Measuring Low Carbon City Indicators in Line with Sustainable Urban Development (Case Study: Zabol City)
Subject Areas :Hossein Molashahi 1 * , Zohreh Sheybani 2
1 - Assistant Professor, Department of Geography and Urban Planning, Zahedan Branch, Islamic Azad University, Zahedan, Iran.
2 - Department of Geography and Urban Planning, Zahedan Branch, Islamic Azad University, Zahedan, Iran
Keywords: Low carbon city, sustainable development, Zabol city, index of regions.,
Abstract :
In this study, we measured the indicators of the low-carbon city in line with the sustainable development of Zabol. The results of the T-Tech test showed that the city of Zabol, in the context of a low-carbon city, in general, has an accessibility index with an average of 2.350, an index of urban facilities and infrastructure with an average of 2.317, an index of local community with an average of 2.217, an index of Economic with an average of 2.187 and local management index with an average of 2.260 and social index with an average of 2.260 are in an unfavorable situation. The results indicate that there is a significant difference between the regions of Zabol city in terms of low carbon city indicators; That is, the status of each of the indicators of low-carbon cities is different among regions. The largest average difference between the city areas for the urban facilities and infrastructure index according to the value of the F test which is equal to (167.22) and indicates that the status of the urban facilities and infrastructure index in each of the areas of Zabol city with It is also very different. Also, the lowest average difference between the regions of Zabol city is related to the accessibility index according to the value of the F test, which is equal to (58.13) and shows that the status of the accessibility index among the regions of Zabol city has the least difference.
1. رخشانینسب، حمیدرضا؛ راهدارپودینه، سمیه؛ سلیمانیدامنه، مجتبی (1402). سنجش وضعیت زیستپذیری در قلمرو مسکن (مطالعه موردی: محلههای محروم شهر زابل). نشریه علمی جغرافیا و برنامه ریزی. 27 (84)، 81-93.
2. رفیعپور، سعید؛ داداشپور، هاشم؛ تقوایی، علی اکبر (1395). عوامل علّی و کانون ارزشی آیندههای بدیل و آینده مرجّح/ مطلوب شهر پایدار بر مبنای اخلاق زیستمحیطی. فصلنامه علمی و پژوهشی پژوهش و برنامه ریزی شهری. 7 (27)، 1-20.
3. سلطانیمقدس، ریحانه؛ خاتمی، سیده سمیه (1399). نقش معیشت کمکربن در حفاظت از محیط زیست روستایی مطالعه موردی: دهستان باقران، شهرستان بیرجند. فصلنامه علمی برنامه ریزی منطقهای. 10 (38)، 111-124.
4. شیخی، سعیده؛ حبیب، فرشته؛ حبیب، فرح (1401). تدوین مدل مفهومی و ارزیابانه شهرهای کم کربن. علوم و تکنولوژی محیط زیست. 24 (8)، 61-75.
5. عبادینیا، فهیمه و ديگران (1395). ارزیابی سناریوهای حمل و نقل کم کربن شهر مشهد با استفاده از رویکرد جاپای بومشناختی. جغرافیا و مخاطرات محیطی. 5 (3)، 115-129.
6. عبدالعباس، فرشته (1400). تحلیل شاخصهای دستیابی به شهر پایدار دزفول با تاکید بر کاهش گازهای گلخانهای. مجله شهرسازی ایران. 4 (7)، 226-237.
7. قائمیاصل، مهدی و ديگران (1395). شبیهسازی ایجاد شهر زیست محیطی کم کربن با بهرهگیری از پسماندهای شهری و تکنولوژی فتوولتائیک: برنامه ریزی پایدار انرژی بخش شهری مشهد مقدس. اقتصاد و مدیریت شهری. 5 (17)، 67-81.
8. قربانی، رسول؛ اصغری زمانی، اکبر؛ غلامحسینی، رحیم (1402). تحلیل تأثیر عناصر فرم شهری بر رفتار سفر در جهت توسعه شهر کمکربن (مطالعه موردی: کلانشهر تبریز). تحقيقات كاربردي علوم جغرافيايي. ۲۳ (۷۱)، ۱۲۳-۱۳۶.
9. لطفی، سهند و ديگران (1395). تدوین معیارهای طراحی شهری برای محله های بدون کربن. نقش جهان - مطالعات نظری و فناوریهای نوین معماری و شهرسازی. ۶ (۱)، ۸۰-۹۲.
