شب‌پره هندی، (Lep.:Pyralidae) Plodia interpunctellaیکی از آفات انباری انجیر در مناطق اصلی کاشت انجیر در ایران می باشد. در این تحقیق برخی ویژگی های زیستی آفت در دماهای 15، 20، 25، 30، 35 درجه سلسیوس با شرایط نوری 16:8و رطوبت نسبی 5±60% مورد مطالعه قرار گرفت. به طور میانگین دوره جنینی در دماهای ذکر شده به ترتیب برابر با 44/14، 70/6، 27/3، 30/3، 26/4 روز، میانگین طول کل دوره لاروی به ترتیب برابر با 79/70، 60/42، 61/34، 2/32، 77/27روز، میانگین طول دوره پیش شفیرگی به ترتیب برابر با 9، 36/4، 44/1، 31/1، 23/1 روز و میانگین طول دوره شفیرگی برابر با 92/15، 44/12، 29/7، 77/5، 34/3 روز به دست آمد. میانگین طول عمر حشره های بالغ ماده به ترتیب برابر با 05/13، 38/12، 12/8، 65/7، 73/6 روز و طول عمر حشره های بالغ نر نیز به ترتیب برابر با 62/13، 37/13، 7، 03/7، 33/6 روز بود. بر اساس نتایج حاصله به دست آمده، بر اساس مقایسه میانگین به دست آمده دماهای پایین تر باعث کند شدن رشد و نمو و دماهای بالاتر باعث کوتاه تر شده طول مدت رشد و نمو گردید. Manuscript profile

در تحقیقاتی که در سال های 1390 تا 1391 به منظور مطالعه فون کنه های مرتبط با سوسک های پوست خوار نارون زیرخانوادهScolytinae در فضای سبز دانشگاه آزاد مرکز علوم و تحقیقات فارس صورت گرفت، گونه Caudacheles khayae متعلق به خانواده Cheyletidae (Acari: Trombidiformes) جمع آوری و شناسایی شد. این گونه برای اولین بار از ایران گزارش می شود. این کنه از دالان سوسک های پوست خوار نارون جمع آوری گردید. Manuscript profile

زنبور Anagrus atomus (L.) (Hymenoptera: Mymaridae) پارازیتوئید تخم و از عوامل مهم مرگ و میر زنجرک مو Arboridia kermanshah Dlabola (Hemiptera: Cicadellidae) در تاکستانهای اصفهان است. در این مطالعه گیاهانی که زنبور روی آنها زمستانگذرانی می کند، پراکندگی پارازیتوئید و میزان پارازیتیسم تخم های زنجرک مو در دو تاکستان طی سالهای 1379 و 1380 بررسی گردید. زنبور A. atomus زمستان را درون تخمهای زنجرک گل سرخ روی رز، نسترن و تمشک به سر می برد. در یک تاکستان که در مجاورت خود میزبانهای زمستانگذران داشت، پارازیتوئید از دهه سوم اسفند از میزبان زمستانگذران خود خارج و یک نسل را در بهار روی آنها تکمیل کرد. از ابتدای اردیبهشت و همزمان با تخمگذاری زنجرک مو، این زنبورها وارد تاکستان شدند. الگوی تشکیل کلنی و پارازیتیسم زنبور نشان داد که پارازیتوئید در تاکستانی که در مجاورت خود میزبان زمستانگذران داشت فراوان تر بود و در اوایل فصل تراکم زنبور پارازیتوئید بیش از دو برابر تاکستانی بود که میزبان زمستانگذران در اطراف خود نداشت. در اواسط فصل میزان پارازیتیسم تخم زنجرک مو در تاکستان با محلهای زمستانگذران به طور قابل توجهی بیشتر بود. پارازیتیسم تجمعی مشخص کرد که افزایش پارازیتیسم در اوایل فصل منجر به افزایش تلفات تخم های زنجرک مو توسط زنبور پارازیتوئید تخم در طول فصل می گردد. Manuscript profile

