به منظور بررسی علف‌کش‌‌ها بر عملکرد و اجزای ذرت در سیستم های مختلف خاک‌ورزی در منطقه فسا، آزمایشی در سال زراعی 96-1395 به صورت اسپلیت پلات در قالب بلوکهای کامل تصادفی در 3 تکرار در 2 سال زراعی انجام شد. کرت‌های اصلی شامل خاک‌ورزی در 3 سطح خاک‌ورزی رایج ، کم خاک‌ورزی و بی خاک‌ورزی و تیمار کرتهای فرعی شامل علف‌کش‌ها در 7سطح نیکوسولفورون در 2 غلظت 2 و یک لیتر در هکتار، فورام سولفورون در دو مقدار 2 و یک لیتر در هکتار، فورامسولفورون + یدوسولفورون در 2 غلظت 5/1 و 75/0 لیتر در هکتار و شاهد بدون علف‌کش بود. نتایج نشان داد که بیشترین تراکم علف‌های هرز در خاک‌ورزی مرسوم (5/7 و 5/5 بوته در متر مربع) بود و کمترین تراکم علف‌های هرز در بی خاک‌ورزی به دست آمد. بیشترین وزن خشک علف‌های هرز در خاک‌ورزی مرسوم (3/45 و 1/36 گرم در متر مربع) بود و کمترین وزن خشک علف‌های هرز در بی خاک‌ورزی به دست آمد. نیکوسولفورون در میزان 2 لیتر در هکتار بیشترین تاثیر برکاهش تراکم علف‌های هرز باریک برگ را داشت و در کاهش تراکم علف‌های هرز پهن برگ تفاوت معنیداری بین علف‌کش‌های مصرفی مشاهده نشد. همچنین نیکوسولفورون در میزان 2 لیتر در هکتار بیشترین تاثیر در کاهش وزن خشک علف‌های هرز باریک برگ و پهن برگ نسبت به شاهد ( به ترتیب 8/22 و 8/13 گرم در متر مربع) داشت. بیشترین عملکرد دانه ذرت (12 تن در هکتار) در تیمار کم خاک‌ورزی و نیکوسولفورون به میزان 2 لیتر در هکتار به دست آمد و کمترین عملکرد دانه (6/5 تن در هکتار) در تیمار خاک‌ورزی مرسوم و شاهد بدون علف‌کش به دست آمد. Manuscript profile

تاریخ مناسب کاشت گیاه مادری می تواند سبب بهبود جوانه‎زنی و رشد بذور حاصل از این گیاهان ‎شود. این آزمایش به صورت کرت های خرد شده با سه تکرار و در دو سال 96-1395 و 97-1396 انجام گردید. عامل اصلی سه تاریخ کاشت (20 مهر، 20 آبان و 20 آذر به عنوان تاریخ کاشت‌های زودهنگام، معمولی و تاخیری) و عامل فرعی ارقام گندم (زارع و حیدری با عادت رشد زمستانه، پیشگام و الوند با عادت رشد بینابین و سیروان و پیشتاز با عادت رشد بهاره) بود. نتایج آزمون استاندارد جوانه زنی بذرهای حاصل از این پژوهش نشان داد که در تاریخ کاشت 20 مهر بیشترین وزن هزار دانه و فعالیت آنزیم آلفا آمیلاز در ارقام با عادت رشد زمستانه به دست آمد. ر تاخیر در کاشت به دلیل افزایش هدایت الکتریکی سبب کاهش معنی دار درصد و سرعت جوانه زنی به‌ویژه در ارقام با تیپ رشد زمستانه شد. به نظر می رسد تاخیر در کاشت در ارقام زمستانه از طریق افزایش هدایت الکتریکی توانسته فعالیت آنزیم های دخیل در جوانه زنی فعالیت آنزیم آلفا آمیلاز را تحت تاثیر قرار دهد. همچنین سرمای زمستانه در تاریخ کاشت 20 مهر در ارقام با تیپ رشد بهاره موجب شده است که گیاهچه ضعیف تری تولید کند. اما در تاریخ کاشت 20 آذر وزن خشک گیاهچه در ارقام با تیپ رشد بینابین و بهاره نسبت به ارقام زمستانه بیشتر بود. در مجموع تاخیر در کاشت سبب کاهش معنی دار درصد و سرعت جوانه زنی ارقام با تیپ رشد زمستانه شده است. بنابراین در کشت تاخیری استفاده از ارقام بینابین و بهاره قابل توصیه می باشد. Manuscript profile

