طی مطالعه فونستیکی که در سال های 1395-1393 به منظور جمع آوری و شناسایی کنه های گروه بی استیگمای مرتبط با لانه پرندگان انجام گرفت، گونه Calvolia priapus Volgin 1980 در ارتباط با لانه زاغ اوراسیاییPica pica (Linnaeus, 1758) (Aves: Corvidae) در نجف آباد اصفهان برای دومین بار در دنیا پس از توصیف اصلی جمع آوری و گزارش شد. نمونه برداری از محتویات لانه شامل: پر، فضولات و خار وخاشاک موجود در لانه صورت گرفت. از نظر تغییرات جغرافیایی با توصیف اصلی مورد مقایسه قرار گرفت. برخی از کاراکترهای تفریقی دارای تفاوت هایی بودند که بیشتر منشاء جغرافیایی دارند. از آنجایی که تصاویر مورد استفاده در توصیف اصلی از کیفیت پایینی برخوردار بودند و تاکنون در هیچ مقاله ای اشاره ای به این گونه نشده است، مجددا تمامی تصاویر مربوط به این گونه متعلق به هر دو جنس نر و ماده ترسیم شد.همچنین ازکاراکترهای مهمی که در شناسایی این گونه استفاده می شوند عکس برداری شد. کلید شناسایی تمامی گونه های جنس Calvolia Oudcmans, 1911 طراحی و ارایه می شود. این گونه برای فون بی استیگمایان ایران جدید است. Manuscript profile

با مشخص شدن نقش مهم دشمنان طبیعی در کنترل آفات و توسعه‌ به‌ کارگیری آن ‌ها انتظار می ‌رود که توجه خاصی اثرات نامطلوب آفت ‌کش ‌ها بر دشمنان طبیعی به ویژه حذف و یا کاهش فعالیت آن ها صورت گیرد. در بین تمام دشمنان طبیعی شناخته‌ شده در دنیا زنبورهای تریکوگراما ازنظر کارایی، فناوری تولید انبوه، وسعت کاربرد، سازگاری در اقلیم ‌های مختلف و قابلیت پرورش روی میزبان واسط دارای اهمیت ویژه‌ ای هستند. در این تحقیق تاثیر دزهای 1000، 750، 500 و 250 پی پی ام از فرمولاسیون تجاری حشره‌ کش ‌های ایندوکساکارب، تیودیکارب و تلفیقی از هر دو بر مرگ ‌و میر زنبورTrichogramma brassicae Bezdenko، در شرایط آزمایشگاه (دمای 1±25 درجه سلسیوس، رطوبت نسبی 10±70 درصد و دوره‌ نوری 16 ﺳﺎﻋﺖ روشنایی به 8 ساعت ﺗﺎرﯾﮑﯽ) ﻣﻮرد ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺖ. نتایج نشان دادند که هر کدام از حشره‌ کش ‌ها و تلفیق هر دو در مقایسه با شاهد (آب) موجب افزایش معنی ‌ دار مرگ ‌و میر شدند و با افزایش دز، اثرات کشنده آن ‌ها شدید تر شد. بر این اساس حشره‌ کش ایندوکساکارب کمترین درصد تلفات را موجب شد که از این نظر با دو تیمار دیگر اختلاف معنی ‌ دار داشت. در بالاترین غلظت در زمان ‌های 24، 48 و 72 ساعت، درصد تلفات زنبور در اثر ایندوکساکارب به ترتیب 6/29، 30 و 56/55 درصد، برای تیودیکارب 33/33، 48/81 و 30/96 درصد و میزان تلفات ناشی از تلفیق دو حشره‌ کش 67/56، 3/96 و 100 درصد محاسبه شد. مقایسه‌ اﺛﺮات دو حشره‌ کش و تلفیق هر دو ﻧﺸﺎن داد ﮐﻪ ﺑﯿﻦ مرگ‌ و میر ﻧﺎﺷﯽ از تلفیق دو حشره‌ کش اﯾﻨﺪوﮐﺴﺎﮐﺎرب و تیودیکارب و حشره‌ کش تیودیکارب به تنهایی اﺧﺘﻼف معنی ‌دار وﺟﻮد ﻧﺪاﺷﺖ اما با حشره‌ کش ایندوکساکارب اختلاف معنی‌ دار مشاهده شد. با توجه به نتایج به‌ دست‌ آمده، حشره‌ کش ایندوکساکارب کمترین میزان مرگ ‌و میر در کاربرد مستقیم بر زﻧﺒﻮر brassicae T. داشته است. Manuscript profile

وجود باقیمانده سموم بر روی محصولات کشاورزی می تواند نگرانی های جدی برای سلامت مصرف کنندگان به همراه داشته باشد. هدف از این مطالعه ارزیابی میزان باقیمانده آفت کش ها در خیار سبز گلخانه ای در استان فارس بود. روند کار به این صورت بود که 64 نمونه خیار سبز گلخانه ای برای آزمون باقیمانده 4 سم آفت کش (دیازینون، ایمیداکلوپراید، پریمیکارب و استامی پراید) با استفاده از روش استخراج سریع، آسان، ارزان، موثر، مفید و ایمن (کچرز) و دستگاه کروماتوگرافی مایع با کارایی بالا – آشکارساز فرابنفش و مرئی HPLC-DAD)) به کار گرفته شد. اثرات و رفتار باقیمانده سموم، پریمیکارب، دیازینون، استامی پراید و ایمیداکلوپراید، در خیار سبز گلخانه ای در استان فارس مورد مطالعه قرار گرفت. خیار سبز های سم پاشی شده در زمان های 2 (ابتدایی)، 5، 10 و 14 روز پس از استفاده از آفت کش مورد نظر نمونه برداری گردید. استامی پراید و پریمیکارب در مقایسه با دو سم دیگر میزان باقیمانده بیشتری داشتند. داده های آزمایشگاهی همچنین از میزان 06/2 و 12/2 میلی گرم در کیلوگرم سموم استامی پراید و پریمیکارب بعد از 14 روز حکایت دارد، در حالی که کمترین میزان سموم دیازینون و ایمیداکلوپراید بعد از 14 روز، 24/0 و 16/1 میلی گرم در کیلوگرم بود. تمامی بقایای سموم مذکور پس از 21 روز از بین رفته است. Manuscript profile

