امروزه سازمان ها می توانند با تعداد اندکی افراد خلاق و کارآفرین و با اجرای طرح کارآفرینانه برر ربارا ی منعطر و نوآور و فرصت گرا فائق آیند، بنابراین برای غلاه بر مشکلات و تهدیدهایی که متوجه سازمان های امروزی است، تنها یک راه حل کار ساز است و آن هم ایجاد بستر فرهنگ کارآفرینی در سازمان م-ی باشد. مطالعات و پژوهش های بالی یک رابطه مثات و بوی بین فرهنگ سازمانی و تمایل به کارآفرینی را تایید می کند, لذا به دلیر ل اهمیر ت ایر ن موضرو هدف از این مقاله بررسی رابطه ی فرهنگ سازمانی با مولفه های تمایل به کارآفرینی در شرکت لعابیران زربان پرداختره ایم. روش پژوهش حاضر توصیفی از نو هماستگی می باشد. جامعه ی آمرار ی در ایر ن پر ژوهش را کارکنران شررکت ) n= که بااستفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده ) 86 N= لعابیران زربان )بدون در نظر گرفتن بخش تولید( )) 107 نفرانتخاب گردید. به منظور جمع آوری داده ها از دو پرسشرنامه ی اسرتاندارد کرارآفر ینی و فرهنرگ سرازما نی )کره برا تج یر ه و spss آلفای 38 % و 66 % پایایی تایید شد( استفاده گردید. داده های جمع آوری شرده برا اسرتفاده از نررم افر ار تحلیل شده اند. نتایج پژوهش حاکی از این است که بین فرهنگ سازمانی و برخی از مولفه های تمایر ل بره کرارآفر ینی )ریسک پذیری متعادل، کانون کنترل، سلاست فکر، عملگرایی و رویا پردازی( رابطه ی مثارت و معنرا دار و برا مولفره تحمل ابهام رابطه ی منفی و معنادار وجود دارد اما نتایج با دست آمده عدم وجود رابطه بین فرهنگ سازمانی با برخر ی دیگر از مولفه های تمایل به کارآفرینی )نیاز به موفقیت و چالش طلای( را نشان می دهد. Manuscript profile

پژوهش حاضر به دنبال بررسی رابطه بین کارکردهای تشکل‌های مردم‌نهاد و مولفه‌های نوین توسعه پایدار (توانمندسازی، سرمایه اجتماعی و دموکراسی مشارکتی) در استان کرمانشاه می‌باشد که از نظر اجرا و شیوه گردآوری داده‌ها جزء پژوهش-های توصیفی- پیمایشی است. جامعه آماری این پژوهش تشکل‌های مردم‌نهاد فعال موجود در استان کرمانشاه است که 182 پرسشنامه به عنوان نمونه (با استفاده از جدول مورگان) توسط آنان تکمیل گردید. نتایج حاصل از رگرسیون گام به گام نشان داد که "ارزیابی فعالیت‌ها" و "جذب سرمایه‌ها و منابع کوچک مردمی (بسیج منابع)" بر مولفه توانمندسازی تأثیر دارد. "جلب مشارکت مردمی (بسیج عمومی)" و "افزایش بهره‌وری در استفاده از منابع" بر مولفه سرمایه اجتماعی تأثیر دارد. "افزایش بهره‌وری در استفاده از منابع" و "ایجاد، گسترش و تقویت هماهنگی بین دولت و مردم" بر مولفه دموکراسی مشارکتی تأثیر دارد. در نهایت "افزایش بهره‌وری استفاده از منابع"، "جذب سرمایه‌ها و منابع کوچک مردمی (بسیج منابع)" و "ایجاد، گسترش و تقویت هماهنگی بین دولت و مردم" بر مولفه مولفه‌های نوین توسعه پایدار (توانمندسازی، سرمایه اجتماعی، دموکراسی مشارکتی) تأثیر دارد. Manuscript profile

چکیده زمینه: بررسی و شناخت وضعیت و تنگناهای توسعه‌ی فعالیت های کارآفرینانه به لحاظ پایداری، از‌جمله مسایلی است که امروزه در برنامه‌ریزی و سیاست‌گذاری کسب‌ و کارهای کارآفرینانه مورد توجه قرار گرفته است. هدف: پژوهش حاضر با هدف سنجش سطح پایداری در فعالیت های کارآفرینانه کشاورزی در استان کرمانشاه انجام شد. روش بررسی: این تحقیق از نوع کاربردی و روش انجام آن توصیفی ـ پیمایشی است. به منظور جمع آوری داده های مورد نیاز از دو روش اسنادی و میدانی (پرسش نامه) استفاده شد که روایی محتوایی آن توسط تعدادی از کارشناسان و اساتید گروه کشاورزی و کارآفرینی دانشگاه رازی کرمانشاه مورد بررسی، اصلاح و تایید قرار گرفت. ضریب اعتبار پرسشنامه کارآفرینان کشاورزی و کارشناسان 72/0 و 82/0 به دست آمد. سطح تحلیل پژوهش فعالیت های کارآفرینانه کشاورزی و واحد تحلیل کارآفرینان کشاورزی (72) و کارشناسان و متخصصان (27) است. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش های آماری و الگوی ISDM استفاده شده است. یافته ها: واحدهای کارآفرینی استان کرمانشاه به دلیل رعایت کردن شاخص‌های مهمی مانند توجه به منابع طبیعی، استفاده از دانش بومی، استفاده از سموم کم، مشارکت و همکاری، ارتباط با مراکز مشاوره، وابستگی به کمک و یارانه دولتی و آگاهی نداشتن خریداران از محصولات در حالت نسبتاً پایدار قرار گرفته‌اند. بر اساس نتایج به ‌دست آمده از شاخص ترکیبی کل، از میان 72 واحد کارآفرینی بررسی شده، 14 واحد در حالت ناپایدار، 22 واحد نسبتاً ناپایدار، 23 واحد نسبتاً پایدار و 13 واحد در حالت پایدار قرار دارند. بحث و نتیجه گیری: نتایج به دست آمده نشان می دهند که توسعه فعالیت های کارآفرینانه در فعالیت های کشاورزی مطالعه شده در مجموع در سطح نسبتاً پایداری قرار دارند که بین ابعاد بررسی شده، بعد اقتصادی و اجتماعی به ترتیب بهترین و بدترین وضعیت پایداری را دارند. Manuscript profile

