• List of Articles Polyamines

      • Open Access Article

        1 - Evaluation of the effect of polyamines and organic acids treatment on the nutritional value of button mushroom (Agaricus bisporus)
        Sara Motamedi Forogh Mortazaeinejad Vahid Abdossi Davood Naderi
      • Open Access Article

        2 - The Effect of Polyamine Application on Firmness and Postharvest Physiology of Cherries
        حسین Sharifzadegan وحید Abdosi مسعود Mashhadi kbari Bojar M. R Naeini
        Introduction: Cherry is one of the most popular and important horticultural products for the food processing industry. Since polyamines compounds in postharvest processing have a special role, this study was conducted to examine the effect of polyamines on the firmness More
        Introduction: Cherry is one of the most popular and important horticultural products for the food processing industry. Since polyamines compounds in postharvest processing have a special role, this study was conducted to examine the effect of polyamines on the firmness and the shelf life of cherries after harvesting. Materials and Methods: In this study, 16 trees of 19 years old with the same growth condition were randomly selected. After selecting the healthy branches the external parts were treated with two types of polyamines, spermidine and putrescine in triplicate orders. The former was applied at the concentrations of 0.1, 0.5 and 1 mM and the latter at 0.5 and 1 mM. External applications of polyamines were carried out in three phenological stages, 5 to 10 days before the full bloom, 5 to 10 days after the full bloom and the staining. Results: After treatment, characteristics such as fruit size, fruit weight, acidity (TA), soluble solids, percent carbohydrate, and ratio of soluble solids to acidity were measured. Spermidine 1 mM treatment increased size and weight, and also increased the amount of carbohydrates and fruit firmness. Conclusions: Treatment of polyamines, especially spermidine in 1 mM increased the firmness and durability and the effect strongly depends on the time of spraying and the concentration of these compounds. Manuscript profile
      • Open Access Article

        3 - The application of arbuscular mycorrhizal fungi (AMF) and putricin (Put) on vegetative characteristics, yield and essential oil content of Cumin medicinal plant (Cuminum cyminum) under drought stress conditions
        Hamidreza Anjam Mehdi Hoseini Farahi Moslem Abdipour
        To study the influence of arbuscular mycorrhizal fungi (AMF) inoculation and Putricine (Put) on the growth characteristics, essential oil content and yield of cumin plant (Cuminum cyminum L.), a two-year study as factorial experiment based on randomized complete blocks More
        To study the influence of arbuscular mycorrhizal fungi (AMF) inoculation and Putricine (Put) on the growth characteristics, essential oil content and yield of cumin plant (Cuminum cyminum L.), a two-year study as factorial experiment based on randomized complete blocks design with three replications was conducted in the Kohgiloueh and Boyer Ahmad Agricultural and Natural Resources Research Center. The factors were AMF inoculation (non-inoculated and inoculated with Glomus mosseae (35 g of fungi inoculum containing 1450 spores), Put at three concentration (0, 1000 and 2000 mg:-1) and two irrigation regimes (irrigation after 20% (normal irrigation) and 60% (irrigation after draining 20% (normal irrigation) and 60% (severe stress) of the plant's available water). The results showed that drought stress had a significant effect on the vegetative traits, seed yield and essential oil content and yield of cumin, so that with the increase of drought stress the studied traits decreased drastically. The effect of arbuscular fungi and putricin on vegetative parameters, yield and essential oil content wasvery significant. Plants inoculated with arbuscular mycorrhizal fungi had higher growth, seed yield and essential oil content in both drought stress and non-stress conditions compared to non-inoculated plants. Therefore, it can be concluded that in water-deficient conditions, inoculation of plants with arbuscular mycorrhizal fungi and foliar spraying of putricin improve the growth characteristics, seed yield and essential oil of cumin plant. Manuscript profile
      • Open Access Article

