هدف پژوهش ارزیابی تاثیر آموزش مبتنی بر نظریه انتخاب و رفتاردرمانی‌عقلانی‌هیجانی بر انگیزش پیشرفت تحصیلی و دشواری در تنظیم هیجانی بود. پژوهش یک طرح آزمایشی با دو گروه آزمایشی و یک گروه کنترل به صورت پیش‌آزمون، پس‌آزمون و پیگیری دو ماهه بود. جامعه آماری را تمامی دانش‌آموزان دختر مدارس متوسطه دوره اول شهر بوشهر در سال تحصیلی 96-95 تشکیل دادند. به منظور اجرای پژوهش از بین آنها با انتساب تصادفی 60 دانش‌آموز انتخاب شد. پس از اجرای پیش‌آزمون با پرسشنامه پرسشنامه انگیزش پیشرفت تحصیلی مک اینرنی و پرسشنامه دشواری تنظیم هیجانی گرتز-روئمر، تعداد 20 نفر دانش‌آموز در گروه مداخله با آموزه‌های نظریه رفتاردرمانی‌عقلانی‌هیجانی و تعداد 20 نفر به طور تصادفی تحت مداخله نظریه انتخاب و 20 نفر در گروه کنترل بدون هرگونه مداخله‌ای جایگزین شدند. گروه‌های آزمایشی به صورت جداگانه به مدت 10 جلسه (هر هفته 2 جلسه) تحت مداخله برنامه آموزشی قرار گرفتند. نتایج آزمون تحلیل واریانس آمیخته نشان داد آموزش برنامه آموزش نظریه انتخاب و رفتاردرمانی‌عقلانی‌هیجانی در مقایسه با گروه کنترل به طور معناداری انگیزش پیشرفت تحصیلی را افزایش و دشواری در تنظیم هیجانی را کاهش داد و برنامه آموزش نظریه انتخاب بر افزایش انگیزش پیشرفت تحصیلی و آموزش برنامه رفتاردرمانی‌عقلانی‌هیجانی بر کاهش دشواری تنظیم هیجان بیشتر تاثیر داشت. Manuscript profile

هدف اصلی این پژوهش بررسی نقش واسطه گری انگیزش (درونی و بیرونی) تحصیلی در رابطة بین ابعاد خودکارآمدی و اهمال‌کاری تحصیلی دانش آموزان دورة راهنمایی شهر شیراز بود. به این منظور پرسشنامه های خودکارآمدی (موریس، 2002)، انگیزش تحصیلی (بحرانی، 1388) و اهمال‌کاری تحصیلی (شر و استرمن، 2002) به 481 دانش آموز (217 دختر و 264 پسر) که به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چندمرحله‌ای انتخاب شده بودند، ارائه شد. روایی و پایایی پرسشنامه‌ها با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ و همبستگی بین نمره کل و گویه‌ها و نیز به‌کارگیری تحلیل عاملی، رضایت‌بخش بود. برای تحلیل داده‌ها از ضریب همبستگی پیرسون و روش تحلیل مسیر با به‌کارگیری نرم‌افزار AMOS استفاده شد. نتایج نشان دادند که خودکارآمدی تحصیلی به نحو مستقیم و معنی‌دار توانست انگیزش درونی (001/0>p، 52/0=β)، انگیزش بیرونی (001/0>p، 16/0- =β)، و اهمال‌کاری تحصیلی (001/0>p، 36/0- =β)، را پیش‌بینی کند. خودکارآمدی هیجانی نیز توانست انگیزش درونی (001/0>p، 14/0=β)، و اهمال‌کاری تحصیلی (001/0>p، 13/0- =β)، را به نحو مستقیم و معنادار پیش‌بینی نماید. نقش واسطه‌ای انگیزش تحصیلی در مسیر خودکارآمدی تحصیلی به اهمال‌کاری تحصیلی با استفاده از آزمون بوت استروپ معنادار بود (005/0>p). Manuscript profile