استفاده مداوم از علف کش ها باعث افزایش مقاومت علف های هرز و همچنین کاهش کیفیت خاک و آب های زیرزمینی شده است .در این تحقیق که با هدف بررسی اثر اسانس رازیانه بر میزان جوانه زنی و رشد گیاهچه های علف های هرز پنیرک و سلمه‌تره در شرایط آزمایشگاهی، به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی در سال 1399 در آزمایشگاه تحقیقاتی بنیاد تعاون شهرستان رودان استان هرمزگان اجرا شد، به‌ترتیب بذرهای گیاه رازیانه توسط دستگاه کلونجر و با روش تقطیر با آب اسانس گیری و ترکیبات اسانس با استفاده از دستگاههای GC و GC-MS شناسایی گردید که بالاترین درصد اجزای تشکیل‌دهنده اسانس میوه، به‌ترتیب مربوط به ای- آنتول (92/66 درصد)، متیل کاویکول (54/14 درصد)، فنکون (01/7 درصد) و لیمونن (84/6 درصد) بود. بذر علف های هرز پس از ضدعفونی با هیپوکلراید سدیم و سپس خشک شدن، تحت تأثیر غلظت‌های 0 (آب مقطر)، 200، 400، 600، 800 و 1000 میکرولیتر بر لیتر اسانس رازیانه در شرایط مناسب نوری و دمای 25 درجه‌سانتی‌گراد قرار داده شدند. نتایج نشان داد که اسانس رازیانه باعث کاهش درصد و سرعت جوانه‌زنی، طول ریشه‌چه و ساقه‌چه علف های هرز پنیرک و سلمه تره شد. با افزایش غلظت اسانس، درصد و سرعت جوانه‌زنی بذر آن‌ها نیز به طور معنی‌داری کاهش یافت. به طور کلی واکنش علف‌های هرز مورد بررسی به اسانس رازیانه متفاوت بود، به نحوی که حساسیت پنیرک نسبت به سلمه تره بیشتر بود و بیشترین اثر بازدارندگی اسانس بر روی جوانه‌زنی بذر پنیرک و سلمه تره در غلظت 1000 میکرو لیتر در لیتر اسانس بود، به نحوی که در مورد پنیرک، جوانه‌زنی به‌طور کامل متوقف گردید. شاخص آللوپاتی در غلظت 1000 میکرو لیتر در لیتر اسانس رازیانه برای پنیرک و سلمه تره به‌ترتیب برابر با 1- و 83/0- بود. با توجه به نتایج مربوطه، کاربرد اسانس رازیانه به میزان 1000 میکرو لیتر در لیتر برای کنترل علف های هرز پنیرک و سلمه تره توصیه می گردد. Manuscript profile

تاریخ مناسب کاشت گیاه مادری می تواند سبب بهبود جوانه‎زنی و رشد بذور حاصل از این گیاهان ‎شود. این آزمایش به صورت کرت های خرد شده با سه تکرار و در دو سال 96-1395 و 97-1396 انجام گردید. عامل اصلی سه تاریخ کاشت (20 مهر، 20 آبان و 20 آذر به عنوان تاریخ کاشت‌های زودهنگام، معمولی و تاخیری) و عامل فرعی ارقام گندم (زارع و حیدری با عادت رشد زمستانه، پیشگام و الوند با عادت رشد بینابین و سیروان و پیشتاز با عادت رشد بهاره) بود. نتایج آزمون استاندارد جوانه زنی بذرهای حاصل از این پژوهش نشان داد که در تاریخ کاشت 20 مهر بیشترین وزن هزار دانه و فعالیت آنزیم آلفا آمیلاز در ارقام با عادت رشد زمستانه به دست آمد. ر تاخیر در کاشت به دلیل افزایش هدایت الکتریکی سبب کاهش معنی دار درصد و سرعت جوانه زنی به‌ویژه در ارقام با تیپ رشد زمستانه شد. به نظر می رسد تاخیر در کاشت در ارقام زمستانه از طریق افزایش هدایت الکتریکی توانسته فعالیت آنزیم های دخیل در جوانه زنی فعالیت آنزیم آلفا آمیلاز را تحت تاثیر قرار دهد. همچنین سرمای زمستانه در تاریخ کاشت 20 مهر در ارقام با تیپ رشد بهاره موجب شده است که گیاهچه ضعیف تری تولید کند. اما در تاریخ کاشت 20 آذر وزن خشک گیاهچه در ارقام با تیپ رشد بینابین و بهاره نسبت به ارقام زمستانه بیشتر بود. در مجموع تاخیر در کاشت سبب کاهش معنی دار درصد و سرعت جوانه زنی ارقام با تیپ رشد زمستانه شده است. بنابراین در کشت تاخیری استفاده از ارقام بینابین و بهاره قابل توصیه می باشد. Manuscript profile