رهبری برنامه درسی به‌عنوان جزء کلیدی بهبود نظام آموزشی شناخته شده و با نظر به نقش حیاتی مدیران در این بخش، پژوهش حاضر با هدف طراحی الگویی برای رهبری برنامه درسی توسط مدیران انجام شده است. رویکرد حاکم بر پژوهش، کیفی از روش داده بنیاد بود. جامعه مورد مطالعه شامل اعضای هیئت‌علمی، کارشناسان مدیریت آموزشی و متخصصان برنامه درسی و مدیران مدارس است. روش نمونه گیری به شیوه نظری بوده است. حجم نمونه به روش اشباع داده ها صورت پدیرفت. با 19 نفر مصاحبه به عمل آمد. داده های حاصل از مصاحبه در بخش کیفی از طریق کدگذاری باز، محوری و انتخابی، تجزیه و تحلیل، و در بخش کمی با آزمون فریدمن اولویت بندی شدند. نتایج پژوهش نشان داد که عوامل علی (شامل ضرورت شکل‌گیری اهداف کلان آموزش‌وپرورش، نیاز به بهبود مستمر در فرآیند آموزش‌وپرورش و ضرورت اجرای برنامه درسی اثربخش) زمینه ساز رهبری برنامه درسی توسط مدیران است که تمرکززدایی در نظام آموزش‌وپرورش، تبیین جایگاه مدیران به‌عنوان رهبران برنامه درسی، انتصاب مدیران شایسته و توانمندسازی آنان، همکاری مدیران با معلمان، هوشیارسازی دانش آموزان و اولیاء نسبت به برنامه درسی، جلب همکاری فراسازمانی، بازسازی فرهنگ، غنی‌سازی برنامه های درسی و پایش منظم اجرای آن به عنوان راهبردهای توسعه رهبری برنامه درسی مدیران، موجب بروز پیامدهای فردی، سازمانی و اجتماعی می گردد. Manuscript profile

The high capacity of the agricultural sector in Kermanshah Province needs more attention for some reasons including weather and climate conditions, access to fertile lands, and ready-made labor force. The current research seeks to achieve a major strategy for the development of entrepreneurship activities in the agricultural sector of Kermanshah Province. To reach end a mixed research method was used in which the content analysis and survey methods were used in the qualitative and quantitative phases, respectively. The content analysis and “Analysis of Hierarchy Process (AHP) were applied by using Expert Choice software for data analysis. In the quantitative part, the study population was comprised of agricultural entrepreneurs in Kermanshah Province, of which 27 participated in semi-structured interviews. In the quantitative part, a pairwise comparison questionnaire was administered to 10 entrepreneurs who were entrepreneurship experts. Based on the results obtained from the current research, the development strategy, namely “regional market development, paving the way for the development of entrepreneurial companies, and presentation of products fabricated by agricultural entrepreneurs in Kermanshah Province in regional, national, and international exhibitions”, was chosen as the best conservative strategy with the final priority of 0.347. In addition, another strategy, i.e. “the formulation of policies and establishment of appropriate support platforms for agricultural entrepreneurs by the state and organizations, such as subsidizing producers and providing facilities to entrepreneurs to facilitate access to suitable land for their activities”, with the final priority of 0.270% was chosen as the alternative strategy for the development of entrepreneurial activities in Kermanshah province. Manuscript profile

The present study aimed to design a model for developing entrepreneurial behavior in agricultural cooperatives in Kermanshah province, employing an exploratory mixed-method approach. In the qualitative phase of the study, the participant team included all key individuals well-informed about entrepreneurship within the cooperatives of Kermanshah province. Thirty participants were selected using a snowball purposive sampling method. The statistical population for the quantitative phase included 530 managers and members of active agricultural cooperatives in Kermanshah province. Among them, 223 were selected using the stratified sampling method and Krejcie and Morgan's table. Data collected during the qualitative phase were analyzed using Nvivo8 software, resulting in the development of a grounded theory in the form of a conceptual model. During model analysis, research hypotheses were initially compiled and then assessed using the path analysis method in SPSS 23 and SmartPLS3 software. The findings from the qualitative phase, based on the grounded theory model, were categorized into six groups: Causative conditions (e.g., economic profits, personal incentives, etc.)Contextual conditions (e.g., cultural factors, diverse working areas, etc.)Intervening conditions (e.g., sanctions, market fluctuations, etc.)Phenomena (e.g., entrepreneurial behavior such as innovation, initiative in job tasks, etc.)Strategies (e.g., educational-promotional activities, keeping cooperatives up to date, etc.)Consequences (e.g., self-sufficiency in production, preventing cooperatives from depression, etc.).In the quantitative phase, the model emerging from the qualitative part was tested and ultimately approved. Based on the results, it is recommended that to foster entrepreneurial behavior in agricultural cooperatives, the research model be presented to cooperative members through training classes. Manuscript profile