در این مطالعه 100 سویه اشریشیاکلی جدا شده از قناری های تلف شده و 22 سویه اشریشیاکلی جدا شده از کلواک قناری های سالم مورد مطالعه قرار گرفت. پس از تایید باکتری، با تست های میکروبی و بیوشیمیایی، مقاومت سویه ها نسبت به سفتازیدیم و سفوتاکسیم مشخص شد و با دیسک های ترکیبی با کلاولانیک اسید به شناسایی موارد اشریشیاکلی تولید کننده ESBL پرداخته شد. سویه های مولد بتالاکتاماز از نظر ژن های TEM، CTX و SHV مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج نشان داد از مجموع 100 سویه اشریشیاکلی جدا شده از قناری های تلف شده، 20 سویه از نظر فنوتیپی قادر به تولید بتالاکتاماز می باشد. از 20 سویه تولید کننده بتالاکتاماز، 13 سویه قادر به تکثیر قطعات ژنومی حاوی ژن های TEM، CTX و SHV می باشند. بیشترین ژن بتالاکتاماز ردیابی شده در هر دو گروه پرندگان زینتی از نوع CTX می باشد و ژن SHV در هیچ کدام از پرندگان ردیابی نشد. در سویه های اشریشیاکلی جدا شده، درصد مقاومت به آنتی بیوتیک های سفتازیدیم و سفوتاکسیم با ردیابی ژن CTX ارتباط دارد به طوریکه تمامی سویه های مقاوم واجد ژن CTX بودند. با توجه به شیوع سویه های مولد بتالاکتاماز در اشریشیاکلی جدا شده از قناری های تلف شده و امکان انتقال این ژن ها به سایر باکتری ها همراه با سایر ژن های مقاومت آنتی بیوتیکی می توان بیان نمود که مصرف نادرست آنتی بیوتیک ها در قناری های بیمار می تواند منشا انتشار ژن های مقاومت باشد Manuscript profile