هدف این مطالعه، بررسی تغییرات آناتومیک گیاه داتوره Datura stramonium در پاسخ به نانوذرات اکسید روی (صفر، 100 و 500 میلی‌گرم در لیتر) و شوری (صفر و 300 میلی‌مولار) است. تیمار شوری موجب کاهش معنی دار میزان طول و عرض برگ نسبت به شاهد شد. تیمار 100 میلی‌گرم در لیتر نانو اکسید روی موجب افزایش میزان طول و عرض برگ نسبت به شاهد شد. همچنین، این تیمار باعث کاهش اثرات منفی شوری بر طول برگ و عرض برگ گیاه داتوره شد. در حالیکه تیمار 500 میلی‌گرم در لیتر نانو مانند شوری باعث کاهش این خصوصیات رشدی در برگ شد. شوری باعث کاهش ضخامت برگ و تضعیف توسعه آوندها شد. در حالیکه تیمار 100 میلی‌گرم در لیتر نانو اکسید روی موجب افزایش ضخامت برگ و تقویت توسعه سیستم آوندی شد. تیمار نانو اکسید روی در غلظت 100 میلی‌گرم در لیتر موجب تخفیف علائم سمیت شوری در گیاه شد. در مقطع عرضی ساقه، تیمار شوری موجب کاهش تمایز آوندی شد، در حالیکه تیمار 100 میلی‌گرم در لیتر نانو اکسید روی موجب توسعه بافت استحکامی کلانشیم شد. همچنین دستجات آوندی ساقه توسعه بیشتری در این گروه داشتند. در تیمار همزمان شوری و نانو روی در غلظت 100 میلی‌گرم در لیتر توسعه سیستم آوندی نسبت به گروه کنترل شوری بیشتر بود که همین امر توانست باعث کاهش علائم سمیت شوری در گیاه شود. نتایج نشان داد که تیمار 500 میلی‌گرم در لیتر نانو اکسید اثرات بازدارنده بر تمایز سیستم آوندی داشت. بنابراین به نظر می رسد تیمار نانو در غلظت های کم می تواند علایم سمیت شوری را از طریق تاثیر بر تمایز سیستم آوندی، بافت های استحکامی و رشد را تخفیف دهد. Manuscript profile

چکیدهقارچ Pleurotus florida یک قارچ خوراکی با پتانسیل بالای حذف آلاینده های نفتی می باشد. در این مطالعه اثر آلاینده گازوئیل به عنوان نماینده آلودگی های نفتی بر باردهی و تولید اسیدهای آمینه این قارچ مورد بررسی قرار گرفت. غلظت های گازوئیل مورد استفاده 5/2- 10 % و طول دوره مطالعه 30 روز بود. نتایج نشان داد گازوئیل اثری مثبت بر مرحله پین دهی داشته و افزایش غلظت آن سبب افزایش تعداد پین ها یا به عبارتی باردهی قارچ می گردد. افزایش غلظت گازوئیل در تیمارها سبب کاهش الگوی مصرف آب شد. به طوری که بیشترین میزان مصرف فاز آبی متعلق به نمونه شاهد بود. همچنین در مطالعه اسیدهای آمینه هفده اسید آمینه مورد ارزیابی قرار گرفت. این بررسی ها نشان داد کشت قارچ در محیط آلوده به گازوئیل سبب افزایش قابل توجه میزان اسیدهای آمینه می شود به طوری که پانزده اسید آمینه در نمونه تیمار شده با گازوئیل افزایش معنی دار داشتند. اسید آمینه هیدروکسی پرولین در نمونه تیمار برگزیده گازوئیل گزارش نشد. با توجه به این یافته ها می توان قارچ خوراکی P. florida را به عنوان یک گونه بی خطر، دارای رشد سریع و مقاوم به آلاینده های نفتی برای حذف همزمان آلاینده ها و استفاده از بیوماس حاصله به منظور تولید اسیدهای آمینه مورد نیاز در صنایع معرفی نمود. Manuscript profile

