پیش‌بینی سبک‌های حل تعارض دانشجویان متأهل با استفاده از مؤلفه‌های فردگرایی ـ جمع‌گرایی در دانشگاه پیام نور واحد اصفهان

محورهای موضوعی : تربیتی

سمیه پورمیدانی ¹ (دانشجوی دکتری روان‌شناسی، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران)
مهرداد دشتی ² (کارشناسی ارشد روان‌شناسی، مؤسسه آموزش عالی غیرانتفاعی امین، ایران)
زهرا حبیبی ³ (کارشناسی روان‌شناسی، مؤسسه آموزش عالی غیرانتفاعی امین، ایران)

تاریخ دریافت : 1396/07/25 تاریخ پذیرش : 1396/07/25 تاریخ انتشار : 1396/07/25

کلید واژه: سبک‌های حل تعارض, دانشجویان متأهل, فردگرایی ـ جمع‌گرایی,

چکیده مقاله :

هدف از انجام پژوهش، پیش‌بینی سبک‌های حل تعارض دانشجویان متأهل با استفاده از مؤلفه‌های فردگرایی ـ جمع‌گرایی در دانشگاه پیام نور واحد اصفهان است. روش پژوهش رابطه‌ای از نوع پیش‌بینی است. جامعۀ آماری همۀ دانشجویان متأهل دانشگاه پیام نور واحد اصفهان در سال تحصیلی 93ـ1392 بودند. نمونۀ انتخاب شده 150 نفر بود که به روش تصادفی در دسترس انتخاب شدند و به پرسشنامه‌های سبک‌های حل تعارض (رحیم، 1983) و فردگرایی / جمع‌گرایی (تریاندیس و همکاران، 1988) پاسخ دادند. داده‌های پژوهش با استفاده از تحلیل رگرسیون همزمان و ضریب همبستگی پیرسون تجزیه و تحلیل شدند. یافته‌ها نشان دادکه جمع‌گرایی افقی سبک یکپارچگی را پیش‌بینی می‌کند (01/0P<). همچنین فردگرایی افقی و عمودی سبک مسلط (01/0P<) و فردگرایی افقی و جمع‌گرایی عمودی سبک اجتنابی (05/0P<) را پیش‌بینی می‌کنند.

چکیده انگلیسی:

This research was conducted to predict conflict resolution styles with individualism-collectivism among married students of Isfahan Payam Nour University. The method of was predictive and correlational. The population consisted of married students of Isfahan Payam Nour University in 2013-2014. From the population, 150 students were sampled randomly based on Morgan table. The participants completed Conflict Resolution Styles Questionnaire (Rahim, 1983) and Individualism-Collectivism Questionnaire (Triandis & etc, 1988). The data were analyzed by regression coefficient and Pearson correlation. The results showed that horizontal collectivism style can predict integration style (P<0.01). Also, horizontal and vertical individualism can be the dominant style (P<0.01) and horizontal individualism and vertical collectivism can be the avoidant style (P<0.05).

منابع و مأخذ:

Callian T & Siewgeok L. (2009). A study of marital conflict on measures on social support and mental health. Sunway University Collage.
Chiou, J.S. (2001). Horizontal and vertical individualism and collectivism among college students in the United StatesTaiwan, and Argentina. Journal of Social Psychology, 141(5), 667-678.
Fincham, Frank D. Beach, Steven, R. Davila, Joanne. (2004). Forgiveness and conflict resolution in marriage, Journal of Family Psychology, 18, 72-81.
Galinsky A.G., & Waite L.J. (2014). Sexual activity and psychological health as mediator of the relationship between physical health and marital quality. Journal of Gerontology series B: Psychology Sciences and Social Sciences, 165 first published online.
Goodwin, L. (2000). Resolving Auditor, Clint conflict, Concerning Financial statement Issues, Department of commerce University of Queensland Australia, Available online at: http://aaahq.org/audit/midyear /01midyear/ papers /goodwin2001 midyear.pdf.
Green, E.T., Deschamps, J.C., & Paez, D. (2005). Variation of individualism and collectivism within and between 20 countries: A typological analysis. Journal of Cross- cultural Psychology, 36(3), 321-339.
Knofczynski, G.T., & Mundfrom, D. (2008). Sample sizes when using multiple linear regression for prediction. Educational and Psychological Measurement, 68(3): 431-442.
Oyserman, D., Coon, H.M., & Kemmelmeier, M. (2002). Rethinking individualism andcollectivism: Evaluation of theoretical assumptions and meta-analyses. Psychological Bulletin, 128(1), 3-72.
Rahim, A. (1983). A measure of styles of handling interpersonal conflict. Academy of management journal, 26, 376-368.

Tavakolizadeh J, Nejatian M., & Soori A. (2014). The effectiveness of communication skills on marital conflict and its different aspect in woman. Procedia- Social and Behavioral Sciences, 171: 214-221.
Triandis, C.H. (2001). Individualisam-collectivism and personality. Journal of Personality, 69, 907-924.
Triandis, C.H, Bontempo R, Villareal M.j, Asai M & Lucca N. (1988). Individualism and collectivism: Cross-culture perspectives on self-ingroup relationship. Journal of Personality and Social Psychology, 54, 323-338.
Triandis, C.H, & Gelfand, M.J. (2012). A theory of Individualism and collectivism. Handbook of Theories of Psychology, 2, 498-520.
Umberson, D, Williams K, Powers D.A, Liu H., & Needham B. (2006). You make me sick: Marital quality and health over the life course. Journal of Health and Social Behavior, 47: 1-16.
Vivar C.G. (2006). Putting conflict management into practice: a nursing case study. J Nurs Manage, 14(3): 201-6.
Wilmot, W.W, & Hocker, J.L. (2001). Interpersonal conflict. Amberton University.
Xun H, Natalie S, Jie S, Glyn W.H. (2014). Individualism-collectivism and interpersonal memory guidance of attention. Journal of Experimental Social Psychology, 54:102-114.
Young, M.E, & Long, L.L. (2007). Counseling and Therapy for Couples. Brooks / Cole Publishing Company: USA.