        4 - اثرات متابولیت مایع لاکتوباسیلوس پلانتاروم و پوترسین بر عملکرد رشد، پلی‌آمین‌ها بافت، لیپیدهای خون و مورفولوژی روده در جوجه‌های گوشتی
        س.م. هاشمی تی.سی. لوه اچ.ال. فوو
        این آزمایش با هدف بررسی اثرات متابولیت مایع تولید‌شده توسط لاکتوباسیلوس پلانتاروم و پوترسین موجود در جیره غذایی بر عملکرد رشد، لیپیدهای خون، ارتفاع ویلی، عمق کریپت و پلی‌آمین‌های بافت روده و شیرابه گوارشی در جوجه‌های گوشتی انجام شد. شش تیمار غذایی با شش تکرار و با چینش More
        این آزمایش با هدف بررسی اثرات متابولیت مایع تولید‌شده توسط لاکتوباسیلوس پلانتاروم و پوترسین موجود در جیره غذایی بر عملکرد رشد، لیپیدهای خون، ارتفاع ویلی، عمق کریپت و پلی‌آمین‌های بافت روده و شیرابه گوارشی در جوجه‌های گوشتی انجام شد. شش تیمار غذایی با شش تکرار و با چینش فاکتوریل عبارت بودند از دو سطح متابولیت مایع (0 و 3/0 درصد) و سه سطح پوترسین (0، 03/0 و 05/0 درصد). عملکرد رشد و غلظت پلی‌آمین‌های شیرابه گوارشی روده و مدفوع به همراه ارتفاع ویلی و عمق کریپت در سن 21 روزگی اندازه‌گیری شد. کلسترول ، تری‌گلیسیرید و گلوکز خون در سنین 24، 33 و 40 روزگی اندازه‌گیری شدند. پوترسین (05/0 درصد) بر وزن بدن، ضریب تبدیل غذایی و راندمان مصرف انرژی و پروتئین تأثیر منفی داشت و در مقایسه با 03/0 درصد پوترسین باعث افزایش معنی‌دار ارتفاع ویلی در دئودنوم گردید (05/0‌P<). افزایش سن به طور معنی‌داری بر کلسترول، تری‌گلیسیرید و گلوکز خون اثر می‌گذارد. تری‌گلیسیرید خون تحت تأثیر 03/0 درصد پوترسین کاهش معنی‌دار یافت (05/0‌P<) و اسپرمیدین مدفوع به طور معنی‌داری در اثر پوترسین (05/0 درصد) افزایش یافت. پلی‌آمین‌های بافت دئودنوم روده در جوجه‌های تغذیه‌شده با متابولیت مایع کاهش یافتند در حالیکه میزان پوترسین جیره خوراکی تأثیری بر روی پلی‌آمین‌های بافت روده نداشت. به عنوان یک نتیجه کلی محتوای پلی‌آمین‌های شیرابه‌های گوارشی روده تحت تأثیر تیمار‌های آزمایش واقع نشدند. متابولیت مایع میکروبی با اینکه پلی‌آمین‌های بافت روده را تحت تأثیر قرار داد اما هیچگونه تأثیری بر رشد و غلظت پلی‌آمین‌های شیرابه روده نداشت. در همین حال پوترسین در سطح 05/0 درصد بر رشد جوجه‌ها تأثیر منفی داشت ولیکن باعث افزایش ارتفاع ویلی در منطقه دئودنوم گردید. Manuscript profile
      • Open Access Article

        5 - Nitric oxide ameliorates salinity tolerance in Pyrodwarf pear (Pyrus communis) rootstocks by regulating polyamine content
        Mehri Yousefi Lotfali Naseri Fariborz Zaare-Nahandi
      • Open Access Article

        6 - روش‌های مختلف کاربرد پلی آمین‌ها(پوتریسین، اسپرمین، اسپرمیدین) بر برخی خصوصیات مورفولوژیک، فیزیولوژیک، آنزیمی و عمر پس از برداشت گل رز رقم dolcevita
        الهام دانایی وحید عبدوسی
        به منظور مطالعه روش‌های مختلف کاربرد پلی آمین‌ها(پوتریسین، اسپرمین، اسپرمیدین) بر برخی خصوصیات مورفولوژیک، فیزیولوژیک، آنزیمی و عمر پس از برداشت گل رز رقم Dolce Vita، آزمایشی به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح آماری کاملاً تصادفی با 32 تیمار، 3 تکرار و هر تکرار حاوی 5 More
        به منظور مطالعه روش‌های مختلف کاربرد پلی آمین‌ها(پوتریسین، اسپرمین، اسپرمیدین) بر برخی خصوصیات مورفولوژیک، فیزیولوژیک، آنزیمی و عمر پس از برداشت گل رز رقم Dolce Vita، آزمایشی به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح آماری کاملاً تصادفی با 32 تیمار، 3 تکرار و هر تکرار حاوی 5 گلدان، در مجموع 480 گلدان اجرا شد. عامل اول پوتریسین، اسپرمین، اسپرمیدین با سطوح صفر، 50 ، 100 میلی‌گرم در لیتر و عامل دوم روش کاربرد ترکیبات بود. نانو ذرات نقره(3 میلی‌گرم بر لیتر) به همراه ساکارز 3% و آب مقطر به عنوان شاهد بکاررفتند. در روش اول دو هفته پیش از برداشت، گل‌ها با سطوح مختلفی از پلی آمین‌ها محلول‌پاشی شدند و سپس گل‌ها برداشت و در آزمایشگاه در نانو ذرات نقره به همراه ساکارز(محلول نگهدارنده) تا پایان عمر ماندگاری قرارگرفتند. در روش دوم گل‌ها پس از برداشت، با همان غلظت از پلی آمین‌ها محلول‌پاشی شدند و سپس به محلول نگهدارنده تا پایان عمر ماندگاری انتقال یافتند. در روش سوم تیمار کوتاه مدت(24 ساعت) گل‌ها پس از برداشت، با همان غلظت از پلی آمین‌ها انجام و سپس گل‌ها به محلول نگهدارنده تا پایان عمر ماندگاری منتقل شدند. در روش چهارم تیمار بلند مدت گل‌ها پس از برداشت، با همان غلظت از پلی آمین‌ها تا پایان عمر ماندگاری انجام شد. صفاتی مانند وزن تر نسبی، شاخص ثبات غشاء سلول، آنتوسیانین گلبرگ، کلروفیل کل برگ، پروتئین، فعالیت آنزیم‌های فنیل‌آلانین آمونیالیاز و سوپراکسید دیسموتاز و عمر پس از برداشت گل‌ها ارزیابی گردید. تیمار Spm100ppm در روش محلول‌پاشی پیش از برداشت بیشترین میزان پروتئین، فعالیت آنزیم‌های فنیل‌آلانین آمونیالیاز و سوپراکسید دیسموتاز را داشت. لذا با توجه به نتایج حاصل از این پژوهش می‌توان روش محلول‌پاشی پیش از برداشت پلی آمین‌ها را به عنوان بهترین روش جهت بهبود دوام عمر گل رز رقم Dolce Vita توصیه نمود. Manuscript profile
      • Open Access Article

