The Structure of the Allegorical tales of the Eighth Rowze Baharestan from the viewpoint of Minimalism

Subject Areas : Persian language and literature texts

Nasrin Zargarzade Dezfuli ¹ , Ali mohammad Moazzeni ²

1 - PhD Student in Persian Language and Literature, Islamic Azad University, Karaj Branch, Karaj, Iran.
2 - Professor, University of Tehran, Faculty of Persian Language and Literature, Tehran, Iran

Received: 2020-03-04 Accepted : 2020-03-04 Published : 2019-12-22

Keywords: فابل, fable, Minimalism, حکایت تمثیلی, بهارستان جامی, مینیمالیسم, روضه هشتم, parable stories, eighth Rowze, Jami’s Baharestan,

Abstract :

In a descriptive - analytical way, this study investigates the importance of this style in ethical teachings and in the existence of minimalism, the importance of this style in ethical teachings and a form of similarity between allegorical and short short stories. Based on the findings of this study, the structure of Baharestan's allegorical stories is according to the most important elements of minimalist stories, including: simple design, small volume, few characters and …. The main reason for the use of minimalist stories is to influence the audience. The point is the goal of every literary genre. According to the study, Persian scholars, many years before the writers of the West, have benefited from the parable and the language of animals, in addition to other initiatives, to further influence the audience. it can also be noted that despite the theories that describe the short short story as the product of the speed and industrial world of the west and most contemporary singers, .the history of minimalism refers to the plain world of the east and the rest of its thinkers.The research method is descriptive-analytical and library research

References:

1. ابن اثیر. (1960م- 1380ه). المثل السائر فی ادب الکاتب و الشاعر. قاهره: مطبعه نهضه مصر.


2. جامی، عبدالرحمن. (1391). بهارستان، تصحیح اسماعیل حاکمی، چاپ هفتم، تهران: اطلاعات.


3. داد، سیما. (1392). فرهنگ اصطلاحات ادبی، چاپ ششم، تهران: مروارید.


4. شمیسا، سیروس. (1376). انواع ادبی، چاپ پنجم، تهران: انتشارات فردوسی.


5. _________. (1379).  بیان و معانی، چاپ ششم، تهران: انتشارات فردوسی.


6. مستور، مصطفی. (1379). مبانی داستان کوتاه، چاپ اول، تهران: نشر مرکز.


7. میرصادقی، جمال. (1390). عناصر داستان، چاپ هفتم، تهران: سخن.


8. __________ . (1376). ادبیات‌ داستانی‌: قصه،داستان کوتاه،رمان؛ تهران: انتشارات شـفا.


9. میرصادقی، جمال. ذوالقدر، میمنت.(1377). واژه‌نامۀ هنر داستان‌نویسی: فرهنگ‌ تفصیلی اصطلاح‌های ادبـیات داسـتانی، تـهران: کتاب مهناز.


10. همایی، جلال‌الدین. (1375). فنون بلاغت و صناعت ادبی، تهران: هما.


11. یونسی، ابراهیم. (1384). هنر داستان­نویسی، چاپ هشتم، تهران: نگاه.

مقالات

1. بارت، جان. (1381). سخنی کوتاه دربارۀ مینیمالیسم، کامران پارسی‌نژاد، ماهنامۀ ادبیات داستانی، مهر، شماره 61. صص61-60


2. بیگ‌زاده، خلیل. آرتا، محمد. (1395).نقد تطبیقی حکایت‌های بهارستان با داستان‌های مینیمالیستی، نشریۀ متن پژوهی، سال 20، تابستان، شماره 68.صص142-117


3. پارسی‌نژاد شیرازی، کامران. (1382). داستان کوتاه کوتاه یا داستان کارت پستال، ادبیات داستانی، آذرماه، شماره‌ 74.صص61-58


4. مؤذّنی، علی‌محمد. زرگرزاده‌دزفولی، نسرین. (1396). خویشاوندی «داستانک» و «حکایت» با نگاهی بر بهارستان جامی، پژوهشنامه نقد ادبی و بلاغت، سال 6، بهار و تابستان، شماره 1.صص 15-1