در این تحقیق تاثیر دماهای مختلف (15، 20، 25، 30 و 35 درجه سلسیوس) بر طول دوره رشد (تخم تا خروج حشره کامل)، طول عمر حشره کامل ماده و میزان پارازیتیسم زنبور Closterocerus formosus Westwood به عنوان یکی از دشمنان طبیعی مهم مگس مینوز برگ سبزی Liriomyza trifolii (Burges) روی گیاه لوبیا (رطوبت 5 ± 60 درصد و دوره نوری 16 ساعت روشنایی و 8 ساعت تاریکی) بررسی شد. با بالا رفتن دما طول دوره رشدی زنبور نیز کاهش می یابد به طوری که میانگین طول دوره رشدی زنبور از تخم تا خروج حشره کامل در دماهای مورد آزمایش به ترتیب 2/53، 6/27، 4/15، 6/9 و 2/7 روز بود. همین طور با افزایش دما متوسط طول عمر حشرات ماده بالغ کوتاه تر شدند. طول عمر زنبورهای ماده به ترتیب 27، 1/23، 4/22، 8/19 و 6/17 روز و تعداد میزبان های کشته شده (به وسیله پارازیتیسم و تغذیه از میزبان) به ترتیب 4/37، 8/197، 5/349، 4/324 و 5/296 عدد بدست آمد. رابطه بین دما و نرخ رشد پارازیتوئید با مدل رگرسیون خطی تطابق نشان داد. با استفاده از این مدل پائین ترین آستانه دمایی رشد زنبور 5/13درجه سلسیوس و نیاز دمایی از تخم تا ظهور حشره کامل 66/166 روز- درجه محاسبه گردید. Manuscript profile

به منظور تعیین مکانیسم های مقاومت ژنوتیپ های لوبیا سفید (Phaseolus vulgaris L.) به کنه تارتن دولکه ای (Tetranychus urticae Koch) تحقیقی در سال 89-1388 در دانشکده کشاورزی دانشگاه آزاد اسلامی شیراز در شرایط گلخانه انجام شد. مکانیسم های مؤثر در مقاومت به کنه تارتن دولکه ای شامل آنتی بیوز، آنتی زنوز و تحمل با استفاده از آزمون های استاندارد گلخانه ای در 50 ژنوتیپ لوبیا سفید ارزیابی گردید. در هر سه آزمایش از طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار و 50 تیمار (ژنوتیپ) استفاده شد. نتایج تجزیه واریانس ساده و مقایسه میانگین به روش آزمون چند دامنه ای دانکن نشان داد که در هر سه مکانیسم مقاومت، تفاوت های معنی داری در سطح احتمال 05/0 بین ژنوتیپ های مورد مطالعه وجود دارد. بالاترین سطح واکنش در خصوص مکانیسم آنتی بیوز مربوط به ژنوتیپ های 41188، 41103، 41117، 41190، 41109، 41111، 41161، 41178، 41106، 41127، 41133 و 41151 بود. بالاترین سطح تحمل نیز مربوط به ژنوتیپ های 41188، 41121، 41158، 41113، 11867 و 41101 بود. در خصوص مکانیسم آنتی زنوز 16 ژنوتیپ که اختلاف معنی داری با هم در سطح 05/0 نداشتند بالاترین سطح واکنش را نشان دادند. برای تعیین شاخص مقاومت گیاهی از عکس حاصل ضرب مکانیسم های مقاومت در یکدیگر استفاده شد که بالاترین و پایین ترین مقدار آن به ترتیب مربوط به ژنوتیپ های 41151 و 41134 بود. نتیجه نهایی این که در بین ژنوتیپ های مورد مطالعه، ژنوتیپ های 41151، 41121 و 41188 پتانسیل بالایی در مقاومت به کنه تارتن دولکه ای داشتند و به طور کلی عمده مکانیسم های مؤثر در مقاومت آنها آنتی بیوز و آنتی زنوز بود. Manuscript profile

