هدف پژوهش حاضر بررسی اثر 4 هفته تمرین هوازی تناوبی با شدت متوسط بر عملکرد شناختی و میزان بیان ژن های PGC1α و VEGF در هیپوکمپ رت های پیر بود. به این منظور، رت های نر نژاد ویستار 20 ماهه به 2 گروه تمرین ورزشی (تعداد = 8 سر) و کنترل (تعداد = 8 سر) تقسیم شدند. حیوانات گروه ورزشی، تمرین هوازی تناوبی با شدت متوسط را به مدت 4 هفته، 5 روز در هفته انجام دادند. جهت بررسی یادگیری و حافظه فضایی، حیوانات 48 ساعت بدنبال آخرین جلسه تمرینی تحت آزمون ماز آبی موریس قرار گرفتند. سپس، حیوانات کشته شدند و بافت هیپوکمپ استخراج شد. برای اندازه گیری بیان ژن از روش Real time-PCR استفاده شد. تحلیل آماری با استفاده از آزمون t مستقل و ضریب همبستگی پیرسون در سطح معنی داری 05/0P£ انجام گرفت. نتایج نشان داد که تمرین هوازی باعث بهبود در عملکرد یادگیری (05/0 ≥ P) و حافظه فضایی (001/0 ≥ P) شده و میزان بیان PGC1α (01/0 ≥ P) و VEGF (001/0 ≥ P) را افزایش می دهد. همچنین، ارتباط مثبت معنی داری بین بیان ژن PGC1α با بیان ژن VEGF در هیپوکمپ مشاهده شد (001/0≥p، 894/0=r). به‌علاوه، بین بیان ژن VEGF با میانگین زمان سپری شده برای یافتن سکو، ارتباط معکوس معنی دار (05/0≥p، 578/0-=r)، و با مدت زمان سپری شده در ربع دایره هدف، ارتباط مثبت معنی داری وجود داشت (01/0≥p، 713/0=r). به طور کلی، تمرین هوازی موجب بهبود عملکرد یادگیری و حافظه فضایی در حیوانات پیر می شود؛ به نظر می رسد که تنظیم مثبت مسیر پیام رسانی /VEGF PGC1α ناشی از ورزش در مغز، حداقل تا بخشی، در این سازگاری نقش دارد. Manuscript profile

استفاده از ترکیبات فیتوشیمیایی موجود در گیاهان در دهه‌های اخیر افزایش یافته است. در حال حاضر از برخی گیاهان برای بهبود عملکرد جسمانی و ترکیب بدنی استفاده می‌شود. شواهد نشان می‌دهد مزایای سلامتی‌افزای گیاهان به‌واسطه ترکیبات زیست فعال آن‌ها مانند پلی فنول ها، ترپنوئیدها و آلکالوئیدها بر سیستم‌های بیولوژیک بدن ایجاد می‌گردد. پوست نارنج به دلیل داشتن ترکیبات آلکالوئیدی شامل سی نفرین و اکتاپامین به‌عنوان یکی از گیاهان اثرگذار و پرکاربرد بر عملکرد جسمانی و کنترل وزن مورد توجه محققان قرار گرفته است. بررسی ادبیات نشان می‌دهد سی نفرین به‌واسطه فعال کردن گیرنده‌های β3 آدرنرژیک موجب افزایش لیپولیز شده و فراهمی (FFA) برای بافت های محیطی به‌ویژه عضلات اسکلتی روند اکسیداسیون (FFA) را افزایش و اکسیداسیون کربوهیدرات‌ها را کاهش می‌دهد. حاصل این تغییرات صرفه‌جویی در مصرف گلیکوژن عضله بوده و موجب به تعویق افتادن خستگی می‌گردد. از طرف دیگر سی نفرین با اثرگذاری بر گیرنده نورومدین U2 موجب کاهش اشتها شده و همزمان با توسعه ترموژنز موجب کاهش وزن می‌گردد. با وجود آنکه اثر ترکیبات موجود در پوست نارنج بر عملکرد جسمانی و کنترل وزن متناقض است، نیاز به مطالعات بیشتر در خصوص نحوه اثرگذاری این ترکیبات ضروری می‌باشد. Manuscript profile

