Plants adjust physiochemical attributes to maintain sustainable growth under different agricultural practices such as the management of sowing date and planting pattern.The present experiment aims to investigate the important role of sowing date (SD) and planting pattern (row arrangement) on physiochemical attributes of tepary bean (Phaseolusacutifolius L.) as a split-split plot designs with three replications during 2017 and 2018 .The main plots were two planting patterns (PP1: one-row and PP2: two-row plantation) and sub plots were three sowing dates (early, medium and late planting respectively June 15:SD1, June 30:SD2, and July15:SD3). The results showed increased chlorophyll (Chl) and carotenoid content was observed under two-row plantation and medium sowing date . Although Chl content improved at PP2, carotenoid had no response to planting pattern .The greater relative water content (RWC) was observed in plants under SD2, but the increased proline accumulation was reported at SD3. The least catalase and superoxide dismutase aggregation with 19 and 9.3(Umg-1protein) was obtained in plants under two-row plantation and medium sowing date respectively. Photosynthesis pigments represented the significant and positive correlation with RWC, but they negatively correlated with proline, CAT and SOD. Sowing date and planting pattern influence the microclimate of tepary bean, which affect the physiochemical properties. Therefore, physiochemical attributes are recommended to observe the optimal situation of tepary bean under the management of sowing date and planting pattern in arid and semiarid areas. Manuscript profile

به منظور بررسی تاثیر پرایمینگ بذر با سلنیوم و محلول‌پاشی بر خصوصیات فیزیولوژیکی و درصد سن‌زدگی گندم دیم، یک آزمایش مزرعه‌ای یک‌ساله به صورت طرح بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرار در سال 1393 در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه آزاد اسلامی اراک اجرا شد. 12 تیمار شامل شاهد، پرایمینگ با آب مقطر، پرایمینگ با مقادیر 1 ، 2 و 3 میلی‌گرم در لیتر سلنیوم به تنهایی و توام با محلول پاشی با آب مقطر و سلنیوم (سلنیت سدیم) بررسی شد. نتایج نشان داد که پرایمینگ بذر توام با محلول‌پاشی با آب مقطر، پرایمینگ با آب مقطر همراه با محلول‌پاشی سلنیوم، پرایمینگ با 3 میلی‌گرم در لیتر سلنیوم همراه با محلول‌پاشی سلنیوم، محتوی آب نسبی برگ را نسبت به شاهد افزایش دادند. پرایمینگ با آب مقطر، محلول‌پاشی با سلنیوم و پرایمینگ با 2 میلی‌گرم در لیتر سلنیوم توام با محلول‌پاشی سلنیوم، نشت یونی سلول را نسبت به شاهد کاهش دادند. با محلول‌پاشی سلنیوم به تنهایی و پرایمینگ با 1 میلی‌گرم در لیتر سلنیوم توام با محلول‌پاشی سلنیوم، محتوی کلروفیل a به میزان 4/31 و 2/24 درصد نسبت به شاهد افزایش یافت. پرایمینگ توام با محلول‌پاشی سلنیوم درصد سن زدگی دانه را به طور معنی‌داری کاهش داد. بیشترین عملکرد دانه از پرایمینگ با 2 میلی گرم در لیتر سلنیوم توام با محلول‌پاشی سلنیوم حاصل شد. نتایج پیشنهاد می کند که از طریق پرایمینگ بذر با آب مقطر و به‌ویژه سلنیوم در مقادیر کم توام با محلول پاشی سلنیوم می‌توان نشت یونی و درصد سن زدگی گندم در شرایط دیم را کاهش داد. Manuscript profile

این آزمایش به منظور بررسی تأثیر روش‌های مصرف کود سرک اوره و محلول‌پاشی سلنیوم بر خصوصیّات زراعی و فیزیولوژیکی گندم دیم رقم سرداری در فصل زراعی 1392-1391 انجام شد. عوامل آزمایشی شامل روش-های مصرف کود سرک اوره در چهار سطح (بدون مصرف کود، مصرف 60 کیلوگرم اوره در هکتار در مرحله پنجه-زنی، مصرف 30 کیلوگرم اوره در مراحل پنجه‌زنی توام با محلول‌پاشی 200 میلی‌گرم در لیتر در مرحله قبل از سنبله-دهی و مصرف 20 کیلوگرم اوره در مرحله پنجه‌زنی توام با محلول‌پاشی 200 میلی‌گرم در لیتر قبل از سنبله‌دهی و 200 میلی‌گرم در لیتر در مرحله اواخر سنبله‌دهی) و سلنیوم در سه سطح (عدم مصرف، 5 و10 میلی‌گرم در لیتر) بودند. نتایج نشان داد که با محلول‌پاشی 5 و 10 میلی‌گرم در لیتر سلنیوم میزان نشت یونی سلول نسبت به شاهد به ترتیب به میزان 7/6 و 3/5 درصد کاهش یافت. مصرف 20 کیلوگرم کود سرک اوره در هکتار در مرحله پنجه‌زنی و دو مرحله محلول‌پاشی در مرحله زایشی توام با محلول‌پاشی 10 میلی‌گرم در لیتر سلنیوم، عملکرد دانه نسبت به شاهد 3/44 درصد و نسبت به تیمار مصرف 60 کیلوگرم اوره به صورت سرک در مرحله پنجه‌زنی توام با محلول‌پاشی 10 میلی‌گرم در لیتر سلنیوم، عملکرد دانه را 12 درصد افزایش داد. بطور کلی نتایج نشان داد که با مصرف30 کیلوگرم اوره درهکتار بصورت سرک و یک مرحله محلول‌پاشی اوره توام با محلول‌پاشی 5 میلی‌گرم درلیتر سلنیوم می‌توان حدود 50 درصد مصرف کود اوره را کاهش داد و به عملکرد مطلوب دست یافت. Manuscript profile