        7 - تاثیر بکارگیری اسپرمین آزاد خارجی روی عمر گلجایی رز شاخه بریده رقم ’دلس ویتا‘
        Hamideh Ghorbani اصغر ابراهیم زاده Bagher Eftekhari Sis Mohammad Bagher Hasanpouraghadm
        پیری بخش جدایی ناپذیر چرخه نمو گیاهان می­باشد و می­تواند در سطح سلول، بافت و اندام اثرگذار باشد. پژوهش حاضر به­منظور مطالعه کارایی تیمار پس از برداشتی پلی آمین آزاد اسپرمین به عنوان یک ترکیب ضد پیری جهت افزایش عمر گلجایی گل­های شاخه بریده رز انجام شد. تی More
        پیری بخش جدایی ناپذیر چرخه نمو گیاهان می­باشد و می­تواند در سطح سلول، بافت و اندام اثرگذار باشد. پژوهش حاضر به­منظور مطالعه کارایی تیمار پس از برداشتی پلی آمین آزاد اسپرمین به عنوان یک ترکیب ضد پیری جهت افزایش عمر گلجایی گل­های شاخه بریده رز انجام شد. تیمار اسپرمین در غلظت­های صفر، ۱، ۲ و ۴ میلی­مولار به کار رفت. ویژگی­های مورفولوژیکی، بیوشیمیایی و فیزیولوژیکی گل­های رز رقم ’دلس ویتا‘ همچون قطر گل، جذب آب، وزن تر نسبی، نشت الکترولیتی، میزان مالون دی آلدهید، فعالیت آنزیم گایاکول پراکسیداز، میزان پراکسید هیدروژن و عمر گلجایی مورد ارزیابی قرار گرفتند. تاثیر کاربرد پلی آمین به صورت تیمار کوتاه مدت (پالس) بر روی صفات ذکر شده معنی­دار بوده و تیمار توسط اسپرمین خصوصا با کاربرد تیمار در غلظت ۴ میلی­مولار به طور مؤثری فرآیند پیری را در گل­های رز به تعویق انداخت. تیمار پلی آمین به واسطه­ی خاصیت کاتیونی و آنتی پراکسیداتیو خود منتج به کاهش قابل­توجهی در نشت الکترولیت گلبرگ­ها گشت. علاوه بر خاصیت ضد اتیلنی پلی­آمین­ها ویژگی کاتیونی بودن آن­ها نیز ممکن است که در تعیین عمر گلجایی گل­های شاخه بریده نقش مهمی داشته باشد. Manuscript profile
      • Open Access Article

