Morphological Analysis and Study of Rumi’s Story of “Descension and Exaltation” as Narrated in Divan-e Shams
Subject Areas :
Persian language and literature texts
Suzan Kariminezhad
1
,
Tooraj Aghdaie
2
1 - Ph.D from zanan university
2 - Associate Professor of Persian Language and Literature, Islamic Azad University, Zanjan
Branch
Received: 2018-07-12
Accepted : 2018-07-12
Published : 2018-03-21
Keywords:
مولانا,
تحلیل,
Morphology,
ریخت شناسی,
دیوان شمس,
هبوط,
analysis,
Rumi,
تعالی,
Divan-e Shams,
descension,
exaltation,
Abstract :
Inserting tale-like verses in his ghazals is among Rumi’s command of composing this literary genre. This is an altered way he employs to convey the notion of mysticism. The fusion of tales and ghazals results in some certain narrative ghazals through which Rumi presents us with his ideas. These narrative ghazals reflect some pure experiences of mysticism that help the readers digest them much better. They have been studied and explored by many researchers throughout recent years; however, they have hardly been studied via a morphological approach. Introduced by Vladimir Propp, morphology is a relatively new approach in analyzing stories in order to recognize the functions and principles of a story. The present article aims at studying through a morphological approach a ghazal by Rumi in order to give a comprehensive understanding of “descension and ascension” as realized by Rumi.
References:
قرآن کریم
احمدی، بابک، (1383). از نشانه‌های تصویری تا متن. تـهران: مـرکز.
اخوت، احمد، (1371). دستور زبان داستان. تهران: فردا.
اسپنسر،هربرت،(1383)، اصول اولیه،مترجم منصور انصاری،تهران،ناشر مترجم.
استیس،والتر،(1383).عرفان و فلسفه،ترجمه : بهاءالدین خرمشاهی ، تهران:انتشارات سروش.
افلاکی، شمس الدّین احمد ،(1385)، مناقب العارفین، ،به تصحیح و حواشی حسین یازیجی،ج 2،تهران،دنیای کتاب.
انزابی نژاد،رضا و حجازی،بهجت السّادات.(1384)ناهشیاری هشیارانه در دیوان شمس.کاوش نامه،سال ششم،شماره ی 6،صص9-36.
بیرلین،ج.ف،(1386)،اسطوره های موازی،مترجم عباس مخبر،چاپ اوّل،تهران،نشر مرکز.
پارسا، احمد و لاله صلواتی، (1389). "ریخت‌شناسی حکایت‌های کلیله‌ودمنه". در بوستان ادب. سال دوم. شماره 4.
پراپ، ولادیمیر،(1368). ریخت‌شناسی قصه‌های پریان. ترجمه فریدون بدره‌ای. تهران: توس.
پورنامداریان،تقی،(1374).دیدار با سیمرغ،تهران،پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
....................،.........،(1382)دیدار با سیمرغ(شعر و عرفان و اندیشه‌های عطار)،چ 3، تهران:پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
جهانبگلو،رامین،(1384)موج چهارم،ترجمه ی منصور گودرزی ،تهران، نشر نی .
حرّی،ابوالفضل،مقاله: معرفی کتاب داستان و فصل اوّل اثر سیمور چتمن (1978)،فصلنامه علمی-پژوهشی نقد ادبی، مقاله 9، دوره 2، شماره 8، زمستان 1388، صفحه 193-210.
حسن زاده آملی، حسن، (1371)سرح العیون، تهران،امیر کبیر.
خلیفه عبدالحکیم،(1357).عرفان مولوی،ترجمه : احمد محمدی و احمدمیرعلایی،تهران،نشرعلمی وفرهنگی.
زرّین کوب،عبدالحسین ، (1375)، پله پله تا ملاقات خدا، چاپ 9، تهران: انتشارات علمی.
سجّادی ،جعفر،(1383).فرهنگ اصطلاحات و تعبیرات عرفانی،تهران:طهوری.
سرامی،قدمعلی،(1368).از رنگ گل تا رنج خار(شکل شناسی قصه های شاهنامه)،تهران،انتشارات علمی و فرهنگی.
شمس تبریزی، محمّدبن علی،(1392).مقالات شمس،ترجمه:جعفرمدرّس صادقی، تهران،نشرمرکز.
کمبل،ژوزف(1385).قهرمان هزارچهره،ترجمه:شادی خسرو پناه،مشهد:گل آفتاب.
مجیدی،فاطمه،(1384)، ریخت شناسی داستان شیخ صنعان، پژوهشهای ادبی ، شماره 7.
محمد حسین بن خلف تبریزی متخلّص به برهان،(1387).برهان قاطع به قلم محمّد معین،5جلد،تهران ،انتشارات امیرکبیر.
مـکاریک، ایرناریا،(1390). دانش‌نامه نظریه‌های ادبی معاصر. ترجمه مهران مهاجر و محمد نبوی. تهران،نشرآگه.
مولوی،جلال الدّین، (1355)، کلّیّات شمس،با تصحیح وحواشی بدیع الزّمان فروزانفر،تهران:امیرکبیر.
ناصر خسرو قبادیانی،ابو معین،(1362)جـامع الحـکمتین،تـصحیح محمد معین و هانری کربن،تهران: طهوری.
ولک،رنه و اوستین وارن،(1396).نظریّه ی ادبیّات،مترجمان:پرویزمهاجر و ضیاء موحّد،تهران،نشر نیلوفر.
هجویری ، علی بن عثمان(1336).کشف المحجوب،تصحیح:والنتین ژوکوفسکی،تهران:امیرکبیر.
یونگ،کارل گوستاو،(1395).انسان و سمبل هایش،مترجم:محمودسلطانیّه،تهران،نشرجامی.
_||_
