Analysis of the semantic sign of the story of the king and the maid of Rumi's spiritual Masnavi

Subject Areas : Literary criticism

Pegah  Rasouli ¹ (PhD in Persian Language and Literature, Roudehen Branch, Islamic Azad University, Roudehen, Iran)
Shahin  Ojaq Alizad ² (Assistant Professor, Department of Persian Language and Literature, Roudehen Branch, Islamic Azad University, Roudehen, Iran)

Received: 2021-05-18 Accepted : 2021-11-03 Published : 2022-03-01

Keywords: tension, Anecdote, spiritual Masnavi, Susa, king and concubine, Sign - semantics, Action,

Abstract :

Title:Analysis of the semantic sign of the story of the king and the maid of Rumi's spiritual MasnaviPegah Rasooli *PhD student of Islamic Azad University, [e-mail] Ojaghalizade Assistant Professor Islamic Azad University, RoodehenFatemeh EmamiAssistant Professor Islamic Azad University, RoodehenAl-Tanfih and Al-Maraghah Al-Linguistics:Date of arrival: Date of acceptance:AbstractOne of the novel methods in the study and analysis of literary texts is the use of the sign-semantics model. In this approach, the process of producing meaning is linked to sensory-perceptual conditions, and signs, along with meaning, become fluid, dynamic, plural, and multidimensional. Considering the interpretability and breadth of meaning that can be seen in the mystical anecdotes of Masnavi. This approach was the basis of research in the story of the king and the maid from the first book of Rumi's Masnavi. The present paper, in a descriptive-analytical manner, seeks to examine the types of discourse systems used in this story. The results of this study indicate that discourse is dynamic and discourse evolution has given special effects to the story. Discourse systems have components of action, tension, enlightenment, with phenomenal, transcendental, ecstatic, ethical and cultural functions, and the action system based on stress with high emotional pressure has the most pivotal role. Also in the analysis of the text, how to produce and defer the meaning based on the functions discussed, is explained.Keywords: Sign - Semantics, Narrative, Spiritual Masnavi, King and Slave, Action, Tension, Susa.

References:

الكتب

 احمدی، بابک. (1388ش). ساختار و تأویل متن (بنية النص وتفسيره). طهران: نشر مرکز.

 ریمامکاریک، ایرنا. (1384ش). دانشنامة نظریه‌های ادبی معاصـر (موسوعة النظريات الأدبية المعاصرة). ترجمـة: مهـران مهـاجر ومحمد نبوی. طهران: آگه.

 زمانی، کریم. (1372ش). شرح جامع مثنوی معنوی (دفتر اول) (الشرح الوافي للمثنوي المعنوي). طهران: اطلاعات.

 ساکالوفسکی، رابرت. (1384ش). در آمدی بر پدیدارشناسی (مقدمة لعلم الظواهر). ترجمة: محمدرضا قربانی. طهران: گام نو

 شعیری، محمدرضا. (1396ش). تجزیه ‌و تحلیل نشانه - معناشناسی گفتمان (تحليل السمنطيقية الخطابية).طهران: سازمان مطالعه و تدوین کتب علوم‌انسانی دانشگاه‌ها (سمت).

  ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ (1395ش). نشانه - معناشناسی ادبیات (السمنطيقية الأدبية). طهران: دانشگاه تربیت‌مدرس.

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ (1394ش). مبانی معناشناسی نوین (السمنطيقية الحديثة). طهران: سازمان مطالعه و تدوین کتب علوم‌انسانی دانشگاه‌ها

(سمت).

 ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ و ترانه وفایی. (1388ش). راهی به معناشناسی سیال (إلى علم الدلالة السيالة). طهران: شرکت انتشارات علمی فرهنگی.

 

صفوی، کوروش. (1393ش). آشنایی با نشانه‌شناسی ادبیات (الإلمام بسيميائية الأدب). طهران: علمی.

عباسی، علی. (1395ش). نشانه - معناشناسی روایی مکتب پاریس (السمنطيقية السردية لمدرسة باريس). طهران: مرکز انتشارات دانشگاه شهید بهشتی.

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ (1393ش). روایت‌شناسی کاربردی (السرد التطبيقي). طهران: مرکز انتشارات دانشگاه شهید بهشتی.

گیرو، پی یر. (1383ش). نشانه‌شناسی (السيميائية). ترجمة: محمد نبوي. طهران: آگاه.

 گرمس، آلژیر داس ژولین. (1389ش). نقصان معنا (النقص في المعنى). ترجمة: محمدرضا شعیری. طهران: انتشارات علم.

 

المقالات

حکایت  3205-44234165احد رودهنud                                      اسماعیلی، عصمت و شعیری، حمیدرضا. (1391ش). «رویکرد نشانه –معناشناسی فرایند مربع معنایی به مربع تنشی در حکایت دقوقی مثنوی» (نهج السمنطيقية لعملية المربع الدلالي إلى المربع التوتري لقصة دقوقي في المثنوي). پژوهش‌های ادب عرفانی. العدد 23. صص 94-69

 اطهاری نیک عزم، مرضیه (1391ش). «نظام روایی و نشانه‌های متعالی از دیدگاه نشانه - معناشناسی سیال در داستان

 طوطی و بازرگان» (نظام السرد والعلامات المتعالية من منظور السمنطيقية السيالة في قصة الببغاء والتاجر). همایش ملی نقد ادبی. دوره 2.

  بارت، رولان. (1380ش). «اسطوره در زمان حاضر» (أساطير في الحاضر). ترجمة: یوسف‌علی اباذری. ارغنون. العدد 18. صص 134-58

 شعیری، حمیدرضا. (1388ش). «از نشانه‌شناسی ساخت‌گرا تا نشانه - معناشناسی گفتمانی» (من السيميائية البنيوية إلى السمنطيقية الخطابية). فصلنامه نقد ادبی. العدد هشتم. صص 51-23.

 ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ (1384ش). «مطالعه فرایند تنشی گفتمان ادبی» (دراسة عملية توتر الخطاب الأدبي). پژوهش زبان‌های خارجی. العدد 25. صص 204-178.

 

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ (1388ش). «مبانی نظری تحلیل گفتمان، رویکرد نشانه - معناشناسی» (الأسس النظرية لتحليل الخطاب، المنهج السمنطيقي). پژوهش‌نامه فرهنگستان هنر.

العدد 12. صص 72-54

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ (1386ش). «بررسی انواع گفتمان از دیدگاه نشانه - معناشناسی» (دراسة أنواع الخطاب من منظور السمنطيقية). مجموعه مقالات دانشگاه علامه.

 العدد 219. صص 119-106

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ وعصمت اسماعیلی. (1392ش). «تحلیل نشانه معناشناختی شعر باران» (تحليل السمنطيقي لأنشودة المطر). ادب پژوهشی.

العدد 25. صص 90-59

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ وابراهیم کنعانی. (1394ش). «نشانه معناشناسی هستی محور از برهم کنشی تا استعلا بر اساس

 گفتمان رومیان و چینیان مولانا (نور و رنگ)» (السمنطيقية الكونية من التفاعل إلى التعالي المبني على الخطاب الروماني والصيني للجلال الدين الرومي  (الضوء واللون). جستارهای زبانی. العدد 2. صص 195-173

  کنعانی، ابراهیم وعصمت اسماعیلی وحسن اکبری بیرق. (1393ش). «بررسی کارکردهای نشانه - معناشناختی نور بر اساس قصه‌ای از مثنوی» (دراسة الوظائف السمنطيقية للضوء بناءً على قصة من المثنوي). کهن نامه ادب فارسی. سال پنجم. العدد 3. صص 149-122