گلیوبلاستومامولتی فرم (GBM) یکی از بدخیم ترین و رایج ترین تومورهای مغزی است و پس از درمان ترکیبی فعلی، بقای بیمار نسبتاً ضعیف است و این بیماری همواره کشنده است. هدف ازاین مطالعه بررسی بیانSCAMP5 به عنوان بیومارکر احتمالی در گلیوبلاستوما مولتی فرم و بررسی miR هدف این ژن می باشد. در این مطالعه 50 نمونه بافت مبتلا به گلیوبلاستوما مولتی فرم قبل از درمان و 50 نمونه بافت سالم حاشیه تومور GBM به عنوان نمونه کنترل جمع آوری شد. برای تمام نمونه ها، استخراج RNA و سنتز cDNA صورت گرفت. بیان ژن SCAMP5 با استفاده از روشReal-time PCR بررسی شد و از ژنACTB به عنوان کنترل داخلی استفاده شد. تجزیه وتحلیل آماری داده ها با استفاده از نرم افزار GraphPad Prism نسخه8 انجام شد. برای بررسی ارزش بیومارکری ژن SCAMP5 از منحنیRoc استفاده شد. کاهش بیان ژن SCAMP5 در نمونه های گلیوبلاستوما مولتی فرم مشاهده شد و بیان آن با مشخصات پاتولوژی بیماران مقایسه شد. بیان ژن SCAMP5 با سن بیماران با 05/0 p ˂از لحاظ آماری معنادار بود و بیان ژن با جنسیت با 005/0 p ˃از لحاظ آماری معنادار نمی باشد. SCAMP5 در بافت توموری بیماران مبتلا بهGBM به مراتب کمتر از بافت سالم اطراف تومور بیان شده بود. نتایج نشان داد که در بیمارانی با سن بیشتر از 50 سال میزان بیان ژن SCAMP5 کاهش یافت. بررسی منحنی ROC نشان داد که ژن SCAMP5 می تواند دارای ارزش بیومارکری باشد. با توجه به این بررسی شاید بتوان از بیان این ژن به عنوان مارکر یک راه تشخیصی زودهنگام استفاده کرد. Manuscript profile

گلیوبلاستوما مولتی فرم (که به آن گلیوبلاستوما، GBM یا آستروسیتومای درجه چهار نیز گفته می شود) یک سرطان غیرمعمول است و بیش از نیمی از تومورهای بدخیم مغزی اولیه تشخیص داده شده را تشکیل می دهد. بررسی بیان ژن های دخیل در گلیوبلاستوما می تواند در تشخیص زودهنگام موثر باشد، از این رو به اهمیت بالینی و نقش بیولوژیکی رونوشت ژن SMC4 در سرطان گلیوبلاستوما که ناشناخته است پرداختیم. در مطالعه حاضر، 50 نمونه بافت سالم حاشیه تومور گلیوبلاستوما عنوان گروه کنترل استفاده شد و 50 نمونه بافت گلیوبلاستوما به عنوان گروه بیمار، قبل از درمان به دست آمد. استخراج RNA و سنتز cDNA انجام شد. سطح بیان SMC4توسط qRT-PCR ارزیابی شد. ACTB به عنوان کنترل داخلی استفاده شد. تجزیه و تحلیل آماری توسط GraphPad Prism v.8.0.1 انجام شد. منحنی ROC رسم شد. بیان بیش از حد SMC4 (0001/0P****<) در نمونه های بافت گلیوبلاستوما در مقایسه با بافت سالم حاشیه تومور قابل توجه است. در حالی که در سن (7507/0P<) و جنس (2270/0P<) بیان معنی داری مشاهده نشد. افزایش بیان ژن SMC4 می تواند نقش مهمی در سرطان گلیوبلاستوما داشته باشد. کار ما دیدگاه جدیدی در رونوشت ژن SMC4 با توجه به آنالیز منحنی ROC به عنوان یک مارکر زیستی فراهم می کند، اما نیاز به مطالعه بیشتری دارد. Manuscript profile

گلیوبلاستوما یک تومور بدخیم تهاجمی مغز و نخاع است. شواهد متعدد نقش انکوژنی مولکول های RNA طولانی غیرکدکننده (lncRNA) را در طیف گسترده ای از انواع سرطان ها از جمله گلیوما نشان می دهد و بسیار مهم است، با این حال، عملکرد تومورزایی lncRNA در گلیوم تا حد زیادی نامشخص است. شواهد فزاینده نشان داده که lncRNA ها ازجمله LncRNA SNHG15، نقش مهمی در پاتوفیزیولوژی بیماری های انسانی، به ویژه در پاتوژنز و پیشرفت سرطان ها دارند. در این مطالعه 25 بلوک بافت پارافینه مبتلایان به گلیوبلاستوما مولتی فرم و بافت حاشیه توموری جمع آوری و استخراج RNA انجام شد. سنتز cDNA و بررسی بیان SNHG15 با تکنیک Real Time PCR انجام گرفت. منحنی ROC جهت بررسی ارزش بیومارکری رسم و تجزیه و تحلیل آماری توسط GraphPad Prism v.8.0.1 انجام شد. افزایش بیان بالای SNHG15 در نمونه بافت افراد بیمار نسبت به بافت حاشیه توموری به ثبت رسید (0001/0>p ) ارتباط معناداری در بیان این ژن، در بیماران با سنین بیش از 50 سال و کمتر از 50 سال (6573/0p =)، در لوب های پیشانی، گیجگاهی، آهیانه، پس سری (9802/0 p =)، بقا در بیش از 12 ماه و کمتر از 12 ماه (5007/0p =) مشاهده نشد و فقط در جنسیت زن و مرد ارتباط معنادار به ثبت رسید (0001/0p =). بیان LncRNA SNHG15 در بافت توموری بیماران مبتلا به گلیوبلاستوما مولتی فرم بیشتر از بافت حاشیه توموری به ثبت رسید. با بررسی منحنی ROC این احتمال می رود که LncRNA SNHG15 بتواند به عنوان مارکر زیستی مطرح شود اما نیاز به مطالعات بیشتری دارد. Manuscript profile