شور کردن ماهی جزو روش های سنتی نگه داری ماهی می باشد که به منظور کاهش فساد، افزایش عمر ماندگاری و دسترسی به بازارهای جدید مورد استفاده قرار می گیرد. از آنجایی که در بعضی از کشورها ماهی شور و دودی، بصورت نیمه پخته و یا خام مصرف می شوند لذا احتمال بروز مسمومیت غذایی ناشی از میکروارگانیسم های نمک دوست وجود دارد. این مطالعه به منظور ارزیابی اثر ضد میکروبی غلظت های مختلف نمک بر باکتری های لیستریا مونوسایتوژنز و استافیلوکوکوس اورئوس در ماهی کپور نقره‌ای شور صورت گرفت. در این تحقیق تأثیر غلظت های مختلف نمک (4، 8 و 12 درصد) بر رشد باکتری های بیماری زای احتمالی موجود در کپور نقره ای شور، در دمای 10 درجه سلسیوس (شرایط نامناسب یخچالی) در روزهای صفر، 1، 2، 3، 6، 9، 12، 15، 18 و 21 مورد بررسی قرار گرفت. یافته های حاصل از این تحقیق نشان می دهد که اثر غلظت های مختلف نمک بر تعداد باکتری لیستریا مونوسایتوژنز و استافیلوکوکوس اورئوس از نظر آماری معنی دار می باشد (05/0P<). این مطالعه نشان می دهد که نمک به تنهایی نگه دارنده مناسبی جهت افزایش عمر ماندگاری محصولات شور نمی باشد لذا استفاده از سایر نگه دارنده های طبیعی در محصولات شور ضروری به نظر می رسد. Manuscript profile