به منظور بررسی تاثیر کاربرد هیومیک اسید و نانو ذرات روی بر عملکرد لوبیا چیتی رقم تلاش، آزمایش مزرعه ای در منطقه شازند استان مرکزی انجام گرفت. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در سال 1392-1393 اجرا شد. عوامل آزمایش شامل محلولپاشی با کود آلی هیومیک اسید در چهار سطح (صفر، 5/0، 1 و 5/1 میلی لیتر در لیتر) به عنوان عامل اصلی و عامل دوم شامل محلول پاشی با کود نانو ذرات روی در چهار سطح (صفر، 5/0، 1 و 5/1 میلی لیتر در لیتر) بود. نتایج نشان داد کاربرد کود آلی و کود نانو روی اثر معنی داری بر عملکرد و اجزای عملکرد لوبیا چیتی داشت به نحوی که بیشترین عملکرد دانه (3370 کیلوگرم در هکتار) از محلول پاشی لوبیا چیتی با 5/1 میلی لیتر در لیتر هیومیک اسید و 5/1 میلی لیتر در لیتر نانو کود روی بدست آمد. با محلول پاشی 1 میلی لیتر در لیتر هیومیک اسید توام با 5/1 میلی لیتر در لیتر نانو کود روی شاخص برداشت نسبت به شاهد 9/7 % افزایش یافت. نتایج کلی نشان داد با محلول پاشی 1 میلی لیتر در لیتر هیومیک اسید توام با 5/1 میلی لیتر در لیتر نانو کود روی از طریق بهبود اجزای عملکرد می توان به عملکرد مطلوب در لوبیا چیتی رقم تلاش دست یافت. Manuscript profile

به منظور ارزیابی اثر سه تراکم بوته بر صفات فنولوژیک پنج رقم ذرت شیرین و بسیار شیرین خارجی، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه پژوهشی موسسه تحقیقات اصلاح و تهیه نهال و بذر کرج در تابستان 1387 اجرا گردید. بررسی نتایج به دست آمده از تراکم‌های مختلف بوته اثر معنی‌داری بر تعداد روز تا ظهور گل آذین نر (تاسل دهی)، گرده‌افشانی و تعداد روز از گرده افشانی تا ظهور ابریشم (ASI) نداشت، ولی تعداد روز تا ظهور ابریشم اختلاف معنی داری را نشان داد. با توجه به نتایج این آزمایش با افزایش تراکم بوته از 75000 به 95000 بوته در هکتار، تعداد روز تا ظهور ابریشم افزایش یافت و ارقامی که تعداد روز بیشتری تا ظهور ابریشم داشتند دیررس تر بودند. در این مطالعه بین ارقام مورد بررسی از نظر تعداد روز تا ظهور گل آذین نر (تاسل)، تعداد روز تا گرده افشانی و تعداد روز تا ظهور ابریشم تفاوت معنی داری وجود داشت، ولی از لحاظ تعداد روز از گرده افشانی تا ظهور ابریشم(ASI) در میان ارقام مورد بحث اختلاف معنی داری دیده نشد. رقم Obssision دارای بیشترین تعداد روز تا ظهور گل آذین نر (تاسل)، گرده افشانی و ظهور ابریشم بود که دیررس تر بودن آن را نسبت به سایر رقم های مورد مطالعه نشان می دهد. Manuscript profile

به منظور مطالعه تاثیر روش های مختلف خاکورزی و مدیریت بقایای گیاهی بر خصوصیات اگرومورفولوژیک در گندم دیم سرداری، آزمایشی به صورت کرتهای خرد شده نواری در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی در چهار تکرار درسال زراعی 1391-1390 اجرا شد. عوامل مورد بررسی شامل خاکورزی در چهار سطح با گاو آهن برگردان دار توام با دیسک، چیزل، خاکورز مرکب و کشت مستقیم و عامل بقایای گیاهی در چهار سطح سوزاندن، چراندن، کلش کامل و بدون کلش به ترتیب به عنوان فاکتور افقی و عمودی در نظر گرفته شدند. نتایج نشان داد حداقل وزن سنبله در کشت مستقیم معادل 69/0 گرم بود که نسبت به روش استفاده از گاو آهن برگردان دار توام با دیسک 25% کاهش نشان داد و حداکثر وزن سنبله معادل 88/0 گرم در استفاده از چیزل به دست آمد که نسبت به روش استفاده از گاو آهن برگردان دار توام با دیسک 2% افزایش نشان داد. بیشترین عملکرد دانه معادل 81/909 کیلوگرم در هکتار از کشت مستقیم حاصل شد که نسبت به استفاده از دستگاه های گاو آهن برگردان دار توام با دیسک، خاکورز مرکب و چیزل به ترتیب 12، 17 و 24% عملکرد دانه را افزایش داد. اثر متقابل تیمارهای خاکورزی و مدیریت بقایای گیاهی نشان داد بیشترین عملکرد دانه معادل 50/990 و 63/946 کیلوگرم در هکتار به ترتیب از تیمار کشت مستقیم توام با چرانیدن و کشت مستقیم توام با سوزاندن حاصل شد. Manuscript profile

کم آبی یکی از عوامل محدود کننده عملکرد گندم محسوب می شود. به منظور بررسی اثر کم آبیاری و عوامل سلنیوم، اسید سالیسیلیک و کود میکرو بر برخی صفات زراعی لاین امید بخش گندم 7814 C آزمایشی به صورت کرت خرد شده نواری در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در سال زراعی 89- 1388 در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه آزاد اسلامی واحد اراک اجرا شد. آبیاری در دو سطح شاهد و قطع آبیاری در مرحله ظهور خوشه و مصرف عوامل سلنیوم، اسید سالیسیلیک و کود میکرو در شش سطح شامل شاهد، اسید سالیسیلیک، سلنیوم، کود میکرو، سلنیوم با اسید سالیسیلیک و سلنیوم با اسید سالیسیلیک با کود میکرو بودند. نتایج حاصله نشان داد کم آبی موجب کاهش ارزش عددی صفات زراعی و عملکرد شد. ارتفاع گیاه با مصرف عوامل سلنیوم، اسید سالیسیلیک و کود میکرو کاهش یافت اما صفات وزن خوشه، تعداد سنبله در واحد سطح، زیست توده، شاخص برداشت و عملکرد افزایش یافتند. در شرایط آبیاری کامل با مصرف عوامل سلنیوم، اسید سالیسیلیک و کود میکرو، عملکرد دانه 8 % و در شرایط قطع آبیاری عملکرد دانه 5 % نسبت به شاهد افزایش نشان داد. Manuscript profile

