امروزه یکپارچه‎سازی طبیعت و ساختمان‎ها در قالب پشت‎بامها و دیوارهای سبز به عنوان یک راهبرد پایدار در شهرها مورد توجه قرار گرفته است. اما مطالعات روی بسترهای کشت ضایعاتی با جنبه ارگانیک که در این سیستم‎ها امکان استقرار به گیاهان بدهد، ناچیز است و دستیابی به دیوار سبز خارجی پایدار، هنوز یک چالش است. هدف این مطالعه، ارزیابی پایداری گیاه پوششی فرانکنیا (Frankenia thymifolia) در چهار ترکیب بستر کشت (30 درصد کوکوپیت+ 65 درصد پرلیت+ 5 درصد ورمی کمپوست، 30 درصد خاکبرگ+ 65 درصد پرلیت+ 5 درصد ورمی‎کمپوست، 30 درصد کمپوست قارچ+ 65 درصد پرلیت+ 5 درصد ورمی کمپوست و خاک معمول مورد استفاده در فضای سبز به عنوان شاهد) در شرایط کشت در دیوار سبز خارجی بود. آزمایش به صورت اسپلیت پلات در قالب طرح بلوک های کا‎مل تصادفی با سه تکرار انجام شد. فاکتور اصلی فصول مختلف سال در چهار سطح و فاکتور دوم، بسترهای کشت در چهار سطح بود. همچنین آزمایش ویژگی های بسترهای کشت در انتهای پژوهش در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار انجام شد. صفات مورفوفیزیولوژیک گیاه فرانکنیا و صفات فیزیکوشیمیایی بسترهای کشت در سطح احتمال %1 معنی دار شد. نتایج نشان داد که صفات سطح برگ، محتوی نسبی آب برگ، کلروفیل a، b و کل، کاروتنویید و تمامی صفات مربوط به ریشه در بسترهای حاوی مواد آلی بیشتر از خاک معمول بود. همچنین صفات فیزیکوشیمیایی مرغوب تر (وزن مخصوص ظاهری پایین تر، تخلخل بیشتر، خاکستر کمتر، حجم هوای بیشتر و اسیدیته بیشتر)، در بسترهای کشت آلی بیشتر از بستر خاک معمولی بود. نتایج این پژوهش، استفاده از کمپوست قارچ شسته شده به همراه پرلیت و ورمی کمپوست، به جای بسترهای وارداتی رایج دیوار سبز را تایید می کند. همچنین، استفاده از گیاه فرانکنیا در شرایط آب و هوایی مشابه شهر مشهد در چهار فصل سال در دیوارهای سبز خارجی پیشنهاد می‎شود. Manuscript profile

پوشش گیاهی در شهرها به‌دلیل شهرنشینی سریع و رشد جمعیت در حال کاهش است. توسعه زیرساخت‌های سبز عمودی به‌طور قابل‌توجهی در جبران عدم وجود محیط طبیعی در مناطق شهری کمک می کند. دیوارهای سبز بیرونی با تأثیر زیست‌محیطی و عملکردی که دارند، برای بهبود زیست‌پذیری شهرها ضروری می‎باشند. با توجه به نوظهور بودن دیوارهای سبز شهری و و از طرفی بحران جدی آب، استفاده از آب‌های بازیافتی در این ساختارهای سبز اهمیت بیشتری پیدا می‌کند. پژوهش حاضر به‌منظور بررسی تأثیر انواع آب های نامتعارف و همچنین سویه های باکتری بر رشد و عملکرد برخی گیاهان زینتی انباشتگر در دیوار سبز خارجی به صورت 2 آزمایش مجزا و در قالب کرت های خردشده بر پایه طرح بلوک‎های کامل تصادفی با سه تکرار در سال 1401 انجام شد. فاکتور اصلی تیمار آب‎های بازیافتی شامل سه سطح (آب خاکستری، پساب فاضلاب ناحیه کشف رود و آب لوله کشی شهری (شاهد))، فاکتور فرعی سویه های مختلف باکتری در چهار سطح شامل سه ترکیب و شاهد (بدون باکتری) و گونه‌های گیاهی مورد بررسی شامل فستوکا روبرا (Festuca ovina glauca)، چمن یال اسبی (Ophiopogon japonicus) بود. تمام صفات عملکردی در سطح احتمال %5 اختلاف معنی دار نشان دادند. بالاترین تعداد گل، سطح برگ و بیشترین زیست‌توده و کارایی مصرف آب در چمن یال اسبی در بسترهای تلقیح شده با ترکیب B3 و آبیاری با پساب فاضلاب رویت شد. اما در چمن فستوکا بیشترین صفات عملکردی مذکور در بسترهای تلقیح‌شده با ترکیب B1 و آبیاری با آب خاکستری بود. تلفیق بستر کشت با ترکیب B3 و پس از آن ترکیب B2 و آبیاری با پساب فاضلاب در تعدیل حرارتی و رطوبتی دو چمن در هر سه فصل پژوهش موثر بود. نتایج این پژوهش تلفیق بستر کشت با ترکیب باکتری و استفاده از آب های بازیافتی در دیوارهای سبز خارجی را در اقلیم خشک برای آینده پایدار شهرهای معاصر در جهت گنجاندن فضای سبز پیشنهاد می‎کند. Manuscript profile

Mulches have significant environmental, aesthetic and functional benefits. However, there are arguments that some organic types of mulches prevent seed germination and the growth of plants due to their allelopathic effects. This study examined the allelopathic influence of the extracts of some organic mulches on seed germination percentage, and growth of the seedlings of some ornamental plants in two interrelated experiments. In the first experiment, allelopathic effects of six organic mulches including pine wood chips of the plane tree, pine cones, pine leaves, pine barks, sawdust,and grass clippings of Festuca arundincea were examined on germination and early growth of lettuce seeds as an indicator species. The second experiment was designed based on the results of the first experiment so that the extracts of the mulches with the lowest germination rates were selected and their effect on seed germination of five flowering plants of Alyssum maritimum, Celosia argentea, Tagetes sp., Zinnia sp. and Rudbeckia sp. were evaluated. The results showed that pine leave extracts had inhibitory effects on germination of lettuce seeds (in the first experiment) and also showed significant and strong inhibitory effects (P<0.01) on seed germination, radicle length, plumule length, plumule fresh and dry weights of all seasonal flowers. Based on these results, pine leaves after being released in the soil or after decomposition may act as a source of allelochemicals and should be used by care as mulch in landscaping at least if it is combined with ornamental plants. Manuscript profile