گل رز گیاهی درختچه ای است که دارای آفات متعددی از جمله شته رز Macrosiphum rosae می باشد. کنترل شته ها بیشتر وابسته به استفاده از حشره کش های شیمیایی است. به‌دلیل استفاده های مکرر سموم، گونه های بسیاری از شته ها به بسیاری از ترکیبات شیمیایی مقاوم شده اند. بنایراین برای کنترل شته ها، استفاده از روش های جایگزین ضروری است. در این تحقیق، به منظور کاهش خسارت این آفت و اثرات نامطلوب آفت‌کش‌های شیمیایی در محصولات زینتی و زراعی، اثر غلظت های مختلف حشره کش آزادیراختین (Azadirachtin indicae)روی پارامترهای تولید مثلی شته رز M. rosaeمورد بررسی قرار گرفت. آزمایش ها در شرایط دمایی Cº1±25، رطوبت نسبی 60% و دوره نوری(L:D) 16:8 ساعت انجام گرفت. پس از آزمون زیست سنجی، مقادیر LC10، LC25، LC50 و LC90 سم آزادیراختین روی شته رز، به ترتیب 5/0، 9/0، 62/1 و 94/4 میلی لیتر بر لیتر محاسبه گردید. پارامترهای زیستی این حشره روی این غلظت ها برآورد گردید. بیشترین میزان طول عمر حشرات کامل شته رز در شاهد و کمترین آن در تیمار 9/0و 62/1 بود. امید به زندگی یک شته تازه متولدشده در شاهد و تیمارهای 5/0، 9/0، 62/1 و 94/4 میلی لیتر بر لیتر سم، به ترتیب 85/9 و 5/4، 22/3، 37/2 و 95/0روز بود که با افزایش غلظت سم، امید به زندگی شته رز کاهش می یابد. میزان باروری ناخالص (GRR) شته رز در شاهد و غلظت‌های 5/0، 9/0 و 62/1 میلی لیتر بر لیتر سم آزادیراختین به ترتیب 13/19، 73/8، 19/4 و66/3 عدد پوره بر شته ماده بود. نرخ خالص تولید مثل (R0) با احتساب مرگ و میر شته های تولیدمثل کننده، در شاهد و تیمارهای 5/0، 9/0 و 62/1 میلی لیتر بر لیتر آزادیراختین به ترتیب 95/12، 1/3، 3/1 و 02/1 پوره بر شته ماده زنده در مرحله سنی بود. نرخ ذاتی افزایش جمعیت (rm) در شاهد و تیمارهای 5/0، 9/0 و 62/1 میلی لیتر بر لیتر آزادیراختین به ترتیب 30/0، 18/0، 04/0 و 01/0 به دست آمد. این مقدار نشان‌دهنده اثر قاطع غلظت‌های حشره کش آزادیراختین روی رشد جمعیت شته رز می باشد. نتایج این آزمایش نشان دهنده اثر مثبت حشره کش مذکور روی پارامترهای تولیدمثلی و در نتیجه کنترل موثر این آفت کش روی شته رز می‌باشد. Manuscript profile

طی تحقیقاتی در سال‌های 1383 تا 1386 در استان فارس، فون زنبورهای زیرخانواده Entiinae (=Euderinae) و Eulophinae از خانواده Eulophidae مورد بررسی قرار گرفت. یک گونه از زیرخانواده Entiinae و 13 گونه از زیرخانواده Eulophinae جمع آوری شد. اطلاعات زیستی و پراکنش جغرافیایی گونه‌های جمع آوری شده ذکرشده است. در ضمن چک لیستی از کلیه گونه‌های گزارش شده خانواده Eulophidae از ایران (تا سال 2011) ارائه گردیده است. Manuscript profile

به منظور بررسی پارازیتیسم فصلی شب‌پره مینوز برگ مرکبات Phyllocnisti scitrella Stainton در شیراز از دو باغ مرکبات به صورت هفتگی از خرداد ماه سال 1389 تا شهریور ماه1390 نمونه برداری انجام شد. در باغ اول پارازیتوئیدهای مراحل لاروی و شفیرگی مینوز برگ مرکبات عبارت بودند از Pediobius pyrgo Walker، Pnigalio soemius Walker،Pediobius saulius Walker در باغ دوم علاوه بر این گونه‌ها Closteroceros formosa Westwood نیز مشاهده گردید. بیشترین درصد پارازیتیسم در باغ اول مربوط به گونه P. soemius با 69/1 درصد و در باغ دوم گونه C. formosa با 32/26 درصد محاسبه گردید. در باغ )1( و (2) بیشترین درصد پارازیتیسم شب پره مینوز برگ مرکبات به ترتیب در آبان ماه 1389 با 88/2 درصد و در دی ماه 1389 با 01/50 درصد محاسبه گردید. Manuscript profile

این پژوهش با هدف ارزیابی تنوع گونه ای کنه های میان استیگمایان در سال 1397 در منطقه کامفیروز استان فارس صورت گرفته است. نمونه برداری دو ایستگاه در شمال و جنوب کامفیروز در نظر گرفته شد. هر 2 هفته یک بار نمونه برداری از خاک این مناطق صورت گرفت. در مجموع تعداد 881 نمونه متعلق به 22 گونه از 10 جنس و 6 خانواده جمع آوری گردید. نتایج به دست آمده نشان داد که با توجه به قرار گرفتن 11 گونه از 22 گونه مورد بحث در خانواده Laelapidae، گونه های این خانواده در مجموع با 94/33 درصد، بیشترین حضور را در هر 2 منطقه شمال و جنوب کامفیروز و در مجموع دارا بوده است. همچنین گونه Neoseiulus barkeri گونه غالب بود به طوری که با 29/24 درصد کل، بیشترین فراوانی گونه ها را در هر 2 منطقه به طور جداگانه و در مجموع داشته است. در ادامه شاخص های تنوع گونه ای شانون- وینر، سیمپسون، مارگالف، منهینگ و پیت در 2 منطقه و به تفکیک فصول محاسبه گردید. به طور کلی تمامی ضرائب به جز شاخص پیت در منطقه شمالی به مراتب بیشتر از منطقه جنوبی بوده است. شاخص های خانواده در 2 منطقه تفاوت چشمگیری ندارند اما کماکان ضرائب شانون- وینر، سیمپسون و مارگالف در منطقه شمالی بیشتر از جنوبی است. اما ضرائب پیت و منهینگ در منطقه جنوب بیشتر از شمال بوده است. Manuscript profile