هدف این پژوهش تعیین نقش واسطه‌ای ارضای نیاز‌های اساسی روان‌شناختی در مدرسه در رابطه بین ابعاد جو روانی‎ـ‌اجتماعی کلاس و هوش هیجانی کلاس با بهزیستی مدرسه بود.شرکت‌کنندگان در پژوهش،384نفر(183دختر و201پسر)از دانش‌آموزان دوره متوسطه دوم شهرستان شیراز بودند که با روش نمونه‌برداری تصادفی خوشه‌ای چندمرحله‌ای انتخاب شدند.به منظور بررسی متغیرهای پژوهش، شرکت‌کنندگان فرم کوتاه مقیاس بهزیستی ذهنی نوجوانان در مدرسه(تیان، وانگ و هوبنر،2015)، مقیاس نیاز‌های اساسی روان‌شناختی دانش‌آموزان نوجوان در مدرسه(تیان، هان و هوبنر،2014)، مقیاس فراخلق رگه گروه باسک(آریتزتا و دیگران،2016)و سیاهه کلاس من(فریزر، گیدینگز و مک‌رابی،1995)را در محل کلاس‌های عادی خود تکمیل کردند.نتایج مدل‌یابی معادلات ساختاری نشان داد که بر اساس ابعاد جو روانی‎ـ‌اجتماعی کلاس و هوش هیجانی کلاس، می‌توان ارضای نیاز‌های اساسی روان‌شناختی در مدرسه را پیش‌بینی کرد و ارضای نیاز‌های اساسی روان‌شناختی در مدرسه نیز متغیر پیش‌بین معنا‌دار بهزیستی مدرسه بود.همچنین نقش واسطه‌ای ارضای نیاز‌های اساسی روان‌شناختی در مدرسه در رابطه بین ابعاد جو روانی‎ـ‌اجتماعی کلاس و هوش هیجانی کلاس با بهزیستی مدرسه، مورد تأیید قرار گرفت.بر اساس یافته‌های پژوهش می‌توان نتیجه گرفت که بهبود هوش هیجانی کلاس، جو روانی‎ـ‌اجتماعی کلاس و ارضای نیاز‌های اساسی روان‌شناختی در مدرسه، می‌تواند در ارتقای بهزیستی مدرسه دانش‌آموزان مؤثر باشد. Manuscript profile

رابطه بین هوش هیجانی و مهارتهای ارتباطی در گروهی از دانشجویان ایرانی مورد بررسی قرار گرفت. 53 زن و 76 مرد دانشجو مقیاس هوش هیجانی (شات و دیگران، 1998) و پرسشنامه مهارتهای ارتباطی (جرابک، 2004) را تکمیل کردند. داده‌ها نشان دادند که هوش هیجانی با مهارتهای ارتباطی رابطه مثبت دارد. یافته‌ها این نکته را نیز آشکار کردند که تفاوتهای جنسی در هوش هیجانی و مهارتهای ارتباطی معنادار نیستند. Manuscript profile

هدف این پژوهش تعیین نقش واسطه‌ای فرایندهای نظام خود و هیجان‌های تحصیلی در رابطه میان محیط حامی خودپیروی و درگیری تحصیلی بود. نمونه پژوهش شامل 416 نفر (233 زن و 183 مرد) از دانشجویان دانشگاه شیراز و ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه درگیری تحصیلی (ریو، 2013)، مقیاس نیازهای بنیادین روان‌شناختی (گانیه، 2003)، پرسشنامه محیط حامی خودپیروی (آسور و دیگران، 2002؛ آسور 2012)، مقیاس هیجان امید (پکران و دیگران‌، 2002)، پرسشنامه کنجکاوی (لیتمن و دیگران، 2010) و پرسشنامه همدلی (وسن و دیگران، 2016) بود. یافته‎ها نشان داد محیط حامی خودپیروی اثر مستقیم بر فرایندهای نظام خود و درگیری تحصیلی و اثر غیرمستقیم، به واسطه فرایندهای نظام خود و هیجان‌های تحصیلی، بر درگیری تحصیلی دارد. این متغیر، به واسطه فرایندهای نظام خود، اثر غیرمستقیم بر هیجان‌های تحصیلی داشت. فرایندهای نظام خود، اثر مستقیم بر هیجان‌های تحصیلی و درگیری تحصیلی و همچنین به واسطه هیجان‌های تحصیلی، اثر غیرمستقیم بر درگیری داشت. هیجان‌های تحصیلی نیز دارای اثری مثبت و معنادار بر درگیری تحصیلی بود. بر این اساس، فرایندهای نظام خود و هیجان‌های تحصیلی نقش واسطه‌ای بین محیط حامی خودپیروی و درگیری تحصیلی ایفا می‎کند Manuscript profile