این آزمایش در گلخانه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرج در سال 89- 1388به اجرا در آمد. آزمایش بصورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با 3 تکرار اجرا شد. فاکتورهای آزمایش شامل میزان کادمیوم در خاک در سه سطح (صفر، 40 و 80 میلی گرم در کیلو گرم خاک خشک) و گونه گیاه زراعی در سه سطح (یونجه یکساله (Medicago rigidula)، ماشک گل خوشه ای (Vicia villosa) وکلزا(Barassica napus)) بود. نتایج آزمایش نشان داد میزان کادمیوم در خاک و گونه های زراعی بر کلیه صفات مورد مطالعه اثر معنی داری داشت. بالاترین میزان بیومارکر دی تیروزین (D-T) در کلزا (با 99/10 میکرومول بر گرم وزن تازه بافت) و پایین ترین میزان در گیاه ماشک گل خوشه ای (با 86/8 میکرومول بر گرم وزن تازه بافت) بود. بیشترین و کمترین میزان آنزیم آنتی اکسیدانت کاتالاز (CAT) به ترتیب متعلق بود یونجه (با 79/55 واحد بر میلی گرم پروتئین) و ماشک گل خوشه ای (با 77/52 واحد بر میلی گرم پروتئین). نتایج آزمایش نشان داد با افزایش غلظت کادمیوم (Cd)در خاک، مقدار بیومارکر دی تیروزین افزایش یافت اما برعکس میزان آنزیم کاتالاز کاهش یافت. دوز 80 و صفر (میلی گرم کادمیوم در کیلوگرم خاک خشک) به ترتیب با 72/11 و 52/6 (میکرومول بر گرم وزن تازه بافت) بالاترین و پایین ترین میزان بیومارکر دی تیروزین را به خود اختصاص دادند. دوز صفر و 80 (میلی گرم کادمیوم در کیلوگرم خاک خشک) به ترتیب با 30/63 و 39/49 (میکرومول بر گرم وزن تازه بافت) بالاترین و پایین ترین میزان آنزیم کاتالاز را به خود اختصاص دادند. Manuscript profile

به منظور بررسی واکنش صفات گیاهی چهار ژنوتیپ گلرنگ در شرایط تنش کمبود آب، آزمایشی به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی در چهار تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه آزاد اسلامی واحد اراک در سال 1388 انجام گرفت. تیمارها شامل سه سطح آبیاری 100، 75 و 50 درصد نیاز آبی گیاه و ژنوتیپ های گلرنگ شامل محلی اصفهان، اصفهان-14، PI-537598 و IL-111 بودند. نتایج نشان داد تنش خشکی عملکرد دانه و عملکرد روغن را کاهش می دهد. به طوری که عملکرد دانه از 2/1198 کیلوگرم در هکتار در آبیاری معادل 100 درصد نیاز آبی گیاه به 5/936 کیلوگرم در هکتار در شرایط تأمین 50 درصد نیاز آبی گیاه کاهش یافت. بیشترین عملکرد روغن به مقدار 2/407 کیلوگرم در هکتار از تیمار آبیاری تأمین 100 درصد نیاز آبی گیاه و کمترین عملکرد روغن به مقدار 7/297 کیلوگرم بر هکتار در تیمار آبیاری تأمین 50 درصد نیاز آبی گیاه بدست آمد. در بین ژنوتیپ ها، محلی اصفهان دارای بیشترین عملکرد دانه و روغن بود. اثر متقابل تیمار های آزمایشی نشان داد بیشترین عملکرد دانه و روغن به ترتیب معادل 05/1583 و 5/605 کیلوگرم در هکتار در تیمار آبیاری تأمین 100 درصد نیاز آبی گیاه و ژنوتیپ محلی اصفهان حاصل شد. ژنوتیپ محلی اصفهان هم در شرایط مطلوب و هم در شرایط تنش دارای بیشترین عملکرد دانه و عملکرد روغن بود. Manuscript profile

به منظور بررسی اثرات تنش کمبود آب، مقادیر متفاوت نیتروژن و تراکم بوته بر عملکرد دانه، تجمع ماده خشک و صفات وابسته به آن، آزمایشی در طی دو سال 1388-1386 در ارومیه به صورت کرت های دو بارخرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار اجرا شد. آبیاری در سه سطح آبیاری مطلوب (I1)، تنش ملایم (I2) و تنش شدید خشکی (I3) به عنوان عامل اصلی، سه سطح نیتروژن مصرفی (100، 160 و 220 کیلوگرم در هکتار نیتروژن خالص از منبع اوره) به عنوان عامل فرعی و تراکم بوته با سه سطح 55500، 66000 و 83300 بوته در هکتار انتخاب شدند. نتایج نشان داد تنش خشکی شدید در مقایسه با تیمار آبیاری مطلوب عملکرد دانه را 60% کاهش داد. با افزایش مصرف نیتروژن و تراکم بوته عملکرد دانه افزایش یافت. در شرایط آبیاری مطلوب با افزایش میزان نیتروژن مصرفی میزان تمامی صفات مورد مطالعه افزایش معنی داری پیدا کرد، به علاوه در سطوح مختلف نیتروژن تحت شرایط آبیاری مطلوب با افزایش تراکم بوته میزان قطر طبق کاهش یافت. تنش خشکی باعث کاهش شاخص سطح برگ، سرعت رشد محصول، اختلال در روند جذب و انتقال مواد غذایی شد و عرضه عناصر پرورده را کاهش داده و باعث کاهش عملکرد دانه شد. در شرایط تنش خشکی به دلیل کاهش وزن خشک اندام های رویشی، عملکرد دانه کاهش یافت. Manuscript profile

