Introduction:Currently, processed fruits and leather are consumed as one of the most popular goodies in the country and the position of this product in the food basket of Iranian families is gradually becoming important. Materials and Methods:The aim of this study was to investigate the effect of Sargassumillicifolium, Ulvalactuca, and Gracilariacortica algae at different concentrations (1.5 and 3%) on the physicochemical (moisture, ash, pH, acidity, SO2, amino acid composition, and texture), microbial (total count, coliforms, Escherichia coli, Staphylococcus aureus, acid resistant bacteria, mold and yeast) of processed fruit.Results: The results showed that the moisture content, ash, insoluble ash, pH, acidity, salt, and sulfur anhydride in different samples were the range of the national standard of Iran. The moisture content decreased while as pH increased during the storage period. Seventeen amino acids including essential and non-essential amino acids such as aspartic acid, glutamic acid, serine, histidine, glycine, threonine, arginine, alanine, proline, tyrosine, valine, methionine, cystine, iso-leucine, leucine, and phenylalanine were identified. The microbial contamination of samples decreased during storage. Escherichia coli and Staphylococcus aureus count was not reported in any of the samples. The coliforms, acid-resistant bacteria, mold, and yeast populations of different samples didn’t show significant differences (p˃0.05). Conclusion:Since the addition of algae did not adversely affect the sensory properties of the processed fruits, they can be used in the formulation of functional products.Keywords SargassumIllicifolium . Ulvalactuca . Gracilariacortica .Algae . Processed Fruit Manuscript profile

در این تحقیق اثرات آلودگی زدایی پلاسمای تخلیه سد الکتریکی(DBD) تک قطبی بر روی پودر سیر مورد بررسی قرار گرفت. به این منظور ابتدا اثر پلاسمایDBD تک قطبی بر روی اشرشیاکلی و آسپرژیلوس فلاووس به عنوان باکتری های موجود در پودر سیر مورد مطالعه قرار گرفت و زمان بهینه تابش توسط پلاسما برای از بین بردن میکروارگانیسم ها به دست آمد و سپس پودر سیر تحت تابش پلاسما قرار گرفت. دستگاه مورد استفاده برای تولید پلاسمایDBD تک قطبی از یک الکترود به قطر 5 سانتی متر و یک منبع تغذیه رادیوفرکانسی تشکیل شده بود. به منظور بررسی تخریب باکتری ها غلظت های DNA و پروتئین اندازه گیری شدند. رنگ سنجی با استفاده از نرم افزار فتوشاپ و تصاویر دیجیتال و ارزیابی حسی به روش 5 نقطه هدونیک انجام شد. نتایج نشان دادند میکروارگانیسم ها پس از 20 دقیقه (زمان بهینه) کاملا از بین رفتند. غلظت های DNA و پروتئین در نمونه های تحت تابش پلاسما نسبت به کنترل افزایش یافت. تغییر رنگ کلی پودر سیر قبل و بعد از تابش پلاسما تفاوت معنی داری نداشت. نتایج ارزیابی حسی نشان داد که پلاسما اثری بر رنگ، بو، مزه و پذیرش کلی پودر سیر ندارد. بنابراین استفاده از پلاسمای DBD روش خوبی برای آلودگی زدائی از پودر سیر بوده و می تواند جایگزین مناسبی برای روشهای سنتی آلودگی زدائی باشد که موجب تغییرات ناخواسته در طعم و کیفیت ادویه جات می گردند. Manuscript profile

در بسیاری موارد علت ابتلا به بیماری‌های عفونی و انگلی عدم دسترسی انسان به آب آشامیدنی سالم و بهداشتی می‌باشد. وجود آلودگی‌های مختلف تغییرات نامطلوبی در خواص فیزیکی، شیمیایی و بیولوژیکی آب آشامیدنی ایجاد می‌کند و باعث کاهش سطح کیفیت آب ‌می‌شود. در این پژوهش آب قلیایی حاوی اسانس طبیعی دارچین تولید شد؛ به این منظور ابتدا آب خام از دستگاه نانوفیلتراسیون عبور، سپس به میزان لازم دارچین به آب قلیا اضافه سپس وارد مخزن شد و بسته‌بندی گردید. بر طبق نتایج این تحقیق، به جز کلسیم و منیزیم، املاح آب قلیایی نسبت به آب آشامیدنی کمتر بوده، از این رو سختی و مواد جامد محلول کمتری دارد. از سوی دیگر عصاره دارچین، موجب افزایش برخی از املاح مانند کلسیم، منیزیم، روی، مس می شود که در نتیجه سختی، کدورت، رنگ و مواد جامد محلول آب را افزایش می‌دهد. همچنین با توجه به ارزیابی حسی، تیمار آب قلیایی حاوی عصاره دارچین دارای بالاترین امتیاز مطلوبیت کلی و به عنوان بهترین نمونه در این تحقیق انتخاب گردید. Manuscript profile