        8 - کاربرد قبل از برداشت γ-آمینو بوتیریک اسید (GABA) و کلرید کلسیم بر بهبود عمر گلجایی گل رز شاخه بریده شده رقم جومیلیا
        نرگس احسانی مهر مهدی حسینی فرهی محسن عبدی پور سعید عشقی
        این مطالعه با هدف بررسی اثرات گاما آمینو بوتیریک اسید (GABA) و کلرید کلسیم (CaCl2) بر عمر گلجایی و فعالیت آنزیم ACC سنتاز گل رز شاخه بریده رقم جومیلیا انجام شد. یک آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با 12 تیمار و 3 تکرار در گلخانه کشت بدون خاک انجام شد. ت More
        این مطالعه با هدف بررسی اثرات گاما آمینو بوتیریک اسید (GABA) و کلرید کلسیم (CaCl2) بر عمر گلجایی و فعالیت آنزیم ACC سنتاز گل رز شاخه بریده رقم جومیلیا انجام شد. یک آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با 12 تیمار و 3 تکرار در گلخانه کشت بدون خاک انجام شد. تیمارها شامل گابا در چهار غلظت (0، 20، 40 و 60 میلی‌مولار) و کلرید کلسیم در سه غلظت (0، 0/75 و 1.5 درصد به صورت محلول‌پاشی) بود. کاربرد ترکیبی گابا و کلرید کلسیم به طور قابل توجهی عمر گلجایی گل رز شاخه بریده را در مقایسه با شاهد افزایش داد. نتایج نشان داد که بیشترین و کمترین عمر گلجایی در گیاهان تیمار شده با گابا 20، 40 یا 60 میلی مولار و 0/75 درصد کلرید کلسیم کلسیم و گل های تیمار نشده به ترتیب با 19/1، 18/86، 18/74 و 13/85 روز به دست آمد. کاربرد قبل از برداشت گابا و کلرید کلسیم فعالیت آنزیم ACC سنتاز را مهار کرد. بیشترین و کمترین فعالیت ACC سنتاز در گیاهان تیمار شده با 40 میلی مولار گابا و کلرید کلسیم 1/5 و 0/75 درصد و گل های تیمار نشده به ترتیب با 3/57، 3/96 و 8/18 نانومول بر گرم وزن تر مشاهده شد. کاربرد ترکیبی گابا و کلرید کلسیم میزان کلسیم را 100/95 درصد نسبت به گیاهان شاهد افزایش داد. بیشترین و کمترین میزان کلروفیل کل در برگها مربوط به گیاهان تیمار شده با 60 میلی مولار گابا و 0/75 و 1/5 درصد کلرید کلسیم و گل های تیمار نشده به ترتیب با 8/4، 8/24 و 6/22 میلی گرم بر گرم وزن تر بود. محلول پاشی گابا و کلرید کلسیم به طور قابل توجهی (P < 0.01) باعث افزایش محتویات پلی آمین ها مانند پوترسین (Put)، اسپرمیدین (Spd) و اسپرمین (Spm) در گلبرگ های گل رز تیمار شده شد. بنابراین استفاده از محلول‌پاشی با 60 میلی مولار GABA  و کلسیم کلرید 1/5 درصد به دلیل افزایش 38 درصدی عمر گل رز بریده توصیه می‌شود. Manuscript profile
      • Open Access Article

        9 - Morpho-physiological Responses of Dill plant (Anethum Graveolens) to Foliar Application of Polyamines in Different Growth Stages
        Mahtab Zahedi اسدی قارنه Asadi-Gharneh
        The use of polyamines with an impact on a wide range of plant growth and developmental processes can in/directly influence the growth indices and metabolic performance of the plant. This experiment was performed in a randomized block design with 10 treatments including More
        The use of polyamines with an impact on a wide range of plant growth and developmental processes can in/directly influence the growth indices and metabolic performance of the plant. This experiment was performed in a randomized block design with 10 treatments including spermine, spermidine and putricin each at three levels of 50, 100 and 150 mg / l with 3 replications. Non-foliar treatment was utilized as a control treatment. The results demonstrated that foliar application with different levels of polyamines had a significant impact (P≤0.01) on traits such as root dry weight, wet and dry weight of shoots and also a significant effect (P≤0.01) on traits such as chlorophyll, a, b and total chlorophyll, height, side branch, the number of umbela and weight of 100-seeds. The highest dry weight of roots, wet and dry weight of shoots and the numbers of side branch were related to spermidine treatment 150 mg/ l, the highest chlorophyll a and b and total chlorophyll and the number of umbels related to spermine treatment 150 mg / l, the highest carotenoids related to spermine treatment 100 mg / l and The maximum weight of 100 seeds and height for putrescine treatment was 150 and 100 mg / l respectively. Based on the results of this study, it seems that spermine and spermidine have been effective on more traits. Foliar application of polyamines can also increase the quantitative and qualitative yield of the plant and change the majority of traits. Manuscript profile
      • Open Access Article

        10 - Effect of Pre-soaking Seeds in Polyamines on Seed Germination and Seedling Growth of Pistacia vera L.cv. Ghazvini.
        S. Sedaghat M. Rahemi
      • Open Access Article

        11 - Growth and Chemical Composition of Pistachio Seedling Rootstock in Response to Exogenous Polyamines under Salinity Stress
        S. Karimi M. Rahemi
      • Open Access Article

        12 - Evaluation the Effects of Foliar Treatments of Polyamines and Some Organic Acids on Quantitative and Qualitative Traits in Some Pistachio Cultivars
        F. Kamiab M. Heidari Salehabad E. Zamanibahramabadi