پرتودهی یکی از موثرترین فناوری ها برای کاهش بار میکروبی مواد غذایی است. از این روش می‌توان در بهبود سلامت فراورده های غذایی و افزایش مدت زمان ماندگاری آنها کمک گرفت. هدف از این مطالعه بررسی اثر پرتودهی اشعه گاما و نگهداری در شرایط انجماد به عنوان یک روش ترکیبی برای بهبود مدت زمان ماندگاری گوشت مرغ می‌باشد. نمونه‌های مرغ به چهار تیمار شامل پرتو ندیده (شاهد) و پرتو دیده با دوز 75/0، سه و پنج کیلوگری و نگهداری در شرایط انجماد برای صفر، سه، شش و نه ماه بود. نمونه‌ها در دمای 18- درجه سانتی‌گراد نگهداری شده و سپس آنالیزهای میکروبی و شیمیایی و کیفیت حسی آنها در هر سه ماه انجام گرفت. آنالیز میکروبی نشان داد پرتودهی و نگهداری در انجماد باعث کاهش باکتری های مزوفیل، کلیفرم، سالمونلا و اشریشیا کولی شد (05/0>P). بر اساس نتایج بدست امده، نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد که در پارامترهای کیفیت حسی و آنالیز شیمیایی مثل ازت تام فرار تفاوت معناداری (05/0P>) در گروه های تحت تیمار و کنترل وجود ندارد اما افزایش معناداری (05/0>P) در میزان شاخص پراکسید مشاهده شد. نتایج حاصل از این مطالعه نشان می دهد که استفاده توام از پرتودهی و انجماد باعث کاهش بار باکتریایی و افزایش زمان ماندگاری گوشت مرغ می شود اگرچه در کیفیت حسی و آنالیز های بیوشیمایی تغییری ایجاد نکرده است. Manuscript profile

راههای مختلفی برای افزایش مدت زمان نگهداری مواد غذایی به کار می رود، که در بین آنها پرتودهی می‌تواند به عنوان روشی موثر در به تأخیر انداختن فساد در مواد غذایی به ویژه با منشأ آبزیان مطرح باشد. در این مطالعه 50 قطعه ماهی کپور علفخوار(Grass carp) (Ctenopharyngodon idella) 5/1-1 کیلوگرمی جهت پرتودهی گاما با منبع کبالت 60 با دزهای صفر، 5/1، 5/2 و 5/3 کیلوگری استفاده شد و سپس تغییرات بار میکروبی و کل ازت فرار طی روزهای 1، 7 و 14 تحت شرایط نگه‌‎داری در یخچال بررسی گردید. نتایج تحقیق فوق نشانگر کاهش قابل توجه میزان T.V.N و باکتری‌های مزوفیل هوازی در نمونه‌های پرتودیده در مقایسه با نمونه‌های پرتو ندیده بود. در این مطالعه با توجه به اینکه دز 5/3 کیلوگری در مقایسه با سایر دزها موجب کاهش معنی‌دار مقادیر T.V.N و باکتری های مزوفیل هوازی در مقایسه با استاندارد، در شرایط یخچالی تا روز هفتم گردید، لذا استفاده از آن به عنوان بهترین دز جهت جلوگیری از فساد ماهی کپور علفخوار در مدت زمان هفت روز توصیه می‌شود. Manuscript profile