تجریه علیت عملکرد و اجزای عملکرد دانه ژنوتیپهای امید بخش عدس در شرایط دیم
محورهای موضوعی : بوم شناسی گیاهان زراعیشهرام عزیزی چاخرچمن 1 , حسین مصطفایی 2 , داود حسن پناه 3 , حمداله کاظمی اربط 4 , مهرداد یارنیا 5
1 - فرهیخته کارشناسی ارشد زراعت از دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز| عضو باشگاه پژوهشگران جوان شعبه میانه
2 - مربی پژوهشی ایستگاه تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان اردبیل.
3 - مربی پژوهشی ایستگاه تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان اردبیل.
4 - استادیار دانشکده کشاورزی دانشگاه آزاد اسلامی تبریز.
5 - استادیار دانشکده کشاورزی دانشگاه آزاد اسلامی تبریز.
کلید واژه: تجزیه علیت, عملکرد دانه, دیم, اجزای عملکرد, عدس,
چکیده مقاله :
به منظور بررسی روابط بین عملکرد دانه با اجزای عملکرد و برخی صفات فیزیولوژیکی و تعیین مهمترین صفات موثر بر عملکرد دانه 11 رقم و لاین امید بخش و یک ژنوتیپ از توده محلی اردبیل آزمایشی در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در 3 تکرار تحت شرایط دیم در ایستگاه تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی اردبیل انجام گرفت. نتایج حاصل از تجزیه واریانس، تنوع ژنوتیپهای مورد مطالعه را از نظر تمام صفات مورد مطالعه نشان داد. مقایسه میانگین صفات مورد بررسی نشان داد که ژنوتیپهای ILL 8095، ILL 9893 و ILL 6031 بیشترین میزان عملکرد دانه را داشتند. نتایج تجزیه علیت صفات نشان داد که صفات تعداد نیام پر در بوته و وزن یک صد دانه به ترتیب با اثر مستقیم 055/2 و 182/1 مهمترین اجزی موثر بر عملکرد دانه میباشند. اثر مستقیم مثبت شاخص برداشت و عملکرد بیولوژیک بر روی عملکرد دانه ناچیز بود و بیشترین اثرات غیر مستقیم مثبت این صفات بر عملکرد دانه از طریق تعداد نیام پر و وزن یک صد دانه بود. اثر مستقیم تعداد کل نیام در بوته، تعداد شاخههای جانبی در بوته و تعداد روز تا رسیدگی بر روی عملکرد منفی بود. نتایج حاصل از این بررسی حاکی از آن است که خصوصیاتی مانند تعداد نیام پر، وزن صد دانه، شاخص برداشت، تعداد دانه در نیام، زود گلدهی و محتوای نسبی آب برگها را میتوان به عنوان شاخصهایی برای انتخاب در جهت بهبود عملکرد دانه عدس در شرایط دیم معرفی نمود.
An experiment was conducted to study relationships between grain yield with yield components, some physiological characters and determine the most effective characters on grain yield of 11 lentil varieties, one advanced line and one selected landrace genotype from Ardabil region local population, under dry farming conditions in Agricultural and Natural Resources Research Station of Ardabil. Treatments were arranged in a randomized complete block design with 3 replications. Results showed significant variation among studied genotypes for all measured characters. Ggenotypes ILL 8095, ILL 9893 and ILL 6031 produced higher grain yield. Path analysis of characters showed that pod numbers per plant and 100 grain weight were the most important effective components on grain yield with direct effect of 2.055 and 1.182, respectively. Positive direct effect of harvest index and biological yield on grain yield were nonsignificant. The highest positive indirect effects of these traits on yield occurred through number of full pods and 100 grain weight. Direct effects of total pod numbers per plant, lateral branch numbers per plant and the days to maturity on yield were negative. Results of this investigation indicated that characteristics of full pod numbers, 100 grain weight, harvest index, number of grains per pod, early flowering and relative water content of leaves can be introduced as selection indices for improving lentil grain yield in dry farming conditions.
1- باقری، ع.، گلدانی، م. و حسنزاده، م. 1376. زراعت و اصلاح عدس (ترجمه). انتشارات جهاد دانشگاهی مشهد، 284 ص.
2- بینام. 1382. آمارنامه کشاورزی در سال زراعی 2-1381. اداره کل آمار و اطلاعات وزارت جهاد کشاورزی کل کشور.
3- پزشکپور، پ. 1384. تجریه علیت برای عملکرد دانه و تعداد غلاف در بوته ژنوتیپهای عدس به صورت کشت پاییزه ـ زمستانه در شرایط دیم. چکیده مقالات اولین همایش ملی حبوبات، پژوهشکده علوم گیاهی دانشگاه فردوسی مشهد، ص 207.
4- خداویردی، ر. 1380. بررسی تنوع ژنتیکی تودههای عدس استان اردبیل. پایاننامه کارشناسی ارشد اصلاح نباتات، دانشکده کشاورزی دانشگاه آزاد اسلامی واحد اردبیل، 100 ص.
5- عباسی سورکی، ع.، مجنون حسینی، ن. و یزدی صمدی، ب. 1384. بررسی همبستگی و روابط بین عملکرد دانه و سایر صفات کمی در عدس زراعی. چکیده مقالات اولین همایش ملی حبوبات، پژوهشکده علوم گیاهی دانشگاه فردوسی مشهد، ص 72.
6- محمودی، ع.، اسکندری تربقان، م. و صباغپور، ح. 1384. بررسی عملکرد لاین های عدس در شرایط خشکسالی و تر سالی. چکیده مقالات اولین همایش ملی حبوبات. پژوهشکده علوم گیاهی دانشگاه فردوسی مشهد، ص 91.
7- مصطفایی، ح. 1378. ارزیابی منابع مقاومت به خشکی در ارقام و لاینهای پیشرفته عدس در تاریخهای کاشت مختلف تحت شرایط آزمایشگاهی و مزرعهای. پایاننامه کارشناسی ارشد زراعت، دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرج، 131 ص.
8- مصطفایی، ح.، اللهیاری، ن. و امینزاده، ع. 1377. مطالعه همبستگی برخی از صفات مورفولوژیکی و اجزای عملکرد دانه ارقام عدس تحت شرایط دیم در اردبیل. چکیده مقالات پنجمین گنگره زراعت و اصلاح نباتات ایران، انتشارات مؤسسه تحقیقات اصلاح و تهیه نهال و بذر، کرج.
9- مصطفایی، ح.، حسنپناه، د. و اللهیاری، ن. 1384. بررسی و مقایسه محصول و تعیین سازگاری ژنوتیپهای اصلاح شده و بومی عدس در منطقه اردبیل. چکیده مقالات اولین همایش ملی حبوبات، پژوهشکده علوم گیاهی دانشگاه فردوسی مشهد، ص 96.
10- نیستانی، ا. 1377. ارزیابی عدس از نظر مقاومت به خشکی. پایاننامه کارشناسی ارشد اصلاح نباتات، دانشکده کشاورزی دانشگاه آزاد اسلامی واحد اردبیل، 88 ص.
11- نیستانی، ا. و عظیمزاده، م. 1382. ارزیابی تحمل به خشکی در ارقام مختلف عدس. مجله علوم کشاورزی، 5: 1، ص 69 -61.
12- نیستانی، ا. و محمودی، ع. 1383. تجریه علیت اجزای عملکرد دانه در عدس در شرایط دیم. مجله کشاورزی. 6: 2، ص 65 -61.
_||_