زمینه و هدف: ریه از بافت های مهم بدن است که دائماً در تماس با بالاترین فشار اکسیژن و آلودگی هوا قرار دارد که به دلیل ظرفیت کم آنزیم های آنتی اکسیدان، این بافت به تولید رادیکال آزاد بسیار حساس است. هدف از مطالعه حاضر بررسی اثرات ورزش هوازی و عصاره اتانولی دانه خرفه بر سطوح ATP، MGMT، مالون دی‌آلدئید (MDA) و تعادل پرواکسیدانی-آنتی‌اکسیدانی (PAB) در بافت ریه موش‌های صحرایی مسموم شده با پراکسید هیدروژن بود. مواد و روش ها : در این کارآزمایی تجربی، 72 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار به طور تصادفی به 9 گروه تقسیم شدند: کنترل سالم، کنترل+H2O2، ورزش هوازی+ H2O2، ورزش هوازی و 50 میلی گرم بر کیلوگرم عصاره خرفه+ H2O2، ورزش هوازی و 200 میلی گرم بر کیلوگرم عصاره خرفه+ H2O2، ورزش هوازی و 400 میلی گرم بر کیلوگرم عصاره خرفه+ H2O2، 50 میلی گرم بر کیلوگرم عصاره خرفه+ H2O2، 200 میلی گرم بر کیلوگرم عصاره ه خرفه+ H2O2و 400 میلی گرم بر کیلوگرم عصاره دانه خرفه+ H2O2. استرس اکسیداتیو با تزریق داخل صفاقی 1 mmol/kg پراکسید هیدروژن سه بار در هفته به مدت هشت هفته القا شد. تمرین هوازی سه جلسه در هفته به مدت هشت هفته انجام شد و عصاره دانه خرفه به صورت روزانه در دوزهای ذکر شده به صورت داخل صفاقی تزریق شد. نتایج : تمرین هوازی و عصاره دانه خرفه به تنهایی یا ترکیبی باعث افزایش معنی‌دار ATP، MGMT و کاهش معنی‌دار سطوح MDA و PAB در بافت ریه موش‌های در معرض پراکسید هیدروژن شد (P<0.05). هم چنین اثر عصاره دانه خرفه وابسته به دوز بود. نتیجه گیری: به نظر می رسد تمرین هوازی همراه با مصرف بذر خرفه هر کدام به تنهایی و به طور ترکیبی دارای اثرات تعاملی در کاهش استرس اکسیداتیو، ترمیم DNA و بهبود عملکرد میتوکندریایی در بافت ریه موش های صحرایی مسموم شده با H2O2 می باشند. Manuscript profile

عضله اسکلتی بافتی پویا بوده و در پاسخ به بار مکانیکی، تنش متابولیک، داروها و بیماری‌ها دچار تغییرات ساختاری و عملکردی می‌گردد. برجسته‌ترین تغییر ساختاری عضله اسکلتی هایپرتروفی و آتروفی می‌باشد. تمرین مقاومتی یکی از مهم‌ترین مداخلات برای هایپرتروفی عضلانی می‌باشد. این تمرینات به‌واسطه افزایش رهایش هورمون‌های انسولین و فاکتور رشد شبه انسولینی-1 مسیر سیگنالینگ AKT/mTOR را در عضله اسکلتی فعال نموده و موجب افزایش سنتز پروتئین و هایپرتروفی عضلانی می‌گردد. به دلیل وجود گیرنده ویتامین D در سلول عضله اسکلتی، این ویتامین می‌تواند بر هایپرتروفی عضلانی اثرگذار باشد. بررسی مطالعات انجام شده که از پایگاه‌های علمی PubMed،Science Direct،Springer و Google Scholar جستجو شده بود نشان می‌دهد ویتامین D نیز به‌واسطه فعال کردن مسیر سیگنالینگ AKT/mTOR موجب هایپرتروفی عضلانی می‌شود. با این وجود بر خلاف انتظار، ترکیب تمرین مقاومتی و ویتامین D موجب افزایش اندک توده و قدرت عضلانی می‌شود. از آنجایی که نتایج مطالعات در خصوص اثرگذاری ترکیب تمرین مقاومتی و ویتامین D بر هایپرتروفی عضلانی تا حدودی متناقض می‌باشد، نیاز است مطالعات بیشتری در خصوص اثرگذاری این دو مداخله بر ساختار و عملکرد عضلانی انجام شود. Manuscript profile

