Investigating the Effect of Education on the Development of Green Management with a Sustainable Development Approach in Bank Tejarat of Iran

Subject Areas :

محمد صادق بزرگی ¹ , Asadollah Mehrara ^{2 *} , Mohammad Reza Bagherzadeh ³

1 - دانشجوی دکتری،گروه مدیریت، دانشگاه آزاد اسلامی واحد قائم شهر، قائمشهر، ایران.
2 - Assistant Professor of Public Administration Department, Islamic Azad University, Qaemshahr Branch, Qaemshahr, Iran
3 - Assistant Professor of Public Administration Department, Islamic Azad University

Received: 2025-03-07 Accepted : 2025-04-12 Published : 2025-12-15

Keywords: green management, organizational strategy, organizational innovation, organizational commitment, learning organizations,

Abstract :

The development of green management is an important issue in organizational management and sustainable development, and education in this field plays a key role in improving organizational performance. The present study aims to examine the impact of education on the development of green management with a sustainable development approach in Bank Tejarat of Iran. This research is descriptive-library in nature and applied in terms of purpose. In this study, the systematic literature review (SLR) technique and structural equation modeling were used to analyze the data. The statistical population consisted of 384 members, including managers and employees of Bank Tejarat, and the data were collected using a Delphi questionnaire. The results showed that education has a direct impact on organizational innovation, organizational leadership, organizational commitment, and organizational strategy. The dimension of organizational innovation includes equipment, training, and support, in which education plays a key role. The dimension of organizational commitment includes affective, normative, and continuance commitment, which are influenced by targeted education. The dimension of organizational leadership includes performance, decision-making, and management, which is improved through the training of managers. The dimension of organizational strategy also includes strategic planning and cultural development, where education plays a significant role. The findings indicated that investing in employee training, using modern learning methods, and promoting a culture of green management can facilitate the implementation of green management in organizations.

References:

آستانبوس، ن.، پرویان، ن. (1399). راهکاری جهت توسعه پایدار. اولین کنفرانس بین المللی معماری، عمران، محیط زیست و کشاورزی.
آیباغی اصفهانی، س.، حسنی، ع. ا.، حسینی نیا، س. ر. (1397). مدیریت منابع انسانی سبز؛ الگویی برای پایداری در سازمان های ورزشی (مورد مطالعه: اداره کل ورزش و جوانان استان خراسان شمالی). دوفصلنامه مدیریت منابع انسانی در ورزش، 5(2).
آوج، ع.، ابراهیم پور، ح.، میرزائی دریانی، ش.، شهرام، ر.، فتوره چی، ز. (1401). بومی سازی مدل مدیریت سبز برای سازمانهای دولتی (مطالعه موردی شرکت ارتباطات زیرساخت).
اکبری، پ.، زارع، م. م.، رستمی، م. (1401). تحلیل تأثیر رهبری تحول آفرین سبز بر عملکرد مالی با تأکید بر نقش میانجی مدیریت منابع انسانی سبز و ظرفیت نوآوری سبز. مجله ی رهبری آموزشی کاربردی، 3(2)، 7-65.
حاجی زاده فارسون، م.، جاجرمی زاده، م.، محتشمی، ع. (1401). طراحی مدل استقرار مدیریت منابع انسانی سبز در سازمان های دولتی کشور.
حمیدپور، ز. (1401). مدیریت سبز و چالش های اجرای آن. دومین کنفرانس ملی محیط زیست سالم و توسعه پایدار در پرتو حقوق شهروندی چالش‌ها و راهبردها، شیراز.
حجاران، ف.، رادفر، ر.، دیواندری، ع.، فدایی، د. (1401). ارائه مدل بانکداری سبز مبتنی بر مولفه‌های مدیریت نوآوری برای کسب مزیت رقابتی پایدار. اقتصاد مالی (اقتصاد مالی و توسعه)، 16(58)، 257-280.
ساده، ا.، عباسیان جهرمی، ح. ر.، گیاه‌چی، س. (1396). استراتژی مدیریت سبز در پروژه‌های عمرانی مبتنی بر مدیریت ریسک خطرات زیست محیطی. چهارمین کنفرانس ملی مهندسی عمران، معماری و توسعه شهری.
سادین، م.، فاتحی پور، م. (1401). بررسی نقش میانجی تعهد سازمانی و رفتار سبز در رابطه بین مدیریت منابع انسانی سبز و عملکرد زیست محیطی (مطالعه موردی: بانک صادرات استان گلستان). فصلنامه مدیریت سبز، 1(4).
سیدعلوی، س. م.، قلاوندی، ح.، قلعه‌ای، ع.، محمدخانی، ک. (1398). شناسایی و اولویت‌بندی مؤلفه‌های مدیریت سبز دانشگاه‌ها. فصلنامه علوم و تکنولوژی محیط زیست، 21(5)، 65-79.
طاهری لاری، م.، ناصری، ک. (1401). تاثیر رهبری تحول‌آفرین سبز بر نوآوری سبز و بهره‌وری زیست محیطی با نقش متغیر میانجی منابع انسانی سبز. فصلنامه مدیریت سبز، 2(1)، 69-85.
عموزاد مهدیرجی، ح.، رضایی راد، م. (1400). بررسی رابطه بین فناوری اطلاعات با مدیریت منابع انسانی سبز با توجه به نقش میانجی خرده سیستم‌های مدیریت منابع انسانی. فصلنامه مدیریت سبز، 1(1)، 108-129.
فولادوند، م.، هوشیاربخش، ع.، یاسینی، ع. (1398). بررسی تأثیر تعهد سازمانی کارکنان بر عملکرد زیست‌محیطی سازمان با توجه به نقش میانجی مدیریت منابع انسانی سبز و رفتار زیست‌محیطی (موردمطالعه: شرکت‌های تولیدی شهر ایلام). پنجمین همایش بین‌المللی مدیریت، روانشناسی و علوم انسانی با رویکرد توسعۀ پایدار، تهران.
کریمی، م.، درویش نوری، س.، مربی هروی، ه. (1398). مقاله مروری: بررسی رابطه سرمایه‌های اجتماعی، تعهد سازمانی و رفتار فرانقشی در محیط زیست. مدیریت محیط زیست و توسعه پایدار، 2(0)، 0-0. SID. https://sid.ir/paper/521256/fa
کشتکار قاسمی، م.، خاصه باف، پ.، صفی یاری، ن.، حسینعلی زاده، س. (1400). تأثیر استراتژی نوآوری سبز بر نوآوری سبز با نقش‌های میانجی هویت سازمانی سبز و مشروعیت سازمانی محیط زیست در شهرداری منطقه ۱۱ تهران. نهمین کنفرانس بین‌المللی ترفندهای مدرن مدیریت، حسابداری، اقتصاد و بانکداری با رویکرد رشد کسب و کارها.
مظاهری تهرانی، م.، الوانی، س. م.، واعظی، ر.، زاهدی، ش. س.، قربانی زاده، و. (1401). الگوی مدیریت سبز برای سازمان های دولتی ایران. فصلنامه انجمن علوم مدیریت ایران، 17(68)، 1-43.
مهاجری، ش.، آقایی پور، ی.، پیردستان، م. (1398). شناسایی و اولویت بندی عوامل موثر بر مدیریت زنجیره تامین سبز در شرکت ایران خودرو. نخبگان علوم و مهندسی، 4(3)، 111-122.
Abu Bakar, R., & Azlan, A. (2020). Green management strategy: An initiative towards sustainable practices. International Journal of Business and Management, 4(6), 1-8. https://doi.org/10.26666/rmp.ijbm.2020.6.1
Chang, T. W. (2020). Corporate sustainable development strategy: Effect of green shared vision on organization members’ behavior. International Journal of Environmental Research and Public Health, 17(7), 24-46.
Caniglia, G., Luederitz, C., von Wirth, T., Fazey, I., Martín-López, B., Hondrila, K., & Lang, D. J. (2020). A pluralistic and integrated approach to action-oriented knowledge for sustainability. Nature Sustainability. https://doi.org/10.1038/s41893-020-00616-z
Dahlsrud, A. (2008). How corporate social responsibility is defined: An analysis. Environmental Quality, An International Journal, 30(3), 557-577.
Derakhshan, R., Rodney, T., & Mauro, M. (2019). Project governance and stakeholders: A literature review. International Journal of Project Management, 37(1), 98-116.
Haldorai, K., Kim, W. G., & Garcia, R. L. F. (2022). Top management green commitment and green intellectual capital as enablers of hotel environmental performance: The mediating role of green human resource management. Tourism Management, 88, 104431.
Hou, N., Zhu, Q., Zhao, W., Luo, Y., & Liu, W. (2022). Study on the impact of green management of paper enterprises on carbon performance in the background of carbon peaking and carbon neutrality. Energy Reports, 8, 10991-11002.
Loknath, Y., & Bepar, A. A. (2017). Green management: Concept and strategies. National Conference on Marketing and Sustainable Development.
Paillé, P., Boiral, O., & Chen, Y. (2013). Linking environmental management practices and organizational citizenship behaviour for the environment: A social exchange perspective. International Journal of Human Resource Management, 24(18), 3552-3575.
Pourjavad, E., & Shahin, A. (2020). Green supplier development programmes selection: A hybrid fuzzy multi-criteria decision-making approach. International Journal of Sustainable Engineering, 13(6), 463-472. https://doi.org/10.1080/19397038.2020.1773569
Robertson, J. L. (2018). The nature, measurement, and nomological network of environmentally specific transformational leadership. Journal of Business Ethics, 151(4), 961-975.
Vaioa, A. D., Palladino, R., Hassan, R., & Escobar, O. (2020). Artificial intelligence and business models in the sustainable development goals perspective: A systematic literature review. Journal of Business Research, 121, 283-314.
Wong, C. W., & Boon-itt, S. (2020). Effects of green supply chain integration and green innovation on environmental and cost performance. International Journal of Production Research, 58(15), 4589-4609.
Wu, S.-I., & Wu, Y.-C. (2014). The influence of enterprisers’ green management awareness on green management strategy and organizational performance. International Journal of Quality & Reliability Management, 31(4), 455-476.
Yu, Y., & Huo, B. (2019). The impact of environmental orientation on supplier green management and financial performance: The moderating role of relational capital. Journal of Cleaner Production, 211, 628-639.
Chen, Y.-S., Lai, S.-B., & Wen, C.-T. (2006). The influence of green innovation performance on corporate advantage in Taiwan. Journal of Business Ethics, 67(4), 331-339.
Chen, Y., Tang, G., Jin, J., Li, J., & Paillé, P. (2014). Linking market orientation and environmental performance: The influence of environmental strategy, employee’s environmental involvement, and environmental product quality. Journal of Business Ethics, 127, 479-500.
Haldorai, K., Kim, W. G., & Fernando Garcia, R. L. (2022). Top management green commitment and green intellectual capital as enablers of hotel environmental performance: The mediating role of green human resource management. Tourism Management, 88, 104431.