این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی روش تعامل والد-کودک از طریق بازی‌درمانی (CPRT) بر کارکرد اجرایی و سازگاری اجتماعی کودکان دارای اختلال نقص توجه-بیش‌فعالی (ADHD) انجام شد.‌این پژوهش از نوع نیمه آزمایشی، با پیش‌آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعۀ آماری شامل کودکان 8 تا 10 سال دارای اختلال نقص توجه بیش‌فعالی در سال 1398 مراجعه کننده به مراکز درمانی شهر تهران بود. نمونه شامل 30 نفر (دو گروه 15 نفره) بود که با استفاده از روش نمونه‌گیری هدفمند انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده‌ها، پرسشنامۀ درجه بندی رفتاری کارکردهای اجرایی BRIEF (فرم والد) (Guy& et al, 2000) و پرسشنامۀ سازگاری اجتماعی کودکان (Dokhanchi,1998) بود. گروه آزمایشی در قالب ۱۰ جلسۀ ۱۲۰ دقیقه‌ای یک بار در هفته تحت بازی‌‌درمانی قرار گرفتند. تجزیه و تحلیل داده‌های پژوهش با استفاده از روش‌های آماری توصیفی و نیز تحلیل واریانس با اندازه‌گیری مکرر با نرم افزار آماری SPSS انجام شد. نتایج به دست آمده نشان داد که آموزش بازی‌‌درمانی مبتنی بر تعامل والد-کودک بر کارکردهای اجرایی و سازگاری اجتماعی کودکان مبتلا به اختلال نقص توجه- بیش‌فعالی اثربخش بوده است (001/0p<). Manuscript profile

این پژوهش با هدف اثربخشی روش‌های حسی چندگانه بر خودانضباطی و خودسنجی دانش‌آموزان دختر نارساخوان 9 تا 10 سال انجام شد. پژوهش از نظر هدف کاربردی و طرح نیمه آزمایشی از نوع پیش‌آزمون-پس‌آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری دانش‌آموزان نارساخوان 9 و 10 ساله شهر رزن در سال تحصیلی 1401-1400 بودند که از طریق غربالگری با چک لیست نارساخوانی و آزمون هوش، 30 نفر از آنها به صورت هدفمند به عنوان نمونه انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه 15 نفره آزمایش و کنترل قرار گرفتند. گروه آزمایش آموزش روش‌های حسی چندگانه را طی 10 هفته و در 10 جلسه‌ی یک و نیم ساعته، دریافت کردند و در این مدت گروه کنترل هیچ آموزشی دریافت نکردند. ابزار مورد استفاده این پژوهش، آزمون اختلال خواندن (سلیمی‌تیموری، 1386)، آزمون هوش ریون، پرسشنامه خودانضباطی زندکریمی و پرسشنامه خودسنجی زندکریمی، بود. داده‌ها با استفاده از نرم افزار Spss و آمار توصیفی و استنباطی با آزمون تحلیل کوواریانس مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد آموزش روش‌های حسی چندگانه بر خودانضباطی و خودسنجی دانش‌آموزان تأثیر دارند. یقیناً شناخت انسان از خودش و توانایی‌ها و نقاط ضعفش می‌تواند در بهبود شرایط زندگی و یادگیری او مؤثر باشد. در همین راستا تسلط معلمان و والدین بر استفاده و بکارگیری از ظرفیت‌ها و توانایی‌های دانش‌آموزان دارای اختلالات یادگیری با روش‌های نوین آموزشی، تأثیر زیادی در موفقیت و پیش‌گیری از تجربه حس درماندگی و مدرسه‌گریزی آنان خواهد داشت. Manuscript profile

هدف پژوهش حاضر، تعیین اثربخشی روش ذهن آگاهی مبتنی بر کاهش بر خودتنظیمی و کاهش علائم اختلال استرس پس از سانحه و مقایسه این دو روش در نوجوانان بود. از جامعه آماری مشتمل بر تمامی دانش‌آموزان شهرستان سرپل ذهاب که در زلزله سال 1396 در این شهر حضور داشتند، تعداد 30 نفر نوجوان واجد ملاک‌های تشخیصی اختلال استرس پس از سانحه بر اساس طبقه‌بندی راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی، ویراست پنجم، با استفاده از طرح شبه آزمایشی شامل پیش‌آزمون _ پس‌آزمون و پیگیری و بهره گیری از روش نمونه گیری غیر تصادفی در دسترس به مقیاس شهروندی می‌سی‌سی‌پی (1988) و پرسشنامه خودتنظیمی بوفارد (1995) پاسخ دادند. اطلاعات با بهره‌گیری از آزمون تحلیل واریانس اندازه‌گیری مکرر تجزیه‌ و تحلیل شد. نتایج به دست آمده از این مطالعه نشان داد که روش ذهن آگاهی مبتنی بر کاهش استرس بر خودتنظیمی نوجوانان مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه مؤثر بوده است. همچنین نتایج این مطالعه نشان داد که روش ذهن آگاهی مبتنی بر کاهش استرس بر کاهش نشانه‌های نوجوانان مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه مؤثر است. Manuscript profile