به منظور بررسی اثر تلقیح ازتوباکتر، کابرد کود دامی و نیتروژن بر عملکرد و اجزای عملکرد گلرنگ، آزمایشی در سال زراعی 1388 به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 3 تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه آزاد اسلامی واحد اراک اجرا شد. تیمارهای آزمایشی شامل ازتوباکتر در دو سطح بدون تلقیح و با تلقیح و نیتروژن در سه سطح، 50% توصیه شده، 75% توصیه شده و 100% توصیه شده (شاهد)، و کود دامی در دوسطح 15 تن در هکتار و 30 تن در هکتار بر روی گلرنگ پاییزه خاردار رقم پدیده انجام شد. نتایج نشان داد اثر ازتوباکتر بر صفاتی مانند ارتفاع گیاه، تعداد شاخه فرعی، تعداد غوزه، عملکرد دانه، وزن هزار دانه و عملکرد زیستی غوزه اصلی معنی دار بود. همچنین اثر سطوح مختلف نیتروژن بر ارتفاع گیاه، تعداد ساقه فرعی- فرعی، تعداد دانه در غوزه و عملکرد دانه، معنی دار بود. همچنین اثر سطح مختلف کود دامی بر عملکرد زیستی غوزه اصلی معنی دار بود. بیشترین و کمترین عملکرد دانه با میانگین 2045 و 1789 کیلوگرم در هکتار به ترتیب به تیمارهای تیمارهای تلقیح با ازتوباکتر 50 % نیتروژن و 30 تن کود دامی در هکتار و عدم تلقیح ازتوباکتر 100% نیتروژن و 30 تن کود دامی در هکتار اختصاص داشت. همچنین تلقیح با ازتوباکتر نسبت به عدم تلقیح آن توانست 13/4% عملکرد دانه بیشتری تولید نماید. Manuscript profile

به منظور بررسی تاثیر نیتروکسین، سطوح نیتروژن و کود دامی بر کارایی مصرف نیتروژن و برخی صفات کمی در ذرت شیرین رقم Chase آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در سال زراعی 1389 در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه آزاد اسلامی واحد اراک اجرا شد. عوامل مورد بررسی شامل نیتروکسین در دو سطح تلقیح و عدم تلقیح با بذر، نیتروژن خالص در سه سطح صفر، 50 و 100 کیلوگرم در هکتار و کود دامی در سه سطح 10، 20 و 30 تن در هکتار بودند. نتایج نشان داد مصرف نیتروکسین بر صفات تعداد دانه در بلال، فاصله بلال از سطح مزرعه، وزن چوب بلال، عملکرد دانه در هکتار و کارایی مصرف نیتروژن تأثیر داشت، به طوری که باعث افزایش تعداد دانه در بلال، وزن چوب بلال، عملکرد دانه در هکتار و کارایی مصرف نیتروژن گردید. کود دامی نیز بر صفات تعداد دانه در بلال، فاصله بلال از سطح مزرعه، سطح برگ بلال، وزن هکتولیتر دانه، عملکرد دانه در هکتار و کارایی مصرف نیتروژن تأثیر داشت، به طوری که باعث کاهش کارایی مصرف نیتروژن و تعداد دانه در بلال گردید. اثر نیتروژن بر درصد پروتئین دانه، وزن چوب بلال، سطح برگ بلال، عملکرد دانه در هکتار و کارایی مصرف نیتروژن معنی دار بود و موجب افزایش درصد پروتئین دانه و عملکرد دانه در هکتار گردید. افزایش مصرف نیتروژن و کود دامی به طور معنی داری موجب کاهش کارایی مصرف نیتروژن گردید، همچنین تلقیح بذر با نیتروکسین اثر مثبت بر کارایی مصرف نیتروژن داشت. Manuscript profile

به منظور بررسی دور آبیاری و زئولیت بر خصوصیات زراعی و عملکرد سیب زمینی رقم آگریا، آزمایشی به صورت اسپلیت پلات بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی در چهار تکرار در بهار سال 1389 در حومه اراک به اجرا گذاشته شد. تیمار های اعمال شده شامل دور آبیاری در سه سطح 6 روز، 8 روز و 10روز به عنوان عامل اصلی در کرت اصلی قرار گرفت و در کرت های فرعی تیمار کود دامی و زئولیت در چهار سطح شامل: شاهد ( عدم استفاده از کود دامی و زئولیت)، کود دامی 20 تن + 4تن زئولیت، 40 تن کود دامی و 8 تن زئولیت. نتایج نشان داد که مصرف کود دامی و زئولیت بر صفات اندازه گیری شده در سطح احتمال1% معنی دار شد. با افزایش دور آبیاری از 6 روز به 10 روز عملکرد 7/19% کاهش یافت. اثر اصلی کود و زئولیت نشان داد که بیشترین عملکرد غده معادل 88/59 تن در هکتار از تیمار 20 تن کود دامی+4 تن زئولیت حاصل شد. اثر متقابل تیمار ها نشان داد بالاترین میانگین عملکرد کل محصول معادل 6/63 تن در هکتار از مصرف 20 تن کود دامی + 4 تن در هکتار زئولیت در دور آبیاری 6 روز بدست آمد که با تیمار دور آبیاری 8 روز و مصرف توأم 20 تن کود دامی +4 تن در هکتار زئولیت تفاوت معنی داری نداشت. Manuscript profile