به منظور مقایسه کارایی کود نانو کلاته نیتروژن وکود اوره در گیاه گندم تحت شرایط تنش خشکی آزمایشی به صورت اسپلیت اسپلیت پلات در قالب طرح بلوک کامل تصادفی در دو منطقه نصرآباد وکودیان در استان فارس انجام شد. فاکتور اصلی شامل تیمار آبیاری (آبیاری نرمال و قطع آبیاری در مرحله گلدهی)، فاکتور فرعی شامل مصرف کود اوره درسطوح (0، 37، 74 و 110 کیلوگرم نیتروژن در هکتار) ، و فاکتور فرعی فرعی شامل مصرف کود نانو کلاته نیتروژن در سطوح ( 0، 14، 27 و 41 کیلوگرم نیتروژن در هکتار ) بود . نتایج نشان داد که تیمارهای تنش خشکی، کود اوره و کود نانو کلاته نیتروژن اثر معنی داری بر روی تمام صفات مورد مطالعه داشت. با توجه به مقادیر میانگین، تنش خشکی در مرحله قطع گلدهی باعث کاهش 51 درصدی در عملکرد دانه گندم در مقایسه با آبیاری طبیعی شد. استفاده از کود اوره 37، 74 و 110 کیلوگرم نیتروژن در هکتار باعث افزایش 9، 19 و 27 درصد در عملکرد دانه در مقایسه با شاهد شد. کاربرد کود نانو کلاته نیتروژن در مقادیر 14، 27 و 41 کیلوگرم نیتروژن در هکتار به ترتیب باعث افزایش 31، 44 و 98 درصد افزایش عملکرد دانه نسبت به شاهد بود. در اثر متقابل تنش، اوره و کود نانوکلاته نیتروژن بر عملکرد دانه، مشخص شد که در شرایط نرمال و قطع آبیاری در مرحله گلدهی بالاترین عملکرد دانه (7591 و4091کیلوگرم در هکتار) توسط 110 کیلوگرم نیتروژن در هکتارکود اوره و 41 کیلوگرم نیتروژن در هکتار کود نانو بدست آمد . Manuscript profile

به منظور بررسی اثر قطع آبیاری بر محتوای کلروفیل و عملکرد ژنوتیپ های مختلف پنبه آزمایشی در سال زراعی94-93 به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح پایه بلوک های کاملا تصادفی با سه تکرار درشهرستان حاجی آباد با موقعیت جغرافیایی (28 درجه 36 دقیقه شمالی و 54 درجه و 41 دقیقه شرقی)انجام شد. فاکتور اصلی شامل سطوح مختلف خشکی (آبیاری کامل به صورت 10 روز یک بار و قطع آبیاری به میزان دو دور(30 روز) ) و فاکتور فرعی شامل ژنوتیپ های مختلف پنبه: (1) سوپر الیت آرین (2) سوپر الیت گلستان (3) کیسا (4) اس- بی-35 (5) اوپال (6) سوپر الیت بختگان (7) تی-2 (8) دکتر عمومی (9) خندق (10) سوپر اکرا (11) ترمز- 14 (12) تی-3 (13) ساحل (14) سپید (15) سیلند (16) ارمغان (17) پاک (18) و اولتان بود. نتایج آزمایش نشان داد که قطع آبیاری باعث کاهش محتوای کلروفیل و عملکرد در ژنوتیپ های مختلف شد. بیشترین وکمترین میزان بتاکارتنوئید، گزانتوفیل، کلروفیل a، کلروفیلb و کلروفیل کل به ترتیب مربوط به ژنوتیپ های ترمز-14و دکتر عمومی بود.در بین ژنوتیپ های مختلف پنبه مورد مطالعه بعضی از ژنوتیپ ها در شرایط قطع آبیاری محتوای کلروفیل و عملکرد زیادتری داشتند از جمله خندق، ساحل، ارمغان، پاک، اولتان و اوپال که توانستند شرایط تنش خشکی را بهتر تحمل کنند. Manuscript profile

