شاه گزینی در دوره ی اشکانیان
محورهای موضوعی : تاریخ ایران اسلامیمحمدتقی فاضلی 1 , فرزانه احمدی 2
1 - استادیارگروه تاریخ، واحد شوشتر، دانشگاه آزاد اسلامی، شوشتر، ایران.
2 - دانشجوی کارشناسی ارشد تاریخ باستان، واحد شوشتر، دانشگاه آزاد اسلامی، شوشتر، ایران.
کلید واژه: اشراف, اشکانیان, شاهگزینی, گزارشهای تاریخی,
چکیده مقاله :
گزارش تاریخی نشان می دهد که در دوره نیرومندی دستگاه پادشاهی اشکانی، پادشاهان پیش از مرگ خود شاهزاده ای را به عنوان ولیعهد تعیین می کرده اند، و در دوره ناتوانی آن خاندان، بزرگان و اشراف خاندان های نژاد شاهنشاهی در گردهمایی خود، به خواست خویش از تخمه اشکانی را به تخت شهریاری می نشانده اند. از طرفی اندیشه ی شاه گزینی شاهنشاهی اشکانیان آمیخته از سه سنت کوچ گرایانه، هلنیستی و هخامنشی بود. اساس حکومت اشکانی میان این سه سنت و در واقع تلفیقی از این سه الگو می باشد. ارتباط تنگاتنگی میان این سه الگو در طول حکومت اشکانیان وجود داشت. انتخاب بزرگ قبیله به عنوان شاه و همچنین تعیین برادر شاه به عنوان جانشین، سنت کوچ گرایانه انتخاب یک شاه بود. از طرف دیگر تعلق داشتن منصب شاهنشاهی در یک خاندان اشکانی و موروثی بودن آن سنت برجای مانده از هخامنشیان است. کارکرد مجلس سنا نیز نشان از فرهنگ و نفوذ هلنیستی در ساختار حکومت اشکانیان است.
.
_||_