هدف : هدف از این تحقیق تاثیر مصرف عصاره پوست پسته و تمرینات هوازی بر سوپراکسید دیسموتاز، کاتالاز و مالون دی آلدئید و در عضله پهن خارجی رت های ماده چاق بود.روش: در یک کارآزمایی تجربی 30 سر موش های صحرایی (ماده) نژاد ویستار با دامنه وزنی 180 تا 200 گرم حضور داشتند. نمونه ها در 5 گروه شامل: 1- گروه کنترل (Con)، گروه کنترل چاق (OB-Con)، گروه چاق و تمرین هوازی (OB-AT)، گروه چاق و عصاره پوست پسته (OB-PGH)، گروه چاق و عصاره پوست پسته و تمرین هوازی (OB-PGH-AT) تقسیم شدند. رتها به مدت چهارهفته و هفته ای پنج جلسه روی نوارگردان دویدند ودر همین زمان عصاره پوست پسته را دریافت نمودند. پس ازپایان دوره رتها قربانی شده و بافت عضله پهن جانبی برای سنجش میزان فعالیت سوپراکساید دیسموتاز و کاتالاز و غلظت مالون دآلدئید استخراج شد.یافته ها: تغذیه با غذای پرچرب موجب کاهش فعالیت آنزیم سوپرراکساید دیسموتاز و کاتالاز و افزایش معنادار مالون دآلدئید شد. تمرین هوازی غظلت سوپراکساید دیسموتاز عضله را به طور معنادار افزایش داد. (P=0.004).اما دریافت عصاره پوست پسته (P=0.135)وتعامل تمرین و عصاره پوست پسته اثر معنا داری برغلظت سوپراکسید دیسموتاز عضله نداشت(P=0.396). تمرین هوازی(P=0.001) و عصاره پوست پسته (P=0.036) غلظت کاتالازعضله رابه طور معنادار افزایش داد اما تعامل تمرین و عصاره پوست پسته اثر معنا داری برغلظت کاتالاز عضله نداشت(P=0.190). تمرین هوازی (P=0.001)و عصاره پوست پسته (P=0.001)موجب کاهش معنادار غلظت مالون دآلدئید عضله اسکلتی اما تعامل تمرین و عصاره پوست پسته اثر معنا داری برغلظت مالون دی آلدهید عضله نداشت(F=0.004,P=0.949,ƞ=0.001). نتیجه‌گیری: به علاوه افزودن مکمل یاری PGH به تمرین هوازی می تواند بر کاهش آسیب اکسایشی و افزایش فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانی کاتالاز و سوپراکسید دیسموتاز داشته باشد. القاء چاقی باعث افزایش نشانگران فشار اکسایشی بافت عضلانی می شود. Manuscript profile

مقدمه و هدف‌: روش‌های درمانی مختلفی همچون مکمل‌های گیاهی و اصلاح شیوه زندگی از جمله فعالیت ورزشی منظم برای کاهش آسیب‌های اکسایشی و بهبود دفاع آنتی اکسیدانتی توصیه شده است. هدف از این تحقیق، بررسی اثر مکمل بذر خرفه و تمرین هوازی بر نشانگران بیوژنز میتوکندری و تخریب DNA بافت کلیه در رت‌های ماده مسموم شده با پراکسید هیدروژن بود. مواد و روش‌ها: در یک کارآزمایی تجربی، 54 سر رت نر ویستار به طور تصادفی در 9 گروه قرار گرفتند. تمامی گروه‌ها100میلی‌گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن پراکسید هیدروژن (H2O2) را به مدت 14روز و به صورت درون صفاقی دریافت کردند. رت‌ها در گروه‌های مکمل، عصاره هیدروالکلی خرفه با دوزهای 50، 200 و 400میلی‌گرم در روز به روش گاواژ دریافت کردند. تمرین هوازی روی تردمیل با سرعت 23متر در دقیقه،30دقیقه در روز، 5 روز در هفته و به مدت هشت هفته اجرا گردید. داده‌ها با استفاده از تحلیل واریانس دوطرفه و آزمون تعقیبی بونفرونی در سطح معنی‌داری P<0.05 تجزیه و تحلیل شد.یافته‌ها: نتایج نشان داد که بذر خرفه و مداخله ترکیبی بذر خرفه با تمرین هوازی منجر به افزایش معنی‌دار سطوح اُ-6-متیل گوانین-DNA- متیل ترانسفراز و تعادل اکسیدانت-پرواکسیدانت (PAB)، همچنین کاهش معنی‌دار مقادیر آدنوزین تری فسفات (ATP) و مالون دی آلدئید (MDA) بافت کلیه رت‌های ماده مسموم شده با پراکسید هیدروژن شد (001/0=P).نتیجه‌گیری: به نظر می رسد تمرین هوازی همراه با مکمل خرفه می‌تواند به کاهش آسیب‌های اکسایشی کلیه کمک کند. Manuscript profile