به منظور بررسی تاثیر تنش شوری بر برخی شاخص های جوانه زنی و رشد گیاهچه گلرنگ آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کامل تصادفی با 4 تکرار در سال 1390 درگلخانه کشاورزی دانشگاه پیام نور ارومیه به اجرا در آمد. تیمارهای آزمایش شامل 4 هیبرید زرقان 279، گلدشت، فرامان و پدیده و سطوح شوری 0، 4، 8، 12 و 16 دسی زیمنس بر متر محلول کلرید سدیم بودند. در این تحقیق صفات وزن خشک ریشه، ساقه، برگ، اندام های هوایی، گیاهچه، طول ریشه، ساقه و شاخص مقاومت به تنش شوری اندازه گیری شدند. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که سطوح مختلف شوری اثر بسیار معنی داری بر وزن خشک ریشه، وزن خشک برگ، وزن خشک ساقه، وزن خشک اندام های هوایی، وزن خشک گیاهچه، طول ساقه، طول ریشه، شاخص مقاومت به شوری داشت. مقایسه میانگین نشان داد که سطح شوری 16 دسی زیمنس بر متر صفات وزن خشک ریشه، وزن خشک برگ، وزن خشک ساقه، وزن خشک گیاهچه، طول ساقه و طول ریشه را به ترتیب به میزان 60، 44، 68، 55، 76 و 58 % نسبت به شاهد کاهش داد به طوری که بالاترین مقدار هریک از صفات فوق از تیمار شاهد و کمترین مقدار از سطح شوری 16 دسی زیمنس بر متر بدست آمد. ارقام مختلف نیز در سطوح شوری مختلف، پاسخ های متفاوتی از خود نشان دادند و مقاومت های متفاوتی داشتند. هیبرید فرامان نسبت به شوری تحمل بیشتری داشته و ارقام زرقان 279، گلدشت و پدیده ارقام حساس به شوری می باشند. Manuscript profile

درصد پروتئین و آمیلوز ممکن است متأثر از عنصر نیتروژن و تقسیط آن در شالیزارها باشد. به همین منظور آزمایش مزرعه ای جهت بررسی میزان و تقسیط کود نیتروژن بر عملکرد برخی از صفات کیفی دانه برنج رقم طارم محلی انجام گرفت. نوع آزمایش فاکتوریل در قالب بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار بود که در سال زراعی 87-1386 در مزارع مرکز تحقیقات برنج کشور، آمل انجام شد. در این بررسی سه سطح نیتروژن 23، 46 و 69 کیلوگرم در هکتار عامل اصلی و عامل فرعی سه نحوه تقسیط کود نیتروژن بود که در سه مرحله رشد گیاه تقسیط گردید. نتایج این بررسی نشان داد میزان آمیلوز دانه برنج با افزایش نیتروژن و تقسیط، روند کاهشی را طی کرد. بیشترین درصد پروتئین با مصرف 69 کیلوگرم نیتروژن در هکتار به دست آمد و با انجام دو مرحله تقسیط، درصد پروتئین نسبت به سایر تیمارها افزایش نشان داد. با افزایش میزان نیتروژن عملکرد دانه نیز افزایش نشان داد. هر چه بر تعداد تقسیط نیتروژن افزوده گردید، میزان عملکرد برنج افزایش یافت. Manuscript profile

به منظور بررسی اثر سطوح مختلف روی بر عملکرد، اجزای عملکرد و شاخص برداشت در گیاه ذرت میکوریزایی تحت تنش خشکی، آزمایشی در سال 1385 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده ی کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه آزاد اسلامی واحد اراک اجرا شد. آزمایش به صورت فاکتوریل در غالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار انجام شد. تیمار های آزمایشی سه سطح آبیاری شامل: آبیاری معادل نیاز آبی گیاه (شاهد)، آبیاری معادل 75 درصد نیاز آبی گیاه و آبیاری معادل50 درصد نیاز آبی گیاه، تلقیح با میکوریز(Glomus intraradices) در دو سطح شامل تلقیح و عدم تلقیح و روی در سه سطح شامل شاهد(صفر)، 25 و 45 کیلوگرم در هکتار از منبع سولفات روی در نظر گرفته شدند. نتایج نشان داد که تنش خشکی باعث کاهش معنی دار شاخص برداشت، عملکرد و اجزای عملکرد دانه گردید. تاثیر میکوریزا بر صفات تعداد دانه در ردیف، تعداد دانه در بلال، وزن بلال و عملکرد دانه معنی دار بود. مصرف میکوریزا هم در شرایط مطلوب و هم در شرایط تنش، عملکرد و اجزای آن را نسبت به تیمار های مشابه و بدون مصرف میکوریزا افزایش داد. کاربرد میکوریزا و روی هر کدام در شرایط آبیاری مطلوب صفات مورد بررسی را افزایش دادند. نتایج نشان داد که با آبیاری معادل 75% نیاز آبی گیاه، مصرف میکوریزا و کاربرد 45 کیلوگرم در هکتار سولفات روی می توان به عملکرد مطلوب دست یافت. Manuscript profile

به منظور بررسی تاثیر تنش کمبود آب بر برخصوصیات اگروفیزیولوژیک هیبرید های مختلف ذرت آزمایشی در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه آزاد اسلامی واحد اراک به صورت اسپلیت پلات در قالب بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در سال 1388 انجام شد. تیمارها شامل تأمین آب آبیاری پس از اعمال سه سطح بر اساس مقادیر100% (شاهد)، 75% و 50% نیاز آبی گیاه (تنش کمبود آب) به عنوان عامل اصلی و ارقام شامل SC704,SC524,SC700,SC500 و DC370 به عنوان عامل فرعی در نظر گرفته شدند. نتایج نشان داد تنش کمبود آب محتوی نسبی آب، پایداری غشاء سیتوپلاسمی و عملکرد دانه را کاهش داد. در بین ارقام بیشترین عملکرد دانه از رقم های زودرس و متوسط رس حاصل شد. همچنین بیشترین محتوی نسبی آب برگ و پایداری غشاء سیتوپلاسمی مربوط به رقم های متوسط رس بود. اثر متقابل تیمار ها نشان داد در شرایط مطلوب رطوبتی(100درصد نیاز آبی گیاه) و تنش کمبود آب ( 75% و 50% نیاز آبی گیاه)، رقم های 524 و 500 از عملکرد بالاتری نسبت به سایر ارقام برخوردار بودند. حداکثر عملکرد دانه از رقم 524 به میزان22/8624 کیلوگرم در هکتار در شرایط آبیاری معادل 100 درصد نیاز آبی گیاه و حداقل آن از رقم700 به میزان32/4072 کیلوگرم درهکتار درشرایط آبیاری معادل50% نیاز آبی گیاه به دست آمد. Manuscript profile

