بررسی و تحلیل شگرد مولانا در ارتباط زمانی میان روایت و داستان در حکایات مثنوی

محورهای موضوعی : ادبیات تطبیقی (فارسی- انگلیسی)

سرور خانه بیگی ¹ , دکترسید محمود سید صادقی ² , دکترشمس الحاجیه اردلانی ³

1 - دانشجوی دکتری گروه زبان و ادبیات فارسی، واحد بوشهر، دانشگاه آزاد اسلامی، بوشهر، ایران
2 - استادیار گروه زبان و ادبیات فارسی، واحد بوشهر، دانشگاه آزاد اسلامی، بوشهر، ایران.
3 - استادیار گروه زبان و ادبیات فارسی، دانشکده علوم انسانی، واحد بوشهر.دانشگاه آزاد اسلامی، بوشهر، ایران

تاریخ دریافت : 1399/05/12 تاریخ پذیرش : 1399/05/12 تاریخ انتشار : 1399/03/01

کلید واژه: روایت, داستان, مثنوی, مولانا, ارتباط زمانی,

چکیده مقاله :

داستان‌پردازی در مثنوی معنوی جایگاهی منحصر به فرد و کاملاً متمایز دارد. این پژوهش که به شیوۀ توصیفی– تحلیلی و روش کتابخانه‌ای است، هدف آن بررسی شیوه‌های ارتباط زمانی میان روایت و داستان در حکایات مثنوی است که از این طریق می‌توان به ارائۀ الگوی سبک‌شناسی و فهرستی از امکانات روایی برای انواعی از داستان‌های کلاسیک فارسی دست یافت و زمینه‌ای برای خلق و ابداع شیوه‌های جدید فراهم آورد. برای رسیدن به این اهداف می‌بایست به بررسی و تحلیل سطوح روایی در مثنوی و ارتباط میان آن‌ها پرداخت، برای تحلیل این موضوع از روش روایت شناسیِ اخیر یا معاصر استفاده شده که بیشتر شامل تئوریِ مطرح شده، توسط نسل دوم روایت شناسان (روایت شناسیِ معاصر) مانند ژنت و مفسران او می‌باشد. نتیجه به دست آمده این است که روایتگریِ مولوی در جهت اهداف عرفانی و اخلاقی مورد نظر اوست و این هدفمندی در تمامی ابعاد و مقوله‌های روایت، تأثیر می‌گذارد و شیوة روایت مولوی را خاص و متمایز کرده است.

چکیده انگلیسی:

Storytelling has a unique and completely different place in " Masnavi manavi". The aim of this research, which is descriptive-analytical and library method, is to study the temporal communication methods between narration and story in Masnavi anecdotes, through which a stylistic model and a list of narrative possibilities for a variety of classical Persian stories can be achieved. It provided the basis for the creation and invention of new methods. To achieve these goals, we must study and analyze the levels of narrative in Masnavi and the relationship between them. To analyze this issue, the method of recent or contemporary narratology has been used, which mostly includes the theory proposed by the second generation of narratologists (contemporary narratology). Like Genet and his commentators. The result is that Rumi's narration is aimed at mystical and moral goals and this purposefulness affects all dimensions and categories of narration and has made Rumi's narrative method special and distinctive.