به منظور بررسی اثر نانوآهن و سلوپتاس بر صفات زراعی و فیزیولوزیکی دو رقم پیاز خوراکی، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 32 تیمار و 3 تکرار در شهرستان جغتای صورت گرفت. فاکتور اول شامل دو رقم پیاز (زرد، قرمز)، فاکتور دوم نانوآهن با چهار سطح (3- 2- 1- 0 کیلوگرم) در هکتار از منبع کلات نانوآهن و فاکتور سوم سلوپتاس با چهار سطح (15- 10 - 5 - 0 کیلوگرم) بودند. نتایج نشان داد که نانوآهن و سلوپتــاس بر صفــاتی ماننـد وزن تر و خشک ســوخ، میزان اسید پیروییک و گوگرد اثر معنی دار دارد. به کارگیری سطوح مختلف فاکتورهای نانوآهن و سلوپتاس، اثر معنی داری بر افزایش وزن خشک سوخ رقم قرمز داشت. غلظت 2 کیلوگرم در هکتار نانوآهن و 15 کیلوگرم سلوپتاس در هکتار بیشترین افزایش وزن را در رقم قرمز به وجود آورد ( 17.3 g). استفاده از تیمار نانـوآهن و سلوپتاس بر درصد اسید پیرویک اختلاف معنی دار داشت. مصرف 3 کیلوگرم نانوآهن و 15 کیلوگرم در هکتار سلوپتاس، بالاترین میزان افزایش اسید پیروییک را موجب گردید (mm 1.07). استفاده از نانوآهن بر غلظت گوگرد سوخ پیاز اثر معنی دار داشت. تیمار 2 کیلوگرم در هکتار نانوآهن بیشترین افزایش غلظت نیتروژن و سولفور را نشان داد. بنابراین، به نظر می رسد که استفاده از سلوپتاس در ده کیلوگرم و نانوآهن سه کیلوگرم در هکتار به روش خاکی در رقم قرمز پیاز بیشترین تاثیر را در صفات مطالعه شده داشته است. Manuscript profile

عدم تعادل عناصر غذایی و نیز تغذیه متعادل و مطلوب باغ‌های پسته در زمین‌های شور از اهمیت بالایی برخوردار است. در این راستا آزمایشی بصورت طرح بلوک‌های کامل تصادفی در 4 تیمار شامل کود هیومکس، کود فلور، کود پارس هیومیک و کود هومی پارس در کنار شاهد با 3 تکرار در یکی از باغات پسته منطقه دامغان اجرا شد. بعد از اعمال تیمارها طول شاخه سال جاری، تعداد برگ و سطح برگ و دور تنه اندازه‌گیری شد. همچنین در زمان رشد سریع آندوسپرم در اوایل تیر ماه شاخص‌های فیزیولوژیک (میزان فتوسنتز، میزان فلورسنس کلروفیل، شدت و سرعت تعرق، میزان مقاومت و هدایت روزنه‌ای، دمای سطح برگ و همچنین میزان کلروفیل a،b و کلروفیل کل برگ) و نیز در زمان برداشت برخی خصوصیات کمی اندازه‌گیری شد. نتایج نشان داد در تیمار هیومکس نسبت به شاهد که کمترین تعداد جوانه را دارا بود، حدود 46 درصد جوانه بیشتری باقی مانده بود. همچنین درصد خندانی توسط هیومکس بهبود یافت. بیشترین تعداد پسته‌های پوک مربوط به شاهد بود که در مقایسه با تیمارهای پارس هیومیک، هومی پارس، فلورا و هیومکس به‌ترتیب 33، 46، 49 و 64 درصد پسته‌های پوک بیشتری تولید کرد. کمترین تعداد پسته‌های ترک نامنظم در هیومکس مشاهده شد که حدود 40 درصد نسبت به شاهد کمتر بود. همچنین بیشترین سطح برگ، بالاترین میزان سرعت فتوسنتز، هدایت روزنه‌ای، مقاومت روزنه‌ای، تعرق و کمترین میزان فلورسانس کلروفیل در تیمار با هیومکس مشاهده شد. Manuscript profile

