چکیدهمقدمه: یکی از چالش برانگیزترین مسائل در صنایع غذایی و دارویی، یافتن ساکاریدهای موثر و ایمن از منابع طبیعی، در مقایسه با نمونه های مصنوعی آن است که می توانند عوارض جانبی داشته باشند. در این راستا، مان شکر تیغال(Trehala manna) منبع امیدوار کننده ای در نظر گرفته شد که از اصلی ترین مانهای طبیعی تولید شده در طبیعت است و توسط برخی از گونه های شکر تیغال Echinopes در پاسخ به فعالیت حشرات تولید می شود.مواد و روش ها: نمونه‌های مان شکر تیغال از مناطق شیراز، جهرم، بنارویه، تهران، سبزوار و مهریز جمع‌آوری شد و دی ساکاریدهای محلول در آب و سایر اجزای شیمیایی آن تعیین شد.یافته ها: بیشترین درصد پروتئین (97/2% )، چربی (87/0 % )، رطوبت (83/۰ %)، فیبر (83/0 %) و خاکستر (5۱/3% ) به ترتیب مربوط به نمونه‌های جهرم، سبزوار، مهریز، جهرم، بنارویه بود. نمونه بنارویه دارای بیشترین نسبت ترهالوز (11/17 درصد) بود. اما نمونه شیراز دارای بیشترین میزان قند کل (115 میلی گرم در گرم) و قند محلول در آب (45 میلی گرم در گرم) در بین سایر نمونه ها بود. مقدار ساکارز، گلوکز و فروکتوز به ترتیب ۱/۴-۸/۲، ۶/۷- ۵/۴ و ۶/۴- ۱/۲ میلی گرم بر گرم بود. در همه موارد اختلاف معنی‌دار بود (05/0>p) .نتیجه گیری: منشأ مان های شکر تیغال در مناطق مختلف ایران بر ترکیبات شیمیایی آن به ‌ویژه ترهالوز تأثیر بسزایی داشت. در این راستا، مان شکر تیغال از منطقه بنارویه می تواند به عنوان منبع مناسب ترهالوز (17.11 درصد) برای مصارف صنعتی و تولید غذای کاربردی مورد استفاده قرار گیرد. Manuscript profile