پسته یکی از مهمترین محصولات کشاورزی کشور است که حدود ۸۱ درصد از درآمد های غیر نفتی کشور به آن اختصاص دارد.در این تحقیق تجزیه دو افتکش متاسیستوکس و فنیتروتیون، به وسیله اشعه ماورائ بنفش مورد بررسی قرار گرفت.این دو آفتکش به طور معمول با طیف وسیعی در باغات پسته کشور مورد استفاده قرار می گیرند.یکی از عمده ترین وظایف کشاورزی و گیاهپزشکی، تولید محصولاتی ایمن است، که میزان باقیمانده آفتکشها در آن ها کمتر از سطح MRL باشد.هدف این تحقیق بررسی تاثیر تشعشعات uv به همراه عامل فتوکاتالسیتی دی اکسید تیتانیوم و پراکسید هیدروژن بر تجزیه این دو سم در محصول پسته بود. تعیین باقیمانده موجود در نمونه ها با روش استخراج LLE و اندازه گیری با دستگاه GC-MS انجام شد.زمانهای آزمایش 30،60،120 و 300 دقیقه در نظر گرفته شد.نتایج نشان داد بیشترین درصد تجزیه آفتکشها مربوط به سم متاسیستوکس و تحت تاثیر UV/H2O2 و به میزان 5/38% بود.زمان بهینه در کلیه آزمایشات 300 دقیقه تعیین شد.اشعه UV به تنهایی در زمان 300 دقیقه روی سموم متاسیستوکس و فنیتروتیون در محصول پسته باعث کاهش سم به ترتیب به میزان 2/24و1/17% شد.آزمایشات نشان داد که تجزیه سموم مورد مطالعه با استفاده از تابش اشعه ماوراء بنفش امکان پذیر است و اثر مخرب UV در ساختارهای مواد شیمیایی در آزمایشات اثبات شد.بنابراین تشعشعاتUV در یک دوز مشخص قادر به برطرف نمودن باقی مانده سموم از پسته می‌باشد.تلفیق عوامل UV، پراکسید هیدروژن و دی اکسید تیتانیوم به نحو موثرتری قادر به زدودن آلودگی از محصولات کشاورزی می‌باشد. Manuscript profile

امروزه آفت کش های مختلفی جهت کنترل آفات زرشک خوراکی در منطقه خراسان جنوبی به کار می روند. با توجه به مصرف زرشک در دو حالت خام و فرآوری شده، شناسایی و اندازه گیری میزان باقی مانده آفت کش های رایج دیازینون، اکسی دیمتون متیل و فوزالون در زرشک خوراکی به وسیله دستگاه کروماتوگرافی گازی مورد بررسی قرار گرفت. جهت به دست آوردن روش مناسب استخراج و خالص سازی، چهار روش معتبر از قبیل استخراج کیوچر، استخراج پایا، تغییر میزان اسیدیته و استخراج فاز ساکن مورد بررسی و آزمون قرار گرفت. جهت کاهش خطا، از استاندارد داخلی استفاده شد و نتایج حاصل از دستگاه کروماتوگرافی بوسیله منحنی کالیبراسیون به دست آمده از استاندارد سموم مورد اندازه گیری قرار گرفت. استخراج با حلال استونیتریل و اسکن کلی به وسیله دستگاه کروماتوگرافی نشان داد که اغلب زرشک ها به آفت کش ها آلوده هستند. چهار نوع روش مختلف استخراج و خالص سازی در آب مقطر و نیز زرشک های سالم اسپایک شده، مورد مقایسه قرار گرفتند. روش استخراج فاز ساکن بازیابی کمتری را در نمونه ها نشان داد. اگرچه تغییر میزان اسیدیته و روش استخراج پایا در کمترین زمان انجام گردید، اما نتایج خوبی نداشتند. آفت کش های دیگری نیز نظیر دی متوآت، دورسبان و استامی پرید به وسیله روش اسکن کامل دستگاه کروماتوگرافی گازی با غلظت بسیار اندک در نمونه ها نمایانگر شد که احتمالا به دلیل بادبردگی منطقه نمونه برداری را آلوده کرده است. Manuscript profile