مقدمه: چاقی بیماری متابولیک بوده که با التهاب خفیف همراه است. به نظر می رسد منشا التهاب ناشی از چاقی نفوذ ماکروفاژها به بافت آدیپوز می باشد. با وجود اثرات مثبت تمرین بر روند التهاب و نفوذپذیری بافت آدیپوز به ماکروفاژها، اثر همزمان تمرین هوازی و اکتاپامین به عنوان یک عامل لیپولتیک بر نفوذپذیری ماکروفاژی در شرایط تغذیه با غذای پرچرب مشخص نیست. لذا هدف مطالعه حاضر مروری بر اثر ضدالتهابی مکمل اکتاپامین متعاقب تمرینات ورزشی در اختلالات متابولیک بود. روش ها: به این منظور در تمامی بانک های اطلاعاتی بخصوصScience of Web ،Pubmed ، Google Octapamine، ،Exercise training ، Metabolic disorders های واژه کلید با Mageiran ،SID.IR ،scholar factors risk و غیره، بدون محدودیت سال جستجو انجام گرفت. سپس مقالات بر اساس تمرینات ورزشی و مکمل اکتاپامین در اختلالات متابولیک دسته بندی شدند.یافته ها: نتایج نشان می دهد تمرین هوازی و اکتاپامین روند التهاب که در اثرروغن های حرارت دیده دچار اختلال شده است را بهبود بخشیده و آسیب های ناشی از تغذیه با روغن های حرارت دیده عمیق را کاهش می دهد.نتایج: نتایج مطالعه حاضر نشان داد که روغن های عمیق حرارت دیده منجر به افزایش بیان ژنی NFkB در بافت چربی رت های مسموم شده با روغن حرارت دیده عمیق می گردد با این وجود تمرین و مصرف O هر کدام به تنهایی منجر به کاهش یان ژنی NFkB و افزایش IL-4 و IL-10 در بافت قلب رت های مسموم شده با روغن حرارت دیده عمیق می گردد. به نظر می رسد. Manuscript profile

آتروفی عضله اسکلتی یکی از شایع ترین اختلالات عضلانی بوده که کیفیت زندگی را به شدت کاهش می دهد. فعالیت های بدنی منظم به ویژه تمرینات مقاومتی یکی از مهمترین مداخلات غیر دارویی برا یپیشگیری و درمان آتروفی عضلانی می باشد. تمرینات مقاومتی به واسطه افزایش هورمون های آنابولیک مسیر سیگنالینگ تخریب پروتئین را مهار و مسیر های سیگنالینگ سنتز پروتئین را فعال نموده و موجب کاهش آتروفی عضلانی می گردد. بسیار از گیاهان دارویی نیز می تواند آتروفی عضلانی را از طریق مهار مسیرسیگنالینگ تخریب پروتئین و فعال کردن مسیر سیگنالینگ سنتز پروتئین کاهش دهد. زردچوبه، خارخاسک، سبوس برنج و جنسینگ نمونه ای از گیاهان دارویی هستند که می تواند آتروفی عضلانی را مهار نمایند. با توجه به مکانیسم های مشترک تمرین مقاومتی و گیاهان دارویی بر روند آتروفی عضلانی، نتایج مطالعات نشان می دهد این دو مداخله به واسطه اثر گذاری بر مسیرسیگنالینگ تخریب و سنتز پروتئین عضلانی از آتروفی عضلانی به ویژه در شرایط بیماری های تحلیل برنده عضله اسکلتی جلوگیری می نمایند. این دو مداخله در ترکیب با یکدیگر اثرسینرژیستی داشته و اثر یکدیگر را تقویت می نماییند. براین اساس استفاده از گیاهان دارویی همراه با تمرینات مقاومتی راهکاری کارآمد برای حفظ توده عضلانی می باشد. Manuscript profile

