اثرات برهمکنش عناصر فسفر و روی به برخی صفات سویا رقم ساری
محورهای موضوعی : پژوهش های زراعی در حاشیه کویرجابر مهدینیا افرا 1 , سید سهیل معنوی 2
1 - دانشگاه آزاد اسلامی، واحد آیت اله آملی، باشگاه پژوهشگران جوان و نخبگان، آمل - ایران
2 - باشگاه پژوهشگران جوان و نخبگان، واحد آیت اله آملی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد آیت اله آملی، آمل- ایران.
کلید واژه: روی, سویا, فسفر, اثرات متقابل,
چکیده مقاله :
فسفر و روی از عناصر غذایی ضروری برای گیاه بوده که می تواند اثرات متفاوتی در گیاهان داشته باشد. به منظور بررسی اثرات متقابل این عناصر بر سویا، آزمایشی گلدانی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی در سه تکرار در سال زراعی 1390 انجام شد. عوامل مورد آزمایش شامل عامل Aبا سه سطح فسفـر (صفر، 50 ،100 میلی گرم بر کیلو گرم) از منبع سوپرفسفات تریپل و عامل B با سه سطح روی (صفر، 5 ،10 میلی گرم بر کیلو گرم) از منبع سولفات روی بود. مقایسه میانگین اثر ساده سطوح فسفر نشان داد که با افزایش سطح فسفر، غلظت فسفر برگ و بذر به طور معنی داری افزایش و غلظت روی برگ و ساقه به طور معنی داری کاهش یافت اما میزان پروتئین و روی بذر تغییری نکرد، اما میزان روغن بذر در سطح 50 میلی گرم بر کیلو گرم فسفر بیش ترین مقدار بود. مقایسه میانگین اثر ساده افزایش سطوح روی نشان داد که با افزایش سطح روی، غلظت روی برگ، ساقه و بذر افزایش و غلظت فسفر بذر به طور معنی داری کاهش یافت اما بر غلظت فسفر برگ، پروتئین و روغن بذر تاثیر معنی داری نداشت. حداکثر غلظت فسفر بذر با مصرف هم زمان100 و 5 میلی گرم بر کیلو گرم فسفر و روی به دست آمد و حداکثر غلظت روی بذر با مصرف هم زمان 50 و 10 میلی گرم بر کیلو گرم فسفر و روی حاصل شد. به طور کلی اثر متقابل این عناصر بر کیفی سویا تاثیرات متفاوتی داشته و استفاده متعادل آن باعث افزایش فسفر، روی و روغن در گیاه می گردد
Phosphorus (P) and Zinc (Zn) are the essential elements for plants that have various effects on different plants. In order to study of P and Zn interactions on soybean, a pot experiment was conducted as factorial trial was arranged in a completely randomized design with three replications in 2011. Factors tested included three levels of P (0, 50 and 100 mg.kg) of Triple super phosphate, three levels of Zn (0, 5 and 10 mg.kg) of zinc sulphate. Mean comparisons of P effect showed that leaf and seed P concentration significantly increase and leaf and shoot Zn concentration significantly decrease with increasing of P levels, but had no significant effect on seed protein and seed Zn concentration. Maximum seed oil was obtained in 50 mg.kg P level. Mean comparisons of Zn effect showed that leaf, shoot and seed Zn concentration significantly increase and seed P concentration significantly decrease with increasing of Zn levels but had no significant effect on leaf P concentration, seed protein and seed oil. The highest P concentration in the seed was obtained with 100 mg.kg P and 5 mg.kg Zn treatments and the highest zinc concentration in the seed was obtained with 50 mg.kg P and 10 mg.kg Zn treatments. In conclusion, interaction of these elements had various effects on quality characteristics of soybean and balance Application of P and Zn in soil increases of these elements and oil in plant.
_||_