی می‌باشد.

چکیده انگلیسی:

With the expansion of communication and information technology in schools, the traditional patterns of education will become new patterns. This research, with a logical and scientific approach, has compiled the indicators of future schools in Iran with emphasis on engineering and behavioral-educational features. The research method is descriptive survey and using the process of network analysis and fuzzy logic. The statistical population of this research is the members of the academic staff and experts in the field of future schools in Farhangian Universities of Khorasan Razavi, Isfahan and Tehran, as well as prominent teachers and administrators in the public and private sectors of education in the country. The data collection tool was a researcher-made questionnaire, whose validity was confirmed through face and content validity, as well as its reliability through Cronbach's alpha (0.85). The findings showed that the dimensions and elements of the future school can be explained in 10 dimensions and 48 Factors. The dimensions of the future school, in order of importance, include teaching processes, communication and technology, management features, learning processes, participatory policies, attitude to school, forward-looking thinking, safety and health, school design and indoor air.