نوع مواجهۀ عرفا با عشق و سیاست با تکیه بر اشعار سنایی، مولوی و حافظ
محورهای موضوعی : عرفان اسلامی
منصور شاکر
1
(
دانشجوی دکترای زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز.
)
پروانه عادل زاده
2
(
استادیار گروه زبان و ادبیات فارسی، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران
)
کامران پاشایی فخری
3
(
دانشیار گروه زبان و ادبیات فارسی، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران.
)
کلید واژه: عشق, حکومت, عرفان, سیاست,
چکیده مقاله :
سیاست به مفهوم روش حکومت‌داری از عوامل مهم تسلط بر جوامع است و بر اموری اطلاق می‌شود که بر رابطۀ حکّام با زیر دستانشان تاثیر می‌گذارد و مسئولیت ثبات سیاسی و امنیت جامعه بر عهدۀ سیاستمداران است. عشق نیز از پدیده‌هایی است که هیچ کس نمی‌تواند تاثیر آن را در زندگی خود نادیده بگیرد. در واقع عشق و سیاست، شباهت‌ها و تفاوت‌هایی با هم دارند و اثرگذار بر یکدیگرند، چنان که در برهه‌هایی از تاریخ، اعمال نادرست حکام، کژراهه‌هایی در عشق ایجاد کرده و همین کج‌روی‌ها موجب سرنگونی حکومت را فراهم کرده است. در این پژوهش ضمن بیان دیدگاه‌های مختلف دربارۀ عشق و سیاست، این دو مقوله در اشعار سه شاعر عارف: سنایی، مولوی و حافظ مورد بررسی قرار گرفته است. نتیجه این که شاعران عارف هر پدیده‌ای را (سیاست و عشق) به صورتی معنوی تاویل کرده، آن را راهی برای انعکاس جلوه الهی می‌دانند این ویژگی بیشتر در مولوی و حافظ دیده می‌شود و در اشعار سنایی (قبل از40 سالگی) انحراف در عشق، مورد نقد قرار گرفته است.
Politic has the meaning of governing and is an important factor that shows domination over communities. It refers to the things that affect the relationship between the ruler and his subjects and political stability. Responsibility and safety of community are other responsibilities of politicians. Love is another issue that no one can ignore its impact on his/her lives. Love and politics have both similarities and differences and influence each other. As in the episodes of history, governors' mistakes caused deviations in love, and these deviations have toppled the government. In this study, while expressing different opinions about love and politics, these two issues have been studied in poetries of three mystic poets namely Sanaei, Molavi and Hafez. The result of this study is that mystic poets have interpreted each phenomenon in a spiritual way to reflect the divine effects. Among the three poets discussed here, this feature can be seen in Molavi and Hafez. Deviation in love can be seen in Sanayee's lyrics more and also a little in poems of Hafez that is criticized.
