تأثیر مربی‌گری سازمانی و خود توسعه‌ای بر تناسب فرد- سازمان و بهره‌وری نیروی انسانی با نقش میانجی عجین شدن با شغل (مطالعه موردی)
محورهای موضوعی : مدیریت تولیدجعفر بیک زاد 1 , مریم رزمجو 2 , وحدت تدین 3
1 - گروه مدیریت دولتی، واحد بناب، دانشگاه آزاد اسلامی، بناب، ایران
2 - گروه مدیریت دولتی، واحد بناب، دانشگاه آزاد اسلامی، بناب، ایران.
3 - گروه مدیریت دولتی، واحد بناب، دانشگاه آزاد اسلامی، بناب، ایران.
کلید واژه: عجین شدن با شغل, بهره‌وری نیروی انسانی, تناسب فرد- سازمان, مربی‌گری سازمانی, خود توسعه‌ای,
چکیده مقاله :
هدف این پژوهش تأثیر مربی‌گری سازمانی و خود توسعه‌ای بر تناسب فرد- سازمان و بهره‌وری نیروی انسانی با نقش میانجی عجین شدن با شغل می‌باشد . پژوهش حاضر از نظر هدف، کاربردی و از حیث روش، توصیفی- پیمایشی بوده است. جامعه آماری کارکنان بانک ملی استان آذربایجان غربی بودند که حجم نمونه آماری با استفاده از فرمول کوکران 238 نفر برآورد و به روش نمونه‌گیری تصادفی طبقه‌ای انتخاب شدند. ابزار جمع‌آوری اطلاعات، پرسشنامه استاندارد بود. فرضیه‌های پژوهش با استفاده از نرم‌افزارهای PLS نسخه 3 و SPSS با روش مدل‌سازی معادلات ساختاری مورد آزمون قرار گرفت. نتایج نشان داد که مربی‌گری سازمانی و خود توسعه‌ای بر تناسب فرد- سازمان و بهره‌وری نیروی انسانی تأثیر دارد. همچنین تأثیر عجین شدن با شغل بر تناسب فرد- سازمان و بهره‌وری نیروی انسانی تأیید شد و نتیجه گرفته شد عجین شدن با شغل در تأثیر مربی‌گری سازمانی و خود توسعه‌ای بر تناسب فرد- سازمان و بهره‌وری نیروی انسانی نقش میانجی ایفا می‌کند.
The aim of this research is the Impact of Organizational Coaching and Self-Development on Individual-Organizational Fit and Human Force Productivity with the Mediating Role of job involvement. The present study was applied in terms of purpose and descriptive-survey in terms of method. The statistical population was the staff of Bank Melli in West Azerbaijan province. The statistical sample size was estimated at 238 people using Cochran's formula and were selected by stratified random sampling. The data collection tool was a standard questionnaire. The research hypotheses were tested using PLS version 3 and SPSS software by structural equation modeling. The results showed that organizational and self-development coaching has an effect on individual-organizational fit and human resource productivity. The effect of job involvement on individual-organization fit and Human Force productivity was also confirmed and It was concluded that job involvement play a mediating role in the impact of organizational coaching and self-development on individual-organizational fit and Human Force productivity.
_||_