10. لطفی، صدیقه؛ محمدنژاد، علی (1399). تحلیلی بر رهیافتهای سنجش انتشار گازهای گلخانهای در نواحی شهری (مطالعه موردی: کلانشهر تهران). کاوشهای جغرافیایی مناطق بیابانی. 8 (1)، 166-133.
11. محمدپور، صابر؛ مهرجو، مهرداد (1399). ارزیابی پایداری محلههای شهری با رویکرد محلۀ کمکربن؛ مورد مطالعه: محلۀ جولانِ شهر همدان. توسعه محلی (روستائی-شهری). 12 (1)، 21-50.
12. محمدی ده چشمه، مصطفی؛ قائدی، سهراب؛ پیوند، ندا (1399). امکانسنجی راهبرد زیستمحیطی شهر کربن صفر در شهرکرد. جغرافیا و برنامه ریزی محیطی. 31 (3)، 41-60.
13. مرادی، آذر؛ چاره جو، فرزین (1400). برنامه ریزی راهبردی توسعه پایدار شهری با رویکردی ویژه بر شهر کم کربن (مطالعه موردی: شهر سنندج). فصلنامه علمی و پژوهشی پژوهش و برنامه ریزی شهری. 12 (46)، 129-111.
14. معتدل، مارال؛ جمعهپور، محمود (1401). تدوین شاخصها و معیارهای بومی مؤثر بر برنامهریزی شهرهای کمکربن (مطالعه موردی: شهری ساری). مطالعات محیط انسان ساخت. 1 (2)، 243-222.
15. ملکپور اصل، بهزاد؛ بوستانی، پریمان (1401). برنامهریزی همکارانه به منظور دستیابی به شهر کمکربن در کلانشهر تهران. نشریه علمی جغرافیا و برنامه ریزی. 26 (81)، 209-226.
16. منیری، فاطمه و ديگران (1401). تحلیل نقش مولفههای کمکربنسازی بخش حملونقل در جلفا و جانانلو (منطقه آزاد ارس) با رویکرد آیندهپژوهی. فصلنامه تحقیقات جغرافیایی. ۳۷ (۳)، ۴۱۹-۴۲۸.
17. منیری، فاطمه و ديگران (1400). ارزیابی نقش حملونقل در تحقق شهرهای کم کربن با استفاده از روش MICMAC (مطالعه موردی: شهرهای جلفا و جانانلو در منطقه آزاد ارس). علوم جغرافیایی (جغرافیای کاربردی). 17 (37)، 163-179.
18. موسوی سروینه باغی، الهه سادات؛ رنجبر، احسان (1399). به سوی طراحی شهری کم کربن مبتنی بر روش تحلیل یکپارچه منابع تولید کربن (مورد مطالعه: شهر سمنان). پژوهشهای محیط زیست. 11 (21)، 143-156.
19. نوریان، فرشاد؛ فتح جلالی، آرش؛ ساوجبلاغی، تارا (1400). تحلیل اثرات کاربری اراضی و شبکه حمل و نقل بر انتشار گازهای گلخانهای با رویکرد شهر کمکربن. معماری و شهرسازی آرمان شهر. 14 (35)، 311-330.
20. American Institute of Architects (AIA) )2011(. Low - Carbon Communities: An Analysis of the State of Low-Carbon Community Design. U.S.: American Institute of Architects (AIA).
21. Harris, S.; Weinzettel, J. & Levin, G. (2020). Implications of low carbon city sustainability strategies for 2050. Sustainability. 12 (13), 5417.
22. Kalt, G. M. et al (2016). Transformation scenarios towards a low-carbon bio economy in Austria. Energy Strategy Reviews. 13–14, 125-133.
23. Knox, P. & Ozolins, P. (2000). The Built Environment, in Urban Design Reader. M. Carmona (Ed.). Architectural Press: Elsevier.
24. Komninos, N. (2022). Net zero energy districts: Connected intelligence for carbon-neutral cities. Land. 11, 210.
25. Fenton, P. (2016). Sustainable mobility in the low carbon city: Digging up the highway in Odense, Denmark. Sustainable Cities and Society. 29, 203-210.
26. Shiftan, Y.; Kaplan, S. & Hakkert, S. (2003). Scenario building as a tool for planning a sustainable transport system. Transport Research Part D. 8, 323-342.
27. Wang, W. M. & Peng, H. H. (2020). A fuzzy multi-criteria evaluation framework for urban sustainable development. Mathematics. 8 (3), 330.