در این مطالعه، اثر نانوذرات دی اکسید تیتانیوم سنتز شده توسط باکتری باسیلوس بر کاهش بیان ژن‌های clbB و clbN باکتری اشرشیا کلی عامل ایجاد سرطان کولورکتال بررسی گردید. سنتز نانوذرات دی اکسید تیتانیوم توسط باکتری باسیلوس تکوئیلنسیس انجام شد. تشکیل نانوذرات دی اکسید تیتانیوم با پیک جذبی در nm 350 بوسیله طیف‌سنجی فرابنفش-مرئی و XRD نشان داده شد. اندازه و مورفولوژی نانوذرات توسط SEM تعیین شد، بر اساس آنالیز SEM ذرات دارای ساختار کروی با اندازه حدود nm 17/78 – 76/35 می‌باشند که وجود نانوذرات را تایید می‌کند. آزمون ضدباکتریایی نانوذرات نشان داد که با افزایش غلظت نانوذرات دی اکسید تیتانیوم و با گذشت زمان از تکثیر باکتری اشرشیاکلی جلوگیری می‌کنند که نشان دهنده رابطه معناداری بین گذشت زمان و کاهش رشد باکتری همراه با افزایش میزان غلظت نانوذرات است. بررسی تاثیر نانوذرات بر روی بیان ژن clb باکتری اشرشیاکلی از روش Real Time PCR در مقایسه با کنترل، کاهش میزان بیان ژن در باکتری تیمار را نشان داد که این کاهش از لحاظ آماری معنی‌دار است. توکسیسیته نانوذرات بر روی رده سلولی HEK293 با روش MTT پس از گذشت 48 و 72 ساعت بررسی گردید و نتایج نشان داد که نانوذرات اثر توکسیسیته وابسته به دوز و زمان داشته و میزان آن بطور معنی‌داری بعد از 72 کاهش یافت. بیشترین میزان فعالیت حیاتی سلول‌ها بعد از 72 ساعت مربوط به غلظت lµ/gµ 100 به میزان 91/89% می‌باشد. نانوذرات با اثر بر کاهش رشد و کاهش بیان ژن clb باکتری اشرشیاکلی و سمیت پائینی که روی سلول‌های HEK293 داشت می‌تواند جهت درمان سرطان کولورکتال مورد توجه قرار گیرد. Manuscript profile

شوری یکی از مهم‌ترین تهدیدهای محیطی است که بر رشد، توسعه و بهره‌وری گیاهان اثر می‌گذارد، لذا دسترسی به روش‌های کاهش اثرات منفی آن بر روی گیاهان امری ضروری به نظر می رسد. به همین منظور، آزمایشی گلخانه‌ای در قالب طرح کاملاً تصادفی با تیمارهای شوری (0، 25، 50 و 75 میلی‌مولار) و محلول‌پاشی سلنیوم (0، 5، 10 میکرومولار) اجرا گردید تا نقش احتمالی سلنیوم در تنظیم بردباری گیاه دارویی بادرشبویه به شوری مورد بررسی قرار گیرد. در این راستا محلول‌پاشی‌ پس از استقرار گیاهچه‌ها در سه مرحله زمانی، هم‌زمان با اعمال تنش شوری و سپس به فاصله هر هفته یک‌بار انجام شد. نتایج نشان داد که شاخص‌های رشد، رنگیزه‌های فتوسنتزی و محتوای نسبی آب برگ گیاهان بادرشبویه تحت تأثیر تنش شوری در سطوح مختلف به‌طور معنی‌دار کاهش پیدا کردند. محلول‌پاشی سلنیوم به‌ویژه در غلظت کم سبب بهبود کلیه صفات ذکرشده در شرایط تنش شوری گردید. در مقابل، سطح بالای سلنیوم سبب تشدید اثر منفی شوری شد، به‌طوری‌که حداکثر میزان مالون‌دی‌آلدئید، نشت الکترولیتی و پتانسیل‌آب توسط سلنیوم (10 میکرومولار) در شرایط تنش شوری شدید (75 میلی‌مولار) حاصل گردید و منجر به تجمع پرولین و قندهای محلول شد. این بررسی نشان داد تیمار سلنیوم در غلظت پایین نقش بسزایی در کاهش اثرات مضر شوری از طریق افزایش رنگیزه‌های فتوسنتزی، حفظ یکپارچگی غشاء، کاهش پتانسیل‌آب و انباشت محلول‌های سازگار داشته و در نتیجه سبب بهبود عملکرد گیاهان بادرشبویه تحت تنش شوری شد. Manuscript profile

