Kermani's Golshan another imitation of Saadi's Golestan

Subject Areas : Persian language and literature texts

s. yaghoob hoseini ¹ , Maryam Mahmoudi ² , parisa davari ³

1 - PhD Student in Persian Language and Literature, Dehaghan Branch, Islamic Azad University, Dehaghan, Iran.
2 - Associate Professor of Persian Language and Literature, Dehaghan Branch, Islamic Azad University, Dehaghan, Iran.
3 - Assistant Professor of Persian Language and Literature, Dehaghan Branch, Islamic Azad University, Dehaghan, Iran.

Received: 2020-11-20 Accepted : 2020-11-20 Published : 2020-06-21

Keywords: Golestan, سعدی, Imitation, گلستان, Saadi, تقلید, محمدرحیم کرمانی, گلشن, Mohammad Rahim Kermani, Golshan,

Abstract :

There are valuable works in Persian literature whose purpose is to guide man and pave the way for a healthy and better life. Writers and poets have always strived to express ethical principles and concepts in a beautiful and effective language. As a moral teacher, Saadi has sought to warn people of their ignorance and show them the right path. Therefore, his works have always attracted the attention of Persian writers and poets. Mohammad Rahim Kermani, a thirteenth-century writer and poet, also influenced Sa'adi's themes and method in Golshan's book. This descriptive-analytical study has introduced a linear version of Golshan and has compared its aspects with Sa'adi's Golestan. The results show that following Saadi's style in Golshan is done artfully, creatively and literally and the use of rhetoric and arrays and similes is based on eloquence and rhetoric. The Word of Revelation and prophetic hadiths are one of the sources of inspiration in Golestan and Golshan. Kermani has tried, by storytelling or using magic as Saadi's, to convey the sublime concepts to the audience. Golshan's common themes with Golestan are: thanksgiving, the Prophet's prayer, mindfulness, avoidance of anger and jealousy, justice and kingly admonition.

References:

کتاب ­ها

قرآن کریم

 بهار، محمدتقی (1368) سبک‌شناسی، ج 2و3، تهران: انتشارات امیرکبیر.

خزائلی، محمد (1363) شرح گلستان سعدی، چاپ پنجم، تهران: جاویدان.

سعدی، مصلح بن عبدالله (1377) گلستان، تصحیح غلامحسین یوسفی، چاپ پنجم، تهران: خوارزمی.

کرمانی، محمدرحیم(1290) نسخة خطی گلشن، تهران: کتابخانه مجلس اسلامی.

مشکور، محمد جواد(1387) فرهنگ فرق اسلامی، مشهد: پژوهش­ های آستان قدس رضوی.

همایی، جلال الدین (1368).  فنون بلاغت و صناعات ادبی، چ 8، تهران: هما.

مقالات

دهنمکی، زکیه، خدایاری، مصطفی (1395) بررسی تطبیقی عناصر داستانی گلستان سعدی و روضة خلد مجد خوافی، فصلنامه زبان و ادب فارسی، دورة8، شمارة 28-29، صص 65-100.

صیادکوه، اکبر (۱۳۹۰).سفارش‌های عنصرالمعالی در آیین شعر و شاعری، آویزة گوش سعدی. کاوش نامه زبان و ادبیات فارسی، ش 22، صص ۷۹ -۱۰۴.

ظهیری ناو، بیژن، پاک مهر، عمران (1387) اندیشه ­های سیاسی و حکومتی سعدی در بوستان و گلستان، پژوهشنامة علوم انسانی دانشگاه شهید بهشتی، ش 58، صص 99-122.

علامی، ذوالفقار. کیانیان، فریبا (1389) مقایسة سبکی منشات قائم مقام و گلستان سعدی، مجلة فنون ادبی، دورة 2، ش1، صص 89-110.

مظفری، علیرضا، گودرزی، رقیه (1387) بررسی و مقایسة محتوایی و بلاغی بهارستان جامی با گلستان سعدی، مجلة بهارستان سخن، ش 11، صص 50-75.

منزوی، احمد (1352) تتبع در گلستان سعدی، نشریة وحید، ش119، صص 866-870.

نورایی، الیاس (1393) تحلیل محتوایی و ساختاری مقامات حمیدی و گلستان سعدی و واکاوی ریشه­ های آن دو در ادب عربی، فصلنامه کاوش­نامة ادبیات تطبیقی، دورة 4، ش 14، صص141-163.