در برنامه مدیریت تلفیقی آفات استفاده از عوامل کنترل بیولوژیک در کنار سایر برنامه های کنترل آفات متداول است. زنبور Habrobracon hebetor Say (Hym., Braconidae) به عنوان یکی از مهم ترین پارازیتویید های لارو بسیاری از آفات راسته بالپولکداران مطرح می باشد. در این تحقیق اثر سموم آبامکتین،پروتئوس و سیرینولبر خصوصیات بیولوژیکی این پارازیتویید به روش اثر مستقیم (تماسی) و غیر مستقیم (میزبان مسموم) بررسی گردید. پرورش زنبور روی شب پره بید آردkuehniella Zeller (Lep., Pyralidae)Ephestiaدر شرایط آزمایشگاهی (دوره نوری D8:L16، رطوبت 65 % و دمای oC2±25) صورت گرفت. آزمایشات زیست سنجی روی زنبور پارازیتویید به دو روش تماسی و میزبان مسموم انجام و اثرات زیستی با بررسی شاخص های دموگرافیک محاسبه شدند. غلظت کشنده به روش تماسی برای سموم فوق به ترتیب 38/1، 037/0 و 62/6 پی پی ام و به روش طعمه مسموم 49/0، 15/2 و 138/0 پی پی ام به دست آمد. نرخ ذاتی افزایش جمعیت (rm)در زنبور تیمار شده با این سموم به روش مستقیم و غیر مستقیم نسبت به زنبورهای شاهد کمتر بوده و در روش مستقیم این فاکتور به ترتیب برای آبامکتین، پروتئوس، سیرینولو شاهد 220/0، 211/0، 227/0 و 261/0(ماده/ ماده/ روز) و در روش میزبان مسموم به ترتیب 212/0، 205/0، 186/0 و 260/0 (ماده/ ماده/ روز) به دست آمد. سیرینول و آبامکتین در کاربرد تماسی کمترین تاثیر نسبت به شاهد و در روش کاربرد میزبان مسموم آبامکتین کمترین تاثیر را روی فاکتور نرخ ذاتی افزایش جمعیت داشته اند. همچنین آبامکتین (21/18 روز) کمترین تاثیر را روی طول دوره زیستی زنبور نسبت به شاهد (22/19 روز) داشته است. لذا استفاده از آبامکتین در برنامه های کنترل تلفیقی آفات با توجه به کم اثر بودن آن روی این دشمن طبیعی قابل توصیه است. Manuscript profile

بیوسورفکتانت ها مولکول های فعال سطحی دوگانه دوستی هستند که توسط میکروارگانیسم هایی مانند باکتری ها، قارچ ها و مخمر ها تولید می شوند. امروزه، این ترکیبات به دلیل سمیت کم، تجزیه بیولوژیکی، فعالیت بهینه در شرایط سخت محیطی و ماهیت دوستدار محیط زیست، در مدیریت آفات بسیار مورد توجـه قرار گرفتـه اند. اخیراً، فعالیت حشره کشی بیوسورفکتانت‌های به دست آمده از گونه‌های مختلف باکتریایی گزارش شده است. بنابراین، با توجه به نقش بیوسورفکتانت‌ها در تولید حشره‌کش‌های جدید و مدیریت زیست محیطی آفات، در این مقاله به بررسی کاربرد بیوسورفکتانت‌ها در کنترل آفات کشاورزی و فعالیت‌های مستقیم ضد میکروبی این ترکیبات در برابر عوامل بیماری‌زای گیاهی پرداخته شده است. همچنین چگونگی تحریک سیستم ایمنی گیاهان توسط رامنولیپید ها و لیپوپپتید ها که منجر به مقاومت گیاه در برابر بیماری‌زاهای گیاهی می‌شود، مورد بررسی قرار گرفته است. به طوری که تحقیقات بیشتر در این زمینه می‌تواند منجر به جایگزینی این آفت‌کش‌های زیستی به جای آفت‌کش‌های مصنوعی شده و در آینده با ارائه طرح های تحقیقاتی جدید می‌توان به اثرات بافت شناسی آن بر روی آفات و نیز بهینه سازی تولید پرداخت. Manuscript profile