در تحقیق حاضر، 4 اکوتیپ‌ مختلف گیاه دارویی آویشن شیرازی (استهبان، نی‌ریز، فسا و لارستان)، به منظور شناسایی برترین اکوتیپ، از لحاظ بالاترین درصد اسانس، اجزای اسانس، محتوای فنولی کل، خاصیت آنتی -اکسیدانی و ترکیبات پلی‌فنولی عصاره متانولی بررسی شد. اسانس‌گیری از تمامی توده‌ها به روش تقطیر با آب، توسط دستگاه کلونجر انجام، سپس با استفاده از گاز کروماتوگراف و گاز کروماتوگراف متصل به طیف سنج جرمی آنالیز گردید. به طور کلی 52 ترکیب در اسانس توده‌های مختلف آویشن شیرازی شناسایی شد، ترکیبات عمده تشکیل دهنده اسانس شامل: تیمول (35/54 – 41/34 %)، پاراسیمن (85/19 – 49/9 %)، گاماترپینن(70/16 – 34/7 %)، کارواکرول (34/15 – 35/5 %) بودند. تعیین فنول کل و فعالیت آنتی‌‌اکسیدانی عصاره متانولی به ترتیب، با استفاده از روش رنگ سنجی فولین سیوکالتو و مهار رادیکال آزاد 2و2 دی‌فنیل، 1 پیکریل هیدرازیل (DPPH) تعیین شد. ترکیبات پلی‌‌فنولی عصاره توده‌های مختلف، با استفاده از دستگاه کروماتوگرافی مایع با کارایی بالا (HPLC) مشخص شد. فنل کل از 66/234 تا 28/302 میلی‌گرم گالیک اسید در وزن خشک متغییر بود. مقادیر خاصیت آنتی-اکسیدانی نیز از 63/348 تا 76/453 میلی‌گرم در میلی‌لیتر اعلام شد. ترکیبات پلی‌‌فنولی غالب در عصاره‌ تمامی توده‌ها شامل: تیمول، کارواکرول، کوئرستین و رزماریک اسید بود. نتایج نشان داد که توده نی‌ریز بیشترین درصد اسانس و بالاترین درصد تیمول را دارا بود. بالاترین میزان ترکیبات فنلی و فعالیت آنتی‌اکسیدانی در توده لارستان مشاهده شد. ترکیب پلی‌‌فنولی غالب، تیمول و در توده فسا مشاهده شد. Manuscript profile

به منظور تعیین اثر تاریخ کاشت بر عملکرد و اجزای عملکرد شش رقم گندم با عادت‌های رشد متفاوت، پژوهشی در دو سال زراعی 1395-1396 و 1397-1396 به صورت کرت-های خرد شده در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار در شهرستان مبارکه اصفهان انجام شد. سه تاریخ کاشت 20 مهر، 20 آبان و 20 آذر به عنوان تاریخ کاشت‌های زود هنگام، معمول و تأخیری در نظر گرفته شدند. ارقام گندم شامل پیشگام و الوند با عادت‌های رشد بینابین، زارع و حیدری با عادت رشدی زمستانه و سیروان و پیشتاز با عادت رشدی بهاره بودند. زودکاشت ارقام با عادت رشدی بهاره و زمستانه موجب افزایش عملکرد و تأخیر در کاشت موجب افت آن شد. عملکرد ارقام با تیپ رشدی بینابین در تاریخ‌های کاشت 20 مهرماه و 20 آبان‌ماه تفاوت معنی‌داری با هم نداشت اما تأخیر در کاشت موجب افت عملکرد در این ارقام شد. بنابراین، توصیه می‌گردد در منطقه معتدله مبارکه اصفهان، ارقام با عادت رشد بهاره و زمستانه و ارقام با رشد بینابین از اواسط مهرماه تا اواسط آبان‌ماه کاشته شده و از تأخیر در کاشت آنها پرهیز گردد. Manuscript profile

به منظور بررسی تأثیر تنش شوری بر برخی صفات گیاه جو، 13 لاین مختلف در شرایط گلدانی و آبکشت (هیدروپونیک) به صورت فاکتوریل و در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار، مورد آزمایش قرار گرفتند. فاکتور نخست شامل لاین‌های مختلف گیاه جو در 13 سطح و فاکتور دوم شامل تنش شوری در سه سطح ( 1500، 8000 و 12000 میکروموس بر سانتی‌متر) بود. این لاین‌ها به صورت آبکشت در دو سطح شوری (صفر (شاهد) و 12 دسی‌زیمنس بر متر نمک کلریدسدیم) مورد سنجش قرار گرفتند. در شرایط گلدانی، افزایش شوری باعث کاهش معنی‌دار تمام صفات گردید به‌طوریکه بیشترین عملکرد دانه و عملکرد زیستی در شوری 1500 میکروموس بر سانتی‌متر و کمترین آن در شوری 12000 میکروموس بر سانتی‌متر، حاصل شد. ژنوتیپ‌های MBS-91-8 و STW-81-2 از نظر صفات اندازه گیری شده از جمله عملکرد دانه و عملکرد زیستی، شرایط بهتری داشتند. در شرایط آبکشت، لاین‌های STW-81-2 و MBS-91-8 از نظر حجم ریشه، طول ریشه و وزن خشک ریشه، حساسیت بیشتری به تنش شوری داشته و لاین‌های STW-81-4، STW-81-10 و STW-82-153 حساسیت کمتری نسبت به شوری نشان دادند. بنابراین می توان در برنامه‌های به نژادی، حساسیت و تحمل این ژنوتیپ‌ها را در نظر گرفت Manuscript profile