تغییرات عوامل محیطی مثل خشکی، سرما، گرما، شوری و فلزات سنگین از جمله تنش‌هایی هستند که علاوه بر رشد و نمو در کمیت و کیفیت مواد موثره گیاهان نیز تاثیر می‌گذارند. در این تحقیق به جهت بررسی تاثیر سرب و کادمیوم در تنش شوری بر گیاه ریحان، آزمایشی در سال 1392 به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با 3 تیمار و 4 تکرار در گلخانه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه شاهرود انجام پذیرفت. تیمارهای آزمایش شامل شوری در 3 سطح (صفر، 5/2 و 5 دسی زیمنس بر متر)، سرب در 3 سطح (صفر، 50 و 100 میلی‌گرم بر لیتر) و کادمیوم در 3 سطح (صفر، 5 و 10 میلی‌گرم بر کیلوگرم خاک گلدان) بودند. تیمار شوری در مرحله 6 برگی گیاه و در مرحله شروع فاز زایشی (برای دومین بار) اعمال شد. اعمال تیمار سرب به صورت محلول‌پاشی در مرحله 6 برگی انجام پذیرفت. تیمار کادمیوم یک‌بار و همزمان با کاشت اعمال شد. به این طریق که غلظت‌های مورد نظر بر حسب میلی‌گرم بر کیلوگرم خاک گلدان مخلوط شد.برای شناسایی ترکیب‌های موجود در اسانس و آنالیز مواد موثره برگ و ساقه در مرحله گلدهی از دستگاه‌های گاز کروماتوگرافی (GC) و گاز کروماتوگرافی متصل به طیف سنج جرمی (GC/MS) استفاده شد. در این آزمایش کادمیوم موجب کاهش عملکرد اسانس به‌میزان 49/0 لیتر در هکتار نسبت به شاهد شد. درصد متیل کاویکول و ای-سیترال در ریحان با کاربرد کادمیوم به‌ترتیب 97/2 و 36/0 درصد کاهش یافت. آنزیم سوپر اکسید دیسموتاز، کاتالاز و پراکسیداز در شرایط کاربرد کادمیوم کاهش یافت. سرب موجب کاهش عملکرد اسانس، درصد متیل کاویکول، پراکسیداز، کاتالاز و سوپر اکسید دیسموتاز شد. تیمار شوری توانست از کاهش درصد پراکسیداز، کاتالاز و سوپر اکسید دیسموتاز توسط سرب و کادمیوم جلوگیری کند. استفاده از سرب در شرایط شوری موجب کاهش معنی‌دار سیس-آلفا-بیسابولن گردید. Manuscript profile

The molecular marker (SSR) has been used to investigate the markers associated with the agronomic traits including days to 50% flowering, tube ring time, days to maturity, plant height, the number of main stems per plant, the number of tubers per plant, dry matter content, main stem diameter, a single tuber weight, average single tuber weight, and the total yield in potato genotypes. Ten primers used in 16 potato genotypes were investigated and principal component analysis and cluster analysis were used to determine genetic distance and genotype classification. A significant difference was found between all cultivars, indicating high genetic diversity for the traits under study, except for the diameter of stem trait. Yield showed a significant positive correlation with the number of tubers per plant, weight of tubers per plant, single tuber weight, and the number of main stems per plant. Special values resulted from components of 1-5 were higher than 1 in principal component analysis and totally justifying 76.70% of all variables variances. Molecular diversity of cultivars was measured using parameters of polymorphic information, the number of effective alleles, and Shannon index and the average of 39.03 SSR bands was achieved among which 9.41 bands were polymorphic. The average number of polymorphic bands varied for each primer from 1.56 to 2.12. Maximum and minimum polymorphic bands belonged to the HVM70 primer with 2.12 and the Bmacoo40 primer with 1.56, respectively. Also, the mean maximum band (4.4) and minimum band (3.1) belonged to Agra and Deyta cultivars, respectively. The morphologic data did not conform to the molecular data indicating that SSR marker had no genetic relationship with positions controlling the measured morphologic traits. Since the SSR markers were located in non-coding area of genome, no relationship between classifications of molecular markers and morphologic data was unexpected. Manuscript profile