ورود فناوری نانو به حوزه گیاهان دارویی ،صنعت کشاورزی و صنایع غذایی متضمن افزایش میزان تولیدات و کیفیت آن‌ها، در کنار حفظ محیط‌زیست و منابع کره‌ی زمین می‌باشد. خصوصیات مواد با تغییر اندازه آن‌ها به سمت نانو تغییر می‌کند. نانوذرات بتاسیکلودکسترین به عنوان یک استراتژی جدید محافظت از گیاه توصیف می‌شود و واکنش دفاعی گیاه را القاء می‌کند. به همین منظور مطالعه اثر نانوذرات بتاسیکلودکسترین بر روی شاخص‌های فیزیولوژیکی و فعالیت‌های بیوشیمیایی، در رقم کشکنی‌لوءلوءی ریحان، آزمایشی بر پایه طرح کاملا تصادفی باچهار تکرار در چهار سطح 0، 10، 50، 100 میلی‌گرم‌ بر‌لیتر در گلخانه اجرا شد. نتایج نشان داد شاخص‌های مختلف رشد از جمله طول و قطر ریشه و ساقه، وزن تر و خشک ریشه و اندام هوایی و سطح‌ برگ نسبت به شاهد درسطح احتمال 5درصد افزایش معنی‌دار یافت. بیشترین افزایش در تیمار 50 میلی‌گرم بر لیتر مشاهده شد. تجزیه و تحلیل داده‌ها نشان داد که اثر تیمارهای مختلف بر فعالیت آنزیم‌های سوپراکسیددیسموتازو کاتالازو پراکسیدازو میزان‌ مالون‌دی‌آلدئید و نشت‌یونی ریشه و برگ نسبت به کنترل افزایش معنی‌دار یافت. شاخص پایداری غشاء از طریق اندازه‌گیری میزان نشت الکترولیت برگ و ریشه ارزیابی شد. کاهش معنی‌دار نشت یونی و مالون‌دی‌آلدئید ریشه و برگ در تیمار 50‌ میلی‌گرم برلیتر از نانوبتاسیکلودکسترین مشاهده شد که نشان‌دهنده افزایش فعالیت آنزیم‌ها بود. ورود نانوذرات بتاسیکلودکسترین به حوزه‌ی کشاورزی می‌تواند دامنه کنترل شیمیایی و اختلال در اعمال فیزیولوژی محیطی را به حداقل برساند. روند تغییرات پارامترهای فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی مورد بررسی در مطالعه حاضر، شاخص‌های نسبتا مطمئن جهت معرفی بهترین غلظت از نانوبتاسیکلودکسترین برای گیاه دارویی ریحان می‌باشد. Manuscript profile

استفاده از نانوذرات زیستی نقش مهمی در افزایش بهره وری کشاورزی ایفا می کند. در سال های اخیر استفاده از نانوذرات در گیاهان به عنوان آفت کش ها، عوامل حفاظتی و مواد مغذی مورد توجه قرار گرفته است. بنفشه سه رنگ گیاه دارویی از خانواده ویولاسه است که دارای خواص دارویی ضد باکتریایی، ضد قارچی وضد سرطانی است. در این پژوهش نانوذره ی نقره به وسیله نیترات نقره و عصاره گیاه بنفشه سه رنگ زیست سنتز شد و سپس اثر غلظت های مختلف نانوذرات نقره بر برخی شاخص های فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی گیاه بنفشه سه رنگ مطالعه گردید. نتایج نشان داد شاخص های مختلف رشد از جمله وزن تر ریشه و ساقه، طول ریشه و ساقه به طور معنی داری تحت تاثیر نانوذرات نقره افزایش یافت، به طوری‌که بیشترین میزان این شاخص ها به ترتیب در غلظت های 0، 10، 50 و 100 میلی گرم در لیتر نانوذرات نقره مشاهده شد. همچنین میزان پرولین و کربوهیدرات تحت تاثیر غلظت های نانوذرات نقره در مقایسه با شاهد افزایش نشان داد که بیشترین مقدار این شاخص هادر 100میلی گرم در لیتر نانوذرات نقره مشاهده شد. . میزان متابولیت های ثانوی از جمله فنل و فلاونوئید تحت تاثیر نانوذرات نقره در غلظت 100 میلی گرم در لیتر بودند که با بیشترین افزایش همراه بود. حداکثر افزایش میزان آنتوسیانین تحت تاثیر غلظت 10 میلی گرم در لیتر نانوذرات نقره بود. نتایج بررسی فعالیت آنزیم های آنتی‌اکسیدان نشان داد، در تمام غلظت های نانوذرات نقره، فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانی افزایش یافته است. افزایش فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانی (کاتالاز، گلوتاتیون ردوکتاز) تحت تاثیر نانوذرات نقره منجر به کاهش فعالیت محتوای مالون دی آلدئید شد. براساس نتایج این تحقیق، نانوذرات نقره به عنوان محرکی مناسب جهت افزایش رشد و تولید میزان صفات آنتی اکسیدانی پیشنهاد می شود. Manuscript profile