این آزمایش به صورت فاکتوریل بر اساس طرح بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار و دو تیمار نیتروژن در سه سطح شامل کود بیولوژیک سوپرنیتروپلاس (حاویباکتریهایAzospirillum، کنترلکنندهعواملبیماریزایخاکزی(Bacillus subtilis)و باکتریمحرکرشد (Pseudomonas fluorescens)، کود بیولوژیک نیتروکسین (حاویغلظتهایمختلفازباکتریهای Azospirillum/ Azotobacter) و کود شیمیایی اوره (kg/ha300) و نیز فسفر در سه سطح کود بیولوزیک بارور-2(حاوی باکتری های آزاد کننده فسفر) به همراه فسفات آمونیوم (kg/ha 125)، کود بیولوژیک فسفر و کودشیمیایی فسفات آمونیوم(kg/ha 250) طی سال زراعی 1387 در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه آزاد اسلامی اراک اجرا گردید. نتایج آزمایش نشان داد که کود بیولوژیک سوپرنیتروپلاس و سپس نیتروکسین سبب افزایش قابل توجه وزن تر و خشک سرشاخه و نیز درصد وعملکرد اسانس سرشاخه گردید. تیمار تلفیقی کود بیولوژیک فسفر و فسفات آمونیوم بر مقدار صفت عملکرد اسانس سرشاخه و تیمار فسفر صفت میزان اسانس سرشاخه را تحت تأثیر معنی دار قرار دادند. تیمار تلفیقی سوپرنیتروپلاس و فسفر صفت وزن تر سرشاخه، را به طور معنی داری تحت تأثیر قرار داد. به طور کلی کودهای بیولوژیک حاوی باکتری های تثبیت کننده نیتروژن را می توان جانشین کودهای شیمیایی نمود و خصوصیات رشدی و عملکرد اسانس گیاه نعناع فلفلی را افزایش داد. در ضمن با مصرف باکتری های آزاد کننده فسفر می توان مصرف کود فسفر را تا 50 % کاهش داد بدون اینکه در خصوصیات رشدی و عملکرد اسانس کاهش معنی داری ایجاد شود. به نظر می رسد که یک برنامه زراعی دراز مدت که عوامل خاکی، کودی، محیطی و آبی را مورد توجه قرار می دهد در یک تناوب زراعی اصولی بتواند تأثیر بیشتری در افزایش عملکرد ماده مؤثره گیاهان دارویی از جمله نعناع فلفلی وجود داشته باشد. Manuscript profile

به منظور بررسی اثر مقادیر مختلف زئولیت و دور‌های آبیاری بر عملکرد و اجزای عملکرد گیاه سیب زمینی رقم سانته آزمایشی به صورت استریپ پلات در قالب بلوک‌های کامل تصادفی با 9 تیمار و 4 تکرار انجام شد. آزمایشها در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه آزاد اسلامی اراک و در سال زراعی 1388-1389 اجرا شد. در این آزمایش مقادیر مختلف زئولیت در 3 سطح (صفر، 1500 و 3000 کیلوگرم در هکتار) و دور آبیاری در سه سطح (5 ، 10 و 15 روز یکبار) در نظر گرفته شد. در این تحقیق صفات وزن خشک برگ و ساقه، شاخص سطح برگ (LAI)، عملکردغده، تعداد غده و شاخص کلروفیل برگ اندازه گیری شد. نتایج بدست آمده از این آزمایش نشان داد که مصرف مقادیر مختلف زئولیت بر صفات وزن خشک ساقه و برگ، عملکرد و شاخص سطح برگ اثر معنی‌داری داشت، به طوری که استفاده از تیمار 3000 کیلوگرم زئولیت در هکتار توانست تا درصد میزان محصول را نسبت به تیمار بدون زئولیت افزایش دهد ولی نتوانست بر صفات میزان شاخص کلروفیل برگ و تعداد غده اثر معنی داری ایجاد نماید. همچنین اثر دور آبیاری نیز بر کلیه صفات اندازه گیری شده در این آزمایش معنی‌دار بود ولی اثر متقابل آبیاری و زئولیت در هیچکدام از صفات مورد بررسی اثر معنی داری را نشان نداد. Manuscript profile

به منظور بررسی اثر تاریخ کاشت و مقادیر نیتروژن بر صفت های کمی و کیفی سیب زمینی رقم مارکیز، آزمایشی در سال 1388 به صورت فاکتوریل در قالب بلوک های کامل تصادفی در چهار تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه آزاد اسلامی واحد اراک اجرا شد. تیمارهای آزمایشی شامل سه تاریخ کاشت 31 اردیبهشت، 17 خرداد، 31 خرداد و چهار میزان نیتروژن شامل 46، 80، 115، 150 کیلوگرم در هکتار نیتروژن خالص از منبع اوره بودند. نتایج نشان داد اثر تاریخ های مختلف کاشت بر عملکرد غده معنی دار بود. بیشترین عملکرد غده مربوط به تاریخ کاشت 31 اردیبهشت با میانگین5/19 تن در هکتار به دست آمد. برهمکنش تاریخ کاشت و کود نیتروژن بر میانگین وزن تر، وزن خشک، تعداد و اندازه غده در بوته و عملکرد غده معنی دار بود. بیشترین تعداد غده در بوته معادل 5/11 عدد و 5/6 تعداد غده درشت در بوته بود. عملکرد نهایی غده معادل 24 تن در هکتار از برهمکنش تاریخ کاشت31 اردیبهشت با مصرف 150 کیلوگرم نیتروژن خالص در هکتار حاصل شد. Manuscript profile