بنه یکی از انواع گیاهان دارویی با خاصیت ضد‌میکروبی است که می‌تواند در طعم دوغ نیز نقش موثری داشته باشد. هدف از این تحقیق ارزیابی حسی نمونه‌های حاوی اسانس بنه و هم‌چنین ارزیابی ویژگی‌های میکروبی، فیزیکوشیمیایی نمونه‌های دوغ حاوی میکروارگانیسم‌های عامل فساد‌ و اسانس بنه در مقایسه آن با نمونه‌های شاهد در دو دما می‌باشد. نمونه‌های دوغ توسط باکتری‌های عامل فساد (استافیلوکوکوس اورئوس، اشرشیا‌کلی و کلویورومایسس مارکسیانوس و پنی‌سیلیوم نوتاتوم،) (CFU-mL-1 ‌108) و اسانس تلقیح شدند و سپس آزمون‌های میکروبی، ویژگی‌های فیزیکوشیمیایی و ارزیابی حسی در دو دمای 4 و 25 درجه سلسیوس در طول 28 روز انبارداری مورد بررسی قرار گرفت. .طبق نتایج نمونه‌های دوغ حاوی اسانس کاهش بیش‌تر بار میکروبی را داشتند. هم‌چنین میزان اسیدیته و pH نمونه‌ها اختلاف معنی‌داری با یکدیگر و با نمونه شاهد نشان دادند (05/0>P). از نظر ارزیابی حسی اختلافات معنی‌داری در خواص پایداری نمونه‌ها با یکدیگر و با نمونه کنترل وجود دارد (05/0>P). هم‌چنین مدت زمان نگهداری دوغ، دما، نوع میکروارگانیسم‌های موجود در محصول و استفاده از اسانس بر تعداد میکروارگانیسم‌ها، pH و اسیدیته تأثیرگذار هستند. نمونه‌های دوغ حاوی اسانس در برابر میکروارگانیسم‌های تلقیح شده خاصیت ضدمیکروبی از خود نشان دادند. بنابراین افت pHو افزایش اسیدیته به‌طور معنی‌داری در نمونه‌های حاوی اسانس کمتر بود و از نظر ارزیابی حسی نیز مورد پذیرش مصرف‌کنندگان قرار گرفت. Manuscript profile

گیاهان دارویی منابعی غنی از ترکیبات فعال زیستی با خاصیت آنتی اکسیدانی هستند و در مواردی نیز با به تأخیر انداختن جذب گلوکز از طریق مهار آنزیم های تجزیه کننده کربوهیدرات، یک روش درمانی برای کاهش هیپرگلیسمی پس از صرف غذا می باشند. در این پژوهش خاصیت آنتی اکسیدانی و مهارکنندگی آنزیم آلفاگلوکوزیداز عصاره گیاه پنیرک و ختمی بررسی شد. عصاره گیاهان با روش خیساندن در اتانول تهیه شد و فعالیت آنتی اکسیدانی عصاره ها با روش مهار رادیکال آزاد ABTS و مهارکنندگی آنزیم آلفاگلوکوزیداز در حضور سوبسترای پارا-نیتروفنول و غلظت های مختلف عصاره ها (25/6، 5/12، 25، 50 و 100 میلی گرم بر لیتر) انجام شد. نتایج نشان داد، با افزایش غلظت عصاره اتانولی پنیرک و ختمی قدرت مهارکنندگی رادیکال آزاد به طور معنی داری (p ≤ 0.05) افزایش یافت. مقادیر شاخص IC50 مهارکنندگی رادیکال آزاد برای عصاره اتانولی پنیرک و ختمی به ترتیب 90/52 و 00/68 میلی گرم در میلی لیتر بود، که نشان دهنده قدرت آنتی اکسیدانی بیشتر عصاره اتانولی پنیرک است. همچنین، با افزایش غلظت عصاره اتانولی پنیرک و ختمی قدرت مهارکنندگی آنزیم آلفاگلوکوزیداز به صورت معنی داری (p ≤ 0.05) افزایش یافت. همچنین، قدرت مهارکنندگی آنزیم آلفاگلوکوزیداز توسط عصاره اتانولی پنیرک (IC50 = 17/76 میلی گرم در میلی لیتر) به صورت قابل توجهی بیشتر از عصاره اتانولی ختمی (IC50 = 12/304 میلی گرم در میلی لیتر) بود. به طور کلی نتایج این تحقیق نشان داد که عصاره اتانولی پنیرک و ختمی با توجه به خاصیت آنتی اکسیدانی و مهارکنندگی آلفاگلوکوزیداز می توانند به عنوان جایگزین افزودنی های شیمیایی مورد استفاده قرار گیرند. Manuscript profile