هدف پژوهش حاضر شناخت نقش تجربه‌های دینی در پیش‌بینی حل‌ مسئله اجتماعی ‌بود. بدین منظور تعداد 416 نفر دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه شیراز که باروش نمونه‌برداری خوشه‌ای تصادفی انتخاب شدند و پرسشنامه بنیادگرایی مذهبی (آلتمیر و هانسبرگر، 2004)، مقیاس پرسشگری (بتسون و شوئنراد، 1991) و سیاهة حل‌ مسئله اجتماعی (دزوریلا، نزوومیدو‌ـ‌الیویرز، 2002) را تکمیل کردند. داده‌هابا استفاده از روش آماری تحلیل رگرسیون چندگانه به شیوه‌گام ‌به‌گام مورد تحلیل قرار گرفت. یافته‌ها نشان دادند بعد خودانتقادگری (از ابعاد جهت‌گیری پرسشگری) جهت‌گیری مثبت به مسئله را به صورت مثبت و معنادار پیش‌بینی می‌کند. همچنین ابعاد خودانتقادگری و پیچیدگی به صورت مثبت و معنادار حل‌ مسئله منطقی را پیش‌بینی می‌کنند. علاوه بر این، بنیادگرایی‌ به صورت مثبت و معنادار و تساهل‌گرایی به صورت منفی و معنادار، جهت‌گیری منفی به مسئله را پیش‌بینی می‌کنند. نتایج تحلیل رگرسیون مشخص کرد بعد تساهل گرایی، بنیادگرایی و خودانتقادگری نقشی معنادار در پیش‌بینی حل ‌مسئله تکانشی‌ـ‌اجتنابی دارند. بنابراین، تجربه‌های دینی می‌توانند نقش مهمی در چگونگی حل‌ مسئله اجتماعی ایفا نمایند. Manuscript profile

پژوهش حاضر به منظور تعیین نقش هدف‎های پیشرفت در هیجان‎های مثبت و منفی پیشرفت دانشجویان انجام شد. 161 نفر (95 دختر و 66 پسر) از دانشجویان دانشگاه شیراز با روش نمونه‎برداری خوشه‎ای چندمرحله‎ای انتخاب و به پرسشنامه هدف‎های پیشرفت (الیوت و مک گریگور، 2001) و پرسشنامه هیجان‎های پیشرفت (پکران، گوئتز، تیتز و پری، 2002) پاسخ دادند. نتایج تحلیل رگرسیون چندمتغیری همزمان نشان دادند هدف چیرگی‌ـ‌گرایشی، هیجان‎های پیشرفت لذت، امید و غرور را به صورت مثبت معنادار و هیجان‎های پیشرفت خستگی، اضطراب و شرم را به صورت منفی معنادار پیش‎بینی می‎کنند. هدف چیرگی-اجتنابی پیش‎بینی‎کننده‎ مثبت هیجان شرم بود و هدف عملکرد-اجتنابی هیجان‎های شرم، اضطراب و خستگی را به صوری مثبت معنادار پیش‎بینی کرد. این نتایج نشان می‎دهند هدف‎های پیشرفت، نقش مؤثری در تجارب هیجانی دانشجویان در محیط‎های پیشرفت ایفا می‎کنند. Manuscript profile