یکی از مهم ترین مشکلات درختان کاج در پارک چیتگر، شیوع آفت سوسک پوست خوار کاج،Orthotomicus erosus (Wollaston) (Col.:Curculionidae: Scolytinae)، است که علاوه بر خسارت مستقیم، به عنوان ناقل بیماری های مختلف نیز عمل می کند. به منظور مطالعه نوسانات جمعیت فصلی سوسک پوست خوار مدیترانه ای کاج، نمونه برداری حشره کامل از شاخه ها و تنه های درختان کاج آلوده از مناطق مختلف پارک چیتگر تهران، در سال های 1393 الی 1395 انجام شد. تعداد 12 کانون آلوده در پارک چیتگر انتخاب و در هر کانون تعداد 4 تله فرومونی از نوع کراس تراپ به فاصله 50 متر، در اسفند 1393 نصب گردید. در داخل هر تله یک پخش کننده فرومون تجمعی سوسک پوست خوار مدیترانه ای کاج و یک پخش کننده کایرومون درخت کاج، نصب گردید. براساس تاریخ شکار تله ها، ظهور حشرات کامل سوسک پوست خوار در اوایل فروردین بوده و پرواز آن ها تا اواسط آذر ادامه داشت. میانگین شکار روزانه حدود 4 سوسک به ازای هر تله بود. از اواسط آذر به بعد تله ها فاقد شکار بودند. با توجه به نوسانات جمعیت آفت در منطقه، سوسک پوست خوار مدیترانه ای کاج در تهران دارای حداقل 6 نقطه اوج پرواز بود. اوج شکار تله ها، در تاریخ های 8 خرداد، 7 تیر، 5 و 25 مرداد، 4 شهریور، 3 مهر ماه مشاهده شد. بیشترین شکار حشرات کامل آفت به ترتیب در ماه های شهریور، تیر، مرداد، خرداد و مهر ماه با میانگین روزانه شکار به ازای هر تله، 2/9، 7/7، 2/7، 7/5 و6/1 سوسک به دست آمد. همچنین میانگین شکارکل در طی فصل های بهار، تابستان، پاییز و زمستان، به ترتیب، 401، 1159،114 و صفر سوسک به ازای هر تله بود و لذا بیشترین فعالیت آفت به ترتیب، در فصل های تابستان، بهار و پاییز می باشد. بررسی میزان شکار در کانون های مختلف پارک نشان داد که بیشترین شکار حشرات کامل آفت در بخش های شمالی و کمترین شکار در بخش های جنوبی پارک ثبت شده است. Manuscript profile

در برنامه مدیریت تلفیقی آفات استفاده از عوامل کنترل بیولوژیک در کنار سایر برنامه های کنترل آفات متداول است. زنبور Habrobracon hebetor Say (Hym., Braconidae) به عنوان یکی از مهم ترین پارازیتویید های لارو بسیاری از آفات راسته بالپولکداران مطرح می باشد. در این تحقیق اثر سموم آبامکتین،پروتئوس و سیرینولبر خصوصیات بیولوژیکی این پارازیتویید به روش اثر مستقیم (تماسی) و غیر مستقیم (میزبان مسموم) بررسی گردید. پرورش زنبور روی شب پره بید آردkuehniella Zeller (Lep., Pyralidae)Ephestiaدر شرایط آزمایشگاهی (دوره نوری D8:L16، رطوبت 65 % و دمای oC2±25) صورت گرفت. آزمایشات زیست سنجی روی زنبور پارازیتویید به دو روش تماسی و میزبان مسموم انجام و اثرات زیستی با بررسی شاخص های دموگرافیک محاسبه شدند. غلظت کشنده به روش تماسی برای سموم فوق به ترتیب 38/1، 037/0 و 62/6 پی پی ام و به روش طعمه مسموم 49/0، 15/2 و 138/0 پی پی ام به دست آمد. نرخ ذاتی افزایش جمعیت (rm)در زنبور تیمار شده با این سموم به روش مستقیم و غیر مستقیم نسبت به زنبورهای شاهد کمتر بوده و در روش مستقیم این فاکتور به ترتیب برای آبامکتین، پروتئوس، سیرینولو شاهد 220/0، 211/0، 227/0 و 261/0(ماده/ ماده/ روز) و در روش میزبان مسموم به ترتیب 212/0، 205/0، 186/0 و 260/0 (ماده/ ماده/ روز) به دست آمد. سیرینول و آبامکتین در کاربرد تماسی کمترین تاثیر نسبت به شاهد و در روش کاربرد میزبان مسموم آبامکتین کمترین تاثیر را روی فاکتور نرخ ذاتی افزایش جمعیت داشته اند. همچنین آبامکتین (21/18 روز) کمترین تاثیر را روی طول دوره زیستی زنبور نسبت به شاهد (22/19 روز) داشته است. لذا استفاده از آبامکتین در برنامه های کنترل تلفیقی آفات با توجه به کم اثر بودن آن روی این دشمن طبیعی قابل توصیه است. Manuscript profile