به منظور بررسی اثر کود های شیمیایی و باکتری های افزاینده رشد بر عملکرد واجزای عملکرد ذرت علوفه ای رقم سینگل کراس 704 آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با 3 تکرار در سال 1389 در مزرعه پژوهشی دانشگاه آزاد اسلامی واحد اراک اجرا شد. تیمارهای مورد آزمایش به صورت، تلقیح بذرها توسط باکتری های محرک رشد در چهار سطح، B1= ریزوبیوم، آزوسپریلیوم، ازتوباکتر و سودوموناس،B2= ریزوبیوم، آزوسپریلیوم و سودوموناس، B3= ریزوبیوم، ازتوباکتر و سودوموناس، B4= آزوسپریلیوم، ازتوباکتر و سودوموناس و استفاده از کودهای شیمیایی نیتروژنه و فسفره در چهار سطح، A1= عدم مصرف، A2= 3/1 میزان توصیه شده، A3= 3/2 میزان توصیه شده، A4= 100 % میزان توصیه شده، اعمال شدند. نتایج نشان داد که مصرف کود شیمیایی بر صفاتی چون، تعداد برگ در بوته، تعداد دانه در ردیف، تعداد دانه در بلال، ارتفاع بوته و عملکرد علوفه در سطح آماری یک درصد معنی دار شدند. همچنین سطوح مختلف مصرف کودهای زیستی بر صفاتی مانند ارتفاع بوته، تعداد برگ در بوته ، تعداد دانه در ردیف و عملکرد علوفه در سطح آماری یک درصد معنی دار شدند. نتایج نشان داد که بیشترین عملکرد علوفه معادل 33/78 تن در هکتار از تیمار اثر برهمکنش مصرف کود شیمیایی و کود های زیستی، ریزوبیوم، آزوسپریلیوم، ازتوباکتر و سودوموناس به دست آمد که نسبت به شاهد42 % افزایش نشان داد. Manuscript profile

به منظور بررسی اثرات مدیریت تلفیقی علف‌هرز پنجه‌مرغی آزمایشی در سال ‌زراعی 91-1390 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه آزاد اسلامی واحد اراک در قالب طرح پایه بلوک‌های کامل تصادفی با 3 تکرار اجرا شد. تیمارهای آزمایشی شامل شاهد (بدون کنترل)، دو مرحله وجین، علف‌کش‌های ریم‌سولفورون به مقدار40 گرم در هکتار، نیکوسولفورون به مقدار 2 لیتر در هکتار، نیکوسولفورون+ ریم‌سولفورون به مقدار 175 گرم در هکتار، یک مرحله وجین+ ریم‌سولفورون، یک مرحله وجین+ نیکوسولفورون و یک مرحله وجین+ (نیکوسولفورون+ریم‌سولفورون) بودند. نتایج نشان داد که کاربرد علفکش (نیکوسولفورون+ریم‌سولفورون)+ وجین‌ دستی وزن خشک اندام‫های هوایی پنجه‌مرغی را نسبت به تیمار شاهد 70/65% کاهش داد. بیشترین ارتفاع بوته، شاخص سطح برگ و عملکرد دانه مربوط به تیمار سم‫پاشی (نیکوسولفورون+ریم‌سولفورون) + یک مرحله وجین بود به طوری که موجب افزایش 273% عملکرددانه نسبت به تیمارشاهدگردید Manuscript profile

به منظور بررسی اثرات علف‌کش‌های جدید بر کنترل علف‌‌هرز پیچک و اثر آن روی ویژگیهای بلال در ذرت، آزمایشی در سال ‌زراعی 91-1390در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با 3 تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه آزاد اسلامی اراک به اجرا درآمد. سه علفکش مختلف به نام‌های نیکوسولفورون،ریم‌‌سولفورون و (نیکوسولفورون+ ریم‌‌سولفورون) به همراه تیمار یک مرحله وجین در مقایسه با تیمار دو مرحله وجین و تیمار شاهد بدون کنترل در مزرعه ذرت رقم سینگل کراس 704 مورد استفاده قرار گرفتند.با بررسی اثر علف‌کش‌های مختلف روی این علف‌های هرز مشخص شد که کاربرد ریم‌سولفورون+ نیکوسولفورون+ یک مرحله وجین با 96/88 % کاهش وزن خشک کل علف‌های هرز نسبت به شاهد بدون کنترل، بهترین تیمار بود. تیمار نیکو‌سولفورون به میزان 2 لیتر در هکتار با 22/37% اثربخشی در کنترل علف‌های هرز ضعیف‌ترین تیمارها بودند. بیشترین عملکرد ذرت معادل 4514 کیلوگرم در هکتار از تیمار ریم‌سولفورون+ نیکوسولفورون + وجین به دست آمد. Manuscript profile

به منظور بررسی تاثیر تنظیم کننده های رشد و تنش خشکی بر خصوصیات زراعی گندم رقم شهریار آزمایشی در سال زراعی 1389-1388 در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه آزاد اسلامی واحد اراک به صورت اسپلیت پلات فاکتوریل در قالب بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار انجام شد. عوامل مورد آزمایش شامل تنش کم آبی در سه سطح 50، 75 و 100 درصد نیاز آبی گیاه در کرت های اصلی و تنظیم کننده های رشد شامل سالیسیلیک اسید و سایکوسل به صورت مصرف و عدم مصرف به عنوان عامل فرعی به صورت فاکتوریل در نظر گرفته شد. نتایج حاصله نشان داد اعمال تنش خشکی صفات اندازه گیری شده را کاهش داد اما با محلول پاشی سایکوسل و مصرف سالیسیلیک اسید هم در شرایط مطلوب و هم در شرایط تنش کم آبی صفات طول خوشه ، وزن خوشه، وزن دانه در خوشه و عملکرد دانه افزایش یافت. مصرف توام سایکوسل و سالیسیلیک اسید، عملکرد دانه را نسبت به شاهد 5/13 درصد افزایش داد. به طور کلی نتایج نشان داد که با آبیاری معادل 75 درصد نیاز آبی گیاه و مصرف توام سایکوسل و سالیسیلیک اسید به عملکرد دانه قابل قبول دست یافت. Manuscript profile