This experiment was performed to investigate the effect of foliar application of amino acids on improving biochemical properties and yield evaluation of the effect of drought stress on pistachio, cv. Shahpsand in Damghan city during 2019 and 2020. Statistical analysis was conducted as a factorial split-plot based on a randomized complete block design (RCBD) with three replications. The main factor was irrigation intervals (35, 55, and 75 days) and sub-factors were including asparagine and glutamine amino acids at three levels (0, 150 and 300 mg L-1). The results showed that the irrigation interval had a significant effect on catalase, peroxidase, polyphenol oxidase, sodium, chlorine, potassium, proline, protein, relative water content (RWC), and yield at the level of 1% probability and the maximum content of catalase, peroxidase, polyphenol oxidase, chlorine, proline, and RWC were observed at 75 days irrigation interval but the highest yield and potassium were obtained at 35 days irrigation interval. Mineral concentrations of sodium (Na) and chloride (Cl), in leaves increased with increasing irrigation cycle however, the Potassium (K) concentration in leaves decreased. The highest Na concentrations and Cl were observed in 75 days, and the lowest was in 35days. The correlation coefficient between catalase and peroxidase was positive and the correlation between sodium and potassium was Negative, but the correlation between chlorine and protein was negative. Foliar application of amino acids increased plant yield and resistance to drought stress. Manuscript profile

The study was performed to investigate the Aspergillus growth and aflatoxin production in fresh pistachios stored in different packagings. Forty kg of fresh pistachios of the Abbasali cultivar were sampled and kept in different temperature conditions including 4°C and ambient conventional temperatures in plastic baskets or polyethylene plastic bags. Sub-samples were taken at 4 days intervals for 32 days to measure aflatoxin and evaluate the population of Aspergillus section Flavi. Aflatoxins were quantified by HPLC and the fungal population was monitored by dilution series method and AFPA medium. The results showed that on the first day of storage in all conditions the amount of aflatoxin was undetectable. Aflatoxin infection started on the fourth day after storage in the ambient conventional temperature and increased over time. The lowest production of aflatoxin B1 was in the 4°C treatment. Pistachios stored at ambient conventional temperature and packed in plastic baskets showed the highest amount of aflatoxin B1 production. The effect of the treatments on the production of aflatoxin B1 showed that the samples in polyethylene plastic bags at ambient temperature were the highest. The results showed that in the 4°C treatment, the fungal population was significantly less than in ambient temperature treatments. The lowest fungal population was in the 4°C plastic baskets packaged treatment. This treatment was not significantly different from the 4°C polyethylene bag treatment but was significantly different from other treatments (P≤0.01). In general, keeping fresh pistachio at 4°C and suitable plastic is trustworthy. Storage for more than 8 days in the ambient conventional temperature greatly increases the risk of fungal and aflatoxin contamination. Manuscript profile

The first step in walnut breeding programs is to identify and evaluate superior genotypes of fruit trees. Hence, there are various walnut breeding programs in various areas of Iran. A study aimed to evaluate the morphological and chemical characteristics of selected superior genotypes of walnut was conducted in the Shahroud region in 2011-2012. The following genotypes were selected in this study as the best walnut genotypes: X-18 homogamous genotypes due to desirable late leafing; genotype X-11 for its high percentage of kernel production, easily removal of shell, thin shell; genotype X-52 due to its kernel plumpness compared to other genotypes, thin shell and high percentage of kernel and genotype X-70 for its kernel brightness, easily kernel extracting and high percentage of kernels. The X-49 and X-5 genotypes had the highest amount of linoleic and linolenic fatty acids and higher nutritional quality compared to other genotypes. Three genotypes, X-3, X-11 and X-22, had the highest amount of oil. Genotypes X-9 and X-45 had the highest amount of protein. The difference between oil content and fatty acid compositions was presumably due to genetic diversity and ecological conditions of the studied genotypes cultivation. Manuscript profile

Samples were collected from different regions of two provinces, Markazi and Semnan, their contamination by Aspergillus flavus was examined. The results of A. flavus colony counts in different samples of almond showed that among 20 experimented samples, 11 samples were contaminated by fungus; therefore, 8 cultivars of almond, Shahroud 6, Shahroud 21, Shahroud 12, Shahroud 8, Shahroud 17, Rabie, Mengha, and Sangi Shireen, were collected in order to evaluate their sensitivity to fungal colonization and the sporulation rate of fungus on them. The results of statistical analysis showed that on the third, fifth, and seventh days, Shahroud 12 was the least resistant cultivar [average pollution (99.5%)], whereas Shahroud 6 was the most resistant [average contamination (7.36%)] at a level of 5 % for growth of A. flavus after 7 days. Experiments related to the testa of almond show that the testa can be a barrier against penetration of fungus into the inner part of the almond, decreaseing fungal growth, and thus reducing the weight of mycelium and sporulation in almonds. Manuscript profile