هدف از تحقیق حاضر بررسی اجزای اسانس گیاهان مریم گلی جنگلی (Salvia nemorosa L.) دو منطقه اهر و ارومیه در دو مرحله فنولوژیکی، رویشی و گل‌دهی، بود. بخش‌های هوایی گیاهان در این دو مرحله جمع‌آوری و خشکانده شده و اسانس‌گیری به روش تقطیر با آب توسط کلونجر انجام شد. اسانس‌ها با استفاده از دستگاه‌های GC و GC/MS و با محاسبه شاخص بازداری کواتس تجزیه و شناسایی شدند. نتایج نشان دادند که درصد اسانس سرشاخه‌های گل‌دار در هر دو منطقه اهر و ارومیه در مقایسه با برگ‌های مرحله رویشی بالاتر بود. بیش‌ترین درصد و اجزای اسانس در سرشاخه‌های گل‌دار و در برگ مرحله رویشی در گیاهان منطقه اهر و کم‌ترین میزان درصد اسانس در سرشاخه‌های گل‌دار و در برگ مرحله رویشی در گیاهان منطقه ارومیه مشاهده شد. کریوفیلن اکساید در اسانس سرشاخه‌های گل‌دار و در برگ مرحله رویشی گیاهان هر دو منطقه ترکیب اصلی بود. درصد کریوفیلن اکساید در اسانس سرشاخه‌های گل‌دار گیاهان ارومیه (41/26 درصد) نسبت به اسانس برگ مرحله رویشی (19/18 درصد) بیش‌تر و برعکس، درصد این ماده در برگ مرحله رویشی گیاهان اهر (37/28 درصد) در مقایسه با سرشاخه‌های گل‌دار این گیاهان (79/12درصد) بالاتر بود. علاوه بر کریوفیلن اکساید، ترکیباتی مانند اسپاتولنول، ترانس- ‌بتا-کریوفیلن، پاراسیمن، 1-اکتن3-ال و ترپینن-4-ال با درصدهای متفاوت در اسانس سرشاخه گل‌دار در گیاهان هر دو منطقه و ترانس–بتا کریوفیلن، بتا-ایونن و کامفور در اسانس برگ مرحله رویشی گیاهان اهر وجود داشتند. سزکوئی‌ترپن‌های اکسیژن‌دار در اسانس سرشاخه گل‌دار و برگ مرحله رویشی در گیاهان هر دو منطقه در مقایسه با سایر گروه‌های شیمیایی اسانس بالاترین مقدار را نشان دادند. مقدار سزکوئی‌ترپن‌های اکسیژن‌دار در اسانس سرشاخه‌های گل‌دار گیاهان جمع‌آوری شده از منطقه ارومیه (31/46%) و اسانس برگ مرحله رویشی گیاهان اهر (3/34%) بود. Manuscript profile

سلنیوم با خواص آنتی اکسیدانی، اثرات مثبتی بر رشد و بهبود بسیاری از فعالیت های بیولوژیکی گیاه دارد، اما سطوح بیش از حد آن در خاک باعث بروز اختلالات فیزیولوژیکی در گیاهان می‌گردد. این مطالعه به منظور بررسی اثر سلنیوم (بالک) و نانوسلنیوم بر رشد و برخی خصوصیات فیزیولوژیکی گیاه وشا از خانواده Apiaceae به صورت آزمایش کاملا تصادفی اجرا گردید. سلنیوم به شکل سلنات سدیم در غلظت های (۰، ۵/۲، ۵ و ۱۰ میلی گرم بر لیتر) و نانوسلنیوم در غلظت‌های (۰، ۵/۲، ۵، ۱۰ و۲۰ میلی گرم بر لیتر) به محلول غذایی اضافه شد. نتایج نشان داد کاربرد هر دو تیمار نانو سلنیوم و سلنات بالک به طور معنی داری بر شاخص‌های رشد گیاه (طول ریشه و اندام هوایی، وزن تر و خشک ریشه و اندام هوایی) تاثیرگذار بود. بیشترین میزان محتوای رنگدانه فتوسنتزی (کلروفیلa، کاروتنویید)، کربوهیدرات، پرولین، فلاونوئید کل، آنتوسیانین و همچنین فنل کل به ترتیب در ۵/۲ و 10 میلی گرم در لیتر سلنیوم و نانوسلنیوم مشاهده گردید. همچنین بیشترین میزان کلروفیل a در غلظت 10 میلی گرم در لیتر نانوسلنیوم مشاهده شد که با افزایش غلظت سلنیوم نسبت به تیمار شاهد کاهش یافت. در غلظت های فوق افزایش چشمگیر میزان فعالیت آنتی اکسیدان گیاه مشاهده گردید. در‌نهایت، سطح مالون دی آلدئید در کلیه گیاهان تحت تیمار کاهش یافت. نتایج این پژوهش نشان داد که اثر مثبت سلنیوم بر رشد و افزایش ترکیبات فنلی بستگی به نوع و غلظت سلنیوم مصرفی دارد. Manuscript profile