به منظور بررسی اثر متانول و روی بر خصوصیات کمی و کیفی بادام زمینی از آزمایش فاکتوریل در قالب بلوک های کامل تصادفی در 3 تکرار در سال زراعی 87-86 در مزارع منطقه بندر کیاشهر واقع در استان گیلان استفاده گردید. مقادیر مختلف متانول (0، 10، 20 و30 درصد حجمی) و کلات روی (0، 5/0، 1 و 5/1 در هزار سی سی) تیمارهای مورد بررسی را تشکیل دادند. نتایج نشان داد مقادیر مختلف مصرف متانول و روی اثرات معنی داری بر خصوصیات مورد ارزیابی داشتند. همچنین مقایسه میانگین های خصوصیات مورد بررسی نشان داد اثر متقابل مصرف محلول 30 درصد حجمی متانول و 1 در هزار روی بیشتر از سایر تیمارها بود. محلول پاشی متانول و روی بر اندام های هوایی بادام زمینی باعث افزایش عملکرد غلاف، عملکرد دانه، وزن صد دانه، تعداد غلاف قابل برداشت، درصد پروتئین و روغن دانه گردید. اثر متقابل مصرف سطوح مختلف متانول و روی نتوانست درصد روغن و پروتئین دانه ها را تحت تاثیر قرار دهد. Manuscript profile

به منظور بررسی اثر غلظت‌های مختلف هیپوکلریت‌سدیم و طول مدت های مختلف برای ضدعفونی کردن بذر گندم آلوده به آسپرژیلوس، آزمایشی بصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تکرار اجرا شد. فاکتورها چهار غلظت 2، 4، 6 و 8 % هیپوکلریت ‌سدیم و چهار زمان 2، 5، 7 و 10 دقیقه در نظر گرفته شدند. نتایج حاصل از تجزیه واریانس نشان داد اثر غلظت و زمان اعمال هیپوکلریت‌سدیم بر روی طول ریشه‌چه، طول ساقه‌چه و وزن خشک ریشه‌‌چه و وزن خشک ساقه‌چه‌ در سطح احتمال 5 % معنی‌دار شد. بیشترین طول ریشه‌چه مربوط به غلظت 4 % و 7 دقیقه و طول ساقه‌چه مربوط به غلظت 6 % و 7 دقیقه و وزن خشک ریشه‌‌چه و وزن خشک ساقه‌چه مربوط به 8 % و 5 دقیقه بود. نتایج نشان داد امکاناستفادهازاختلافاتغلظت مواد ضدعفونی کنندهدرجهتبهبود مؤلفههایجوانهزنیتحتدماهایزیرمطلوبونیزامکانبهبوددماهایپایهومطلوبدرگندموجوددارد. Manuscript profile

به منظور بررسی اثرات تلقیح دو گانه کود های بیولوژیک با سطوح مختلف ازت و فسفر بر خصوصیات زراعی آفتابگردان، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در سال 1390 در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه آزاد اسلامی واحد اراک اجرا شد. عوامل مورد آزمایش شامل نیتروکسین در دو سطح بدون تلقیح و با تلقیح به صورت بذر مال، بارور 2 در دو سطح بدون تلقیح و با تلقیح به صورت بذرمال و کود های شیمیایی در چهار سطح بدون مصرف، 150 کیلوگرم نیتروژن+ 75 کیلوگرم فسفر، 100 کیلوگرم نیتروژن+ 50 کیلوگرم فسفر و 50 کیلوگرم نیتروژن+ 25 کیلوگرم فسفر بود. نتایج این تحقیق نشان داد که با مصرف 100 کیلوگرم نیتروژن+ 50 کیلوگرم فسفر در هکتار عملکرد دانه و درصد روغن نسبت به شاهد 11و 8/2% افزایش نشان دادند. با کاربرد توام نیتروکسین و بارور 2 عملکرد دانه نسبت به شاهد 18% افزایش یافت. بیشترین درصد روغن معادل 38/46 از اثر متقابل 100 کیلوگرم نیتروژن+ 50 کیلوگرم فسفر در هکتار توام با کاربرد نیتروکسین حاصل شد. بیشترین عملکرد دانه معادل 71/4599 کیلوگرم در هکتار از تیمار150 کیلوگرم نیتروژن+ 75 کیلوگرم فسفر توام با کاربرد نیتروکسین و بارور 2 حاصل شد که با تیمار100 کیلوگرم نیتروژن + 50 کیلوگرم فسفر و کاربرد نیتروکسین با عملکرد معادل 10/4371 کیلوگرم در هکتار اختلاف معنی داری نشان نداد. به طور کلی نتایج نشان داد با مصرف100 کیلوگرم نیتروژن+ 50 کیلوگرم فسفر توام با کاربرد کود های زیستی نیتروکسین و بارور2 می توان به عملکرد قابل قبولی دست یافت. Manuscript profile

این آزمایش در سال زراعی 89-1388 در مزرعه دانشگاه آزاد اسلامی واحد اراک اجرا شد. عوامل مورد بررسی شامل آبیاری در سه سطح آبیاری کامل (شاهد)، قطع آبیاری در مرحله شیری شدن و مرحله خمیری شدن دانه، سالیسیلیک اسید در دو سطح با مصرف به مقدار یک میلی مولار و بدون مصرف و دو رقم الوند و شهریار، طرح آزمایشی به صورت اسپلیت پلات فاکتوریل در قالب بلوک های کامل تصادفی در چهار تکرار بود. نتایج نشان داد با قطع آبیاری در مرحله شیری و خمیری دانه عملکرد دانه به ترتیب 24% و 15% کاهش یافت. مصرف اسید سالیسیلیک در شرایط آبیاری مطلوب، قطع آبیاری در مرحله شیری و خمیری دانه عملکرد دانه را به ترتیب 2/7، 7 و 7/8 % نسبت به شاهد افزایش داد. بیشترین عملکرد دانه معادل 3698 کیلوگرم در هکتار از تیمار آبیاری مطلوب، مصرف سالیسیلیک اسید در رقم الوند حاصل شد. در شرایط قطع آبیاری بیشترین عملکرد دانه معادل 3378 کیلوگرم در هکتار از اثر متقابل تیمار قطع آبیاری در مرحله خمیری، مصرف سالیسیلیک اسید در رقم شهریار به دست آمد. نتایج آزمایش نشان داد مصرف اسید سالیسیلیک ممکن است تا حدی اثرات تنش کم آبی را کاهش دهد. Manuscript profile