به منظور بررسی تأثیر تنش شوری بر برخی صفات گیاه جو، 13 لاین مختلف در شرایط گلدانی و آبکشت (هیدروپونیک) به صورت فاکتوریل و در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار، مورد آزمایش قرار گرفتند. فاکتور نخست شامل لاین‌های مختلف گیاه جو در 13 سطح و فاکتور دوم شامل تنش شوری در سه سطح ( 1500، 8000 و 12000 میکروموس بر سانتی‌متر) بود. این لاین‌ها به صورت آبکشت در دو سطح شوری (صفر (شاهد) و 12 دسی‌زیمنس بر متر نمک کلریدسدیم) مورد سنجش قرار گرفتند. در شرایط گلدانی، افزایش شوری باعث کاهش معنی‌دار تمام صفات گردید به‌طوریکه بیشترین عملکرد دانه و عملکرد زیستی در شوری 1500 میکروموس بر سانتی‌متر و کمترین آن در شوری 12000 میکروموس بر سانتی‌متر، حاصل شد. ژنوتیپ‌های MBS-91-8 و STW-81-2 از نظر صفات اندازه گیری شده از جمله عملکرد دانه و عملکرد زیستی، شرایط بهتری داشتند. در شرایط آبکشت، لاین‌های STW-81-2 و MBS-91-8 از نظر حجم ریشه، طول ریشه و وزن خشک ریشه، حساسیت بیشتری به تنش شوری داشته و لاین‌های STW-81-4، STW-81-10 و STW-82-153 حساسیت کمتری نسبت به شوری نشان دادند. بنابراین می توان در برنامه‌های به نژادی، حساسیت و تحمل این ژنوتیپ‌ها را در نظر گرفت Manuscript profile