هدف از این پژوهش بررسی رابطة بین شیوههای والدگری و تبلور وجودی با واسطهگری پایداری روانی بود. شرکتکنندگان 355 نفر از دانشجویان کارشناسیارشد دانشگاه شیراز بودند که بر اساس روش نمونهبرداری تصادفی خوشهای چندمرحلهای انتخاب شدند و پرسشنامههای شیوههای والدگری (بری، 1991 )، پایداریروانی (کلاف و دیگران، 2002 ) و مقیاس تبلور وجودی (داینر و دیگران، 2010 ) را در محل کلاسهای عادی خود تکمیل کردند. یافتهها با استفاده از روشمدلیابی معادلات ساختاری نشاندهندة رابطة مثبت و معنادار شیوة والدگری مستبدانه با تبلور وجودی بود. رابطة شیوة والدگری مقتدرانه با پایداری روانی مثبتو معنادار، و رابطة شیوه والدگری آسانگیر با پایداری روانی منفی و معنادار بود. شیوة والدگری مستبدانه بر تبلور وجودی اثر مستقیم و شیوههای والدگری مقتدرانهو آسانگیر به واسطة پایداری روانی بر تبلور وجودی تأثیر غیرمستقیم دارد. در پایان، ضمن بحث درباره یافتهها، با توجه به پیشینة علمی موجود، به کاربرد عملییافتهها در آموزش والدین و افزایش تبلور وجودی در افراد اشاره شده است. Manuscript profile

هدف این پژوهش، تعیین نقش واسطه‌گری حل مسئله اجتماعی در رابطه انواع به خودکارآمدی و خشم بود. بدین منظور 390 نفر از دانشجویان دانشگاه شیراز (228 دختر ، 162 پسر) به شیوه خوشه‌ای چندمرحله‌ای انتخاب شدند و به سیاهه حل مسئله اجتماعی (دزوریلا و دیگران، 2002)، سیاهه بیان حالت هیجانی و رگه شخصیتی خشم (اسپیلبرگر، 1999)، مقیاس خودکارآمدی عاطفی (کرک و دیگران، 2008)، مقیاس خودکارآمدی خلاق (کارووسکی، 2010) و مقیاس خودکارآمدی اجتماعی (اسمیت و بتز، 2000) پاسخ دادند. نتایج تحلیل‌ مسیر نشان دادند انواع خودکارآمدی قادر به پیش‌بینی معنادار حل مسئله سازنده هستند اما تنها خودکارآمدی خلاق می‎تواند حل مسئله غیرسازنده را به نحو معنادار پیش‌بینی ‌کند. ابعاد حل مسئله اجتماعی نیز قادر به پیش‌بینی معنادار خشم بودند. افزون بر این، نقش واسطه‌گری حل مسئله اجتماعی بین انواع خودکارآمدی و خشم نیز تایید شد. بررسی برازش مدل نشان داد مدل حاضر از برازش مناسبی برخوردار است. Manuscript profile

هدف این پژوهش، تعیین نقش واسطهای هویت اخلاقی (با دو بعد درونیسازی و نمادسازی) در رابطه بین الگوهای ارتباطی خانواده (با دو الگوی گفتوشنود و همنوایی) و شادکامی بود. شرکتکنندگان 308 نفر از دانشجویان کارشناسی دانشگاه شیراز (125 زن و 183 مرد) بودند که با روش خوشهای تصادفی چندمرحلهای انتخاب شدند. برای گردآوری دادهها از پرسشنامه بازنگریشده الگوهای ارتباطی خانواده (کوئرنر و فیتزپاتریک، 2002ب)، مقیاس هویت اخلاقی (آکینو و رید، 2002) و پرسشنامه شادکامی آکسفورد (آرگیل، 2001) استفاده شد. یافتهها نشان داد که جهتگیری همنوایی بهصورت منفی معنادار و جهتگیری گفتوشنود بهطور مثبت معنادار شادکامی را پیشبینی میکنند و بعد نمادسازی هویت اخلاقی بهصورت مثبت معنادار پیشبین شادکامی است. همچنین از بین دو بعد هویت اخلاقی، فقط بعد نمادسازی اخلاقی با برقراری رابطه مثبت بین دو متغیر الگوهای ارتباطی خانواده و شادکامی، نقش واسطهای داشت. جهتگیری گفتوشنود نیز بهصورت غیرمستقیم با واسطهگری نمادسازی هویت اخلاقی، پیشبینیکننده مثبت معنادار شادکامی بود. بر اساس یافتههای این پژوهش میتوان نتیجه گرفتکه افزایش جهتگیری گفتوشنود خانواده منجر به نمادسازی هویت اخلاقی و شادکامی بیشتر فرزندان میشود. Manuscript profile