سیاه دانه (Nigella sativa L.) ازخانواده آلاله،یکی از بهترین منابع آنتی‌اکسیدان‌های طبیعی به شمار می‌رود. با توجه به تاثیر مثبت کیتوزان بر گیاهان دارویی گوناگون در این مطالعه به بررسی عملکرد رویشی و شیمیایی این گیاه تحت تیمار نانوذرات کیتوزان پرداختیم. فاکتورهای آزمایش شامل محلول‌ دهی کیتوزان ونانوذرات آن با غلظت‌های 0.01، 0.05، 0.2، 1، 4 (pH 5) درصد بودند.سنجش‌ها در سال 1400 در آزمایشگاه رازی دانشگاه آزاد، واحد علوم و تحقیقات تهران بر روی عصاره دانه و برگ گیاه تیمارشده انجام گردید. عصاره‌گیری به روش پرس سرد انجام شد.برخی از صفات نظیر جوانه‌زنی (تعداد، درصد، شاخص و ضریب سرعت جوانه‌زنی)، پارامترهای رشد (طول ریشه‌چه و ساقه چه،وزن تر ریشه چه وساقه چه و وزن خشک ریشه چه و ساقه چه)،رنگیزه ها،میزان فنل کل برگ (فولین-سیوکالتو)، فلاونوئید کل برگ (رنگ سنجی آلومینیوم کلرید)، فعالیت آنتی‌اکسیدانی برگ (DPPH)، پراکسیداسیون لیپیدهای غشاء برگ (سنجش غلظت MDA) ومیزان پروتئین محلول دانه و برگ (بردفورد) ارزیابی شدند. آزمایش به صورت طرح کاملاً تصادفی با 3 تکرار و مقایسه میانگین داده‌ها با استفاده آزمون دانکن در سطح آماری5 درصد انجام شد.نتایج نشان داد درصدهای تیماری مورد نظر بر همه صفات مورد ارزیابی(جز وزن تر ریشه چه)تاثیر معنی داری دارند. تیمار 1 تا 0.01 درصد نانو ذرات کیتوزان سبب افزایش پارامترهای رشد و جوانه زنی شد.همچنین میزان فنل،فلاونوئید و فعالیت آنتی‌اکسیدانی در مقایسه با شاهد افزایش نشان داد که بیشترین مقدار افزایش در غلظت‌های 1 و 0.01 درصد نانوذرات کیتوزان مشاهده شد. حداکثر افزایش میزان رنگدانه‌ها تحت تاثیر غلظت1 و0.2 درصد نانوذرات کیتوزان بود.هر دو تیمار در غلظت 1 درصد سبب کاهش مقدار MDA نسبت به کنترل شدند. مقدار پروتئین کل در برگ و دانه تحت تاثیر تیمارها کاهش یافت .به طورکلی نتیجه شد که تیمار نانو ذرات کیتوزان به عنوان نوعی محرک زیستی بر بهبود ویژگی‌های کیفی سیاه دانه تاثیر مثبتی داشته و نانوذرات کیتوزان به عنوان محرکی مناسب جهت افزایش رشد پیشنهاد می‌شود. Manuscript profile

Plants are generally subjected to a combination of different conditions such as magnetic field and soil bacteria in their life. The present investigation tried to compare the effects and interactions of magnetic field and rhizobial inoculant in alfalfa. A pot experiment was performed under a natural condition by a factorial design to investigate the influences of magnetic field with 0.75 and 1.5 mT intensities on treated and untreated alfalfa seed with Sinorhizobium meliloti. Results showed that 1.5 mT magnetic intensity reduces growth parameters, protein content, catalase, ascorbate peroxidase, and peroxidase activity as a stress factor while superoxide dismutase activity, malondialdehyde, and reducing sugars content increased. Interaction of rhizobial inoculant and 1.5 mT intensity can reduce the damage caused by magnetic field generated in the plant. Application of 0.75 mT intensity and rhizobial inoculant (individual and together) led to a significant increase in growth parameters, protein content, catalase, ascorbate peroxidase, peroxidase, and superoxide dismutase enzyme activity while malondialdehyde and reducing sugars content reduced. Therefore, as an eco-friendly technique in agriculture, the application of 0.75 mT and rhizobial inoculant might improve the plant quality. This method could be used as a biofertilizer for vegetable production which reduces the environmental pollution caused by the application of biochemical fertilizers. Manuscript profile