مقدمه : چاقی، که از ویژگی‌های سندرم متابولیک است. بر این اساس افراد چاق به دلیل ترشح غیر معمول واسطه های التهابی در شرایط التهاب خفیف قرار دارند. مکانیسم‌های متعددی برای بروز این التهاب مطرح است که از عمده ترین آنها تولید فزاینده واسطه‌های التهابی و کاهش واسطه‌های ضد التهابی می‌باشد. روغن‌های حرارت دیده عمیق به عنوان بخش جدایی ناپذیر رژیم غذایییکی از دلایل ایجاد التهاب در شرایط چاقی است. مطالعات نشان می دهند با توسعه چاقی مویرگ زایی در بافت چربی همسو با تغییرات اندازه سلول ایجاد نمی‌گردد. لذا بافت چربی در افراد چاق همیشه با کمبود اکسیژن همراه بوده و با ترشح واسطه های التهابی موجب بروز التهاب سیستمیک می‌شود.روش‌ها: بدین منظور در تمامی بانک‌های اطلاعاتی بخصوصScience of Web ،Pubmed ، Google Octapamine،Aerobic Exercise ، Metabolic disorders های واژه کلید با Mageiran ،SID.IR ،scholar factors risk و غیره، بدون محدودیت سال جستجو انجام گرفت. سپس مقالات بر اساس تمرین هوازی و مکمل اکتاپامین بر عملکرد عروق متعاقب اختلالات متابولیک دسته بندی شدند.یافته ها: تمرین هوازی و اکتاپامین روند آنژیوژنز بافت چربی احشایی را که در اثرروغن‌های حرارت دیده دچار اختلال شده است را بهبود بخشیده و آسیب‌های ناشی از تغذیه با روغن‌های حرارت دیده عمیق را کاهش می‌دهد.نتیجه‌گیری: دریافت روغن‌های حرارت دیده عمیق، منجر به اختلال در متابولیسم چربی در بافت چربی احشایی می‌شود و در این شرایط روند مویرگ‌زایی در بافت چربی احشایی به طور قابل توجهی کاهش و مقاومت به انسولین افزایش می‌یابد. در نتیجه این امر با اختلالات عملکردی بافت چربی احشایی همراه است. اما تمرین هوازی و اکتاپامین روند آنژیوژنز بافت چربی احشایی را بهبود بخشیده و آسیب‌های ناشی از تغذیه با روغن های حرارت دیده عمیق را کاهش می‌دهد. Manuscript profile

گرده خرما (DDP) که در درخت خرما نر یافت می‌شود، در واقع درخت خرمای ماده را بارور می‌کند که برای رشد میوه خرما ضروری است. از دیرباز در طب سنتی به‌عنوان یک گیاه دارویی با اثرات باروری و افزایش میل جنسی استفاده می‌شده است. اطلاعات به دست آمده از مطالعات نشان می‌دهد که این گرده به دلیل داشتن ترکیبات آنتی‌اکسیدانی و محرک گنادوتروپین می‌تواند با دو مکانیسم اصلی باعث افزایش باروری و قدرت جنسی در زنان و مردان شود. مکانیسم اول این اثر بر تحریک هورمون‌های گنادوتروف و دوم کاهش استرس اکسیداتیو در بافت بیضه و در نتیجه اثر محافظتی بر بافت بیضه است. به دلیل وجود ترکیبات آنتی‌اکسیدانی، مصرف این گرده اثرات سلامتی خود را بر سایر بافت ها مانند کبد، روده و قلب نیز اعمال می‌کند. در سال‌های اخیر، محققان به این گرده به‌عنوان عامل مهمی برای تقویت اثرات سلامتی فعالیت بدنی (PA) توجه کرده‌اند و محققان به بررسی تأثیر همزمان این گرده و PA پرداخته‌اند. با وجود مطالعات اندک انجام شده، به نظر می‌رسد که این گرده می‌تواند اثرات آنتی‌اکسیدانی و ضدالتهابی PA های بدنی را افزایش دهد. با این وجود، به نظر می‌رسد مطالعات بیشتر در این زمینه ضروری باشد. Manuscript profile